spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
' ไอ้บ้าเอ้ย ! ฉันจะกำจัดพวกแกทั้งหมด ฉันจะฆ่าพวกแกทั้งหมด '
‘ รอก่อนเถอะ . ฉันจะต้องกลับมา ’
ถ้าเขาไม่ตาย เขาก็จะทำให้พวกนั้นรู้สึกกลัวไปชั่วนิรันดร
ความโกรธของคังจุนพุ่งไปถึงจุดสูงสุด
เขาไม่เพียงแต่ถูกโยนเข้าไปในห้วงอเวจี แต่สมาชิกในครอบครัวของเขาที่ไม่ได้ทำอะไรผิดก็ถูกส่งไปยังนรก
มันทำให้เขารู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เข้าร่วมกับเหล่าเทพแห่งปีศาจในการโจมตีโลกสวรรค์
ความโกรธเกรี้ยวค่อย ๆ กลืนกินจิตวิญญาณของเขา
ในขณะเดียวกันร่างกายของเขายังคงตกลงไปในหุบเหวเรื่อย ๆ
เขาอยู่ที่ไหน ?
ในช่วงเวลาที่เขาถูกโยนเข้าสู่ห้วงอเวจี และเขาก็ยังคงถูกปิดผนึกอยู่
คังจุนเพิ่งจะสั่นเทาด้วยความโกรธที่มีต่อโลกสวรรค์ แต่ตอนนี้เขาเริ่มคิดถึงเรื่องของห่วงอเวจี
' นี่เป็นสถานที่ ที่ไม่มีก้นเหวหรือ ? '
ถูกต้อง !.
ห้วงอเวจีเป็นสถานที่ที่ไม่มีจุดสิ้นสุด
เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาไม่แข็งแกร่ง
ก่อนที่เขาจะถูกโยนลงไปในห้วงอเวจี มันยังมีเวลาพักที่จะเพิ่มพลังความสับสน แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถเพิ่มระดับพลังความสับสนได้เลย
คังจังรู้สึกสิ้นหวังยิ่งกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา
นี่จะเป็นจุดจบหรือไม่ ?
เขาต้องตกลงไปอย่างไม่มีจุดสิ้นสุด !
สิ้นหวัง! สิ้นหวัง! สิ้นหวัง !
คังจุน ก้มหน้ากัดฟันไว้
'ไม่ ต้องไม่สิ้นหวังอย่างแน่นอน'
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟ
' มันเป็นพื้นที่ จะต้องมีวิธีหลบหนี '
เพื่อที่จะทำเช่นนั้นเขาต้องหักห้ามความโกรธของเขา
เขาต้องเข้าใจว่าพื้นที่ในห้วงอเวจีนี้เป็นอย่างไรบ้าง แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่การแก้แค้นของเขากับโลกสวรรค์
' ที่ นี่คือ สถานที่แห่งนี้มัน ? '
ห้วงอเวจีเป็นพื้นที่ที่ไม่มีเวลา และไม่มีพื้น ( ไม่มีพื้นดิน )
นี่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งทุกอย่างหรือไม่ ?
