spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 456: พิชิตโอลอร่า
ในตอนที่ จางเทีย เดินเข้าไปหา การพูดคุยก็เริ่มเป็นที่สนใจมากขึ้นเรื่อยๆ  ในตอนที่พวกเขาได้ยินจำนวนเงิน 500,000 ทอง ทั้งล็อบบี้ก็เงียบสนิดและสายตาของผู้คนก็จับจ้อง  มันคือเงิน 500,000 ทอง ! เผ่าอินทรีย์เทาหาเงินอย่างมากก็ได้แค่ 100,000 ทองต่อปี

แม้แต่ตัวของ แกนกูลา ก็ต้องสั่น แม้ว่าเขาจะหามันได้แต่เขาต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะหาเงินมากแบบนีได้

เซตตอน มองไปที่ โอลอร่า ด้วยสีหน้าที่คึกเล็กน้อย ด้วยเงินที่มากแบบนี้ โอลอร่า สามารถตั้งทีมขึ้นมาได้และเอาอำนาจของเผ่ากลับคืนมา

ซาเลม มองไปที่ โอลอร่า ด้วยสีหน้าที่กลัว เขาได้มองไปที่เช็คด้วยสายตาโลภ  เขาเข้าใจว่าเงินนี่มีความหมายต่อ โอลอร่า และพ่อของเขายังไง

เนอร์โด เองก็มองไปที่ โอลอร่า ด้วยท่าทีกังวลเล็กน้อย – “ ด้วยเงินขนาดนี้ เธอสามารถทำหลายอย่างในป่าน้ำแข็งหิมะได้ “ - เขามองไปที่ โอลอร่า และ จางเทีย  จากนั้นก็กลับไปมอง โอลอร่า ด้วยตาที่เป็นประกาย ไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่

บางคนมองไปที่ จางเทีย  แม้ว่าจะไม่ใช่ จางเทีย ที่เอาเงินให้แต่มันก็น่าตกใจที่มีคนเอาเงินมาให้เธอแบบนี้ บางคนยอมจ่ายเงินเพื่อ จางเทีย ซึ่งทำให้ จางเทีย ดูลึกลับมากกว่าเดิม

จางเทีย เองก็มองไปที่ โอลอร่า  เขารู้สึกได้ว่าเธอเย็นชากว่าเดิมแม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไรออกมา

เขารู้ว่า โอลอร่า ต้องการใช้เงินมาก

“ เมื่อประกาศจับยกเลิกแล้ว ปีเตอร์ ก็บริสุทธิ์ แต่ข้าจะไม่รับเงินไว้ .. “ - โอลอร่า พึมพำออกมา – “ จากนี้ ปีเตอร์แฮมเพสเตอร์ เป็นอิสระ เขาไม่ใช่ทาสและสมบัติของข้า  เผ่าอินทรีย์เทาจะคืนทุกอย่างที่เป็นของเขา ! “

หลังจากที่พูดจบ โอลอร่า ก็ได้หันหลังกลับแล้วเดินออกมาไม่เปิดโอกาสให้ใครได้พูดอะไรออกมา

พอลสัน อ้าปากค้าง เขาไม่คิดว่า โอลอร่า จะไม่รับเงินไว้

มีแค่ จางเทีย เข้าใจบางอ่างเมื่อเห็นสายตาดื้อด้านของเธอ  จางเทีย รู้สึกหลายๆอย่างขึ้นมาในตอนนั้น
...
“ ปีเตอร์ ตามการสืบสวนของเราแล้วเกาะงูเวทย์ได้ส่ง ดอร์สัน มาล่าเจ้า เจ้าได้เจอกับเขามั้ย? จากการวิเคราะห์ของเราแล้ว นักล่าสองคนนั้นอาจโดน ดอร์สัน ฆ่า  วิธีฆ่านี้มันเข้ากับวิธีของ ดอร์สัน มาก แผลบนตัวนักฆ่านั้นร้ายแรงและดูเหมือนจะเกิดจากอาวุธของ ดอร์สัน  ดังนั้นแล้ว ดอร์สัน จึงกลายเป็นคนร้ายในเอสไชน์ ! “

