spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

สามวันต่อมา ลี่เฟยก็มาหาหลิงเทียนตามกำหนด

หลังจากบอกกล่าวเค่อเอ๋อและลี่หลัวแล้ว หลิงเทียนก็เดินออกจากที่พักตระกูลลี่มุ่งหน้าไปยังตระกูลเซี่ยวกับลี่เฟย

ที่ตั้งตระกูลเซี่ยวนั้น ตั้งอยู่นอกประตูทิศใต้ของเมืองออโรร่า ซึ่งเป็นด้านที่ติดกับแนวเทือกเขา

หลังจากที่หลิงเทียนและลี่เฟยมาถึงตระกูลเซี่ยว ก็มีสาวกตระกูลเซี่ยวออกมาต้อนรับ มันตรวจสอบบัตรเชิญเล็กน้อยก่อนที่จะนำทั้งสองไปยัง เวทีประกายดารา

เวทีประกายดารานี้ตั้งอยู่บนกึ่งกลางของหุบเขา มันมีพื้นที่กว้างขวางอย่างมาก

นอกจากซุ้มที่พักแล้ว รอบๆก็เต็มไปด้วยชั้นวางอาวุธเรียงรายไปทั่ว

บนชั้นวางอาวุธนั้นนับว่ามีอาวุธมากมายหลากหลายตามที่ทุกคนต้องการ

ต้วนหลิงเทียนที่มาถึงพร้อมกับลี่เฟยพบว่ามีผู้คนที่มาก่อนหน้าพวกมันอยู่ไม่น้อย

และการมาถึงของคนทั้งคู่ก็นับว่าดึงดูดสายตาของผู้คนอย่างมากอีกด้วย

แน่นอนว่าสาเหตุของจุดศูนย์รวมสายตาในครั้งนี้คงไม่พ้นลี่เฟย

จะอย่างไรเยาวชนเหล่านี้ก็เป็นเพียงชายหนุ่มเท่านั้น ย่อมหลงใหลในเพศตรงข้ามที่งดงามเป็นธรรมดา

"ฮึ่ม! พวกเด็กน้อยพวกนี้"

แววตาของหลิงเทียนฉายแววไม่แยแสออกมาอย่างไม่คิดจะสนใจผู้ใด ก่อนที่จะเอื้อมมือไปคว้ามือที่เนียนราวกับหยกของลี่เฟยมากุมไว้ในทันที ราวกับว่าเขากำลังจะแสดงอำนาจและความเป็นเจ้าของให้พวกมันได้รับรู้

เบิ่งตาของพวกเจ้าและดูเอาไว้ให้ดี ...

นี่คือสตรีของข้า!

ลี่เฟยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเจอกับการกระทำของต้วนหลิงเทียน ร่างที่งดงามของนางสั่นเล็กน้อยเมื่อเข้าใจอะไรบางอย่าง ใบหน้าของนางฉายแววดุร้ายออกมาหลายส่วน หากแต่สังเกตดีๆจะพบความเขินอายซ่อนอยู่ไม่น้อย

ลี่เฟยกล่าวออกมาเบาๆ ราวกับเสียงของยุงบิน "ปล่อยข้านะ ... "

“ไม่! ข้าไม่ต้องต้องการให้พวกเด็กน้อยนี่ มาใช้สายตาแทะโลมภรรยาในอนาคตของข้า "

ต้วนหลิงเทียนนับว่ากระทำการที่เด็ดเดี่ยวไม่น้อย...

“ตัวเลวร้าย”

หลังจากที่พยายามดิ้นรนอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อลี่เฟยไม่อาจสะบัดมือให้หลุดจากมือของหลิงเทียนได้ นางจึงจ้องมันด้วยความโกรธเล็กน้อย

"ข้าอนุญาตให้มีแต่เจ้าเพียงผู้เดียวที่เรียกข้าว่า 'ตัวเลวร้าย' ได้ สตรีอื่นล้วนไม่คู่ควร "

ต้วนหลิงเทียนกล่าววาจาด้วยความจริงใจ

"จริงรึ?"

