spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
คังจุนทำงานที่ร้านสะดวกซื้อในเวลา 21:50-07:00
หลังจากที่เขากลับมาจากที่ทำงานเขาก็จะรีบอาบน้ำ แล้วก็รีบนอนมันทำให้เขาหลับได้นิด ๆ หน่อย ๆ แล้วเขาจะตื่นขึ้นมาเมื่อเวลาประมาณ 17:00 เขาใช้เวลาเล่นเกมหรือดูโทรทัศน์ก่อนที่จะกลับไปทำงาน
เขาทำเช่นนี้เป็นประจำตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ มันออกจะน่าเบื่อ
ในความเป็นจริงเขาสามารถหาเงินได้มากขึ้นถ้าเขาสามารถหางานอื่นได้ดีกว่าการทำงานในช่วงเวลาส่วนร้านสะดวกซื้อ เขามีร่างกายที่ค่อนข้างจะแข็งแรง แต่เขาได้รับบาดเจ็บบริเวณขาข้างหนึ่ง จากอุบัติเหตุ เขาถูกรถยนต์ชนแล้วหนี ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากในการหางานของเขา
ซึ่งรายได้จากร้านสะดวกซื้อมันก็แทบจะไม่พอสำหรับเขา นอกจากนี้ เขายังเริ่มมีอาการผมร่วงเนื่องจากความเครียดจากการเกิดอุบัติเหตุทำให้สภาพจิตใจเขาย่ำแย่
ตอนนี้มันเป็น เวลา 21.40 คังจุน กินข้าวและอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย
ตอนนี้มันเป็นเวลาที่เขาจะต้องไปทำงานแล้ว
เขาสวมหมวก และเดินไปทางซ้ายของ โกชิวอน ร้านสะดวกซื้อที่เขาทำงานอยู่ห่างไป 50 เมตร
แต่ที่ร้านวันนี้มันดูยุ่งๆ
มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ?
สาวสวยอายุ 20 ปี เธอมีชื่อว่า ซองยูริ เธอกำลังยื่นอยู่ที่หน้าเคาเตอร์คิดเงินด้วยสีหน้ายุ่งเหยิง
‘ผมควรถาม ยูริว่าเกิดอะไรขึ้น’
แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งในชุดสูทสีขาว เดินออกมาจากรถสีดำที่จอดในลานจอดรถ
" โอ้คังจุน คุณมาจนได้ ?"
"ครับเจ้านาย!"
ผู้หญิงอายุ 40 เธอคือ ลีจองซุก เธอเป็นเจ้าของร้านสะดวกซื้อตลอด 24 ชั่วโมงและยังเป็นเจ้าของทรัพย์สิน และที่ดินในเขต กังนัม ซึ่งมันมีราคาแพงมากและเธอเป็นเจ้าของอาคารอื่น ๆ อีกหลายแห่งโดยปกติเธอเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจคนอื่น แต่เธอมักจะปฏิบัติกับคังจุนด้วยดี มันเป็นเพราะคังจุนทำงานหนักเสมอ แต่ในวันนี้บรรยากาศมันแตกต่างไปจากเดิม
" คังจุน ทำไมคุณไม่มานั่งตรงนี้ล่ะ? " ลีจองซุกมองไปที่คังจุน และรีบกล่าวอย่างรวดเร็ว
" คือตอนนี้ฉันยุ่งมาก ฉันจะสรุปให้เธอเข้าใจง่ายๆนะ ตอนนี้ร้านสะดวกซื้อปิดกิจการแล้ว ตอนนี้คุณคงจะต้องไปหางานอื่นทำแล้วละ "
" ฮะ? "
" คังจุน คุณทำงานได้ดีมากนะ ฉันหวังว่าคุณจะหางานใหม่ได้เร็วๆ นี้ ?ส่วนเงินเดือนของเดือนนี้ ฉันจะฝากให้ในวันพรุ่งนี้นะ ฉันไปล่ะ ฉันไม่ค่อยว่าง " ลีจองซุก พูดจบลงแค่นี้
ปี๊ปปี๊ป ( เสียงแตรรถ )
" ที่รัก คุณกำลังทำอะไร ? เด็กๆ หิวแล้ว และผมก็เริ่มหิวแล้วด้วย "
รถต่างประเทศสีดำขับมาจอดอยู่ด้านหน้าของผม
"ฉันรู้แล้ว. ฉันจะไปแล้ว ".
ลีจองซุกเดินไปที่รถและเปิดประตู
คนในรถมีอายุ 50 ปี เขาสวมชุดสูท นั่งอยู่ในที่นั่งคนขับ และมีชายและหญิงอายุประมาณ 20 ปี นั่งอยู่ด้านเบาะหลัง พวกเขาคือครอบครัวของลีจองซุก
ลีจองซุก คาดเข็มขัดนิรภัย และเธอถามกลับ
" พวกเธอหิวแล้ว เราจะไปทานอะไรกันดี? "
" เนื้อซี่โครงย่างซอล"
"ฉันด้วย!"
