spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
ในเวลาเดียวกันผู้บริหารอาวุโสของนิกายพฤกษาสวรรค์ก็กำลังประชุมกัน.
บรรพบุรุษพันใบยังไม่หมดหวังเกี่ยวกับเจี้ยงเฉิน. เขาเริ่มค้นหาข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเจี้ยงเฉินเมื่อเขากลับมา.
"ตลกสิ้นดี,เจี้ยงเฉินอยู่ในราชอาณาจักรนภาจันทร์ของเราเป็นเวลาเกือบสองปี,ไม่มีผู้บริหารอาวุโสคนใดรับรู้ถึงอัจฉริยะไร้เทียมทานคนนี้เลยหรือ? ทำไมพวกเจ้าไม่บอกข้า,พวกเจ้ามัวแต่ไปมุดหัวทำอะไรอยู่ ! "
บรรพบุรุษพันใบเป็นคนสุภาพไม่บ่อยนักที่จะเห็นเขาในอารมณ์เดือดดาลเช่นนี้.
เขารู้สึกโกรธกับสถานการณ์ปัจจุบัน. เจี้ยงเฉินอยู่ในราชอาณาจักรนภาจันทร์มาเกือบสองปีแล้วและแสดงให้เห็นถึงความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้. ชื่อเสียงของเขาแพร่ไปทั่วนิกายมานานแล้ว.
แต่นิกายล้มเหลวในการรับตัวชายคนนี้ !
ไม่เพียงแต่พวกเขาล้มเหลวในการรับเจี้ยงเฉิน,คนในนิกายบางคนปราบปรามและปิดทางดำเนินการของเขา. โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่งในสี่วิหาร,ซึ่งก็คือวิหารอุดรครามสวรรค์,พวกเขากดดันเจี้ยงเฉินครั้งแล้วครั้งเล่า.
ตระกูลเหล็กก็มีประวัติอันเลวร้ายมากมายในการปราบปรามเจี้ยงเฉิน.
สิ่งเหล่านี้ทำให้บรรพบุรุษพันใบโมโหอย่างจริงจัง,เขาใช้มือทุบโต๊ะเสียงดัง.
"พวกเจ้าหูหนวกและใบ้หรือเปล่า? พวกเจ้ามัวแต่ทะเลาะกันเอง,พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าช่องว่างระหว่างเราและคนกลุ่มอื่นมันใหญ่ขนาดไหน,ถ้าไม่มีการคัดเลือกเราคงไม่ได้รู้. ถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวที่ไม่คาดฝันของเจี้ยงเฉิน,เราจะต้องสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง. ซี่เทียนชู,เหล็กหลง,ปกติพวกเจ้าฝึกสาวกหนุ่มกันอย่างไร? พวกเจ้าระบุพรสวรรค์ได้อย่างไร? นิกายได้ให้ทรัพยากรมากมายแก่พวกเจ้า,พวกเจ้าแบ่งสันปันส่วนกันอย่างไร?
ไม่น่าแปลกใจที่บรรพบุรุษพันใบโกรธมาก. แหล่งทรัพยากรของนิกายพฤกษาสวรรค์มีมากมาย. หากเกี่ยวกับการจัดอันดับทรัพยากร,พวกเขาเป็นที่หนึ่งในหมู่สี่นิกาย. อย่างไรก็ตามลูกศิษย์ที่พวกเขาบ่มเพาะไม่สามารถเข้าสู่สี่อันดับแรกได้.
เหลียนคังไห่ผู้ซึ่งได้รับการหล่อเลี้ยงจากตระกูลเหล็ก,คนที่อยู่ในตำแหน่งสูงสุด,แต่เขาก็ได้รับอันดับห้าเท่านั้น. นี่เป็นเพราะเขาโชคดีที่การคัดเลือกนั้นสั้นลงไปหนึ่งปี. ถ้าไม่ใช่เช่นนั้นอันดับของเหลียนคังไห่น่าจะลดลงมากยิ่งขึ้น.
ซี่ยู่ฟาน,ซึ่งเป็นลูกหลานโดยตรงของตระกูลซี่,ได้รับอันดับเจ็ดหลังจากใช้ทุกอย่างที่มี.
เหล็กต้าฉีไม่ควรเอ่ยถึงด้วยซ้ำ. เขาไปแสดงความโง่ของตัวเองให้คนอื่นดูก็เท่านั้น.