' ฉันดูเหมือนจะเป็นคนเดียวที่อยู่ที่นี่ '
คังจุนไม่รู้สึกว่าการมีอยู่ของตัวตนของเขาจางหายไป
นี่เป็นสถานที่ที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันเงียบ และเกิดการล่วงหล่นตลอดเวลา
สิ่งที่ถูกโยนเข้าไปข้างในจะหายสนิทและกลับสู่ความว่างเปล่า
' พื้นที่ที่จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง นี่คือห้วงอเวจี '
ก่อนที่เขาจะรู้เรื่องนี้ ชิ้นส่วนในของร่างกายของคังจุนก็ค่อย ๆ กระจัดกระจายและหายตัวไป เมื่อร่างกายของเขากระจัดกระจายหายไป จิตสำนึกของเขาก็ค่อย ๆ หมดไป
ตายอย่างสมบูรณ์
การทำลายล้างเสร็จสมบูรณ์
ก่อนที่จะเข้าสู่ห้วงอเวจี นั้นเขาได้พยายามคาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นกับเหล่าเทพเจ้าที่ยิ่งใหญ่ที่ถูกส่งเข้าไปภายใน
แต่แล้วก่อนที่สติของเขาจะจางหายไป ในวินาทีนั้นเอง มีประกายแสงไฟกระพริบในดวงตาของคังจุน
' ถ้ามีพลัง พลังที่สามารถทำลายฉันได้ นั่นหมายความว่ากฎแห่งพลังนี้จะมีผลต่อสถานที่แห่งนี้ '
พลังที่จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นความว่างเปล่า ตราบเท่าที่มีพลังนี้อยู่ สถานที่แห่งนี้จะไม่ว่างเปล่า
นี่มันเป็นโลกอื่นที่ถูกครอบงำด้วยพลังที่แปลก และไม่ใช่พลังของห้วงมิติ
คังจุนรู้แล้วว่าพลังนี้คืออะไร
เนื่องจากความรู้สึกต้องการแก้แค้นต่อโลกสวรรค์ เขาจึงไม่ทันได้นึกถึงพลังนี้
ร่างกายที่กำลังร่วงหล่นของคังจุนค่อย ๆ หยุดลงเป็นครั้งแรก
ซูซซซซซ !!!
ในเวลาเดียวกันร่างกายของเขาหยุดการกระจัดกระจายและได้รับการฟื้นฟูสู่สภาพเดิม
มีรอยยิ้มที่ผ่อนคลายบนใบหน้าของคังจุน
' นี่เป็นพื้นที่แห่งพลังทำลายล้าง '
เป็นไปได้ที่จะรอดพ้นจากสถานการณ์นี้ โดยการทำความเข้าใจถึงแกนแท้แห่งการทำลายล้าง
เขาได้ตระหนักถึงแกนแท้แห่งการทำลายล้าง เมื่อเขาเอาชนะการล่อลวงของคาโณรีส และตอนนี้เขาก็เห็นมันในอเวจีนี้
คังจุนคาดเดาว่าพื้นที่นี้ถูกครอบงำด้วยพลังแห่งการทำลายล้าง
กึก กึก กึก !!!
เครื่องรางที่ปิดผนึกตัวเขาสั่นสะท้าน
ในความเป็นจริงเขาได้พยายามใช้พลังทำลายเครื่องรางในขณะที่เขายังคงอยู่ในโลกสวรรค์
แต่เขาไม่ได้มีพลังความสันสนหลงเหลือ
เขารู้ตัวว่าเขาไม่สามารถเอาชนะหัวหน้าเทพเจ้าแห่งโลกสวรรค์ได้ด้วยพลังความสับสน นอกจากจะสามารถใช้พลังแห่งการทำลายล้างได้
แต่มันก็แค่พลังที่มีขนาดเล็กจนเขาไม่สามารถเรียกพลังออกมาใช้งานได้
มีเพียงอย่างเดียวที่จะทำให้เทพเจ้าแห่งโลกสวรรค์หวาดกลัว
พวกเขาตกใจ และรีบโยนคังจุนลงไปในห้วงอเวจี
ในความเป็นจริงมันก็เป็นเรื่องฉลาดมากที่เทพแห่งสวรรค์ได้โยนคังจุนลงไปในห้วงอเวจี ถ้าคังจุนถูกกักขังอยู่ในนรกก็จะเป็นไปได้ที่เขาจะถอดเครื่องรางปิดผนึกออกได้อย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตามสถานที่แห่งนี้มีพลังแห่งการทำลายล้างที่สูงมาก ดังนั้นคังจุนจึงไม่จำเป็นต้องถูกจำกัดด้วยการปิดผนึกใด ๆ อีกต่อไป
' ตอนนี้ต้องกำจัดสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด '
คลื่นนนน คลื่นนนน !!!
ดวงตาของคังจุนมีประกายแสงกระพริบ และตัวเครื่องบนร่างของเขาก็ค่อย ๆ เกิดรอยร้าวและแตกกระจายไปในที่สุด
ตุบ !!!