"โฮ้โฮ้โฮ้. จริงหรือๆ ? ตกลงที่รัก เราจะไปทานกันที่ร้านชองดัมดง"
"ดีเลย เพราะร้านนี้ เปิดตลอด24 ชั่วโมง. "
คนขับรถเหยียบคันเร่ง
บรื่นบรื่น ๆ
คุงจุนมองรถคันนั้นจากไปด้วยสีหน้าตกตะลึง
" ร้านชองดัมดง "
เขาได้ยินมาว่า ราคาเนื้อซี่โครงย่างซอลเกาหลี ต้องเสียเงินมากกว่า 80,000 วอน
มีหลายคนที่ชอบไปกินมัน แต่คังจุนไม่กล้า เพราะราคาของมันแพงกว่า รายได้ของเขาต่อวัน
เขาคิดว่า คนพวกนี้เกิดมาพร้อมกับช้อนเงินช้อนทอง
แต่ตอนนี้ คังจุน ไม่มีงานทำ และจำเป็นต้องกังวลกับค่าใช้จ่ายในเดือนถัดไป
" พี่คังจุน!"
ทันใดนั้นเสียงของผู้หญิงก็ได้ยินเสียงอยู่ข้างหลังเขา เขาหันไปรอบ ๆ และเห็น ซองยูริยืนอยู่ที่นั่น
"ยูริ ! เกิดอะไรขึ้น?"
ซองยูริ ยิ้มเศร้าๆให้กับคำถามที่คังจุนถามมา และชี้ภายในร้าน
"คุณรู้หรือไม่? เธอขายอาคาร อาคารทั้งหมดจะกลายเป็นคลินิกศัลยกรรม. "
"อะไรนะ ? คลินิกศัลยกรรม?"
" ฉันได้คุยกับเจ้าของคนใหม่นิดหน่อย เขาจะทุบตึกทิ้งและสร้างคลินิก "
" จริงหรือ? "
" วันหนึ่งผมจะต้องมีเงิน และผมจะเปิดคลินิกศัลยกรรม"
" คุณจะเปิดจริงๆ? "
คังจุน รู้สึกโกรธ "
'ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาทำแบบนี้ ผมต้องรีบหางานใหม่ให้เร็วที่สุด
เขาจะกลับไปค้นหางานพาร์ทไทม์ ในอินเตอร์เน็ต หลังจากที่เขากลับไปที่ โกชิวอน ของเขา
ในขณะที่เขาเดินไปใกล้จะถึงที่พักของเขาใน โกชิวอน ก็มีใครบางคนคว้าไหล่ของเขาไว้
"เฮ้! ไอ้ลีบ? "
คังจุนตัวแข็งทื่อและหันไปรอบ ๆ
มีอันธพาลคนหนึ่ง เดินมาคว้าไหลเขาและทักทายด้วยความหยาบคาย
เขาคือ โชซังจิน
อันธพาลกลุ่มนี้ เป็นกลุ่มคนใต้ดินคอยดูแลร้านค้าจำพวกบาร์และคาราโอเกะ บริเวณนั้น และเขามักจะคอยแกล้งคังจุน
โชซังจินกล่าวพร้อมกับหัวเราะ
"ไปที่ร้านสะดวกซื้อและเอาบุหรี่มาให้ข้า หนึ่งซองสิ"
"ร้านสะดวกซื้อไม่เปิด."
"อะไรนะ?"
"ร้านสะดวกซื้อปิด."
"แกเห็นพวกข้าไหม แกไม่อยากไปซื้อบุหรี่ให้ข้าตอนนี้งั้นหรือ? "โชซังจินชี้ไปที่ร้านสะดวกมันเป็นร้านสะดวกซื้อที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมงแม้กระทั่งเปิดในวันตรุษจีนและเทศกาลชูซอก (วันขอบคุณพระเจ้าเกาหลี)
"หรือว่าแกอยากจะตาย."
" งั้นไปซื้อที่อื่นมาสิ มีร้านสะดวกซื้อเพียงร้านเดียวหรือไง ? "
คังจุนรู้สึกโกรธจนแทบคลั่ง
ในความจริงนั้น มันเกิดเรื่องแบบนี้บ่อยครั้งแต่เค้านั้นเลือกที่จะยินยอม และเดินไปซื้อบุหรี่ให้เขาในตอนนี้เขาเป็นคนพิการ มันทำให้เขาอ่อนแอมาก
มันไม่ง่ายที่จะหาห้องพักในราคา 250,000 วอน ในละแวกนี้ แต่ตอนนี้เขาต้องคิดใหม่ ร้านสะดวกซื้อที่เขาทำงานมันปิดไปแล้ว และโอกาสที่เขาจะมีเงินจ่ายค่าเช่าใน โกชิวอนนั้น ก็หายไปด้วย
"เฮ้! แกกำลังทำอะไร? แกไม่คิดจะไปซื้อบุหรี่มาให้ข้าใช่ไหม "
" ถ้าคุณต้องการจะสูบ ทำไมพวกคุณไม่เดินไปซื้อเองล่ะ "
โชซังจิน ตะลึงกับคำพูดของ คังจุน
" แกมันไอ้สารเลว แกบอกว่าไงนะ ? "
" ผมพูดว่า ถ้าคุณไปซื้อด้วยตัวเอง คุณจะตายไหม ?"
" ไอ้เลวเอ้ย ถ้าแกอยากจะตายนัก ดี แกจะได้ตายจริงๆ ......."
โชซังจิน ยกมือของเขาขึ้น เขาจะเข้าไปทำร้าย คังจุน
แต่แล้วสิ่งที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้น โชซังจิน หน้าซีด แข้งขาอ่อนแรง เขารู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นลม
" ฮึ ...! ทำไมข้ารู้สึกหวิว ๆ ?"
เขาสูญเสียความสมดุลของเขาและล้มลง
ในเวลาเดียวกัน, มีแถบตัวอักษรปรากฏบนหน้าของคังจุน
[พลังงานมนต์ดำ10/100]
[การเติมพลังงานมนต์ดำจะเปิดประตูไปสู่ ฮาวมูน.]