spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

ตอนที่ 354: สัตว์อสูรระดับ 6

“หลานเกินเอ๋อ ความคิดของเจ้านั้นง่ายเกินไป เราไม่รู้เกี่ยวกับหยางยู่เทียนเลย หากเขามีผู้หนุนหลังที่แข็งแกร่งแล้ว นี่จะเป็นสิ่งดีสำหรับตระกูลหลานหมิงของเรา แต่เจ้าไม่ได้คิดถึงเรื่องที่ว่าหากหยางยู่เทียนมีศัตรูที่น่ากลัวแล้ว ตระกูลหลานหมิงของเราจะถูกดึงเข้ามาในสถานการณ์นั้น แม้ว่าตระกูลหลานหมิงของเราจะมีตำแหน่งที่สูงมาในเมืองต้าเซี่ย แต่ก็ยังคงเป็นแค่ส่วนเล็ก ๆ เมื่อเทียบกับทวีปเทียนหยวน เราก็ไม่ต่างไปจากแมลงที่จะถูกบดขยี้ เราไม่อาจจมอยู่กับปัญหาใด ๆ ดังนั้นข้าไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับการเดิมพันของความสุขของหลานหยิงในเรื่องนี้"

"เจ้าพูดได้อย่างเป็นธรรม ตัวตนของหยางยู่เทียนนี้ยังไม่ชัดเจน ตอนนี้เราไม่อาจคาดเดาอะไรได้ว่าการหมั้นครั้งนี้จะนำพาโชคดีหรือโชคร้ายเข้ามา ความเสี่ยงเหล่านี้มากเกินไป

"อย่าคิดถึงเรื่องเหล่านั้น มีสุภาษิตพูดว่า ‘หากต้องการหาสมบัติ เจ้าต้องหุบปากเพื่อไม่ให้เกิดปัญหา’ ไม่เข้าถ้ำเสือจะได้ลูกเสือมาได้อย่างไร ? หากเราไม่รับความเสี่ยงนี้ ตระกูลหลานหมิงของเราจะอยู่แค่ในเมืองต้าเซี่ยเล็ก ๆ อย่างนี้ตลอดไป นี่เป็นโอกาสของตระกูลของเรา หนุ่มสาวที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้หากได้ยากมาในทวีป แต่ละคนต่างก็เป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ในอนาคต นี่เป็นโอกาสที่ตระกูลหลานหมิงที่จะได้ยกระดับขึ้น"

　　……

มีคนหลายคนกำลังถกเถียงกันเรื่องหมั้นหมายระหว่างหลานหยิงและเจี้ยนเฉิน บางคนเห็นด้วยกับความคิดนี้ แต่บางคนไม่เห็นด้วย แต่ละคนก็มีเหตุผลมาอธิบายของพวกเขา ดังนั้นแม้หลังจากทั้งวันพวกเขาก็ยังไม่ได้ข้อสรุป

 

"พอได้แล้ว ทุกคนนั่งกับที่ เรื่องนี้ยังคงไม่จบ ทำไมเราไม่ลองฟังคำพูดของผู้นำบ้าง ? " ชายผู้หนึ่งพูด
 

ทันใดนั้นสายตาของทุกคนก็หันมามองผู้นำตระกูลหลานหมิง

ผู้นำมองหน้าทุกคนด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์สักครู่ก่อนที่จะพูดว่า"พวกเจ้าทุกคนควรก่อน เจ้าคิดหรือว่าเซียนปฐพีจะง่ายต่อการรั้งไว้ ? เจ้าหนุ่มคนนี้เป็นคนที่มีความแข็งแกร่งและมีความภาคภูมิใจ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนที่ต่ำต้อย แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่ตระกูลหลานหมิงเล็ก ๆ ของเราจะสามารถรั้งเอาไว้ได้ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะอยู่ในเมืองต้าเซี่ยนานแค่ไหน แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เราไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้ ข้าจะทำเรื่องนี้เอง ถ้าเจ้ามีเวลาว่างพอที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ งั้นเรามาคิดกันดีกว่าว่าทำไมโจรวายุดำถึงกล้าที่จะมาแตะต้องไข่มุกล้ำค่าของตระกูลเรา ถ้าเราไม่ทำอะไรพวกโจรพวกนี้ ข้าก็อับอายเกินกว่าที่จะอยู่ในเมืองต้าเซี่ยอีกต่อไป"

"รับทราบ ท่านผู้นำ ! " ทุกคนพูดพร้อมเพรียงกัน ผู้นำในตระกูลนั้นสูงส่งอย่างมากและเมื่อเขาพูดก็ไม่มีใครสักคนที่ไม่เชื่อฟัง


　　…….