เขาลงไปยืนที่พื้น
พื้นที่ปกคลุมด้วยหิมะสีขาว
น่าแปลกใจว่าที่นี่คือก้นบึ้งของห้วงอเวจี
พื้นที่เต็มไปด้วยหิมะที่สวยงามโดยไม่มีจุดสิ้นสุด
เฉพาะผู้ที่เข้าใจธรรมชาติของการทำลายล้างเท่านั้นที่สามารถก้าวเข้ามาที่นี่ได้
มิฉะนั้นพวกเขาจะยังคงตกลงไปในเหวอีกนับพัน ๆ หรือนับหมื่น ๆ ปี
หรือไม่ก็พวกเขาจะละทิ้งการดำรงอยู่ของตัวเองในความสิ้นหวัง
นั่นเป็นสิ่งที่น่ากลัวเกี่ยวกับห้วงอเวจีซึ่งเป็นพื้นที่แห่งความหายนะ
แต่สำหรับผู้ที่เข้าใจถึงธรรมชาติของการทำลายเช่นคังจุน นี่ไม่ใช่พื้นที่แห่งความสิ้นหวัง มันเป็นโลกใบใหม่อีกใบหนึ่ง
ซวบ! ซวบ! ซวบ !
คังจุนก้าวเดินช้า ๆ บนพื้นดินที่เต็มไปด้วยหิมะสีขาว และค่อย ๆ สำรวจพื้นที่รอบตัวเขา
มันเป็นโลกที่มีแต่สีขาว ทุกที่ที่เขามองเต็มไปด้วยหิมะ
และหิมะยังคงตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง
อย่างไรก็ตามแม้ว่าพวกมันจะดูสวยงาม แต่ก็เป็นเกล็ดหิมะที่เต็มไปด้วยพลังแห่งการทำลายล้าง
แต่คังจุนยังรู้สึกสบายใจ
เขาเข้าใจธรรมชาติของการถูกทำลายดังนั้นนี่คือสถานที่พักผ่อนและการฟื้นพลัง
' มีคนอื่นอยู่ที่นี่ '
ทุ่งหิมะนี้ไม่ได้ถูกจำกัดไว้แค่บริเวณนี้
มันเป็นพื้นที่กว้างใหญ่พอที่จะทำให้เขานึกถึงทะเลมิติ
ถึงแม้เขาจะรู้สึกว่ามันอาจเป็นสถานที่บางอย่าง
มันเป็นเพราะพวกมันเป็นพลังแห่งการทำลายล้าง
พวกมันเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ที่ส่องสว่างในทุ่งหิมะ
ไม่ใช่แค่หนึ่งในห้าเท่านั้น !
บางทีพวกเขาอาจจะรอดชีวิตจากห้วงอเวจี ขณะที่พวกเขาตระหนักถึงธรรมชาติของพลังแห่งการทำลายล้าง
เขาเดาได้ว่าเป็นอาจเป็นเทพแห่งการทำลายล้างที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมดที่ยังคงอยู่ที่นี่
เขาไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงสิ่งใด
ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือหลังจากนั้นพวกเขาก็จะจบลงด้วยการต่อสู้
นี่คือโลกแห่งความแข็งแกร่ง
คังจุนรู้สึกว่าหนึ่งในพวกเขานั้นกำลังเข้าใกล้สถานที่แห่งนี้
' ฉัน ไม่มีอาวุธดังนั้นฉันจะต้องจัดการกับพวกเขาด้วยมือเปล่าของฉัน '
ดาบเลือดสวรรค์ของคังจุนถูกทำลายโดยหัวหน้าเทพแห่งโลกสวรรค์
แม้แต่สิ่งของทั้งหมดในคลังสิงค้าของเขาก็ถูกทุบทำลาย
โชคดีที่แหวนจักรพรรดิมิติยังคงอยู่
และพญาฟีนิกซ์ในปีกของเขายังไม่เป็นอันตราย
นอกจากนั้นคังจุนยังเหลือร่างโคลนของเขาเท่านั้น
แต่พลังการต่อสู้ของคังจุนก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
ตอนนี้มันเป็นไปได้ที่จะใช้พลังแห่งการทำลายล้างแทนพลังความสับสน
Lv400 (ประสบการณ์ 00.00%)
[สงคราม] การทำลายล้าง
พลัง : 203,070 / 203,070
พลังทำลายล้าง : 199,090 / 199,090
ความแข็งแกร่ง : 404 (+100)
ความคล่องตัว : 405 (+100)
สติปัญญา : 398 (+100)
โชคดี : 21 (+10)
ความสามารถพิเศษ : 65 (+20)
ในตอนนี้พลังแห่งการทำลายล้างเป็นเพียงอย่างเดียวที่เขามีอยู่
ตั้งแต่ช่วงเวลาที่เขามีพลังแห่งการทำลายล้าง คังจุนก็มีมุมมองที่ชัดเจนของโลกกว้างไกล ขึ้น !