ลี่เฟยสงสัยเล็กน้อย

"ไม่มีอะไรจะจริงไปกว่านี้อีกแล้ว"

ต้วนหลิงเทียนฉีกยิ้มกว้างออกมา

ทว่าดวงตาของลี่เฟยพันหรี่ลงเล็กน้อยก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างหยอกเย้าว่า "แล้วเค่อเอ๋อล่ะ?"

“เค่อเอ๋อนั้นต่างออกไป นางเป็นข้อยกเว้น” หลิงเทียนกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ดูเหมือนวาจานี้ของมันจะแฝงไปด้วยความมั่นใจ

"ระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 9?"

สายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาสาดมาที่หลิงเทียนทั่วทุกสารทิศ พวกมันมองระดับการบ่มเพาะของหลิงเทียนแล้วรู้สึกว่า มันช่างไม่คู่ควรกับเทพธิดาที่อยู่ข้างๆแม้แต่น้อย

ตอนนี้ทุกคนล้วนแต่อยู่ในระดับก่อกำเนิด

การที่มีชายหนุ่มที่มีระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 9 โผล่มานั้นทำให้ทุกคนล้วนสนใจ

และสิ่งที่สำคัญที่สุด ตอนนี้ชายหนุ่มที่มีระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 9 นั้น กำลังกุมมือสตรีที่ได้ชื่อว่าเป็นสตรีที่งดงามที่สุดในบรรดาสาวกสตรีของตระกูลลี่ อีกทั้งยังเป็นสตรีที่สวยงามติดอันดับในเมืองออโรร่า

ชายหนุ่มหลายคนที่แสดงอาการไม่พอใจออกมา

ในสายตาของพวกมัน คนที่มีระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 9 อย่างหลิงเทียน หาได้คู่ควรกับเทพธิดาองค์นี้ไม่

“ฮึ่ม! ไม่คิดเลยว่าการชุมนุมมังกรซ่อนในปีนี้ของเมืองออโรร่าจะตกต่ำลงถึงเพียงนี้ แม้แต่ตัวกระจอกระดับบ่มเพาะร่างกาย ที่ไม่มีแม้แต่คุณสมบัติจะเข้าร่วม กลับอาศัยความหน้าตาดีติดตามอิสตรีมาเข้าร่วมงานเช่นนี้ "

คนที่ได้ยินคำกล่าวนี้ล้วนหัวเราะเยาะหลิงเทียนด้วยกันทั้งนั้น

เพราะเสียงของคนที่กล่าวนั้นหาได้เบาไม่ คำกล่าวของเขานั้นทำลายความสงบของเวทีประกายดาราไปจนสิ้น

ดวงตาของหลิงเทียนหรี่ลงก่อนที่จะหันไปถามสตรีข้างๆด้วยรอยยิ้มว่า "เสี่ยวเฟย เห็นมั้ยว่าข้าหน้าตาดีถึงขนาดบุรุษยังชมข้าเลย เจ้าไม่ชอบหรือ? "

“เพ้ย! พวกมันดูถูกเจ้าอยู่... "

แม้จะเป็นลี่เฟยก็ยังรู้สึกอับอายแทนไม่ได้กับความหน้าหนาของหลิงเทียน

"เฮ้เจ้าน่ะอิจฉาข้าใช่ไหม? ข้าเองก็เข้าใจนะ ที่เจ้าจะอิจฉาความหล่อเหลาของข้า อาศัยใบหน้าโง่งมอีกทั้งยังดำราวกับถ่านของเจ้า ... เฮ่อ ข้าล่ะสงสัยจริงๆในอนาคตเจ้าจะหาภรรยาได้หรือไม่ "

ต้วนหลิงเทียนเอ่ยขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มสมเพช ในขณะที่หันไปมองบุรุษที่กล่าวคำถากถางมันเมื่อครู่

ทันใดนั้นเอง เยาวชนทุกคนที่มารวมตัวกันอยู่ก็หันไปมองตามหลิงเทียนเช่นกัน และเมื่อพวกมันมองแล้ว ดวงตาของทุกคนก็ฉายแววเวทนาออกมา

ส่วนฝ่ายตรงข้ามของหลิงเทียนนั้น มันพึ่งดูถูกผู้อื่นว่าหน้าตาดีแต่ไม่มีความสามารถ ไม่คิดว่าคนผู้นั้นจะตอกหน้ามันกลับ อีกทั้งยังเอาเรื่องรูปร่างหน้าตาที่ราวกับสวรรค์กลั่นแกล้งของมันมาล้อเล่นอีก มันจะทานทนได้อย่างไร

"บัดซบ ข้าขอท้าประลองกับเจ้า!"