เทียนฮง,ซึ่งเป็นคนที่ไม่มรใครชอบและเป็นคนที่ถูกดูหมิ่น,เขาได้เข้ามาในฉากด้วยท่าทางที่น่าอัศจรรย์และการเคลื่อนไหวที่สะดุดตา. เขาน่าประทับใจมากกว่าเหลียนคังไห่และซี่ยู่ฟาน.
ประมุขของนิกายซี่เทียนชู,และอาวุโสเหล็กหลงแทบไม่กล้าสบตาบรรพบุรุษพันใบ. พวกเขารู้สึกผิดอย่างมหันต์.
"หึ,พวกเจ้าเพิ่งมารู้สึกผิดตอนนี้?" ความโกรธของบรรพบุรุษพันใบยังไม่หายไปในขณะที่เขาจ้องมองในเชิงข่มขู่. "ข้าขอถามหน่อยว่ามีใครรู้ประวัติของเจี้ยงเฉินบ้าง? ใครก็ตามที่รู้เรื่องนี้พูดขึ้นมา! ใครรู้รายละเอียดลึกที่สุดรีบบอกข้ามา "
ตระกูลเหล็กเคยตรวจสอบที่มาที่ไปของเจี้ยงเฉินมาก่อน.
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เต็มใจที่จะอธิบายว่าชีวิตของเขาเป็นอย่างไร. เพราะว่าพวกเขาอับอายที่ตัวเองคือต้นต่อที่ทำให้เจี้ยงเฉินมีชื่อเสียงมากขึ้น.
พวกเขาเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการก้าวหน้าของเจี้ยงเฉินในราชอาณาจักรนภาจันทร์.
พวกเขาไม่อยากพูดถึงเรื่องราวในอดีตที่ต้องทำให้ตัวเองขายหน้า.
ซี่เทียนชูรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับข้อมูลพื้นฐานของเจี้ยงเฉิน,ดังนั้นเขาจึงพูดสั้น ๆ เกี่ยวกับข้อมูลที่เขาทราบ.
บรรพบุรุษพันใบขมวดคิ้ว. "นี่เป็นข้อมูลทั่วไป,ทุกคนในนิกายต่างรู้เรื่องนี้กันอยู่แล้ว. เจ้ามีความรู้เบื้องหลังบ้างไหม? เช่นใครเป็นผู้สนับสนุนของเจี้ยงเฉิน? "
"ไม่ใช่เทพวิญญาณเย่ชองหลิวหรอกหรือ?" ซี่เทียนชูรู้สึกประหลาดใจ.
บรรพบุรุษพันใบพ่นลมทางจมูกอย่างฉุนเฉียว. "เย่ชองหลิวเดินออกจากห้องโถงของเรา. ข้าค่อนข้างชื่นชมเขา,แต่เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย. ไม่มีข้อมูลที่ลึกกว่านี้แล้วหรือ ? "
ซี่เทียนชูยิ้มอย่างหวาดกลัว. "ข้ารู้แค่นี้ขอรับ. เราควรจะเรียกตัวเย่ชองหลิวมาที่นี่ดีหรือไม่?
"ปะมุขซี่,อาจารย์เย่ชองหลิวทำการปิดประตูบ่มเพาะมาเกือบปีแล้วและเขายังไม่ออกมาเลย" อาวุโสคนหนึ่งของนิกายพูดเสียงต่ำ.
บรรพบุรุษพันใบรู้สึกหงุดหงิด. มีปริศนาอยู่ในใจที่เขาอยากจะแก้ไข.
เขายังคงคิดย้อนกลับไปในฉากที่เจี้ยงเฉินสังหารหลงยู่ซื่อบนสังเวียน,แต่เขาไม่สามารถคิดได้ว่าเจี้ยงเฉินทำสำเร็จได้อย่างไร?
เขาเกิดมาจากอาณาจักรสามัญ,เขามีโชคลาภมากแค่ไหนถึงได้ขึ้นมายิ่งใหญ่จากฝุ่นธรรมดาและสังหารหลงยู่ซื่อ,คนที่มีร่างฟีนิกซ์สวรรค์?
และเมื่อเรื่องนี้เกิดขึ้น,บรรพบุรุษนักล่าตะวันก็พุ่งเข้าไปบนสังเวียน,แต่กลับถูกพลังรุนแรงหยุดไว้อย่างกระทันหันจนทำให้เขาถึงกลับเลือดตกยางออก.
