spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 477: แผนแก้แค้น

เจียงหยางป้าโบกมือและปฏิเสธความช่วยเหลือของทั้งสามตระกูลและเจ้าเมือง "ตระกูลเจียงหยางของข้าซาบซึ้งต่อความเมตตาและความหวังดีของพวกท่าน แต่ถึงแม้จะมีหายนะที่เกิดขึ้นกับตระกูลเจียงหยางของเรา เราก็ยังพอจะมีเรี่ยวแรงพอที่จะสร้างสิ่งก่อสร้างด้วยตัวของพวกเราเอง"

"ครอบครัวที่รักข้า ทำไมไม่สร้างคฤหาสน์เจียงหยางขึ้นมาใหม่ที่เมืองหลวง ? ด้วยวิธีนี้ครอบครัวของพวกเราทั้งสองจะได้อยู่ใกล้กันมากขึ้น นอกจากนี้ยังช่วยให้ตระกูลเจียงหยางสามารถรับตำแหน่งในวังได้ง่ายขึ้น" ราชาแห่งเกอซุนพูดด้วยสีหน้าที่คาดหวัง หากความแข็งแกร่งของตระกูลเจียงหยางไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง มันต้องเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ หากตระกูลเจียงหยางถูกสร้างขึ้นมาใหม่ภายในเมืองหลวง ความแข็งแกร่งของเมืองจะเพิ่มขึ้นไปอีกระดับ หากสิ่งนี้เกิดขึ้นจะมีผู้เชี่ยวชาญมากมายที่ถูกดึงดูด

"นี่มัน..." เจียงหยางป้าเริ่มลังเล รากฐานของตระกูลเจียงหยางได้หยั่งรากในเมืองลอร์มานาน แต่ด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นและชื่อเสียงของตระกูลเจียงหยางในตอนนี้ พวกเขาได้กลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเมืองหลวงอย่างแน่นอน ผลลัพธ์เช่นนี้ไม่ได้สูญเสียมากนัก แต่ในเวลาเดียวกันมันจะเป็นประเด็นสำคัญหากพวกเขาต้องการย้ายไปจริง ๆ นอกจากนี้ตระกูลเจียงหยางก็อยู่ในเมืองลอร์เพราะเป็นการเตรียมการของบรรพบุรุษ

เมื่อเห็นสีหน้าของเจียงหยางป้า ใบหน้าของเจียงหวูจี่ก็เริ่มขึงตึง "นายท่าน ข้าไม่อาจทำอย่างนั้นได้ การที่ที่ตั้งของตระกูลเจียงหยางอยู่ในเมืองลอร์เป็นเพราะการตัดสินใจของบรรพชน กล่าวได้ว่าเมืองลอร์เป็นบ้านของบรรพบุรุษเรา เราจะทิ้งมันไปง่าย ๆ ได้อย่างไร ? "

เจียงหวูจี่มีสถานะที่พิเศษอย่างมากในตระกูลเจียงหยาง แม้ว่าจะไม่ใช่ผู้อาวุโสของตระกูล แต่หัวหน้าตระกูลก็ไม่อาจไม่สนใจคำพูดของเขาได้ จากการคัดค้านที่หนักแน่นของเจียงหวูจี่ เจียงหยางป้าก็ทำได้เพียงปฏิเสธข้อเสนอของราชา
 

ราชาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความผิดหวัง เขาต้องการให้ตระกูลเจียงหยางสร้างที่พักขึ้นใหม่ในเมืองหลวงจริง ๆ ด้วยวิธีนี้เขาจะมีตัวช่วยในการปกป้องเขาเพิ่มขึ้นอีกมาก

คนรับใช้และทหารหลายคนของตระกูลเจียงหยางเริ่มที่จะเก็บกวาดซากอาคาร ขณะที่คนแก่ก็เก็บหนังสือไว้ในแหวนมิติเพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้ามาขโมย หลังจากการเตรียมการทั้งหมดเสร็จสิ้น ตระกูลได้พักอยู่ในโรงเตี๊ยมรอบ ๆ เป็นเวลาหลายวัน ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ได้สรรหาช่างไม้และช่างเหล็กทุกคนในเมืองลอร์มาทำงานตลอดเวลา คืนนั้นช่างไม้กว่าหนึ่งพันคนได้มารวมตัวกันและเริ่มสร้างคฤหาสน์ตระกูลเจียงหยางขึ้นมาใหม่