ชายหนุ่มคนนั้นระเบิดโทสะแล้วพุ่งตัวมาจะเอาเรื่องกับหลิงเทียน ท่าทางของมันดูจะเดือดดาลถึงขีดสุด

"ฮึ่ม!"

ทันใดนั้นเองมีเสียงหนึ่งดังขึ้นด้วยความไม่พอใจ แว่วมาจากที่ไกลๆ

ปรากฏร่าง เยาวชน 3 คนเดินเข้ามาอย่างองอาจ

คนที่เป็นผู้นำของพวกมันนั้นมีสีผิวคล้ำเล็กน้อย

มันมีอายุราวๆ 18 ปีใบหน้าของมันแลดูเย็นชา แววตาของมันเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งและแข็งกร้าว

"นายน้อย หยู"

ชายหนุ่มตัวดำอัปลักษณ์ถึงกับหยุดชะงักแล้วถอยกลับไปด้วยอาการหวาดกลัว ราวกับหนูเห็นแมว

"นายน้อย หยู"

ทุกคนล้วนแล้วแต่ทำความเคารพมันในทันที

น้ำเสียงของพวกมันเต็มไปด้วยความเคารพ

ทว่าชายหนุ่มคนนั้นเดินผ่านกลุ่มคนที่ทำความเคารพมาโดยไม่แยแส ก่อนที่จะมุ่งหน้ามายังหลิงเทียนและลี่เฟย

ในขณะที่ทุกคนคิดว่า มันจะเดินไปทักทายลี่เฟย แต่เรื่องราวกลับเกินความคาดหมายของพวกมัน

"เจ้าหรือ ต้วนหลิงเทียน? ข้าสนใจเจ้าไม่น้อย"

สายตาเย็นชายังกวาดไปที่ลี่เฟยด้านข้างหลิงเทียนอีกด้วย ก่อนที่ประกายตาของมันจะเรืองขึ้นมาวูบหนึ่ง

"ข้าขอโทษ แต่ข้าไม่สนใจเจ้า ... รสนิยมความชอบของข้ายังไม่ได้ผิดปกติ" ในขณะที่หลิงเทียนกล่าววาจานี้ เขารีบเอื้อมมือไปกุมมือของลี่เฟยเอาไว้อย่างแน่นหนา

ลี่เฟยถึงกับสะดุ้ง นางพยายามจะต่อต้านแต่เมื่อลองเกร็งกำลังขัดขืนดูเล็กน้อยก็พบว่า มือของหลิงเทียนนั้นราวกับคีมเหล็ก...

“เอ่อ รสนิยมของข้าก็ยังปกติอยู่เช่นกัน... ลี่เฟย 1 ใน 3 บุปผาที่งดงามที่สุดของเมืองออโรร่า เจ้าคู่ควรกับคำกล่าวนี้ยิ่งนัก”

ชายหนุ่มเย็นชากล่าวคำออกมา หลังจากที่มันจ้องมองลี่เฟยอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้นมันก็เดินไปทางซุ้มที่พักด้านหนึ่งของเวทีประกายดารา ซึ่งซุ้มที่พักนี้นับว่าใหญ่โตและอยู่ในด้านในสุดของซุ้มที่พักอื่น ...เป็นเครื่องหมายว่ามันเป็นซุ้มของเจ้าภาพนั่นเอง

บนเวทีประกายดารา ตอนนี้ทุกคนต่างหันมามองหลิงเทียนด้วยสายตาตกตะลึง

เด็กหนุ่มผู้นี้มีเพียงระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 9 เท่านั้น แต่นายน้อยหยูกลับกล่าวว่าสนใจมัน? นี่เกินความคาดหมายของพวกมันอย่างยิ่ง

"เด็กคนนี้เป็นใครกัน?"

"ระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 9 ...เป็นไปได้หรือไม่ว่า มันคือ ต้วนหลิงเทียน ผู้ที่ได้อันดับที่ 2 ในงานประลองประจำตระกูลของตระกูลลี่ ในปีนี้?"

"จะเป็นไปได้อย่างไร เท่าที่ข้ารู้ ตระกูลลี่ มีเหล่าสาวกที่มีระดับก่อกำเนิดถึง 5 คนไม่ใช่หรือ"

"ใช่แล้ว มันเป็นเพียงระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 9 เท่านั้น มันจะได้ที่ 2 มาได้อย่างไร ในเมื่อมีระดับก่อกำเนิดเข้าร่วมถึง 5 คน? เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ข้าไม่เชื่อ!

"ข้าก็ได้ยินข่าวนี้มาเหมือนกัน แต่ข้าหาได้เชื่อถือไม่! เรื่องนี้ต้องมีเบื้องหลังอะไรสักอย่าง"

"ข้าก็คิดเช่นนั้น นายน้อยหยูคงหลงเชื่อข่าวลวงจึงได้ให้ความสำคัญกับมัน ไม่งั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่นายน้อยจะให้ความสำคัญกับมัน "

......

ตอนนี้เหล่าเยาวชนต่างมองไปยังหลิงเทียนด้วยแววตารังเกียจ

"เขาคือใครหรือ? ดูท่าทางหยิ่งไม่น้อย" หลิงเทียนกล่าวถามกับลี่เฟย

"เขาคือเซี่ยวหยู อัจฉริยะที่ได้อันดับที่ 2 ในงานชุมนุมมังกรซ่อนปีที่แล้ว ... ยามนั้นเขาอายุเพียง 17 ปีเท่านั้นแต่หลังจากปีที่แล้วได้ข่าวว่าเขาพัฒนาไปอย่างก้าวกระโดด มีข่าวลือบอกว่าเขากำลังจะตัดผ่านไปยังระดับก่อกำเนิดขั้นที่ 3 "

ดวงตาสวยงามกระจ่างของลี่เฟยฉายแววเคารพยกย่องออกมาไม่น้อย

"ถ้าข้าเข้าใจไม่ผิดปีที่แล้วเขาย่อมแข็งแกร่งกว่าลี่เฟิง?"

ดวงตาของหลิงเทียนหรี่ลงเล็กน้อย

"ถูกแล้ว เขาเอาชนะลี่เฟิงของตระกูลลี่เราได้ใน 9 กระบวนท่า ... ส่วนหลังจากนั้น เขาก็ได้พบกับหลินหง หลังจากการประลองกันอยู่สักพักดูเหมือนเซี่ยวหยูจะเคลื่อนไหวผิดพลาดเล็กน้อยทำให้หลินหงกุมชัยชนะเอาไว้ได้ แต่ตัวหลินหงเองก็ยอมรับว่าหากให้มันมีอายุเท่ากับเซี่ยวหยู มันคงสู้เซี่ยวหยูไม่ได้ "

"เซี่ยวหยูนับว่าเป็นอัจฉริยะด้านเต๋าแห่งการต่อสู้ที่หาได้ยากยิ่งในรอบร้อยปีของตระกูลเซี่ยว หากไม่มีอะไรผิดพลาดอันดับหนึ่งในงานชุมนุมมังกรซ่อนนี้ย่อมเป็นของเขาอย่างแน่นอน!" ลี่เฟยกล่าวออกมาช้าๆ

"ดูเหมือนว่าเขาจะแข็งแกร่งกว่าลี่ชิง"

ต้วนหลิงเทียนกล่าวออกมาพร้อมเสียงหัวเราะ

ลี่เฟยส่ายหัวก่อนที่จะกล่าวออกมา "ลี่ชิง? พวกมันหาได้อยู่ระดับเดียวกันไม่ ลี่ชิงเองก็เข้าร่วมงานชุมนุมมังกรซ่อนปีที่แล้วด้วยเช่นกัน แต่เขาหาได้มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะได้รับการจัดอันดับ "

"ข้าคงต้องขอยอมรับตามตรง ว่ายามที่เจ้ากล่าวชมเชยเซี่ยวหยู ข้ารู้สึกอิจฉามันขึ้นมาไม่น้อย"

