หน้าแรก > Dimensional sovereign (มิติราชัน)
ตอนที่ 162: ห้วงอเวจี (1)

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร)

' ไอ้บ้าเอ้ย ! ฉันจะกำจัดพวกแกทั้งหมด ฉันจะฆ่าพวกแกทั้งหมด '

‘ รอก่อนเถอะ . ฉันจะต้องกลับมา ’

ถ้าเขาไม่ตาย เขาก็จะทำให้พวกนั้นรู้สึกกลัวไปชั่วนิรันดร

ความโกรธของคังจุนพุ่งไปถึงจุดสูงสุด

เขาไม่เพียงแต่ถูกโยนเข้าไปในห้วงอเวจี แต่สมาชิกในครอบครัวของเขาที่ไม่ได้ทำอะไรผิดก็ถูกส่งไปยังนรก

มันทำให้เขารู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เข้าร่วมกับเหล่าเทพแห่งปีศาจในการโจมตีโลกสวรรค์

ความโกรธเกรี้ยวค่อย ๆ กลืนกินจิตวิญญาณของเขา

ในขณะเดียวกันร่างกายของเขายังคงตกลงไปในหุบเหวเรื่อย ๆ

เขาอยู่ที่ไหน ?

ในช่วงเวลาที่เขาถูกโยนเข้าสู่ห้วงอเวจี และเขาก็ยังคงถูกปิดผนึกอยู่

คังจุนเพิ่งจะสั่นเทาด้วยความโกรธที่มีต่อโลกสวรรค์ แต่ตอนนี้เขาเริ่มคิดถึงเรื่องของห่วงอเวจี

' นี่เป็นสถานที่ ที่ไม่มีก้นเหวหรือ ? '

ถูกต้อง !.

ห้วงอเวจีเป็นสถานที่ที่ไม่มีจุดสิ้นสุด

เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาไม่แข็งแกร่ง

ก่อนที่เขาจะถูกโยนลงไปในห้วงอเวจี มันยังมีเวลาพักที่จะเพิ่มพลังความสับสน แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถเพิ่มระดับพลังความสับสนได้เลย

คังจังรู้สึกสิ้นหวังยิ่งกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา

นี่จะเป็นจุดจบหรือไม่ ?

เขาต้องตกลงไปอย่างไม่มีจุดสิ้นสุด !

สิ้นหวัง! สิ้นหวัง! สิ้นหวัง !

คังจุน ก้มหน้ากัดฟันไว้

'ไม่ ต้องไม่สิ้นหวังอย่างแน่นอน'

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟ

' มันเป็นพื้นที่ จะต้องมีวิธีหลบหนี '

เพื่อที่จะทำเช่นนั้นเขาต้องหักห้ามความโกรธของเขา

เขาต้องเข้าใจว่าพื้นที่ในห้วงอเวจีนี้เป็นอย่างไรบ้าง แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่การแก้แค้นของเขากับโลกสวรรค์

' ที่ นี่คือ สถานที่แห่งนี้มัน ? '

ห้วงอเวจีเป็นพื้นที่ที่ไม่มีเวลา และไม่มีพื้น ( ไม่มีพื้นดิน )

นี่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งทุกอย่างหรือไม่ ?

' ฉันดูเหมือนจะเป็นคนเดียวที่อยู่ที่นี่ '

คังจุนไม่รู้สึกว่าการมีอยู่ของตัวตนของเขาจางหายไป

นี่เป็นสถานที่ที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันเงียบ และเกิดการล่วงหล่นตลอดเวลา

สิ่งที่ถูกโยนเข้าไปข้างในจะหายสนิทและกลับสู่ความว่างเปล่า

' พื้นที่ที่จะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง นี่คือห้วงอเวจี '

ก่อนที่เขาจะรู้เรื่องนี้ ชิ้นส่วนในของร่างกายของคังจุนก็ค่อย ๆ กระจัดกระจายและหายตัวไป เมื่อร่างกายของเขากระจัดกระจายหายไป จิตสำนึกของเขาก็ค่อย ๆ หมดไป