เขารู้สึกถึงพลังที่เรียกว่าฮาวนมูน แม้เขาจะยังไม่ได้ก้าวข้ามกำแพงไป แต่มันก็อยู่ไม่ไกล จากพลังแห่งการทำลายล้าง
แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยากเสมอเมื่อได้เข้าใกล้จุดเปลี่ยน และมีโอกาสที่เขาจะไม่สามารถข้ามกำแพงพลังแห่งการทำลายล้างนี้
ความแตกต่างระหว่างคนที่ข้ามกำแพงกับคนที่ไม่สามารถข้ามกำแพงได้ มันมีความแตกต่างระหว่างโลกสวรรค์กับโลกมนุษย์
' ฉันต้องข้ามกำแพงพลังแห่งการทำลายล้างนี้ ก่อนที่ฉันจะออกจากที่นี่ '
เขาเพิ่งจะรอดชีวิตในโลกใบใหม่นี้ได้ เนื่องจากพลังแห่งการทำลายล้าง ดังนั้นถ้าเขาไม่สามารถรับรู้ถึงพลังของผู้ปกครองฮาวนมูน เขาจะต้องติดอยู่ที่นี่ตลอดไป
เพราะฉะนั้นคังจุนรู้สึกดีใจมากกว่าที่จะต้องกลัวเรื่องการคงอยู่ของศัตรูที่กำลังมุ่งหน้ามาหาเขา ในสถานการณ์ที่พลังแห่งการทำลายล้างของเขาถึงขีดจำกัด ขณะที่สามารถพบเจอศัตรูที่ยอดเยี่ยม มันน่าจะช่วยให้เขาสามารถข้ามกำแพงพลังนี้ไปได้
อย่างไรก็ตามเหล่าเทพปีศาจที่ยิ่งใหญ่ ไม่สามารถข้ามกำแพงนั้นได้ พวกเขาจึงติดอยู่ที่นี่ กำแพงแห่งฮาวนมูน !!!
มันเป็นไปได้ที่เขาจะได้รับพลังของฮาวนมูน
เนื่องจากมีเพียงผู้ที่มีพลังอำนาจของฮาวนมูนเท่านั้นที่สามารถเป็นผู้ปกครองฮาวนมูนได้
" มันดูไม่ค่อยดีเท่าไรนัก เพราะฉะนั้นฉันจะต้องสร้างอาวุธ "
คังจุนคิดถึงรูปร่างของดาบ และใช้พลังงานแห่งการทำลายล้างผนึกตัวให้เป็นรูปร่างของอาวุธ
ซูซซซซซ
หลังจากนั้น เขาได้ สร้างดาบหิมะสีขาว
แม้สีจะแตกต่าง แต่รูปร่างก็เหมือนกับดาบเลือดสวรรค์ที่ถูกทำลายไปก่อนหน้านี้ เป็นเพราะรูปร่างของอาวุธเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขา
แต่แล้วคังจุนก็ขมวดคิ้ว
' บ้าเอ้ย ! ทำไมพวกเขาต้องทำลายดาบของฉัน '
แม้มันจะเป็นเพียงปัญหาเล็ก ๆ ถ้าพวกเขานำมันไปด้วย ดาบของเขาก็สามารถฟื้นตัวได้ในภายหลัง แต่พวกเขาเลือกที่จะทำลายดาบของเขาทิ้ง
อัญมณีถูกทำลายด้วย
เขาไม่สามารถหยุดคิดถึงเรื่องพวกนี้ได้
คังจุนกำหมัดแน่นขณะที่เขานึกถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเก็บรวบรวมมา
เขาเริ่มโกรธยิ่งขึ้น เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้มากขึ้น
