spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ในวันถัดไป คังจุนยังคงขายถูงเท้าที่ตลาดเก่า K.

เขาจัดการขายหมด 8 กล่อง ในช่วงเย็น

‘ กำไรประมาณ 1.2 ล้านวอน เยี่ยม ฉันได้กำไร 2 ล้านวอน ในสองวัน ’

‘ หึ หึ หึ ฉันจะต้องเก็บเงินให้ได้มากกว่านี้ ’

เขาอาจจะทำเงินได้ 10 ล้านวอน ในเวลา 10 วันที่เขาทำสัญญา มันเป็นผลมาจากทักษะการดึงดูดและการโฆษณาของเขา

เขาสามารถหาเงินได้มาก และไม่จำเป็นต้องใช้ชีวิตจนๆอีกต่อไป

ปัญหาคือ ต้องเอาตัวรอดในโลกของฮาวนมูนให้ได้ เพราะแม้เขามีเงินเป็น พันล้านวอน ถ้าเขาตายในฮาวนมูน มันก็ไม่มีความหมาย

เขาจำเป็นต้องทำภารกิจ ทั้ง 100 ภารกิจ ให้สำเร็จ

คังจุนนำเงินไปฝากธนาคารและมุ่งหน้ากลับไปที่ โกชิวอนด้วยความภูมิใจ

‘ ประตูสู่ ฮาวนมูนจะเปิดคืนนี้ ’

เมื่อเข้าสู่ ฮาวนมูน เขาต้องทำภารกิจที่ 3 การบุกค่ายทหารของลาเทน และสร้างค่ายทหาร ในห้อง 413

‘ ฉันต้องไปเอาคียการ์ดแล้ว ’

เขาลงนามในสัญญามันจำค่าเช่าเมื่อ 2 วันที่ผ่านมา

คังจุน รับประทานอาหารค่ำเสร็จ และอาบน้ำก่อนที่จะเข้าไปที่สำนักงาน เพื่อที่จะจ่ายค่าเช่าห้อง 413 ส่วนที่เหลืออีก 180,000 วอน ให้กับควอนเมียวโช

“ ผมไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงต้องการเช่าห้อง 413 แต่คุณต้องระวังไว้ และถ้าเป็นไปได้ คุณควรจะนอนพักที่ห้อง 406 ”

ควอนเมียวโช บอกกับคังจุนขณะส่งคีย์การ์ดห้อง 413 ให้

‘ คุณเห็นผีในห้องนั้นจริงๆ ’

“ ใช่ ยังไงก็แล้วแต่ คุณไม่สามารถโทษผมทีหลังได้ ”

คังจุน รู้สุกแปลกใจที่เขาบอกตามตรง คังจุนไม่เคยเจอผีมาก่อน

มันคงเหมือนเขา ที่วันก่อนเขาได้เห็นศพอยู่ใต้เตียงของเขา เขาช๊อตและกลัวมาก

‘ ผีมันอาจปรากฏในฮาวนมูนได้ แต่ในความเป็นจริงมันเป็นเรื่องแปลก และเขาไม่ได้รู้สึกกลัว เขามีพลังของมนต์ดำ ’

แอ๊ด....... คังจุนเปิดประตูห้อง 413 แล้วเอื้อมมือไปเปิดสวิทช์ไฟในห้อง แต่เขาไม่เห็นอะไรที่มันเหมือนผี

‘ ทำไม คุณควอนเมียวโช ถึงบอกให้ระวังบางสิ่งบางอย่างในห้องนี้ ’

‘ บางทีมันอาจจะ ....... ’

คังจุนก้นลงมองที่ใต้เตียง

‘ ไม่เห็นมีอะไรทั้งนั้น ’

และจู่ๆ ไฟก็ปิด ......... มันมืดและเงียบ

‘ เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น ? ’

เขาไม่ได้แตะสวิทช์ไฟแต่มันปิดเอง บางทีไฟอาจจะเสียง เขาเตรียมจะขยับไปที่สวิทช์ไฟเพื่อทดลอง แต่มีบางสิ่งบางอย่าง ปรากฏข้างหน้า คังจุน มันสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนในความมืด

เป็นผู้หญิง สวมชุดขาว ผมยาวสีดำ เธอมีอายุประมาณ 20 ปี เธอยิ้มให้เขา

เธอไม่ใช่มนุษย์ คังจุน สามารถบอกได้ทันทีว่าเธอคือ ผี เพราะเขาสามารถรับรู้ได้ด้วยพลังมนต์ดำของเขา

เธอไม่มนุษย์. Kang jun สามารถทันทีบอกว่า เธอเป็นผี มนุษย์ไม่ มันเป็นสิ่งที่ชัดเจนกับความรู้สึกของเขา เขารู้สึกขนลุก แม้ว่าเขาจะเจอผีจริงๆ แต่เขาก็ไม่ได้ตกใจมากนัก

‘ คุณคือใคร ’

คังจุนถามขณะจ้องมองผี

ผีค่อยๆพูดด้วยเสียงลากยาว

“ รีบบบบบบ ออกกกกก ไปปปปปจากกกกก ห้องงงนี้ ”

มันเป็นความรู้สึกที่น่าขนลุกที่เจาะลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของเขา ใบหน้าของผียิ้ม แต่เสียงของเธอก่อให้เกิดความหวาดกลัว

‘ เอ่อ ... ผม ใช่ไหม ?’