ตายอย่างสมบูรณ์

การทำลายล้างเสร็จสมบูรณ์

ก่อนที่จะเข้าสู่ห้วงอเวจี นั้นเขาได้พยายามคาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นกับเหล่าเทพเจ้าที่ยิ่งใหญ่ที่ถูกส่งเข้าไปภายใน

แต่แล้วก่อนที่สติของเขาจะจางหายไป ในวินาทีนั้นเอง มีประกายแสงไฟกระพริบในดวงตาของคังจุน

' ถ้ามีพลัง พลังที่สามารถทำลายฉันได้ นั่นหมายความว่ากฎแห่งพลังนี้จะมีผลต่อสถานที่แห่งนี้ '

พลังที่จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นความว่างเปล่า ตราบเท่าที่มีพลังนี้อยู่ สถานที่แห่งนี้จะไม่ว่างเปล่า

นี่มันเป็นโลกอื่นที่ถูกครอบงำด้วยพลังที่แปลก และไม่ใช่พลังของห้วงมิติ

คังจุนรู้แล้วว่าพลังนี้คืออะไร

เนื่องจากความรู้สึกต้องการแก้แค้นต่อโลกสวรรค์ เขาจึงไม่ทันได้นึกถึงพลังนี้

ร่างกายที่กำลังร่วงหล่นของคังจุนค่อย ๆ หยุดลงเป็นครั้งแรก

ซูซซซซซ !!!

ในเวลาเดียวกันร่างกายของเขาหยุดการกระจัดกระจายและได้รับการฟื้นฟูสู่สภาพเดิม

มีรอยยิ้มที่ผ่อนคลายบนใบหน้าของคังจุน

' นี่เป็นพื้นที่แห่งพลังทำลายล้าง '

เป็นไปได้ที่จะรอดพ้นจากสถานการณ์นี้ โดยการทำความเข้าใจถึงแกนแท้แห่งการทำลายล้าง

เขาได้ตระหนักถึงแกนแท้แห่งการทำลายล้าง เมื่อเขาเอาชนะการล่อลวงของคาโณรีส และตอนนี้เขาก็เห็นมันในอเวจีนี้

คังจุนคาดเดาว่าพื้นที่นี้ถูกครอบงำด้วยพลังแห่งการทำลายล้าง

กึก กึก กึก !!!

เครื่องรางที่ปิดผนึกตัวเขาสั่นสะท้าน

ในความเป็นจริงเขาได้พยายามใช้พลังทำลายเครื่องรางในขณะที่เขายังคงอยู่ในโลกสวรรค์

แต่เขาไม่ได้มีพลังความสันสนหลงเหลือ

เขารู้ตัวว่าเขาไม่สามารถเอาชนะหัวหน้าเทพเจ้าแห่งโลกสวรรค์ได้ด้วยพลังความสับสน นอกจากจะสามารถใช้พลังแห่งการทำลายล้างได้

แต่มันก็แค่พลังที่มีขนาดเล็กจนเขาไม่สามารถเรียกพลังออกมาใช้งานได้

มีเพียงอย่างเดียวที่จะทำให้เทพเจ้าแห่งโลกสวรรค์หวาดกลัว

พวกเขาตกใจ และรีบโยนคังจุนลงไปในห้วงอเวจี

ในความเป็นจริงมันก็เป็นเรื่องฉลาดมากที่เทพแห่งสวรรค์ได้โยนคังจุนลงไปในห้วงอเวจี ถ้าคังจุนถูกกักขังอยู่ในนรกก็จะเป็นไปได้ที่เขาจะถอดเครื่องรางปิดผนึกออกได้อย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามสถานที่แห่งนี้มีพลังแห่งการทำลายล้างที่สูงมาก ดังนั้นคังจุนจึงไม่จำเป็นต้องถูกจำกัดด้วยการปิดผนึกใด ๆ อีกต่อไป

' ตอนนี้ต้องกำจัดสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด '

คลื่นนนน คลื่นนนน !!!

ดวงตาของคังจุนมีประกายแสงกระพริบ และตัวเครื่องบนร่างของเขาก็ค่อย ๆ เกิดรอยร้าวและแตกกระจายไปในที่สุด

ตุบ !!!