แอนดิว อธิบายให้ จางเทีย ฟังอย่างสุภาพ อีกอย่างแล้วเขาตั้งใจจะสร้างความสัมพันธ์ระหว่าง จางเทีย กับเอสไชน์ใหม่เพื่อได้รับข้อมูลจาก จางเทีย

จางเทีย มองไปรอบๆและพบว่า โอลอร่า ได้หายไปจากล็อบบี้แล้ว

“ ดอร์สัน มาตามล่าข้าถึงเนินเขาเทาแต่ข้าฆ่าเขาไปแล้ว ข้ากลัวว่าเขาจะกลายเป็นอาหารของไฮยีน่าไปแล้ว เจ้ายกเลิกคำสั่งจับได้  ข้ามีถุงมือของเขามาด้วย ! “ - จางเทีย อธิบายสั้นๆ  - “ ข้าขอโทษด้วย ข้ามีบางอย่างต้องไปจัดการ ข้าขอตัว.. “

ภายใต้สีหน้าทึ่งของ แอนดิว  จางเทีย ได้ตบมือ ซาบีน่า ก่อนจะพยักหน้าให้กับ พอลสัน  เขาไม่ได้พูดอะไรแล้วเดินไปหา  เซตตอน

“ โอลอร่า ไปไหน ? “  - จางเทีย ถาม

“ เธอให้ข้าจัดการที่นี่ เธอบอกว่าต้องการพักผ่อน ข้ากลัวว่าเธอจะกลับไปที่แคมป์ ! “ - เซตตอน มองไปที่ จางเทีย เขาต้องการพูดบ่างอย่างแต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดมันออกมา

จางเทีย หันกลับแล้วออกไปทันที...

ในตอนที่ จางเทีย ออกไป เขาก็ได้ยินเสียง ซูเตา – “ รอเดี๋ยว  ข้าต้องแนะนำยาที่เจ้าเคยได้ยินมาแต่ไม่เคยเห็นมัน จริงๆแล้วตั้งแต่ยุคก่อนภัยพิบัติในประวัติศาสตร์กว่า 6000 ปีของมนุษย์ ยานี่ได้ปรากฏตัวมาเป็นครั้งแรก เทียบกับยาราคาแพงแล้วราคาของยาอาจจะไม่ได้สูงแต่คุณภาพของมันมีสิทธิที่จะเรียกได้ว่าหายากและล้ำค่า ยานี้คือเหนือกว่าทุกอย่าง เราจะไม่ขายมัน เราได้รับมันมาผ่านช่องทางพิเศษ  เราจะมอบยานี่ให้แขกคนละขวด...”

แต่ จางเทีย ก็ได้เดินออกไปก่อนที่ ซูเตา จะพูดจบ..

หลังจากที่ออกมาจากยาน  จางเทีย ก็ได้วิ่งไปที่แคมป์เผ่าอินทรีย์เทา หลังจากนั้นสักพักเขาก็ได้ไปถึงที่นี่น

“ โอลอร่า กลับมารึยัง ? “ - จางเทีย ถามยาม

ยามพยักหน้าให้  จากนั้น จางเทีย ก็ได้เดินตรงไปที่เต็นท์ของ โอลอร่า

“ เจ้าเข้าไปไม่ได้ ! “ – สาวใช้สองคนที่ยืนอยู่ด้านนอกห้าม จางเทีย   จางเทีย ไม่ได้พูดอะไรก่อนจะเดินฝ่าไปข้างใน

“ เจ้า.. “ – สาวใช้เปลี่ยนสีหน้าและต้องการที่จะหยุด จางเทีย  สาวใช้อีกคนได้ถึงมือเธอไว้และส่ายหน้า – “ ให้เขาเข้าไป.. “ – สาวใช้คนแรกสับสนก่อนจะมองหน้าอีกฝ่าย เธอดูเหมือนจะเข้าใจบางอย่าง ดังนั้นแล้วเธอจึงปล่อยเขาไป