แม้ว่าเขาจะสามารถใช้พลังแห่งการทำลายล้างได้อย่างอิสระ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องผูกมัดด้วยอาวุธชนิดใด ๆ
มันเป็นดาบหิมะ และมีพลังงานแห่งการทำลายล้างอยู่ภายในตัวมัน
' เยี่ยมยอด ' ฉันยังต้องสร้างเกราะ
มันน่าอายมากที่จะต้องสู้กับผู้อื่นด้วยสภาพเปลือยเปล่า แต่ความกังวลเหล่านั้นก็หายไปเมื่อเขาหลับตาลง และสร้างชุดเกราะขึ้นมา
นอกจากนี้การป้องกันของเกราะดีเยี่ยมกว่าเกราะหนักที่เขาเคยสวม
เขาไม่ต้องกังวลแม้ว่าเขาจะได้รับการโจมตีที่เต็มไปด้วยพลังความสับสน
ซวบ ซวบ ซวบ !!!
เขามองเห็นชุดเกราะสีขาวคล้ายกับที่เขาสวมใส่อยู่
'เป็นไปได้'
เมื่อเขาสร้างอาวุธและชุดเกราะเสร็จสิ้น แล้วคังจุนก็หลับตาและรออย่างเงียบ ๆ
เขายืนนิ่งเหมือนรูปปั้นหินขณะที่มือขวาถือดาบหิมะ
เทพเจ้าแห่งปีศาจที่ยิ่งใหญ่จะมาถึงได้ตลอดเวลา
คังจุนรู้สึกว่าพวกเขาอยู่ใกล้มาก แต่เขาก็ยังอยู่อีกไกล
นี่เป็นพื้นที่ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ดังนั้นคังจุนจึงเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ ด้วยการสร้างพื้นที่ในจินตนาการ
เขาเคยสร้างศัตรูที่มีความสามารถเช่นเดียวกับตัวเขาเอง และต่อสู้กับพวกเขาในจินตนาการ
ไม่ใช่การฝึกอบรม
หลังจากผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ?
ฟูมมมม !
มีลมกระโชกอย่างรุนแรง และชายคนหนึ่งปรากฏตัวต่อขึ้นหน้าเขา
ชายที่ดูหล่อ เขาสวมชุดเกราะสีแดง
ชายคนนั้นหล่อพอที่จะทำให้ผู้หญิงหลาย ๆ คนยอมสละชีวิตของตนเองได้
เขาอาจเรียกได้ว่าเป็นคาโรรีสในร่างผู้ชาย ( หล่อพอ ๆ กับความสวยของคาโรรีส )
แต่เขามีพลังมากกว่าเธอ
" น่าแปลกใจมาก มีมนุษย์ที่รู้วิธีจัดการกับพลังแห่งการทำลายล้าง แต่เจ้าทำสิ่งใดที่เลวร้าย จึงถูกโยนลงไปมาในสถานที่แห่งนี้ ? "
เขาจ้องมองที่คังจุน ขณะที่คังจุนยังคงหลับตาอยู่ด้วยท่าทางไร้สาระ
ในขณะนั้นคังจุนลืมตาและจ้องที่ชายคนนี้
" คุณคือใคร ? "
แล้วชายคนนั้นก็ยิ้มแย้ม
" ข้าไม่รู้ว่ามีคนเคยถามข้านานมากเพียงใด นับตั้งแต่มีคนถามข้าครั้งสุดท้าย คนที่รู้จักมักจะเรียกชื่อของข้าว่า สไปรอส "
สไปรอส ซึ่งเป็นเจ้าแห่งเทพปีศาจร้ายที่ถูกขังอยู่ที่นี่เป็นเวลาหลายพัน ๆ ปี