"คุณนั้นละ แล้วไม่ต้องกลับมาอีก "

ผีพูดข่มขู่และแสดงท่าทางเหมือนจะทำร้ายเขา ถ้าเขาไม่ออกไป

เขาควรทำอย่างไร ถ้าเป็นคนอื่นคงจะวิ่งหนีทันทีที่ได้ยิน

แต่เขาไม่สามารถทำได้ เขาได้ทำสัญญาเช่าห้องพักไปในราคา 200,000 วอน เขามีสิทธิ์จะใช้ห้องนี้เป็นเวลา 1 เดือน แต่นี้ เขากลับโดนผีขับไล่ เขาไม่สามารถยอมรับได้

‘ นี้เป็นห้องที่ฉันเช่า คุณควรจะออกไป ’

ผีจ้องหน้าคังจุนและเงียบ ดวงตาเธอเริ่มแข็ง ( #เริ่มโกรธ )

คังจุนรู้สึกใจหาย

เขาไม่สามารถยอมแพ้ผี เขาเริ่มใช้พลังงานมนต์ดำของเขา

‘ ออกไปจากห้องนี้ คุณผีชั่ว ’

คังจุนเริ่มสาปแช่งเธอต่อพลังงานมนต์ดำ

เขาคิดว่าผีจะสูญเสียพลังและค่อยๆหายไป ในเวลาเดียวกัน เขายังสามารถดูดซับพลังงานมนต์ดำจากเธอได้ แต่สถานการณ์มันต่างจากที่เขาคิดไว้มาก

[ เป้าหมายมีการต่อต้าน ]

ไม่น่าเชื่อ ต้านทาน

ข้อความเดิม แต่ก็ยังทำให้เขาแปลกใจ

[ คุณสามารถเปิดสนามรบ และแข่งขันในการต่อสู้กับเป้าหมาย ]

[ ถ้าคุณชนะ คุณสามารถดูดซับพลังงานมนต์ดำเป็นจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม พลังมนต์ดำของคุณเต็มอยู่ และคุณไม่สามารถดูดซับเพิ่มได้อีก]

[ หากคุณแพ้ คุณจะสูญเสียพลังงานมนต์ดำเป็นจำนวนมาก ]

[ คุณต้องการเปิดสนามรบ ใช่ / ไม่ใช่ ]

[ เปิดสนามรบจะใช้พลังงานมนต์ดำ 1 หน่วย ]

มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะดูดซับพลังงานมนต์ดำเพิ่มเมื่อเขาชนะ และถ้าเขาแพ้เขาจะสูญเสียพลังงานมนต์ดำไปเป็นจำนวนมาก

‘ แล้วจะเปิดสนามรบให้ง่ทำไม ? ’

ผีทำใบหน้างุนงง เธอสังเกตเห็นว่าคังจุนได้พยายามทำอะไรบางอย่าง

" คุณกล้า "

ผีกระโจนเข้าหาคังจุน

คังจุนยกเท้าเตะโดยอัตโนมัติ เข้าที่คางของผี

ตุ๊บ !

ผีเอนไปด้านหลัง คังจุนกระโดดขึ้นและใช้เท้าเตะเข้าที่หน้าอกของผี

พัวะ !

ผีกระเด็ดลงไปกองกับพื้น

เธอไม่ได้เป็นอะไรมาก

ร่างกายเธอเป็นวิญญาณ แต่เขาเตะเธอโดน ถึง 2 ครั้ง

ผีรู้สึกมึนงง

อย่างไรก็ตามคังจุนไม่ได้ดีใจ เพราเขารู้ว่าผีไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น

ขณะนั้นเอง

ซู่ๆๆๆๆๆๆ !

ผีกระโดดขึ้น และเปล่งแสงสว่างดูนากลัว

ตอนนี้ชุดของเธอกลายเป็นสีดำ ผมชี้ตั้ง ดวงตาสีแดงก่ำ

เลือดเริ่มไหลออกมาจากหัวของเธอ เธอตะโกน

“ เลวมาก ”

คังจุนสะดุ้งถอยหลัง

เหตุการณ์เปลี่ยนไป แค่การมองไปทีเธอก็ทำได้ยาก

‘ ฉันต้องรีบออกไปจากที่นี่’

ทันใดนั้น แขนของผีก็ยืดออก และคว้าที่คอคังจุน

ควับ !