จากนั้นราชาจึงได้ออกพระราชโองการให้เมืองรอบ ๆ ส่งวัสดุที่มีคุณภาพสูงให้กับตระกูลเจียงหยางสามารถสร้างอาคารได้อย่างง่ายดาย

หลังจากที่ออกพระราชโองการ ราชาก็เริ่มกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของพระราชวัง ดังนั้นด้วยเวลาที่แทบจะไม่พอรักษาบาดแผล ราชาจึงออกเดินทางไปยังพระราชวังทันที

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินเป็นห่วงความปลอดภัยของราชา เขาจึงส่งเซียวเทียนและฉิงเส้าฟานไปกับราชาด้วย การที่มีผู้ติดตามระดับนี้ทำให้การป้องกันพระราชวังก็เพิ่มขึ้นมากเช่นกัน

ในวันที่สองตระกูลเจียงหยางใช้เงินก้อนโตจ้างเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงหลายคนจากเมืองใกล้เคียงมารักษาอาการบาดเจ็บให้กับเหล่าผู้เชี่ยวชาญ ซ้ำยังให้ยารักษาที่มีประสิทธิภาพกับเหล่าทหารและคนรับใช้

คนสี่คนจากอาณาจักรอินทรีสวรรค์ได้ตายไป แหวนมิติของพวกเขามีสิ่งของต่าง ๆ มากมายและถูกยึดมาช่วยเหลือตระกูล ภายในตระกูลเจียงหยางสามารถได้รับสิ่งของมีค่ามากมาย แกนอสรูและเงิน มีแม้กระทั่งทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีหลายอันที่ได้มาชดเชยความเสียหายของพวกเขา
 

การจัดการของตระกูลเจียงหยางนั้นถูกผูกขาดโดยเจียงหวูจี่เพียงผู้เดียว ด้วยการดูแลของเขา คนอื่น ๆ ก็สามารถเบาใจไปเปราะหนึ่ง
 

ในโรงเตี้ยมแห่งหนึ่ง เจียงหยางป้า,ไป๋หยุนเทียน, เจี้ยนเฉินและโหยวเยว่ ทุกคนต่างก็ยืนอยู่ภายในห้องปิดสนิทห้องหนึ่ง หากมองจากรอยต่อจากด้านนอกจะเห็นแสงสีขาวจาง ๆ ที่สว่างออกมาจากภายในห้อง

ทั้งสี่ยังคงยืนอยู่เป็นเวลากว่าครึ่งชั่วยามก่อนที่ประตูจะเปิดออกมาในที่สุด ชายชุดคลุมขาวทั้งสามคนที่มีใบหน้าซีดเซียวออกจากห้อง ชายสามคนนี้เป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 4 จากเมืองใกล้ ๆ และเป็นหนึ่งในเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่เก่งที่สุดในอาณาจักรเกอซุน

เมื่อชายกลางคนทั้งสามเดินออกมาด้านนอก พวกเขาก็ทักทายทั้งสี่ "นายน้อยสี่ ด้วยความพยายามของพวกเราทั้งสามคน การบาดเจ็บของชายคนนั้นก็ทรงตัวขึ้นเล็กน้อยตอนนี้ เขาฟื้นขึ้นมาแล้วและอยากจะพบกับพวกท่าน"
 

“ข้าขอบคุณท่านทั้งสามที่ช่วยเหลือ" เจียงหยางป้าพูดอย่างซาบซึ้งก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับเจี้ยนเฉิน, แม่ของเขาและโหยวเยว่ตามเข้ามา
 

มีคนอยู่บนเตียง เขาเป็นหัวหน้าทหารชุดเกราะดำ ไป่เต๋า อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้เกราะสีดำสนิทของเขานั้นได้ถูกทำลายไปนานแล้วนับตั้งแต่ที่เขาได้รับบาดแผลมากมาย

ไป๋เต๋าถูกเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 4 สามคนช่วยรักษา บาดแผลของเขานั้นรุนแรงเป็นอย่างมาก ดังนั้นบาดแผลของเขาจึงยังไม่หายดีและใบหน้าของเขายังคงซีดเผือด
 

เมื่อเห็นเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ไม่มีบาดแผลที่ร้ายแรง ไป๋เต๋าก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนที่จะพูดอย่างอ่อนแรงว่า "สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ? "

พวกเขาเข้าใจความหมายที่ไป่เต๋าต้องการจะสื่อ "มันเป็นโชคดีที่ที่ปรึกษาสามารถเอาชนะคนของอาณาจักรอินทรีสวรรค์ได้ นอกจากนี้เรายังสามารถฆ่าพวกเขาได้ 4 คน ขณะที่คนอื่น ๆ หลบหนีรอดไปได้พร้อมกับได้รับบาดเจ็บสาหัส อย่างไรก็ตามผู้ติดตามและคนของตระกูลเจียงหยางได้ตายอย่างน้อยกว่า 380 คนรวมทั้งอาคารทั้งหมดถูกทำลาย"

ไป๋เต๋ากำมือแน่นอย่างเกลียดชัง "เราต้องแก้แค้นให้ได้ อาณาจักรอินทรีสวรรค์นั้นเกินไปจริง ๆ แม้กระทั่งพระราชวังของอาณาจักรเกอซุนก็ถูกทำลายและผู้อาวุโสเย่หมิงก็ได้รับบาดเจ็บ"

"การปะทะกันของพวกเขาเป็นเพราะเรา เราดึงคนอื่น ๆ เข้ามา รวมทั้งองค์ราชาด้วย" ไป๋หยุนเทียนพูดด้วยความรู้สึกผิด
 

"ท่านแม่ ลูกชายของท่านได้สร้างปัญหาขึ้นแล้ว มั่นใจได้เลยว่าลูกจะต้องแก้แค้นแทนพวกเราได้อย่างแน่นอน ข้าจะทำให้อาณาจักรอินทรีสวรรค์ต้องชดใช้อย่างหนักสำหรับเหตุการณ์นี้" เจี้ยนเฉินตะโกนออกมาพร้อมกับแผ่จิตสังหาร

ไป๋เต๋ามองอย่างเครารพต่อเจี้ยนเฉินอย่างมาก "เซียงเทียน ข้ามอบหมายงานนี้ให้กับเจ้า สิ่งใดที่เจ้าเห็นว่ามันเหมาะสมสำหรับอาณาจักรอินทรีสวรรค์เจ้าก็ทำไป อาณาจักรเกอซุนของเราเพิ่งประสบสงคราม ดังนั้นความแข็งแกร่งทางการทหารของเรายังไม่เข้าที่อยู่บ้างตอนนี้ เราไม่อาจยกกองกำลังขนาดใหญ่ไปโจมตีอาณาจักรอินทรีสวรรค์ได้"

เจี้ยนเฉินพยักหน้าอย่างเคร่งเครียด "ข้าเข้าใจท่านลุง ข้ามีแผนที่จะรับมือกับพวกเขา"

"เซียงเทียน เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่เจ้ามี อาณาจักรฉินหวงได้มอบตำแหน่งผู้พิทักษ์จักรพรรดิให้เพราะความแข็งแกร่งของเจ้า ในอนาคตเมื่อเจ้ามีความแข็งแกร่งเพียงพอ อาจจะเป็นอาณาจักรฉินหวงที่จะต้องขอความช่วยเหลือจากเจ้า เมื่อถึงเวลานั้นเจ้าต้องใช้ความได้เปรียบนี้และไม่ควรเสียเวลาอีก" ไป่เต๋าพูดอย่างอ่อนแรง แต่เขายังสามารถพูดได้แบบลุงสอนหลาน เมื่อเขามองเจี้ยนเฉินด้วยสายตาที่ซาบซึ้ง เขาคิดถึงสิ่งที่ตระกูลไป๋จะได้รับเมื่อหลานชายเขาโดดเด่นเช่นนี้

เนื่องจากเขาเป็นลุง เขาจึงสามารถให้คำแนะนำเจี้ยนเฉินให้มีความคิดที่สุภาพและรอบคอบ อย่างไรก็ตามใจของเขาไม่ยอมรับคำสอน อายุของเขาไม่ใช่สิ่งที่มองด้วยตาเห็นและเขาก็มีประสบการณ์มากเกินกว่าที่ไป๋เต๋ามี สิ่งที่ไป๋เต๋าพูดไม่ได้เป็นปัญหาของเจี้ยนเฉิน
 

ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวของไป๋เต๋า เจี้ยนเฉินมีความกังวลอย่างมากจริง ๆ และไม่อาจเก็บซ่อนได้ แม้ว่าเขาจะมีอายุเพียง 15 ปีหลังจากที่เขาได้รู้จักกับลุงของเขาเป็นครั้งแรก เขายังคงเป็นครอบครัวที่ตนรัก ไป๋เต๋ายังเป็นพี่ชายของแม่ของเขา และไม่ว่าจะพูดอย่างไรก็ตามไป๋เต๋าก็ยังคงเป็นครอบครัวของเขา
 

เจี้ยนเฉินหยิบขวดหยกขาวออกมาจากแหวนมิติ จากนั้นเขาก็เทยาออกมาอยู่ในมือและส่งสองขวดให้กับไป่เต๋า "ท่านลุง นี่คือยาจิตวิญญาณธาตุแสง โปรดใช้มันเพื่อรักษาตัวเอง"
 

แทนที่จะปฏิเสธ ไป๋เต๋าก็เลือกที่จะรับยาพร้อมกับรอยยิ้มจาง ๆ "เซียงเทียน ลุงขอรับยาของเจ้าเอาไว้ แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะแพงมาก ข้ายังสามารถบอกได้ว่ามันคือสิ่งที่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 5 ทำออกมา"

หัวใจของเจี้ยนเฉินเต้นผิดจังหวะจากคำพูดของไป่เต๋า "เราจะผลิตยาเหล่านี้ได้อย่างไร ? " เขาถาม

"การผลิตมันลำบากมาก มันต้องเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงขั้น 5 และต้องหลอมยาเพื่อสร้างเป็นยาจิตวิญญาณธาตุแสง นอกจากนั้นต้องมีส่วนผสมและสิ่งเกื้อหนุนหายากมากมาย มันจะล้มเหลวทันทีที่เราประมาท ยิ่งระดับของเม็ดยาเหล่านี้สูงมากเท่าใด การผลิตมันก็ยิ่งยุ่งยากมากขึ้นเท่านั้น" ไป๋เต๋าอธิบาย

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเบิกกว้างขึ้น เขาสรุปกับตัวอย่างลับ ๆ ว่าเขาจะหาวิธีสร้างยาเหล่านี้เมื่อเขามีเวลา บางครั้งเขาอาจจะต้องการมันอย่างมากในอนาคต เมื่อเขาต้องรักษาใครก็ตามที่เขาไม่ต้องการใช้พลังเซียนธาตุแสงของเขา
 

หลังจากออกจากห้องของลุงของเขา เจี้ยนเฉินก็เดินตรงไปหาตู่กูเฟิงและหมิงตง "ข้าจะจากไปไม่นาน ข้าจะให้เจ้ารับหน้าที่ปกป้องครอบครัวของข้าเมื่อเกิดเรื่องขึ้น"

เมื่อได้ยินอย่างนี้ หมิงตงและตู่กูเฟิงก็ยังคงนิ่งเงียบราวกับว่าเขารู้แผนของเจี้ยนเฉิน

"ไปอาณาจักรอินทรีสวรรค์ ? " หมิงตงถาม
 

เจี้ยนเฉินเดินไปที่หน้าต่างและเปิดออกไป จ้องมองไปยังซากอาคารที่ห่างไกลของตระกูลเจียงหยาง "ไม่ ข้าจะไปที่พระราชวังของอาณาจักรฉินหวง ! "
 

"อาณาจักรฉินหวง ! " หมิงตงอ้าปากค้างพร้อมกับตู่กูเฟิง ไม่นานพวกเขาก็เข้าใจแผนของเจี้ยนเฉินทันที "น้องชาย อย่างบอกนะว่าเจ้าวางแผนที่จะ..."

"อาณาจักรอินทรีสวรรค์จะต้องถูกกำจัด ! " เจี้ยนเฉินคำราม อาณาจักรอินทรีสวรรค์ลอบกัดพวกเขา ดังนั้นเจี้ยนเฉินจึงจำเป็นต้องกำจัดอาณาจักรอินทรีสวรรค์ให้หายสาบสูญไปจากทวีปเทียนหยวน ในเวลาเดียวกันเขาก็ยังเชือดไก่ให้ลิงดู ด้วนอำนาจของอาณาจักรฉินหวง สิ่งเหล่านี้จะแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรเกอซุนและอาณาจักรฉินหวง

หลังจากที่ออกจากห้องของหมิงตง เจี้ยนเฉินก็เรียก ตงยี่จุนป่าย, เทียนลั่วและเกาอวี่ฉิน "มันพอจะเป็นไปได้ไหมที่จะทำประตูมิติในอาณาจักรเกอซุน ? "

"มันก็ทำได้ แต่ถ้าต้องการตำแหน่งที่แม่นยำมากกว่านี้ เราต้องการอุปกรณ์ที่สามารถตอบสนองได้" เกาอวี่ฉินพูด

เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างมีความสุขและตอบว่า "ท่านรู้วิธีสร้างมันงั้นหรือ ? "

"ขอรับ ! "

"นั่นดีเลย ไปที่ห่างจากเมืองลอร์ 10 กิโลเมตรและสร้างมันขึ้น" เจี้ยนเฉินพูด

"ขอรับท่านผู้พิทักษ์จักรพรรดิผู้ทรงเกียรติ" เกาอวี่ฉินป้องมือเข้าด้วยกันและเดินออกไป

หลังจากเกาอวี่ฉินไปแล้ว ก็เหลือเพียงเจี้ยนเฉิน, เทียนลั่วและตงยี่จุนป่ายที่เหลืออยู่ในห้อง ดวงตาของเจี้ยนเฉินกวาดตามองคนจากอาณาจักรฉินหวงอยู่ครู่หนึ่ง "เทียนลั่ว, ตงยี่จุนป่าย ข้าจะกลับไปยังอาณาจักรฉินหวงสักครู่ ท่านอยู่ที่นี่และปกป้องตระกูลเจียงหยางจากอันตรายในตอนนี้ก่อน ตระกูลของข้าต้องถูกปกป้องเป็นพิเศษ"

"ท่านผู้พิทักษ์จักรพรรดิผู้ทรงเกียรติ เราจะใช้แรงทั้งหมดเพื่อปกป้องตระกูลเจียงหยาง" ทั้งสองตอบ
 

เจี้ยนเฉินลุกขึ้นจากเก้าอี้และมองดูชายทั้งสองย่างเคร่งขรึม "ด้วยน้ำใจที่ทุกท่านได้แสดงให้ข้าเจี้ยนเฉินได้เห็นในวันนี้ ข้าจะจดจำมันอย่างแน่นอนและพร้อมที่จะตอบแทนสำหรับความมีน้ำใจของพวกท่าน"

เมื่อได้ยินอย่างนี้ เทียนลั่วและตงยี่จุนป่ายก็ดีใจมาก เหตุผลที่พวกเขาติดตามเจี้ยนเฉินจากอาณาจักรฉินหวงนั่นก็เพื่อดูทักษะของเจี้ยนเฉินด้วยตัวเอง ในใจพวกเขารู้ว่าเจี้ยนเฉินทะลวงผ่านได้เร็วมากกว่าใคร ดังนั้นพวกเขาจึงใช้โอกาสนี้เพื่อสร้างความสนิทสนม การที่เจี้ยนเฉินพูดอย่างนี้มันก็เหมือนกับคำสัญญา ทำให้ทั้งสองมีความสุขอย่างมาก
 

"หากเราได้รับใช้ผู้พิทักษ์จักรพรรดิ มันก็เป็นเกียรติต่อเราอย่างมาก"