spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 402: โดนประกาศจับอีกครั้ง
เพราะเป็นเมืองเดียวในป่าน้ำแข็งหิมะ ระบบการจัดการของเอสไชน์จึงเหมือนกับเมืองอื่นๆ นอกจากนั้นแล้วระบบการจัดการนั้นก็มีอำนาจจอย่างมากเพราะเป็นเมืองที่มีการปะทะกันของผู้คนเถื่อนมากมาย
พวกเผ่าที่แข็งแกร่งในป่าน้ำแข็งหิมะนั้นสร้างขึ้นมาจากนักดาบที่มาที่นี่เพื่อทำธุรกิจจากอีเวนต้าและคนต่างก็มีความทะเยอทะยานของตน เพื่อที่จะได้ปกครองเมืองนี้แล้ว พวกเขาต้องสร้างกฎแต่ในกฎที่สมบูรณ์แบบแล้วมันคือส่วนยับยั้งความรุนแรง
เพราะการยับยั้งความรุนแรง สถานีตำรวจในเอสไชน์นั้นจึงแตกต่างจากที่อื่นๆ ตำรวจในเมืองนี้ถูกเรียกว่านักล่าค่าหัวด้วย มีน้อยคนที่ก่ออาชญากรรมในเมืองเอสไชน์แล้วหนีจากนักล่าค่าหัวเหล่านี้ไปได้ เมืองและท่าเรือต่างก็ถูกจัดการด้วยตำรวจ หลังจากที่ออกจากเหตุนี้แล้ว แม้ว่าจะฆ่าคนไป คนนั้นก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกเขาอีกต่อไป
...
หลังจากฝนหยุดซอยนั้นก็ถูกปิดไปด้วยเทปสีหลืองและทีมตำรวจในชุดดำก็ได้เข้าไปสืบสวนที่เกิดเหตุ จากที่เห็นแล้วพวกเขาสรุปได้ว่านักฆ่านั้นแน่นอนว่าต้องแข็งแกร่ง เมื่อตระหนักได้ว่านักสู้ระดับ 6 นั้นโดนฆ่าง่ายๆ ตำรวจทุกคนก็รู้สึกว่าเจอกับศัตรูที่แข็งแกร่ง
“ มันน่ากลัวจริงๆ.. “ - หลังจากที่นั่งยองๆข้างๆศพสักพัก ตำรวจคนหนึ่งซึ่งใส่รองเท้าดำก็ส่ายหน้าและยืนขึ้น – “ บางคนกำคอเขาก่อนจะแทงเขา แผลนี้น่ะอยู่ระหว่างซี่โครงที่ 5 กับ 6 ... “- หลังจากที่ลุกขึ้นยืนแล้ว ตำรวจก็ได้เลียนแบบท่าของ จางเทีย ได้อย่างแม่นยำ – “ มีดถูกแทงจากส่วนนี้ ทำให้เกิดแผล 4 ซม.แต่มันไม่ได้โดนกระดูก เขาลงมืออย่างรวดเร็วและราบรื่นและเกือบจะไปโดนหัวใจ นักฆ่ามีประสบการณ์ที่ซึ่งต้องฆ่าคนมาเยอะแน่ๆ ดูจากความแข็งแกร่งแล้วเขาน่าจะอยู่ระดับ 8 รึไม่ก็ 9 ! “
เมื่อได้ยินคำพูดนั้นหัวหน้าตำรวจก็คิ้วขมวด – “ มันวุ่นวายจริงๆไม่นานมานี้ในเอสไชน์ เริ่มมีคนนอกมากมายมาที่นี่ มีไม่กี่คนหรอกที่พูดง่าย.. “ – หลังจากที่พูดจบหัวหน้าตำรวจก็ได้หันกลับมาและถามคนหนึ่งข้างๆเขา – “ เจ้าบอกว่าเห็นหน้าตาและรู้ชื่อของเขาใช่มั้ย ? “
ชายคนที่โดนถามคือคนที่ตามคู่หูเขามาในซอย
“ เขาเป็นนักสำรวจอายุ 18 ปี หลังจากที่รู้ว่าเรือมาถึงท่าเมื่อเช้า เพิส กับข้าก็ได้ไปรอที่ท่า คุณก็รู้นิ เราน่ะชอบร่วมงานกับนักสำรวจที่ซึ่งขายของดีๆให้เรา อีกอย่างแล้วนักสำรวจที่มาที่นี่ก็ไม่เข้าเมืองเอสไชน์ ดังนั้นแล้ว เพิส กับข้าเลยมาที่นี่เพื่อลองเสี่ยงโชคดู เรารอที่ท่าตลอดเช้าเลย... “ - ในตอนที่เขาอธิบาย คนๆนั้นก็กรอกตา