ผีค่อยๆยกคอ คังจุน ทำให้ตัวเขาลอยขึ้น

เขาไม่สามารถหายใจได้ เขาพยายามเอามือทุบไปที่มือของผี แต่มันเหมือนทำมาจากเหล็ก

“ คิ คิ คิ คิคิคิค ฉันจะฆ่าคุณ ”

ผีใช้มือข้างหนึ่งดึงมีดออกมา

' โอ้ เฮ้ย !'

คังจุนเข้าใจแล้วว่าทำไม คนถึงกลัวผีในห้องนี้ แต่มันไม่สำคัญในตอนนี้ เขาต้องพยายามหาทางรอด

คังจุน แก่วงขาของเขาในขณะที่ลอยอยู่ และใช้การแกว่งขา เหวียงเท้าเตะไปที่หัวของผี

ตุ๊บ ! ร่างกายผีสั่นเล็กน้อย มือที่บีบคอคังจุนอยู่อ่อนแรงลง

คังจุนใช้ช่วงเวลานี้ ดึงมือของผีออกอย่างรวดเร็ว และเขารีบพุ่งไปที่ประตู

‘ ฉันต้องรีบหนี ’

เขากำลังถูกไล่ล่าโดยผี คังจุนรีบวิ่งกลับไปที่ห้อง 406

เขาคิดว่าเขาจะปลอดภัยถ้าเขาเข้าไปในห้องของเขาได้ เขาคิดเพียงเท่านั้น

ที่สามารถเขาเรียกใช้เมื่อถูกไล่ล่า โดยผี? Kang jun สัญชาตญาณวิ่งไปห้อง 406.

เขาจะปลอดภัยถ้าเขาป้อนมีการ ไม่ทราบเหตุผล. แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะคิดว่า เหตุผล เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ในภายหลัง

ตึงๆ ๆ ๆ เขาวิ่งมาตามทางเดิน อย่างรวดเร็ว และมาถึงหน้าห้อง 406 เขาเปิดประตู และหันไปมองด้านข้าง

‘ เฮ้ย !!! ’

ผีที่ตามเขามา ตอนนี้มาอยู่ข้างเขาด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ มันเหมือนกับหายตัวมา

มันเป็นเหมือนฉากในหนังสยองขวัญที่เขาเคยดูบ่อยๆ คังจุน รีบเข้าห้องและปิดประตูอย่างรวดเร็ว

ตึง !

เขาล๊อกประตู และค่อยๆนั่งลงที่พื้น หอบหายใจ ลึกๆทันที

‘ บ้าเอ้ย มันมีผีจริงๆ ’

นอกจากนี้ ผีกลายเป็นศัตรูกัน และผียังพยายามจะฆ่า คังจุน

ตึง ! ตึง ! ตึง !

มีบางสิ่งบางอย่า ทุบประตูอย่างรุนแรง เห็นได้ชัดว่ามันต้องเป็นผี

คังจุนกระโดด ด้วยความตกใจ

ตึง ! ตึง ! ตึง!

ประตูสั้นๆ เหมือจะพัง คังจุนมองดูประตูด้วยความไม่สบายใจ

‘ แปลก ทำไม ผีไม่เข้ามา ? ’

มันไม่มีเหตุผลที่ผีจะเคาะประตู เธอผ่านทะลุประตูได้ แต่เธอเคาะประตู

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

แรงกระแทรก ประตูหายไป กลายเป็นเสียงเคาะที่นุ่มนวล

“ ขอโทษ คุณสามารถเปิดประตูได้ไหมค่ะ ”

ผี ถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล เสียงเหมือนผู้หญิงที่สวยยืนอยู่หน้าประตู

เสียงสดใส เสียงหวานๆ ทำให้เขาเกือบจะเดินไปเปิดประตูให้

แต่คังจุน ยั้งคิด จิตใต้สำนึกของเขาบอกว่า มันอันตรายมาก เขาต้องไม่เปิดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ประตูสู่ฮาวนมูนจะเปิดเมื่อเขาหลับ ผีคงจะไปเองถ้าเขาเปิดประตูไปสู่ฮาวนมูน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ ขอเวลาสักนิด กรุณาเปิดประตูได้ไหม ”

เธอพูดไม่หยุด คังจุนเอามืออุดหู แล้วนอนลงบนเตียง

อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหลับ ในเมื่อมีผีมายืนเคาะอยู่ที่ประตู

คังจุนใช้หมอนปิดหน้า แล้วเขาก็ค่อยๆเคลิ้มหลับไป

[ ประตูสู่ฮาวนมูน เปิด ]

[ คุณได้เดินทางสู่ฮาวนมูน ]