หลังจากที่เปิดม่านสองอันแล้ว ในที่สุด จางเทีย ก็เดินเข้าไปในที่พักของเธอ
ในตอนที่ จางเทีย เข้ามา  โอลอร่า เห็นเขา  เธอหันกลับมาจากตู้พร้อมกับของในมือ

“ เจ้ารอได้อิสระคืนไม่ได้สินะ ? “ - โอลอร่า ฮึดฮัดแล้วเชิดหน้าใส่ – “ แม้ว่าข้าจะเป็นผู้หญิงแต่ข้าไม่กลับคำพูด ข้าจะคืนของของเจ้า  นี่คือยาแก้พิษสำหรับเข็มระเบิดในร่างของเจ้า เอามันไปกับของอื่นๆบนโต๊ะด้วย ! “

หลังจากที่พูดจบเธอได้วางยาไว้บนโต๊ะ  จางเทีย เห็นดาบคู่,ถุงมือและแหวนตาอินทรีย์วางไว้ตรงนั้นด้วย

เขาไม่ได้ถามเธอว่าทำไมเธอถึงมียาแก้พิษ เขาไม่ได้มองของที่โต๊ะอีกต่อไป เขาแค่มองไปที่ตาของเธอและถามออกมาอีกอย่าง – “ ทำไมเจ้าถึงไม่เอาเงิน ? “
“ มันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย ? เจ้าเป็นอิสระแล้ว เจ้าไปเล่นกับผู้หญิงหน้าไม่อายได้ ไม่มีใครห้ามเจ้าอีกต่อไป เจ้าใช้ชีวิตในเผ่าหมีได้จากความสามารถที่เจ้ามี โอ้และสำหรับยัยจิ้งจอกนั่น.. “ – คำพูดของเธอนั้นเต็มไปด้วยการเสียดสี

จางเทีย ทำท่าไม่ได้ยิน เขาถามต่อ – “ ทำไมเจ้าถึงไม่เอาเงิน ?”

“ สนใจเรื่องตัวเองเถอะ เจ้าเป็นใคร ? เจ้าไม่มีสิทธิมาสนใจข้า “ – หน้าอกของเธอขยับไปมาเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มหงุดหงิด

“ ทำไมเจ้าไม่เอาเงิน ?” - จางเทีย ถามต่อโดยเข้าไปใกล้เธออีก

“ เอาของเจ้าแล้วออกไปจากที่นี่ซะ ! “ - โอลอร่า คำราม
“ เพราะเจ้าชอบข้า ไม่ว่าชายคนนั้นจะจ่ายให้เท่าไหร่ เจ้าก็จะไม่รับมัน เพราะเจ้าไม่ต้องการแทนที่คนที่เจ้ารักด้วยค่าตอบแทน เจ้าไม่ต้องการแลกเปลี่ยนคนที่เจ้ารักใช่มั้ย ?” - จางเทีย ถามแล้วเดินเข้าไปใกล้  เขาจับแตะตัวเธอได้ถ้าเอื้อมมือออกไป

มันเหมือนกับโดนฟ้าผ่า เธอเริ่มตัวสั่นขึ้นมา

“ เจ้ารู้มั้ยว่าข้ารู้สิ่งที่เจ้าคิดได้ยังไง ? เพราะถ้าเป็นข้า ข้าเองก็จะไม่รับเงินเช่นกัน ! “ - เมื่อพูดจบ จางเทีย ก็ได้ดึงมือของ โอลอร่า

ด้วยการที่อยู่กับ โอลอร่า มานานแต่นี่เป็นครั้งแรกที่ จางเทีย ได้จับมือของเธอ

มือของเธอนั้นเย็น ว่าหลังมือจะดูนุ่มนวลแต่ฝ่ามือของเธอหยาบเล็กน้อย   จางเทีย รู้ว่ามันเป็นเพราะเธอมักจะฝึกฝน  แม้ว่าพรสวรรค์ของเธอจะสูงแต่เธอก็ต้องฝึกฝนให้หนัก

“ ปล่อยข้า.. “ – หลังจากที่สั่นได้สักพัก โอลอร่า ก็ตั้งใจจะดึงมือกลับแต่แรงของ จางเทีย นั้นมากซะจนเธอสลัดไม่ออก ดังนั้นเธอจึงต่อยเข้าใส่ จางเทีย