“ บอกข้าส่วนที่สำคัญมา ....” – ตำรวจส่ายหน้าอย่างหมดความอดทน
“ ได้ครับ ได้ ...” - ชายคนนั้นเลียปาก – “ คนนั้นน่ะมาจากเรือ Polar Light เพราะเขาเห็น เพิส กับข้า เขาเลยเดินตรงมาหาเรา.. “
“ เจ้ารู้จักกันตั้งแต่แรกเลยเหรอ ? “
“ แน่นอนว่าไม่ เขาน่ะเห็นท่าทางของเราซึ่งบ่งบอกว่ามาที่นี่เพื่อซื้อของมีค่า นั่นเป็นเหตุผลว่าเขาเดินมาหาเรา เจ้าก็รู้ว่านักสำรวจน่ะฉลาดมาก พวกเขามักจะสื่อสารกันด้วยท่าทางพิเศษ หลังจากที่ทำธุรกิจกับพวกนั้นมานาน เราเลยเรียนรู้มานิดหน่อย “
“ อะไรต่อ ? “
“ จากนั้นข้าก็บอก เพิส ว่าอีกฝ่ายต้องการขายบางอย่าง ด้วยการที่กลัวว่าจะโดนปล้น เขาเลยเอาของให้ไปขายในเมือง ตอนที่เขาเดินนำหน้าเรา ข้าก็ได้ยินนักสำรวจบางคนเรียกชื่อเขา ปีเตอร์แฮมเพสเตอร์ “
“ นักสำรวจอายุ 17 ชื่อ ปีเตอร์ ? “
“ ใช่ ตอนแรกดูจากอายุแล้ว เพิส กับข้าก็ไม่ได้ระแวง ดังนั้นข้าเลยบอกให้ เพิส ไปแลกเปลี่ยนกับเขาในเมือง ข้าจะอยู่ที่ท่าเรือต่อเพื่อหาขายของ สุดท้ายผู้โดยสารก็ออกไปหมด จากนั้นฝนก็เริ่มตกหนัก ข้าเลยรีบไปในเมืองเพื่อหา เพิส และดูของใหม่ที่เขาได้ซื้อมา ตอนที่ยืนต่อคิวที่ประตูเมือง ข้าก็เห็น เพิส กับคนนั้นเดินมาในซอยนี้ ตอนนั้นข้าเดาว่าต้องมีเรื่องแย่ๆเกิดขึ้น ตอนข้ามาที่นี่ ข้าก็เห็น เพิส นอนอยู่นี่แล้วแต่คนฆ่าหายไปพร้อมกับเงิน 100 ทองของ เพิส แล้ว... “
“ เจ้าหมายถึงเจ้าไม่เห็นว่าคนๆนั้นฆ่าเพื่อนเจ้าและเจ้าเป็นพยานแค่คนเดียว ? “ – ในตอนที่ตรวจสอบ เขาได้หรี่ตาลงเล็กน้อย
“ เอิ่ม..ตามที่เจ้าบอกเลย ! “
“ เจ้าจำได้มั้ยว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง ? “
“ ใช่ ข้าจำได้ ! ถ้าเจ้าจับเขาได้ ข้าจะให้รางวัลพันทองเป็นรางวัล ! “
“ ตามที่เจ้าอธิบายมา นักสำรวจที่ชื่อ ปีเตอร์ เป็นแค่ผู้ต้องสงสัย สำหรับว่าเขาจะได้ก่อเหตุรึไม่เราต้องสืบสวนต่อ เจ้ากลับไปที่สถานีกับเจ้าหน้าที่ พอช ก่อน จำไว้ว่าให้อธิบายหน้าตาดีๆเราจะได้ส่งข้อมูลหมายจับออกไป.. “ – หัวหน้าตำรวจส่ายหน้า เขาได้ให้อีกคนพาชายคนนี้กลับไปที่สถานี
ในตอนที่ชายคนนั้นออกไป ตำรวจก็ได้เดินหน้าไปหนึ่งก้าว – “ ชายคนนั้นกำลังโกหก ข้าเห็นปัญหาในคำพูดของเขาหลายอย่าง ! “
“ ข้ารู้แต่มีจุดหนึ่งที่ถูก เรื่องนี้น่ะแน่นนอว่าต้องเกี่ยวข้องกับนักสำรวจที่ชื่อ ปีเตอร์ แต่มีคนนอกมากมายมาในเมือง เราต้องการเวลาเพื่อจะตามหาเขา ยังไงก็ตามเราก็จะได้รางวัลนิ ! “
“ แต่ชายคนนั้นอาจจะแข็งแกร่งนี่สิ ! “
“ แข็งแกร่ง ? “ – หัวหน้าตำรวจยิ้มออกมาอย่างภูมิใจ – “ นี่คือป่าน้ำแข็งหิมะ เขตของเผ่าสลาฟ มีแค่คนอย่าง ซาลาแมนซ์ ที่จะใช้คำว่าแข็งแกร่งแบบนั้นได้ เขาน่ะก็แค่นักสำรวจ เจ้าคิดว่าเขาจะเป็นอัศวินรึไง ? ข้าไม่สนว่าเขาจะระดับ 9 10 ตราบใดที่เขากล้าฝ่าฝืนกฎของที่นี่ คนจำนวนมากก็จะไปจัดการเขา ! “
“ ข้าได้ยินข่าวจากภูเขาเอลซีด้า ..” – หลังจากที่มองไปรอบๆแล้วไม่พบใคร ตำรวจคนนั้นก็พูดออกมาเบาๆ
“ ข้าไม่รู้ ! ตอนแรกเอลซีด้าพูดถึงชายที่สามารถรวมเผ่าของเราได้มาที่นี่ครั้งแรก ดังนั้นแล้วเผ่าหมีเหล็กเลือกที่จะสร้างเมืองเอสไชน์ที่นี่ ไม่มีสลาปคนไหนต้องการแสดงความป่าเถื่อนออกมาให้เขาเห็นตอนที่เขามาที่นี่ ตำนานนี้ได้พูดกันไปทั่วมาหลายร้อยปีแล้วแต่ไม่มีใครเห็นชายคนนั้นเลย ! ไปเตรียมคำสั่งจับกุม ! โอ้ ชื่ออะไรนะ นักสำรวจคนนั้นน่ะ ? “
“ ปีเตอร์แฮมเพสเตอร์ ! “
“ ปีเตอร์ อีกคนเหรอ ? ชื่อโหลจริงๆ ! “ – หัวหน้าตำรวจกัดฟัน
“ ใช่ ! “
...
ประสิทธิภาพการทำงานของสถานีตำรวจที่นี่สูงมาก แค่ 1 ชม.คำสั่งประกาศจับและภาพของ ปีเตอร์แฮมเพสตเตอร์ ก็ได้ถูกแจกจ่ายไปทั่วทุกที่
มันเป็นคำสั่งจับขั้นสามซึ่งหลักแล้วคือเป็นแค่ผู้ต้องสงสัย ดังนั้นแล้วตำรวจจึงขอให้จับ จางเทีย แบบเป็นๆ แทนที่จะ ‘ ตายรึเป็น ‘ ในประกาศจับขั้นสองรึ ‘ฆ่าทันทีที่เห็น’ ของขั้น 1
รางวัลในการนำจับคือ 1050 ทอง, 1000 ทองที่ให้มาจากกลุ่มเหยื่อและอีก 50 มาจากหน่วยปลอดภัยของเมือง คนที่ให้เบาะแสจะได้ 80% ของรางวัล ถ้าใครที่ซึ่งจับได้เป็นๆ เขาจะได้ 90% ของรางวัล ถ้าเขาฆ่าผู้ต้องสงสัยก่อนจะส่งให้ตำรวจ เขาจะได้แค่ 40%
รางวัลนำจำ 1050 ทองไม่ใช่รางวัลที่สูงที่สุดในเมืองแต่แน่นอนว่าไม่ใช่น้อยๆ รางวัลที่สูงที่สุดที่มีมาคือ 1,250,000 ในประกาศจับขั้นหนึ่ง รางวัลนำจับน่ะปกติมีตั้งแต่หลายสิบทองไปจนถึงร้อยทอง แม้แต่เห็นรางวัลน้อยๆแบบนี้แต่คนธรรมดาและตำรวจต่างก็ตื่นเต้นจนใจสั่น
คนที่บอกว่าจำ จางเทีย ได้น่ะโกหก ในตอนที่เขาอยู่ที่ท่าเรือ เขามอง จางเทีย ได้จากไกลๆ แม้ว่าจะจำหลังและเสื้อผ้าของ จางเทีย ได้ดีแต่เขาจำหน้าตาของ จางเทีย ไม่ได้ ผลก็คือภาพประกาศจับที่วาดออกมาน่ะจึงคล้ายกับลักษณะของ จางเทีย ก่อนหน้านี้ 70-80%
จางเทีย ไม่รู้เลยว่าตอนนี้เขาเป็นที่ต้องการตัวแล้ว
เพื่อที่จะจัดการกับฝูงสัตว์บนเนินเขาเทา กลุ่มอเดไลน์ได้จ้างนักรบระดับต่ำ ฝูงไฮยีน่าน่ะเป็นสัตว์ระดับต่ำซึ่งสูงกว่าพวกไฮยีน่าและหมาป่าทั่วไปแค่ระดับเดียว ดังนั้นการโจมตีของมันจึงจำกัด ด้วยอาวุธแม้แต่นักสู้ระดับ 3 ก็ยังจัดการพวกมันได้หลายตัวพร้อมๆกัน อีกอย่างแล้วรางวัลก็ต่ำมาก นักสู้ที่ระดับสูงๆคงไม่มาทำงานแบบนี้ ดังนั้นแล้วจึงมีแค่พวกนักสำรวจและนักรบที่ต่ำกว่าระดับ 6 ที่จะมาทำงานนี้เพื่อเงินนิดหน่อย
ตอนนี้นักสำรวจเกือบทั้งหมดในป่าน้ำแข็งหิมะต่างก็มุ่งหน้าไปที่รอยแตกเฮเดลารวมไปถึงนักสู้ระดับต่ำด้วย ผลก็คือกลุ่มอเดไลน์น่ะจ้างคนได้น้อย
ถ้าคนที่มีระดับสูงรับงานนี้ มันคงน่าสนใจอย่างมาก ดังนั้นที่ตรงหน้าเคาเตอร์สมัคร จางเทีย จึงต้องโกหกไป
“ ข้าระดับ 4 !”
“ ไอ้หนุ่ม เตือนก่อนนะว่าไฮยีน่าน่ะไม่ได้จัดการง่ายๆ เราน่ะรับคนสูงกว่าระดับ 3 แม้ว่าเราจะให้กำไรเจ้าแต่ถ้าเจ้าโดนฆ่า เราไม่ชดใช้หรอกนะ แม้ว่าเจ้าจะบาดเจ็บแต่เราน่ะตอบแทนได้แค่ค่ายาเท่านั้น “
เมื่อได้ยินแบนั้น จางเทีย ก็นิ่งไปก่อนจะยิ้มออกมา ‘ ข้าดูเด็กไปที่จะระดับ 4 เหรอ ? บางทีสำหรับคนธรรมดาส่วนมากแล้วระดับ 4 ที่อายุประมาณ 17-18 น่ะคงโดดเด่นเกินไป ถ้าข้าอยู่ในเมืองแบล็คฮ็อต ข้าคงอย่างมากก็แค่ระดับ 2 ข้ากลัวว่าคงมีแค่ เกรซ ที่ขึ้นไประดับ 3 ได้ ‘
“ แต่ข้าระดับ 4 แล้วจริงๆ อีกอย่างแล้วข้าล่าหมาป่ามาเป็นร้อยตัวแล้วด้วย ข้าจะรับผิดชอบการตัดสินใจของข้าเอง ! “ - จางเทีย อธิบายอย่างมั่นใจ
“ ดี นี่ข้อตกลง กดนิ้วลงไปตรงนี้ !” - หลังจากที่มองไปที่ จางเทีย สักพัก เจ้าหน้าที่ก็เอาแบบฟอร์มมาให้
“ ข้าต้องแสดงบัตรมั้ย ? “
“ ฮ่ะ ไม่มีใครในป่าน้ำแข็งหิมะต้องใช้มันหรอก ! “ – เจ้าหน้าที่ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
เมื่อได้ยินแบบนั้น จางเทีย ก็กดนิ้วลงไปโดยไม่ลังเล
“ โอ้ เจ้าชื่ออะไร ? “
“ ฮอย ! “ - จางเทีย ใช้อีกชื่อไปทันที ‘ ข้ามาที่นี่เพื่อ Seven-Strength Fruit เรื่องอื่นน่ะไม่สำคัญ เพราะข้าไม่ได้จ่ายค่าธรรมเนียมสำหรับชื่อใหม่ ข้าไม่ต้องการให้คนอื่นมาเจอด้วย ข้าจะต้องเปลี่ยนตัวเองให้หมดจด...’
ไม่นาน จางเทีย ก็ตระหนักได้ถึงความฉลาดของเขา
หลังจากที่ได้ที่พักในโรงแรมที่กลุ่มอเดไลน์หาให้ เขาก็จะออกเดินทางในพรุ่งนี้เช้า ไม่นานหลังจากที่เขามาที่โรงราม จางเทีย ก็เห็นตำรวจได้เข้ามาพร้อมกับประกาศจับ ปีเตอร์แฮมเพสเตอร์ ....