spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
"อ่า........... ! ฮะ! "
ก่อนที่เขาจะรู้ตัว มันก็ผ่านไปอีกหนึ่งวันแล้ว นับตั้งแต่เขาได้พบกับศพใต้เตียง
แต่ชีวิตประจำวันของคังจุนก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรพลังของฮาวมูนและมนต์ดำยังคงอยู่ในหัวของเขา และเขาคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝัน
มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ ที่จะมีศพอยู่ใต้เตียงของเขาใน โกชิวอน
" อ่ะ ... อ่า.. ซืด.... !! !"
เสียง .... แปลกๆ นี้มัน.......... ใช่เสียงครางที่ดังมาจากห้องข้างๆไหมเนี่ย .....
เขารู้ว่า โกชิวอน แบ่งห้องพักเป็นห้องเล็กๆ แต่ละห้องถูกกั้นด้วยผนังบางๆ ดังนั้นมันจึงไม่เก็บเสียง แต่นี้มันเป็นช่วงเวลากลางวัน และชายที่พักอยู่ข้างห้องเขาไม่ควรพาผู้หญิงเข้ามาที่นี้
" บัดซบเอ้ย!" ผมไม่ต้องการที่จะได้ยินเสียงเหล่านี่
" สารเลว แกควรจะพาเธอไปที่โรงแรมหรือไม่ก็รีบๆทำมันให้เสร็จสะ!"
ตอนแรกๆคังจุน นั้นลองแนบหูของเขากับผนังห้องพัก ทำให้เขาได้ยินเสียงต่างๆ จากห้องข้างๆ
แต่มันก็กินเวลาเพียงไม่นานเท่าไรนักและอีกอย่างมันก็ไม่ใช่เรื่องรื่นรมย์เท่าไรนักที่ต้องมาแอบฟังเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของคนอื่นแบบนี้ ในขณะนั้นเองมันก็เกิดเรื่องแปลกๆ บางอย่างเกิดขึ้น แล้วคนที่อยู่ในห้องข้างๆก็เงียบไป
" แย่แล้ว ..... คุณกำลังจะเสร็จ ? "เขาได้ยินเสียงของผู้หญิงร้องเรียกอย่างผิดหวัง
"อื่ม .....ใช่. จู่ๆ.....ผมก็รู้สึกว่า ....... ผมขอโทษ."
คังจุนรู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินคำพูดจากห้องถัดไป มันเป็นสิ่งที่ดีเพราะคังจุนไม่ต้องการที่จะได้ยินเสียงครวญครางที่ไม่น่าพึงประสงค์อีกต่อไป แต่ก็เป็นเรื่องแปลกอย่างแน่นอน
'อื่ม...! อย่าบอกนะว่านี้เป็นอำนาจมนต์ดำ? แต่แล้วคังจุนส่ายหัว'นั่นเป็นเรื่องน่าขัน ฉันต้องไปทำงานในช่วงเย็นดังนั้นฉันควรนอนอีกนิดหน่อย
ตอนนี้คังจุนกำลังนอนอยู่บนเตียงของเขาและกำลังจะหลับแต่จู่ๆมันก็มีบางสิ่งบางอย่างปรากฏ วูบวาบเหนือหัวเขา
[ มนต์ดำพลังงาน 3/100 ]
แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ทันเห็น เพราะตาของเขาถูกปิดและคำที่ปรากฏก็หายไป
'บ้าเอ้ย! ถ้าฉันพยายามที่จะหลับ แต่นรกเถอะ!เขากะไว้แล้วว่ามันต้องมีอีก
เขาปิดตาของเขา แต่เขาก็ไม่สามารถนอนหลับได้
เขารู้สึกหงุดหงิด
มันเป็นเพราะเสียงครวญครางที่ดังมาจากห้องถัดไป พวกเขาทำมันในช่วงกลางวัน!
อย่างไรก็ตาม เขาต้องพยายามนอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเขาต้องการที่จะทำงานในช่วงกลางคืน แต่เขาพยายามปิดตาของเขา แต่ทำยังไงก็นอนไม่หลับเพราะตอนนี้เขากำลังคิดฟุ้งซ่าน
หลังจากนั้นประมาณสองชั่วโมง?
"อา! ฮะ! "
"อื่ม .........
ความโกลาหลเริ่มต้นอีกครั้งในห้องข้างๆ
'ฮ่ะ! อีกครั้งเหรอ '
คังจุนขมวดคิ้ว
เขาไม่หมดแรงบ้างหรือไง? เขาเป็นผู้ชายที่แข็งแรง! คังจุนยอมรับมัน!
แต่ตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาที่จะชื่นชมสิ่งต่างๆ
'ฉันไม่สามารถทนได้อีกต่อไป!'