แน่นอน จางเทีย ไม่ชอบโดนเธออัด  จากทิศทางของแรงแล้ว เขาได้ดึง โอลอร่า เข้ามาใกล้เข้ามากกว่าเดิมซึ่งทำให้เธอเสียการทรงตัว

ในตอนที่ จางเทีย กำลังจะจับมือทั้งสองของเธอ ในเวลาเดียวกันเขาก็พบว่า โอลอร่า ได้เตะมาที่หน้าผากของเขา ในฐานะนักสู้ระดับ 10 แล้ว พลังในการต่อสู้ระยะใกล้ของเธอนั้นรุนแรง ถ้า จางเทีย โดนลูกเตะนี้อัดเอา  จางเทีย มั่นใจว่าหน้าของเขาคงโดนทำลายแน่

“ เหี้ย เจ้าอยากฆ่าผู้ชายของเจ้ารึไง ? “ - จางเทีย แหย่ออกมาแล้วหลบทันที
“ บัดซบ ! “ -ในตอนที่เธอยืนได้  โอลอร่า ก็ได้พุ่งเข้าหา จางเทีย อีกครั้งอย่างกับเสือดาวที่บ้าคลั่ง....
...
เมื่อได้ยินเสียงต่อสู้จากด้านใน สาวใช้สองคนได้แสดงสีหน้าแปลกๆออกมา พวกเธอลังเลว่าจะเข้าไปดีรึเปล่า ตอนนั้น เซตตอน ก็ได้วิ่งกลับมาด้วยท่าทีร้อนรน เมื่อเห็น เซตตอน สาวใช้ทั้งสองก็เหมือนกับเจอตัวช่วย

“ ปีเตอร์ กลับมารึยัง ? “

 “ ไม่นานหลังจากที่ ปีเตอร์ เข้าไปก็มีการต่อสู้ขึ้น...”

เซตตอน ยกมือหยุดสาวใช้ทั้งสอง  เขายืนอยู่ด้านนอกและฟังเสียงด้านในสักพัก  หลังจากนั้นเขาก็ได้ยิ้มออกมา เมื่อเห็นทหารที่มองมาที่เต็นท์  เซตตอน ก็ด่าพวกนั้นด้วยท่าทีจริงจัง – “ บัดซบ สนใจเรื่องตัวเองเถอะ ไปขนของ เพราะมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นด้านใน นับจากนี้ทุกคนต้องอยู่ห่างจากเต็นท์ไป 20 ม. ! “

หลังจากที่พูดจบ เซตตอน ก็ได้ยืนมองทหารพวกนั้น ทหารทุกคนยักไหล่และไม่กล้ามองไปที่เต็นท์นั้นอีกเลย
...
โอลอร่า ไม่ได้โคจรพลังฉีต่อสู้ของเธอ ดังนั้น จางเทีย เลยไม่ต้องใส่ถุงมือ หลังจากที่สู้กันหลายนาที  ในที่สุด จางเทีย ก็เอาชนะเธอได้แม้ว่าจะโดนเธออัดเอาหลายครั้งก็ตาม

แต่ครั้งนี่ท่าของ จางเทีย ดูอบอุ่นกว่าเดิม เขากด โอลอร่า ลงบนเตียงทำให้เธอขยับไม่ได้

จางเทีย กดมือทั้งสองของ โอลอร่า ด้วยมือข้างเดียว  เธอบิดขาไปมาแล้วทั้งคู่ก็ได้มองหน้ากัน

“ บัดซบ ปล่อยข้า  !”  - โอลอร่า ด่าออกมาเบาๆ

จางเทีย ไม่ได้พูดอะไร เขาใช้มืออีกข้างเอื้อมไปหาหน้าของเธอ

เมื่อรู้ความคิดของ จางเทีย    โอลอร่า ก็ดิ้นอีกแต่มันก็ไร้ความหมาย

สุดท้าย จางเทีย ก็เอามือไปจับหน้ากากของ โอลอร่า เอาไว้
“ ถ้าเจ้ากล้าถอดหน้ากากข้าออก ข้าจะฆ่าเจ้า...” - โอลอร่า ด่านออกมา

มือของ จางเทีย อยู่นิ่งเหมือนกับเหล็ก  เขาลังเลไม่ถึง 0.5 วินาทีกับคำขู่ของเธอ หลังจากนั้นเขาก็ได้ถอดหน้ากากเธอออก

จางเทีย เห็นหน้าของหญิงสาววัย 20 ซึ่งเย็นชาราวกับน้ำแข็งแต่ดูมีเสน่ห์

ในตอนที่หน้ากากหลุดออกไป  โอลอร่า ก็ได้สติ เธอไม่ได้ขัดขืนอะไรอีก

หน้าของ จางเทีย ห่างจากหน้าของเธอแค่ 3 ซม.

“ เจ้าไม่กลัวโดนฆ่ารึไง ? “ - โอลอร่า พึมพำออกมาอย่างเย็นชาด้วยริมฝีปากที่น่าดึงดูด

“ เสียงของเจ้าดีกว่าตอนที่ไม่มีหน้ากาก ! “- จางเทีย ยิ้มและมองไปที่หน้าของเธอ – “ ถ้าข้าไม่กล้าพอที่จะเห็นหน้าผู้หญิงของข้า ข้าจะมีสิทธิเป็นผู้ชายได้ยังไง ? “

“ เจ้า...หืม.. “

ก่อนที่ โอลอร่า จะได้ตอบกลับ  จางเทีย ก็กดริมฝีปากของเขาเข้ากับปากของเธอแล้วเริ่มจูบเธอ

ตัวของ โอลอร่า แข็งทื่อ  เธอดิ้นและสั่น สุดท้ายก็เริ่มร้อนอย่างกับไฟ
...
กว่าสิบนาทีต่อมา โอลอร่า ที่ซึ่งเพิ่งจะขยับตัวได้ก็ได้พลิกตำแหน่งกับ จางเทีย  เธอหอบและหน้าแดง ทั้งคู่จ้องกันแบบตัวแทบติดกัน

หลังจากที่มอง จางเทีย กว่า 10 วินาที  อยู่ๆ โอลอร่า ก็ได้ก้มตัวลงและจูบ จางเทีย  ในเวลาเดียวกันเธอก็ใช้ลิ้นเปิดปากของ จางเทีย ออก..

จูบของ โอลอร่า กลืนกิน จางเทีย ไป

หลายนาทีต่อมา จางเทีย ก็เริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก...

มันเหมือนกับภูเขาไฟที่มีน้ำแข็งปกคลุม ตอนนี่เธอระเบิดออกมาแล้ว

“ ข้าหายใจได้มั้ย ? “ - จางเทีย ใช้แรงหนีจากริมฝีปากของเธอ เขาเอียงหัวแล้วเริ่มหอบ – “ เธอนี่ระเบิดมาได้น่ากลัวจริงๆ ! “

แม้ว่า โอลอร่า จะหอบแต่เธอก็ยังคงใช้ปากของเธอไซ้ไปทั่วตัว จางเทีย   เธอขยับขึ้นลงระหว่างปากไปถึงคาง,คอ สุดท้ายเธอก็เปิดเสื้อ จางเทีย ออกเผยให้เห็นหน้าอกของเขา

ในตอนที่ใจของ จางเทีย เต้นรัวและเขาคิดว่า โอลอร่า คงทำสิ่งที่ไม่คาดคิดเหมือนกับสาวๆกลุ่มกุหลาบ   โอลอร่า ก็ได้กัดเข้าที่อกซ้ายของเขาซึ่งใกล้กับหัวใจมาที่สุดจนเป็นแผล

นี่มันกระตุ้นเขาจริงๆ !

จางเทีย ร้องออกมาโอดโอยออกมา !
...
เซตตอน ขมวดคิ้วและไม่เข้าใจว่าทำไม จางเทีย ถึงได้ร้องแบบนั้น – “ เขารู้สึกเจ็บจาก โอลอร่า อีกได้ยังไง ? นี่มันไม่เข้าท่าเลย... “