spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
' เฮ้ย ! '
คังจุนพยายามที่จะปิดประตูอย่างรวดเร็ว แต่ผีรีบเข้าไปข้างในห้องแล้ว
" คิ คิ คิ ! ฉันจะฆ่าคุณ. "
ผมเธอสีดำเริ่มชี้ฟู ดวงตามเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำราวกับเลือด
‘ เธอมีเหตุผลอะไรที่ต้องตามหลอกหลอนเขา ? ’
แม้ว่าเขาได้ยึดครอบห้อง 413 และมันทำให้ภัยคุมคามในโลกความจริงหายไป แต่ทำไมมันยังมีผีมาตามหลอกหลอนเขาเหมือนเดิม
สายตาที่เย็นชาของผี หากใครได้มองเห็นต้องรู้สึกเย็นไปถึงกระดูกสันหลัง
‘ หึ ฉันจะไม่ยอกให้เธอฆ่าฉันง่ายๆ ’
คังจุนหมดความอดทน เขาตัดสินใจต่อยไปที่หน้าของผี
ผัวะ !
มันเป็นธรรมชาติของผีที่จะไม่ขยับหลบ เพราะเธอไม่คิดว่าคังจุนจะลงมือต่อเธอ
แต่สถานการที่เกิดขึ้นมันต่างจากที่เธอคาดหวังจากเขา
ผีรู้สึกมึนงง ที่คังจุนสามารถต่อยเธอให้ล้มลงไปนอนที่พื้นได้
“ คุณกล้าทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง ? ”
“ ตายแน่ ! ”
ผีรีบกระโดดขึ้นและเข้ามาคว้าคอของคังจุนด้วยมือทั้งสองข้าง
ตึง !
คังจุนใช้เท้าขวาของเขาถีบไปที่หน้าอกของผี และเขาหมุนตัวใช้ส่งแรงและใช้เท้าซ้ายเตะด้วยแรงทั้งหมดที่เขามี
ผัวะ !!!!
“ โอ้ยยยยยยยยย ”
ผีกระเด็นออกไปที่ทางเดินพร้อมเสียงกรีดร้องดังชัดเจน
“ ... ทำไม ... ”
ผีค่อยๆลุกขึ้นยืนพร้อมกับความสับสนบนใบหน้า ดวงตาของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอไม่เข้าใจ และไม่สามารถยอมรับสถานการณ์เช่นนี้ได้
รอยยิ้มอย่างผ่อนคลายค่อยๆปรากฏบนใบหน้าของคังจุน
‘ พลังอำนาจของเธอลดลงอย่างเห็นได้ชัด’
คำพูดที่ระบุว่าการลบอุปสรรคทั้งหมดในห้องพัก 413 และจะทำให้ภัยคุกคามที่ในความเป็นจริงหายไปไม่ได้เรื่องไร้สาระทั้งหมด ผีสูญเสียพลังและอำนาจไปจนเธอไม่สามารถเป็นภัยคุกคามต่อคังจุนได้อีก
‘ ฉันไม่สามารถปล่อยเธอไว้ได้ ’
“ วันนี้คุณมาก็ดีแล้ว ผมจะได้เอาคืนให้หนักกว่าเดิม ”
คังจุนเดินเข้าไปหาผีด้วยท่าทางการข่มขู่
“ อย่า.... อย่าเข้ามา ”
แต่คังจุนไม่สนใจคำพูดเหล่านั้น เขายังคงเดินเขาไปหาเธอ แล้วผีตัดสินใจวิ่งหนีเข้าไปในห้อง 413 คังจุนเดินตามไปและพยายามที่จะเปิดประตูห้อง แต่มันไม่สามารถเปิดได้เพราะมีคนกดล๊อกที่ลูกบิดประตูไว้ แน่นอนว่าคนที่กดล๊อกไว้คือผีนั้นเอง
“ อย่าเข้ามา ได้โปรด ฉันขอร้อง ”
ผีพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสาร มันฟังเหมือนเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่สั่นคล้ายกับคนที่กำลังจะร้องไห้ เพื่อให้เขาสงสาร
แต่เรื่องนี้ไม่ทำให้เขาเปลี่ยนใจ
ตึง ! ตึง ! ตึง !
คังจุนเคาะประตูและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ ผมบอกให้คุณเปิดประตูแต่โดยดี ”
เขาใช้พลังงานมนต์ดำบังคับลูกบิด และคังจุนหมุนลูกบิดเพื่อเปิดประตู เข้าไป
“ กรุณา ! อย่าเข้ามาเลยนะ ”
ผีขอร้อง แต่คังจุนไม่สนใจ และเดินเข้าไปในห้อง
ผีเปลี่ยนสภาพจากชุดดำ ผมชี้ฟู ดวงตาแดงก่ำ กลายเป็น ชุดสีขาวผมเป็นลอนเล็กน้อย ดวงตาดูหวาดกลัว เธอมองมาที่คังจุนด้วยความไม่สบายใจ
เธอดูสวยมากทีเดียว แต่เธอก็ยังคงเป็นผี
คังจุนเอื้อมมือออกไปและคว้าคอเสื้อของผี
" คุณคืออะไร ? "
" ฮะ ...ฮายอน."
ผีตกใจ และเธอค่อยๆตอบเขา
“ ฮายอน ? ”
“ ฮายอน คือชื่อของฉัน ”
ชื่อของเธอ ? ชื่อของผี ? แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องปกติ ที่เธอจะมีชื่อตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่
แต่อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่เรื่องสำคัญในขณะนี้
ตึง !
คังจุนผลักเธอไปชนกับผนังห้อง
“ ทำไมผมจะต้องถามชื่อคุณ ผมถามเกี่ยวกับคุณ”
ฮายอน ตอบเสียงอ่อน
“ คุณรู้อยู่แล้ว..... ฉันคืออะไร”
แน่นอนว่าเขารู้ว่าเธอคืออะไร แต่คังจุนสงสัยว่าเธอจะเป็นผีบริสุทธิ์ หรือไม่
“ คุณเป็นผีบริสุทธิ์ ? ”
ฮายอน จ้องหน้าคังจุน
“ มีความจำเป็นที่ฉันจะต้องตอบคำถามนี้ไหม ? ”
“ คุณต้องตอบคำถามผม คุณเป็นผีที่ยังบริสุทธิ์ ใช่หรือไม่ ? ”
ฮายอน ถอนหายใจ และเธอค่อยๆพูด
“ ใช่ ฉันเป็นผีบริสุทธิ์ แล้วมันจะเป็นอะไรถ้าฉันไม่บริสุทธิ์ ? ”
คังจุนนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง
หรือว่าเธอเป็นผีที่ไม่บริสุทธิ์
คังจุนกลัวว่าฮายอน จะเข้าใจผิด เขาเริ่มจะเห็นใจเธอมากขึ้นถ้าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์จริง
เขาก็แค่ถามเธอว่าเธอเป็นผีที่ยังบริสุทธิ์ไหม ตามตำนานเล่าว่าผีที่น่ากลัวที่สุดคือผีสาวที่บริสุทธิ์ เพราะพวกเธอจะมีความแค้นที่ฝังลึก แต่ความหมายที่เขาต้องการถามจริงๆคือ บริสุทธิ์คือยังไม่ได้แต่งงาน
แต่ดูเหมือนว่า ฮายอนจะเข้าใจเขาผิด
ใบหน้าของเขาเริ่มร้อน คังจุนมองดูเธอด้วยอาการอึดอัด
“ ยังไงก็ตาม คุณก็คือผี ”
“ ใช่ ”
ฮายอนพยักหน้าตอบคังจุนด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง
“ ถ้าคุณตายไปแล้วทำไมคุณไม่ไปใช้ชีวิตหลังความตาย แทนที่จะมาหลอกคนในห้องนี้ ? ”
“ นี้คือห้องของฉัน ฉันไม่ต้องการให้คนอื่นเข้ามาในห้องนี้ ”
“ นั้นหมายความว่าอยางไร ”
คังจุนไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่ตายไปแล้วอย่างฮายอน ถึงยึดติดกับห้อง 413
“ แล้วทำไมคุณยังอยู่ที่นี่ คุณคงไม่ได้ตายในห้องนี้ ? ”
ฮานยอง พยักหน้า และมีน้ำตาหยด
“ คุณอยากจะฟังเรื่องของฉัน ? ”
“ ออกไปจากห้องนี้ เดี๋ยวนี้ และอย่าเข้ามาใก้ลผมอีก ”
“ ฉันขอร้อง อย่าเพิ่งไล่ฉันออกไปเลย ฉันจะอยู่อย่างเงียบสงบ ถ้าคุณฟังสถานการณ์ของฉัน ”
“ ทำไมผมต้องฟังสถานการณ์ของคุณ ผมไม่อยากรับรู้อะไร ”
มันเหมือนเหตุการณ์ที่เจ้าของบ้านใจร้าย ไล่ผู้เช่าออกไปอย่างไม่สนใจใยดี
“ ผมไม่สามารถปล่อยให้คุณอยู่ที่นี่ ”
“ คุณต้องการให้ผมทุบตีคุณก่อน ? หรือว่าคุณจะออกไป ? ”
คังจุนยกหมัดของเขาขึ้น ในการเตรียมที่จะลงมือทุบตีฮายอน แต่เธอหลับตาลง
“ ทุบตีฉัน ! ไม่เป็นไร ขอเพียงคุณพอใจ และให้ฉันอยู่ที่นี่ ”
‘ ........................’
ทุบตีเธอ เขาจะทุบตีเธอได้อย่างไรในเมื่อเธอไม่ได้ต่อสู้ ? เขารู้สึกว่าเขาเป็นคนเลวที่กำลังข่มเหงผู้หญิง
คังจุนยกฮายอนขึ้นและเตรียมพร้อมที่จะโยนเธอออกจากประตู ฮายอน อุทานออกมาอย่างรีบเร่ง
" ฉันกลัวคน และฉันไม่เคยทำร้ายใครมาก่อน ."
" โกหก! แล้วทำไมคุณพยายามที่จะฆ่าผมเมื่อคืนนี้ ? "
“ ในตอนแรกคุณขู่ฉัน ฉันไม่เคยคิดที่จะฆ่าคุณจริงๆ ”
ตอนนั้นคังจุนได้ใช้มนต์ดำกับเธอ
“ ถ้าฉันออกจากห้องนี้ ฉันจะค่อยๆสูญเสียความทรงจำ และฉันจะกลายเป็นวิญญาณที่ชั่วร้าย ฉันไม่ต้องการที่จะทำร้ายคนอื่น กรุณาอย่าไล่ฉันออกจากห้องเลย ได้โปรด ”
‘ เขารู้สึกสับสน ’
คังจุน วางฮายอนกลับเข้ามาในห้องพัก
“ ดังนั้น คุณต้องอยู่ในห้องนี้ตลอดไป ? ”
“ ฉันไม่สามารถออกไปจากห้องนี้ได้ จนกว่าฉันจะหายเสียใจ ”
“ คุณเสียใจ เรื่องอะไร ”
ฮายอน จ้องมองไปที่คังจุน เธอคาดหวังว่าเขาจะรับฟังเธอ
“ คุณจะช่วยฉัน ”
“ ผมไม่ได้บอกว่าจะช่วย แต่ผมจะรับฟังสถานการณ์ของคุณ ”
คังจุนนั่งลงบนเตียง ตอนนี้เขาต้องการที่จะรับฟังสถานการณ์ของเธอ
เขาไม่อาจขับไล่เธอออกไปจากห้องได้ ถ้ามันจะทำให้เธอกลายเป็นวิญญาญที่ชั่วร้าย และเป็นอันตรายต่อคนอื่น
“ บอกผม คุณเสียใจเรื่องอะไร ? ”