เขาลงไปยืนที่พื้น

พื้นที่ปกคลุมด้วยหิมะสีขาว

น่าแปลกใจว่าที่นี่คือก้นบึ้งของห้วงอเวจี

พื้นที่เต็มไปด้วยหิมะที่สวยงามโดยไม่มีจุดสิ้นสุด

เฉพาะผู้ที่เข้าใจธรรมชาติของการทำลายล้างเท่านั้นที่สามารถก้าวเข้ามาที่นี่ได้

มิฉะนั้นพวกเขาจะยังคงตกลงไปในเหวอีกนับพัน ๆ หรือนับหมื่น ๆ ปี

หรือไม่ก็พวกเขาจะละทิ้งการดำรงอยู่ของตัวเองในความสิ้นหวัง

นั่นเป็นสิ่งที่น่ากลัวเกี่ยวกับห้วงอเวจีซึ่งเป็นพื้นที่แห่งความหายนะ

แต่สำหรับผู้ที่เข้าใจถึงธรรมชาติของการทำลายเช่นคังจุน นี่ไม่ใช่พื้นที่แห่งความสิ้นหวัง มันเป็นโลกใบใหม่อีกใบหนึ่ง

ซวบ! ซวบ! ซวบ !

คังจุนก้าวเดินช้า ๆ บนพื้นดินที่เต็มไปด้วยหิมะสีขาว และค่อย ๆ สำรวจพื้นที่รอบตัวเขา

มันเป็นโลกที่มีแต่สีขาว ทุกที่ที่เขามองเต็มไปด้วยหิมะ

และหิมะยังคงตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง

อย่างไรก็ตามแม้ว่าพวกมันจะดูสวยงาม แต่ก็เป็นเกล็ดหิมะที่เต็มไปด้วยพลังแห่งการทำลายล้าง

แต่คังจุนยังรู้สึกสบายใจ

เขาเข้าใจธรรมชาติของการถูกทำลายดังนั้นนี่คือสถานที่พักผ่อนและการฟื้นพลัง

' มีคนอื่นอยู่ที่นี่ '

ทุ่งหิมะนี้ไม่ได้ถูกจำกัดไว้แค่บริเวณนี้

มันเป็นพื้นที่กว้างใหญ่พอที่จะทำให้เขานึกถึงทะเลมิติ

ถึงแม้เขาจะรู้สึกว่ามันอาจเป็นสถานที่บางอย่าง

มันเป็นเพราะพวกมันเป็นพลังแห่งการทำลายล้าง

พวกมันเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ที่ส่องสว่างในทุ่งหิมะ

ไม่ใช่แค่หนึ่งในห้าเท่านั้น !

บางทีพวกเขาอาจจะรอดชีวิตจากห้วงอเวจี ขณะที่พวกเขาตระหนักถึงธรรมชาติของพลังแห่งการทำลายล้าง

เขาเดาได้ว่าเป็นอาจเป็นเทพแห่งการทำลายล้างที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมดที่ยังคงอยู่ที่นี่

เขาไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงสิ่งใด

ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือหลังจากนั้นพวกเขาก็จะจบลงด้วยการต่อสู้

นี่คือโลกแห่งความแข็งแกร่ง

คังจุนรู้สึกว่าหนึ่งในพวกเขานั้นกำลังเข้าใกล้สถานที่แห่งนี้

' ฉัน ไม่มีอาวุธดังนั้นฉันจะต้องจัดการกับพวกเขาด้วยมือเปล่าของฉัน '

ดาบเลือดสวรรค์ของคังจุนถูกทำลายโดยหัวหน้าเทพแห่งโลกสวรรค์

แม้แต่สิ่งของทั้งหมดในคลังสิงค้าของเขาก็ถูกทุบทำลาย

โชคดีที่แหวนจักรพรรดิมิติยังคงอยู่

และพญาฟีนิกซ์ในปีกของเขายังไม่เป็นอันตราย

นอกจากนั้นคังจุนยังเหลือร่างโคลนของเขาเท่านั้น

แต่พลังการต่อสู้ของคังจุนก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

ตอนนี้มันเป็นไปได้ที่จะใช้พลังแห่งการทำลายล้างแทนพลังความสับสน

Lv400 (ประสบการณ์ 00.00%)