ดวงตาของคังจุนเปร่งประกายไปด้วยความโกรธ เขากำลังจะตะโกนใส่พวกเขาให้หยุดหรือไปต่อที่โรงแรม
'ได้โปรดหยุด!'
แต่เสียงของผู้หญิงดังออกมาก่อนที่คังจุนพูดออกไป
" ฮึก... ? อะไร? มันจบแล้ว? "
"โอ้ .....ขอโทษ."
"อะไร? วันนี้นายดูแปลกๆนะ หรือว่านายกำลังนอกใจฉัน? "
"ไม่ ผมรู้สึกว่าร่างกายของผมไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ผมดื่มน้ำผลไม้ผสมมา "
"บ้า! แค่นั้นนะ ! น้ำผลไม้ ผสมอะไร? "
บรรยากาศในห้องข้างๆนั้นผิดปกติเป็นอย่างมาก
คังจุนนั่งอยู่ที่นั่นด้วยสีหน้าตะลึง ทำไมถึงมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น?
แล้วมันก็เงียบไปมีบางอย่างเกิดขึ้นมันเป็นสิ่งที่แปลกมาก ทำไมผู้ชายห้องข้างๆอยู่ดีดีเขาถึงได้สูญเสียความแข็งแรงทำไม?
มันเกิดขึ้นถึงสองครั้งและแล้วดวงตาของคังจุนก็ส่องประกายไปด้วยความตื่นเต้นทันที
'ใช่! นี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน
หนึ่งครั้งอาจเป็นเรื่องบังเอิญ แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกันสองครั้งไม่สามารถเป็นเรื่องบังเอิญได้อย่างแน่นอน
ขณะนั้น.
[ มนต์ดำพลังงาน 6/100]
'อื่ม? นี้คืออะไร?
ยินดีต้อนรับ ตัวอักษรที่ปรากฏอยู่ในสายตาของเขา
'พลังงาน มนต์ดำ?'อย่างไรก็ตามคำเหล่านั้นค่อยๆจางหายไป
สีหน้าของคังจุนนั้นว่างเปล่า
'นั้นมันคืออะไรกัน?เขาเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ดูเหมือนว่ามันมาจากเกมและจากนั้นก็หายไป
'ฉันเห็นภาพหลอน'บางทีมันอาจจะเป็นเพราะการอดนอนแล้วก็
มาคิดว่าคำพูดเหล่านั้นมันดูคุ้นเคย
พลังงานมนต์ดำ! ถูกต้อง. คำพูดจากความฝันของเขาในคืนที่ผ่านมา
'บางที?'
ใจเขาเต็มแรง บางทีมนต์ดำปรากฏการณ์อำนาจที่วิเศษเกิดขึ้นเมื่อคืนคือความจริงและไม่ใช่ความฝัน
"นี่เป็นเรื่องน่าขัน ถ้าผมเข้าใจมันผิดมันอาจจะไร้ประโยชน์สำหรับผมในทันที "
เขาไม่คิดว่ามันเป็นภาพหลอนแต่อย่างใด
" เฮ้ย...!"จากนั้นคังจุนก็ถอนหายใจและส่ายหัวตัวเองไปมา
'อื่ม! โอเค. สมมติว่านี้เป็นจริงและมันเป็นมนต์ดำ แต่มันก็ไม่ควรนำมาใช้แบบนี้!
เขาไม่ได้ต้องการที่จะดูดซับพลังงานจาก เรื่องแบบนี้
ครั้งนี้ ความสามารถของมนต์ดำยังคงไม่ชัดเจน.
คังจุนใช้จินตนาการของเขาคิดวิธีที่จะใช้มนต์ดำ เขาพยายามนึกถึงในหนังแฟนตาซี และพยายามที่จะนึกถึงสิ่งต่างๆที่เกี่ยวข้องมัน
'หน้าต่างสถานะ!'คังจุนก็พยายามที่จะเรียกหน้าต่างสถานะ ให้เหมือนกับในกับนวนิยายหรือเกมออนไลน์ที่มีอยู่ในยุคปัจจุบัน
'ฮ่าฮ่าถ้ามันมีจริงๆ ฉันก็จะมีมนต์ดำแล้วฉันจะไม่ใช้ชีวิตโดยเปล่าประโยชน์อย่างแน่นอน’
แต่เขาก็พยายามนึกถึงมนต์ดำถึงสองชั่วโมงเมื่อถึงเวลา20:00 เขาก็ยังไม่ได้ผลอะไรเพิ่มเติม และตอนนี้เขาก็รู้สึกหิวขึ้นมานอกจากนี้เขายังต้องไปทำงานในไม่ช้า
แล้วมันก็ไม่เป็นความจริง เขาเข้าใจผิด
'ต้องหาอะไรบางอย่างกิน คังจุนเปิดประตูห้องของเขาและเดินไปในห้องครัวรวมทางซ้าย