ใครเป็นคนโจมตีบรรพบุรุษนักล่าตะวัน?
บรรดาอาวุโสทั้งหลายไม่มีใครกล่าวถึงมันหลังจากออกจากภูเขาอมตะ,แต่ทุกคนตระหนักดีและยังคงคิดถึงเรื่องนี้.
คนคนนั้นมีความสามารถพิเศษมากมายแค่ไหนกันถึงทำให้บรรพบุรุษพันใบต้องเลือดท่วมปาก.
การที่มีผู้เชี่ยวชาญดังกล่าวมาปรากฏตัวขึ้นในพันธมิตรสิบหกอาณาจักรทำให้บรรพบุรุษพันใบค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น.
เขาอยากจะรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลลึกลับคนนี้กับเจี้ยงเฉิน.
เป็นเพราะความอยากรู้อยากเห็นนี้เขาจึงเรียกทุกคนมาหาข้อมูลเกี่ยวกับเจี้ยงเฉิน.
แต่พวกเขาทำให้เขาผิดหวังมาก.
เครือข่ายข่าวกรองของนิกายพฤกษาสวรรค์แย่มากจนเกือบทำให้เขาอาละวาดด้วยความโกรธ.
เช่นเดียวกับบรรยากาศที่เปลี่ยนไปนิดหน่อย,มีเสียงจางๆดังขึ้นจากมุมหนึ่ง. "บรรพบุรุษ,ข้า ... "
ชายคนนี้อยู่ในมุมที่ห่างไกลมากที่สุด,และดูเหมือนจะเป็นเพียงผู้บริหารอาวุโสที่ไม่สำคัญ.
นี่เป็นการประชุมระดับสูงสุดและแม้ว่าผู้บริหารจะมีสิทธิ์เข้าร่วม,พวกเขาก็ทำได้เพียงนั่งอยู่ในมุมที่ไกลที่สุด.
มีคำตำหนิมาจากที่นั่งของอาวุโสอีกคนเมื่อชายคนนั้นลุกขึ้นยืน. "เฟยซวน,เจ้าเป็นเพียงผู้บริหารระดับเล็ก. เจ้ามีสิทธิ์อะไรถึงกล้าพูดที่นี่? นั่งลงเดี๋ยวนี้ ! "
คนที่พูดก็คือเหล็กคินซึ่งเป็นลูกชายของหัวหน้าอาวุโสที่มีหน้ามีตาเหล็กหลง.
ผู้บริหารอาวุโสที่ยืนขึ้นคือคนที่ดูแลหุบเขาชิงหยาง,อาวุโสเฟยซวน.
เฟยซวนมอบโอสถกำเนิดวัฎจักรพิสุทธิ์ให้กับซี่เทียนชู,มันจึงช่วยชีวิตของลูกของเขาไว้. เรื่องนี้ทำให้เขากลายเป็นผู้บริหารระดับอาวุโส,การเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่เหมือนปลาตะเพียนที่กระโจนขึ้นมาเหนือคลื่นกลายเป็นมังกร.
ตอนแรกเขาไม่ค่อยมีสิทธิ์พูด,แต่เมื่อเขาได้ยินว่าทุกคนคุยกันเรื่องเจี้ยงเฉิน,เขาคิดว่าตัวเองมีสิทธิพูดเรื่องนี้.
ตอนแรกเขาพิจารณาตำแหน่งของตัวเองและไม่กล้าพูดอะไรมาก.
แต่หลังจากที่บรรพบุรุษโกรธเคืองมาก,และคนที่นั่งอยู่ที่นี่ก็ไม่มีใครมีคำตอบ,อาวุโสเฟยรู้สึกว่าโอกาสทองของเขามาถึงอีกครั้ง.
หลังจากคิดอยู่นานในที่สุดเขาก็ลุกขึ้นยืน.
ใครรู้ว่าเขาจะตกเป็นเป้าและถูกตำหนิหลังจากที่ลุกขึ้นยืนก่อนที่จะเริ่มพูดด้วยซ้ำ? เฟยซวนกับเหล็กคินมีเรื่องบาดหมางกันเมื่อตอนที่พวกเขายังเด็ก,เหล็กคินจึงไม่อยากให้เฟยซวนได้ความดีความชอบต่อหน้าเขา.