วันรุ่งขึ้นเจี้ยนเฉินบอกคนรับใช้ของตระกูลหลานหมิงว่าเขาจะออกไปเดินเล่นข้างนอกเพื่อชมเมือง

เมื่องต้าเซี่ยเป็นเมืองชั้นสอง ดังนั้นคนที่เข้าออกมาค่อนข้างมาก ถนนในเมืองเต็มไปด้วยคนที่แต่งตัวหรูหราและทหารรับจ้างก็สามารถจำแนกออกได้อย่างง่ายดาย ถนนมีร่องรอยเล็ก ๆ จากการที่รถม้าแล่นผ่านในเมืองทุกวัน

"ออกไปให้พ้นทาง ทุกคนหนีไป ! " ทันใดนั้นกลุ่มทหารรับจ้าง 20 คนก็ลอยออกมาจากภูเขาและวิ่งต่อราวสายลมสำหรับผู้ที่พบเห็น
 

"นั่นจะต้องเป็นทหารรับจ้างหมาป่าดำ ! เมื่อเห็นว่าพวกเขากำลังรีบเร่งอยู่ นั่นแสดงว่าจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาแน่ ๆ " ผู้สังเกตการณ์คนหนึ่งพูดกับคนที่อยู่ข้าง ๆ เขา

"เจ้าไม่รู้ ? เมื่อวานนี้ข้าได้ยินมาเรื่องนึง มีข่าวลือว่าสัตว์อสูรระดับ 6 ถูกพบห่างออกไปจากเมือง 500 กิโลเมตรที่หุบเขาหมื่นพิษ แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บหนัก แต่ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของมันก็ยังคงมากกว่าสัตว์อสูรระดับ 5 เมื่อทหารรับจ้างหมาป่าดำเป็นอย่างนี้ ข้าแน่ใจว่าพวกเขากำลังพยายามไปฆ่ามัน ใครก็ตามที่สามารถฆ่าสัตว์อสูรระดับ 6 ได้ จะต้องได้ผลกำไรอย่างมากแน่นอน" อีกฝ่ายพูด

"เจ้าล้อข้าเล่นแล้ว ! สัตว์อสูรระดับ 6 ที่พูดถึงนั่นบาดเจ็บมากแค่ไหน ? " คนแรกถามอย่างสงสัย

ทหารรับจ้างมองหน้าเขาอย่างอดไม่ได้ "แม้ว่ามันจะเป็นสัตว์อสูรที่บาดเจ็บ แต่ก็ยังยากที่จะจัดการ ด้วยความแข็งแกร่งระดับเซียนปฐพีของข้า ข้าไม่คิดว่ามันจะหนีไปได้ ข้าดูจากสถานการณ์แล้ว หากไม่มีเรื่องอื่นใดข้าคิดว่ามันอาจจะอยู่ได้ไม่นาน"

จากนั้นไม่ไกล เจี้ยนเฉินเริ่มพูดเสียงดังและเข้าร่วมสนทนาเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาพูดคุยทันที "พี่ชาย สิ่งที่ท่านพูดเกี่ยวกับสัตว์อสูรระดับ 6 นี่เป็นเรื่องจริงหรือ ? "

"แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องจริง ข้ามาจากที่นั่นเมื่อคืน มีคนมารวมตัวกันเยอะมาก แทบทุกคนเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษและมีเซียนปฐพีไม่กี่คน เจ้าคิดว่ามันเป็นเรื่องไม่จริงงั้นรึ ? " ทหารรับจ้างคนคนที่สองพูดพร้อมกับสีหน้าที่ดูเหมือนพอใจที่หาว่าเขากุเรื่องขึ้นมา
 