ดวงตาของหลิงเทียนหรี่ลงและดูเหมือนเขาจะกล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

"ข้าเพียงแต่กล่าวความจริง ฮึหากเจ้าไม่พอใจเจ้าก็เอาชนะเขาสิ... ถึงเวลานั้นข้าก็หยุดกล่าวชมเขาไปเองตามธรรมชาติ "

ลี่เฟยกล่าวกับหลิงเทียนอย่างท้าทาย

"ถ้าข้าเอาชนะเขาได้ เจ้ามีรางวัลให้ข้ารึเปล่า?" หลิงเทียนถาม

"เจ้าคิดอันใดชั่วร้ายขึ้นมาอีกล่ะ?" ลี่เฟยกล่าวออกมาด้วยความระแวง

"เรื่องชั่วร้ายอันใดเล่าโธ่ ... หึหึ แต่ดูจากทีท่าระวังของเจ้า แสดงว่าเจ้าต้องคิดว่าข้ามีโอกาสชนะมันใช่หรือไม่ ไม่เช่นนั้นเจ้าคงไม่ระวังแบบนี้ อาในใจเจ้าข้ากลับเก่งกาจอยู่ไม่น้อย"

ต้วนหลิงเทียนหัวเราะออกมา

เมื่อเห็นหลิงเทียนฉวยโอกาสหยอกเย้านางได้ตลอด ลี่เฟยได้แต่อ่อนใจกับความกรุ้มกริ่มของมัน

"ลี่ชิงมาแล้ว!"

"เดือนที่แล้ว ลี่ชิงผู้นี้เป็นผู้ชนะเลิศในการประลองประจำตระกูลของตระกูลลี่ เขานั้นนับว่าเป็นผู้ชนะเลิศอย่างแท้จริง ข้าได้ยินสหายของน้องชายที่อยู่ในตระกูลลี่กล่าวว่า เขาตัดผ่านไปยังระดับก่อกำเนิดขั้นที่ 2 แล้วด้วย "

"ระดับก่อกำเนิดขั้นที่ 2 ? งั้นก็เท่ากันกับนายน้อยหยูน่ะสิ? "

"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในระดับก่อกำเนิดขั้นที่ 2 เช่นเดียวกันแต่ทว่ายังคงมีความต่างกันอย่างมาก ... นายน้อยหยูได้ฝึกฝนวิชาระดับห้วงมหรรณพขั้นสูงทั้ง 3 วิชา วิชาโจมตีของเขานั้นมีความสำเร็จในขั้นตอนแก่นแท้ ส่วนวิชาป้องกันและวิชาท่าร่างของนายน้อยล้วนมีความสำเร็จในขั้นตอนผู้เชี่ยวชาญทั้งสิ้น "

"ถูกแล้วลิชิงนั้นพึ่งตัดผ่านไปยังระดับก่อกำเนิดขั้นที่ 2 เท่านั้น นายน้อยหยูนั้นตัดผ่านได้มาครึ่งปีแล้ว "

"อีกทั้งปีที่แล้วนายน้อยหยูได้รับอันดับที่ 2 ในงานชุมนุมมังกรซ่อน แล้วลี่ชิงที่ไม่แม้แต่จะติดอันดับจะนำมาเปรียบเทียบกันได้อย่างไร ... ความแต่งต่างของทั้งสองคนนั้นนับว่าแตกต่างกันราวกับสวรรค์และโลก!"

......

ชายหนุ่มสวมชุดขาวที่มายังเวทีประกายดารา ด้วยตัวคนเดียวนั้นได้ยินคำกล่าวของกลุ่มคนที่นินทามันอย่างชัดเจน

ท่าทางของมันค่อยๆเปลี่ยนไปราวกับคนอัดอั้น

"เซี่ยวหยู!"

สายตาของมันมองผ่านซุ้มที่พักของทุกคนไปยังซุ้มที่พักสุดท้าย จับจ้องไปยังร่างของคนๆหนึ่ง

แต่น่าเสียดายตั้งแต่ที่มันมาถึงเวทีแห่งนี้ เซี่ยวหยูไม่แม้แต่จะเหลือบแลมันสักนิด

สายตาของลี่ชิงเปลี่ยนเป็นมุ่งมั่น

มันตั้งเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่เอาไว้ในใจสำหรับการจัดอันดับครั้งนี้

มันจะเอาชนะเซี่ยวหยู และขึ้นไปอยู่อันดับที่ 1 ในการจัดอันดับชุมนุมมังกรซ่อน!

"เซี่ยวหยูเจ้าทำตัวสบายใจและลิ้มรสชาติความสุขไปเถิด อย่างไรเจ้าจะต้องพ่ายแพ้ข้า ... แน่นอน!"

ประกายตาของลี่ชิงเรืองวูบออกมาด้วยความตั้งใจ

“หืม?”

ทันใดนั้นหางตาของลี่ชิงก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง เมื่อมันหันไปมองให้ชัดๆมันก็พบร่างหนุ่มสาวคู่หนึ่ง

ชายหนุ่มในชุดสีม่วงและสตรีที่อยู่ในชุดสีม่วงอ่อนกำลังยืนเคียงคู่กันและสนทนากันอย่างสนิทสนม พวกมันดูไปคล้ายคู่รักคู่หนึ่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งคู่ ...กลับยืนกุมมือกันอยู่

"เฟยเฟย!"

ความโกรธที่เกิดจาการสูญเสียคนที่แอบรักทำให้ใจของลี่ชิงเต็มไปด้วยความเคียดแค้น มันทนไม่ไหวอีกต่อไปมันเดินตรงเข้าไปหาทั้งสองด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด

"เอามือของเจ้าออกไปซะไม่งั้นข้าจะทำให้เจ้าพิการ!"

สายตาที่เย็นชาของลี่ชิงจ้องไปยังบุรุษชุดสีม่วงด้วยความพยาบาท ราวกับว่ามันอยากจะสับคนตรงหน้าให้เป็นชิ้นๆและกลืนกินเข้าไป

"ข้าก็สงสัยเช่นกัน ว่าน้ำหน้าอย่างเจ้าจะทำให้ข้าพิการได้อย่างไร?"

ต้วนหลิงเทียนยิ้มรับแบบสบายๆโดยไม่สนใจอะไรกับท่าทีกราดเกรี้ยวของลี่ชิง

"รนหาที่ตาย!"

มือขวาของลี่ชิงยกขึ้นมาพร้อมทั้งควบแน่นพลังงานต้นกำเนิดเตรียมจะซัดใส่หลิงเทียน

"ลี่ชิง! ข้าเคยกล่าวไปแล้วว่าข้าไม่มีวันอยู่กับเจ้า เจ้าอย่าได้พยายามอีกเลย "

ท่าทางของลี่เฟยเปลี่ยนไปเป็นก้าวร้าว ยามนี้นางเริ่มโกรธแล้วจริงๆ

“เฟยเฟย เมื่อข้าสั่งสอนไอขยะนี่ เจ้าจะได้รู้ว่าผู้ชายที่คู่ควรกับเจ้าเป็นเช่นไร"

ลี่ชิงหายใจเข้าลึกๆ ตอนนี้มันรู้ตัวว่าไม่อาจระงับอารมณ์ที่เดือดดาลขนาดนี้ได้อีกแล้ว

มันเดินไปข้างหน้าด้วยท่าทางแข็งกร้าวราวกับไม่หวั่นเกรงสวรรค์!

"ลี่ชิง!"

แต่ทันใดนั้นเอง น้ำเสียงเรียบเย็นเสียงหนึ่งดังขึ้น สะกดการเคลื่อนไหวของลี่ชิงให้หยุดชะงัก

"ลี่ชิงถ้าเจ้ากล้าลงมือทำร้ายผู้ใดก่อนการประลองจัดอันดับของงานชุมนุมมังกรซ่อนจะเริ่มต้นขึ้น ข้าจะตัดสิทธิ์ไม่ให้เจ้าเข้าร่วมงานชุมนุมมังกรซ่อนครั้งนี้อีกต่อไป"

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ทว่าตอนนี้นั้นเซี่ยวหยูกำลังเดินมากลางเวทีด้วยสายตาแข็งกร้าวพร้อมทั้งน้ำเสียงเย็นชา