หน้าผากของบรรพบุรุษพันใบมีรอยย่นลึกเมื่อเหล็กคินโวยวาย,และเขารู้สึกไม่พอใจกับการแสดงออกของพ่อลูกตระกูลเหล็กมากยิ่งขึ้น.
ซี่เทียนชูรู้ทันและเขารอบรู้ในการสังเกตการแสดงออกทางอาการ,สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเช่นกัน. "เหล็กคินเจ้าจะเอะอะโวยวายไปทำไม? ถ้าเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะพูด,แล้วเจ้ามีสิทธิ์อะไร,งั้นเราควรไปเรียกคนทำความสะอาดมาพูดใช่มั้ย? "
เหล็กคินอายและไม่สามารถพูดอะไรได้. เขาไม่กล้าแย้งกับประมุขหัวรุนแรงของนิกาย.
ซี่เทียนชูอารมณ์เสีย. เฟยซวนเป็นคนที่เขาแต่งตั้งและเป็นคนช่วยชีวิตลูกชายของเขา. เหล็กคินกล้าพูดจากับเขาแบบนี้ได้อย่างไร?
หลังจากต่อว่าเหล็กคิน,ซี่เทียนชูพูดกับเฟยซวนอย่างอบอุ่น. “เฟยซวน,เจ้าอยากจะพูดอะไร? ข้าได้ยินมาว่าเจ้าสนิทกับเจี้ยงเฉินตอนที่เขามายังอาณาจักรนภาจันทร์? หากเจ้ามีข้อมูลที่เป็นประโยชน์,บรรพบุรุษจะเลื่อนตำแหน่งให้เจ้า "
เฟยซวนซาบซึ้งและพยักหน้า. "ข้าเคยได้ใกล้ชิดกับเจี้ยงเฉิน. เจี้ยงเฉินได้รับคำชี้แนะจากผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งตอนที่เขายังเด็ก. ตามการคาดเดาของข้า,บุคคลที่คอยช่วยเขาน่าจะมาจากอี้หมิงที่แข็งแกร่ง. ด้วยความรู้และวิธีการของเจี้ยงเฉิน,ผู้ให้คำปรึกษาของเขาไม่ได้เป็นคนที่มาจากกลุ่มสหราชอาณาจักรทั้งสิบหกอย่างแน่นอน "
ไม่ใช่ว่าเฟยซวนกำลังขายเจี้ยงเฉิน แต่เฟยซวนรู้สึกว่าเขาเป็นของตัวเองตั้งแต่เขาเป็นสาวกของนิกายพฤกษาสวรรค์. คงจะไม่มีปัญหาอะไรหากเขาไม่ได้พูดถึงประเด็นสำคัญ,และเล่าถึงเหตุการณ์ที่บังเอิญเจี้ยงเฉินเคยเจอเท่านั้น. นอกจากนี้มันจะยังช่วยให้เจี้ยงเฉินมีชื่อเสียงมากขึ้นด้วย.
พูดตามตรงก็คือ,เฟยซวนรู้สึกซาบซึ้งขอบคุณกับความช่วยเหลือของเจี้ยงเฉินมาก. เขาคือคนที่กังวลกับการหายตัวไปขอเจี้ยงเฉินมากที่สุด.
เนื่องจากเขายอมรับเจี้ยงเฉินเป็นอาจารย์,และยังเป็นผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ของเขา.
จากนั้นเขาก็ได้ยินว่าเจี้ยงเฉินทะยานสู่ฟากฟ้าด้วยการโจมตีที่น่าตกใจในระหว่างการเลือก,เขารู้สึกว่ามันเป็นเหมือนกับที่เขาคาดไว้แต่เขาก็ยังตกใจอยู่ดี. เพราะเขาไม่อยากจะเชื่อว่าเจี้ยงเฉินสังหารคนที่มีร่างฟีนิกซ์สวรรค์อย่างหลงยู่ซื่อ,มันน่าทึ่งมาก.
อย่างไรก็ตาม,ข้อมูลที่เขามีเกี่ยวกับเจี้ยงเฉินทำให้บรรพบุรุษพันใบขยับตัว.
"เจ้าคือเฟยซวนหรือ? เจ้าไปเอาข้อมูลพวกนี้มาจากไหน? " บรรพบุรุษพันใบถามอย่างเป็นมิตร.