[สงคราม] การทำลายล้าง

พลัง : 203,070 / 203,070

พลังทำลายล้าง : 199,090 / 199,090

ความแข็งแกร่ง : 404 (+100)

ความคล่องตัว : 405 (+100)

สติปัญญา : 398 (+100)

โชคดี : 21 (+10)

ความสามารถพิเศษ : 65 (+20)

ในตอนนี้พลังแห่งการทำลายล้างเป็นเพียงอย่างเดียวที่เขามีอยู่

ตั้งแต่ช่วงเวลาที่เขามีพลังแห่งการทำลายล้าง คังจุนก็มีมุมมองที่ชัดเจนของโลกกว้างไกล ขึ้น !

เขารู้สึกถึงพลังที่เรียกว่าฮาวนมูน แม้เขาจะยังไม่ได้ก้าวข้ามกำแพงไป แต่มันก็อยู่ไม่ไกล จากพลังแห่งการทำลายล้าง

แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยากเสมอเมื่อได้เข้าใกล้จุดเปลี่ยน และมีโอกาสที่เขาจะไม่สามารถข้ามกำแพงพลังแห่งการทำลายล้างนี้

ความแตกต่างระหว่างคนที่ข้ามกำแพงกับคนที่ไม่สามารถข้ามกำแพงได้ มันมีความแตกต่างระหว่างโลกสวรรค์กับโลกมนุษย์

' ฉันต้องข้ามกำแพงพลังแห่งการทำลายล้างนี้ ก่อนที่ฉันจะออกจากที่นี่ '

เขาเพิ่งจะรอดชีวิตในโลกใบใหม่นี้ได้ เนื่องจากพลังแห่งการทำลายล้าง ดังนั้นถ้าเขาไม่สามารถรับรู้ถึงพลังของผู้ปกครองฮาวนมูน เขาจะต้องติดอยู่ที่นี่ตลอดไป

เพราะฉะนั้นคังจุนรู้สึกดีใจมากกว่าที่จะต้องกลัวเรื่องการคงอยู่ของศัตรูที่กำลังมุ่งหน้ามาหาเขา ในสถานการณ์ที่พลังแห่งการทำลายล้างของเขาถึงขีดจำกัด ขณะที่สามารถพบเจอศัตรูที่ยอดเยี่ยม มันน่าจะช่วยให้เขาสามารถข้ามกำแพงพลังนี้ไปได้

อย่างไรก็ตามเหล่าเทพปีศาจที่ยิ่งใหญ่ ไม่สามารถข้ามกำแพงนั้นได้ พวกเขาจึงติดอยู่ที่นี่ กำแพงแห่งฮาวนมูน !!!

มันเป็นไปได้ที่เขาจะได้รับพลังของฮาวนมูน

เนื่องจากมีเพียงผู้ที่มีพลังอำนาจของฮาวนมูนเท่านั้นที่สามารถเป็นผู้ปกครองฮาวนมูนได้

" มันดูไม่ค่อยดีเท่าไรนัก เพราะฉะนั้นฉันจะต้องสร้างอาวุธ "

คังจุนคิดถึงรูปร่างของดาบ และใช้พลังงานแห่งการทำลายล้างผนึกตัวให้เป็นรูปร่างของอาวุธ

ซูซซซซซ

หลังจากนั้น เขาได้ สร้างดาบหิมะสีขาว

แม้สีจะแตกต่าง แต่รูปร่างก็เหมือนกับดาบเลือดสวรรค์ที่ถูกทำลายไปก่อนหน้านี้ เป็นเพราะรูปร่างของอาวุธเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขา

แต่แล้วคังจุนก็ขมวดคิ้ว

' บ้าเอ้ย ! ทำไมพวกเขาต้องทำลายดาบของฉัน '

แม้มันจะเป็นเพียงปัญหาเล็ก ๆ ถ้าพวกเขานำมันไปด้วย ดาบของเขาก็สามารถฟื้นตัวได้ในภายหลัง แต่พวกเขาเลือกที่จะทำลายดาบของเขาทิ้ง

อัญมณีถูกทำลายด้วย

เขาไม่สามารถหยุดคิดถึงเรื่องพวกนี้ได้

คังจุนกำหมัดแน่นขณะที่เขานึกถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเก็บรวบรวมมา

เขาเริ่มโกรธยิ่งขึ้น เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้มากขึ้น

แม้ว่าเขาจะสามารถใช้พลังแห่งการทำลายล้างได้อย่างอิสระ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องผูกมัดด้วยอาวุธชนิดใด ๆ

มันเป็นดาบหิมะ และมีพลังงานแห่งการทำลายล้างอยู่ภายในตัวมัน

' เยี่ยมยอด ' ฉันยังต้องสร้างเกราะ

มันน่าอายมากที่จะต้องสู้กับผู้อื่นด้วยสภาพเปลือยเปล่า แต่ความกังวลเหล่านั้นก็หายไปเมื่อเขาหลับตาลง และสร้างชุดเกราะขึ้นมา

นอกจากนี้การป้องกันของเกราะดีเยี่ยมกว่าเกราะหนักที่เขาเคยสวม

เขาไม่ต้องกังวลแม้ว่าเขาจะได้รับการโจมตีที่เต็มไปด้วยพลังความสับสน

ซวบ ซวบ ซวบ !!!

เขามองเห็นชุดเกราะสีขาวคล้ายกับที่เขาสวมใส่อยู่

'เป็นไปได้'

เมื่อเขาสร้างอาวุธและชุดเกราะเสร็จสิ้น แล้วคังจุนก็หลับตาและรออย่างเงียบ ๆ

เขายืนนิ่งเหมือนรูปปั้นหินขณะที่มือขวาถือดาบหิมะ

เทพเจ้าแห่งปีศาจที่ยิ่งใหญ่จะมาถึงได้ตลอดเวลา

คังจุนรู้สึกว่าพวกเขาอยู่ใกล้มาก แต่เขาก็ยังอยู่อีกไกล

นี่เป็นพื้นที่ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ดังนั้นคังจุนจึงเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ ด้วยการสร้างพื้นที่ในจินตนาการ

เขาเคยสร้างศัตรูที่มีความสามารถเช่นเดียวกับตัวเขาเอง และต่อสู้กับพวกเขาในจินตนาการ

ไม่ใช่การฝึกอบรม

หลังจากผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ?

ฟูมมมม !

มีลมกระโชกอย่างรุนแรง และชายคนหนึ่งปรากฏตัวต่อขึ้นหน้าเขา

ชายที่ดูหล่อ เขาสวมชุดเกราะสีแดง

ชายคนนั้นหล่อพอที่จะทำให้ผู้หญิงหลาย ๆ คนยอมสละชีวิตของตนเองได้

เขาอาจเรียกได้ว่าเป็นคาโรรีสในร่างผู้ชาย ( หล่อพอ ๆ กับความสวยของคาโรรีส )

แต่เขามีพลังมากกว่าเธอ

" น่าแปลกใจมาก มีมนุษย์ที่รู้วิธีจัดการกับพลังแห่งการทำลายล้าง แต่เจ้าทำสิ่งใดที่เลวร้าย จึงถูกโยนลงไปมาในสถานที่แห่งนี้ ? "

เขาจ้องมองที่คังจุน ขณะที่คังจุนยังคงหลับตาอยู่ด้วยท่าทางไร้สาระ

ในขณะนั้นคังจุนลืมตาและจ้องที่ชายคนนี้

" คุณคือใคร ? "

แล้วชายคนนั้นก็ยิ้มแย้ม

" ข้าไม่รู้ว่ามีคนเคยถามข้านานมากเพียงใด นับตั้งแต่มีคนถามข้าครั้งสุดท้าย คนที่รู้จักมักจะเรียกชื่อของข้าว่า สไปรอส "

สไปรอส ซึ่งเป็นเจ้าแห่งเทพปีศาจร้ายที่ถูกขังอยู่ที่นี่เป็นเวลาหลายพัน ๆ ปี

Copyright © 2019 spoilsoc.com All rights reserved.