ในขณะนั้นได้มีเสียงวุ่นวายจากคนกว่า 30 คนขณะที่ขี่ม้าไปออกประตูไปด้านนอกของเมือง

"นั่นต้องเป็นทหารรับจ้างยูนิคอร์นทองคำ ถ้าเจ้ามองไปยังคนด้านหน้า นั่นคือหัวหน้าและรองหัวหน้า ดูเหมือนพวกเขาจะมุ่งหน้าไปยังหุบเขาหมื่นพิษ"

เหมือนกับกลุ่มทหารรับจ้างยูนิคอร์นทองคำ มีกลุ่มคนอีกกลุ่มคนหนึ่งวิ่งตามออกไปอย่างกระตือรือร้น

"นั่นคือหนึ่งในตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดของเมืองต้าเซี่ย ตระกูลโห่วไหน่" อีกคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ
 

"แม้แต่ผู้นำของตระกูลก็ยังอยู่ที่นั่นด้วย เขาเป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองต้าเซี่ย ถ้าขนาดเซียนปฐพีอย่างเขายังออกมาอย่างรีบร้อน แสดงว่ามันต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นใช่หรือไม่ ? " อีกคนพูดออกมา
 

ไม่กี่วินาทีหลังจากที่ตระกูลโห่วไหน่ออกมา คนอีกตระกูลหนึ่งควบม้าวิ่งออกมาอย่างรีบเร่ง เมื่อเจี้ยนเฉินเห็นคนเหล่านี้และเห็นใบหน้าพวกเขา ทำให้เจี้ยนเฉินตกใจอย่างมากเพราะคนที่นำมาคือผู้นำตระกูลหลานหมิง

ในเวลานั้นตระกูลหลานหมิงที่กำลังวิ่งผ่านเจี้ยนเฉินไป เขาได้ออกมาขวางเส้นทางของพวกเขา ขณะที่ตระกูลหลานหมิงกำลังตะโกนออกมาอย่างโมโห แต่เมื่อเห็นว่าคนที่มาขวางเป็นเจี้ยนเฉิน ความโกรธบนใบหน้าของพวกเขาก็หายไปทันทีและถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มที่สุภาพ

แม้กระทั่งผู้นำเองก็ยังมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของพวกเขา "น้องชาย เจ้าอยู่ที่นี่เองหรือ ? "
 

"ท่านผู้นำ เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงดูรีบร้อนถึงเพียงนี้ ? " เจี้ยนเฉินถาม

ผู้นำพยักหน้า "ถูกต้อง เมื่อคืนวานนี้เราได้รับข่าวว่าสัตว์อสูรระดับ 6 กำลังบาดเจ็บอย่างหนักได้มาปรากฏตัวในหุบเขาหมื่นพิษ ห่างออกไป 500 กิโลเมตร เรากำลังเดินทางไปที่นั่นเพื่อตรวจสอบ เมื่อเช้านี้เราได้ส่งคนไปเชิญเจ้า แต่ก็ไม่เห็นเจ้าอยู่ ด้วยการที่มีเวลาเพียงเล็กน้อยเราจึงได้กำชับให้คนรับใช้รอบอกเจ้า เผื่อว่าเจ้าจะกลับมาและตามเรามาทีหลัง น้องชาย เจ้าสนใจจะไปหุบเขาหมื่นพิษกับพวกเราหรือไม่ ? "
 

"โอ้ เรื่องนี่เองงั้นรึ ? " เจี้ยนเฉินพึมพำก่อนที่จะตอบคำถามของผู้นำในที่สุด

หลังจากนั้นก็มีคนหนึ่งนำม้ามาให้เขา ก่อนที่ชายคนนั้นจะไปซ้อนม้ากับคนอื่น

โดยไม่มีการพูดอะไรอีก ในกลุ่มก็เริ่มเดินทางไปยังหุบเขาหมื่นพิษโดยทิ้งทหารรับจ้างที่กำลังสับสนกับตัวตนของเจี้ยนเฉินไป "เขาเป็นใคร คนที่แม้กระทั่งผู้นำของตระกูลหลานหมิงก็ยังต้องสุภาพกับเขาด้วย ? ไอ้หยา ถ้าข้ารู้ก่อนหน้านี้ข้าจะตีสนิทกับเขาซะเลย"
 

ขณะที่เจี้ยนเฉินและตระกูลหลานหมิงเดินทางไปยังหุบเขาหมื่นพิษอย่างเร่งรีบ ผู้นำก็ได้อธิบายข้อมูลให้เขาได้รับรู้
 

ด้วยสัตว์อสูรพาหนะระดับ 3 ทุกคนได้ออกจากเมืองอย่างรวดเร็วและเร่งรีบอย่างมาก สุดท้ายหลังจากที่ผ่านมาได้ครึ่งชั่วยาม พวกเขาก็มาถึงสถานที่ ๆ พวกเขาเห็นเทือกเขาขนาดใหญ่และยอดเขาก็ซ่อนอยู่ในเมฆหมอก ยอดเขาแต่ละแห่งสูงกว่า 4,000 เมตรและมีหมอกพิษหนาที่สามารถเห็นได้รอบ ๆ
 

ในเขตชานเมือง กลุ่มคนกว่า 1,000 คนได้มากรวมตัวกันอย่างหนาแน่น มีกระโจมทั่วทุกที่

ตระกูลหลานหมิงหยุดอยู่ห่างจากแถวนั้นแล็กน้ยอ ก่อนที่ผู้นำจะส่งขวดหยกให้เจี้ยนเฉิน "น้องชาย นี่เป็นยาแก้พิษ แม้ว่าพิษจะไม่แรงมากนัก แต่มันก็ทำให้เราอ่อนแรงได้ ยิ่งอยู่นาน ๆ เราก็ยิ่งแย่ขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นเราจึงต้องป้องกันมันก่อน"

เจี้ยนเฉินพยักหน้าและหยิบเม็ดยาแก้พิษจากนั้นก็กลืนมันลงไปราวกับถั่วเหลือง

ตระกูลหลานหมิงก็ได้แจกจ่ายให้ทุกคนกินก่อนที่จะเดินลงจากหลังม้า โดนเหลือทหารไว้ 2 คนก่อนที่ทุกคนจะเริ่มเดินทางเข้าสู่หุบเขาหมื่นพิษ

เมื่อเดินเข้าไปในบริเวณที่มีคนมากมาย พวกเขาได้แยกทางให้กลุ่มของเขาเดินเข้ามา เนื่องจากมันเป็นเส้นทางที่ต้องเดินเท้า คนที่มาก่อนก็ต้องเดินทางเส้นทางนี้เท่านั้น และต้องไม่มีทางเลี้ยวไปทางใด
 

คนที่อ่อนแอที่สุดยังอยู่ในขอบเขตเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ แต่ความเร็วในการเดินทางก็ยังคงรวดเร็ว ไม่นานหลังจากที่กลุ่มของเขามาถึงจุดสูง พวกเขาก็หยุดนั่นก็เพราะมีคนหลายร้อยคนมารวมตัวกันที่นั่นพร้อมกับใบหน้าที่ขึงขัง

เจี้ยนเฉินกระโดดขึ้นไปบนกิ่งไม้อย่างรวดเร็วและมองไปด้านหน้าจนเห็นเสือขาวที่กำลังนั่งปกป้องทำอย่างขี้เกียจ เสือขาวตัวนั้นไม่ใหญ่นัก มันยาวเพียง 3 เมตรมีขนสีขาวกระจัดกระจายซึ่งขัดแย้งกับข้อมูลที่ทหารรับจ้างในเมืองต้าเซี่ยบอกมากอย่างมาก ด้านหน้าของเสือเป็นบ่อเลือดขนาดใหญ่และมีศพหลายร้อยคนเกลื่อนพื้น ในบรรดาซากศพเหล่านั้นมีเซียนปฐพีอยู่ด้วย