"บรรพบุรุษ,ข้าเคยร่วมงานกับเจี้ยงเฉินหลายครั้งและเคยได้ยินเรื่องราวจากปากของเขาเอง. ตามที่ข้าแอบสังเกตดู,คำพูดของเจี้ยงเฉินไม่ได้เป็นเท็จ "
บรรพบุรุษพันใบพยักหน้า "เรื่องที่เจ้าพูดมาน่าสนใจมากทีเดียว. มันสมเหตุสมผลมิฉะนั้นนักสาวกสามัญคงไม่มีความสามารถท้าทายสวรรค์เช่นนั้นไม่ว่าจะเป็นกรณีใดก็ตาม "
หลังจากได้ทราบข้อมูลบรรพบุรุษพันใบรู้สึกเบาใจมากขึ้น. "ถ้าผู้เชี่ยวชาญลึกลับคนหนึ่งเป็นคนที่สนับสนุนเจี้ยงเฉิน,เขาจะคิดหาวิธีช่วยเจี้ยงเฉินให้รอดออกมาจากภูเขาอมตะ. ถือเป็นโชคลาภของนิกายของเราที่เจี้ยงเฉินเลือกเรา. ข้าสงสัยว่าเขายังเลือกที่จะอยู่กับเราอีกหรือเปล่าเมื่อเขาออกมาจากภูเขา? "
บรรพบุรุษพันใบกังวลว่าเจี้ยงเฉินจะไม่สนใจนิกายพฤกษาสวรรค์.
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ไม่มีประโยชน์ที่จะใคร่ครวญเรื่องนั้น. เขากวาดสายตาไปรอบๆและหยุดลงที่เทียนฮง. บรรพบุรุษพันใบรู้ดีว่าถ้าเขาต้องการให้เจี้ยงเฉินเข้าร่วมนิกาย,เขาควรทำดีกับเทียนฮง. ถ้าเขาเอาอกเอาใจเทียนฮงตอนนี้,เขาอาจจะได้รับการสนับสนุนจากเจี้ยงเฉิน.
"เอาล่ะ,การคัดเลือกจบลงแล้ว. อนาคตของพันธมิตรสิบหกอาณาจักรแขวนอยู่ในความสมดุล,เราเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว. ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป,ข้าจะฝึกสอนให้เทียนฮง,เหลียนคังไห่และซี่ยู่ฟานด้วยตัวเอง."
บรรพบุรุษพันใบประกาศแล้วหันไปมองเฟยซวน. "เฟยซวนเป็นคนดีมาก. เขายังคิดถึงนิกายแม้หลังจากถูกเนรเทศออกจากนิกายภายในไปแล้ว. ทุกคนควรเอาเขาเป็นตัวอย่าง. ซี่เทียนชู,เจ้าน่าจะใช้ประโยชน์จากคนแบบนี้ให้มากขึ้น. ตำแหน่งผู้บริหารต่ำเกินไป,เขาจะสามารถแสดงความสามารถของเขาได้อย่างไร? ข้าคิดว่าเฟยซวนควรจะเข้าร่วมกับกลุ่มผู้อาวุโสชั้นสูง"
บรรพบุรุษพันใบได้รับรู้ข้อมูลที่ไร้ประโยชน์จากผู้บริหารระดับสูง,แต่ได้รับข้อมูลที่เป็นประโยชน์อย่างมากจากเฟยซวน.
ดังนั้นเขาจึงรู้สึกยินดีที่ได้รู้จักเฟยซวนและอยากสนับสนุนเขา.
อย่างไรก็ตามเฟยซวนก็สนิทสนมกับเจี้ยงเฉิน. การให้ความสำคัญกับเฟยซวนหมายถึงอีกหนึ่งแผนการที่เขาควรทำ.
บรรพบุรุษพันใบจึงพูดกับทั้งสามคนหลังจากออกคำสั่ง "มากับข้าซิ"
เทียนฮงรีบพูดว่า "บรรพบุรุษข้าขอไปเยือนอาณาจักรนภาจันทร์ก่อนและดูแลคนที่อยู่กับลูกพี่เจี้ยงเฉิน"
เทียนฮงกังวลว่าตระกูลเหล็กจะระบายความโกรธให้กับคนของเจี้ยงเฉินในตอนที่เขาไม่อยู่. ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไปดูแลพวกเขาก่อน.