spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 341: ชีวิตครอบครัว

หลังจากกินมื้อเย็นไป จางเทีย ก็ได้อยู่ที่บ้านคุยกับครอบครัวและได้เล่นกับหลานที่ซึ่งพยายามจะปีนทุกอย่าง บรรยากาศตอนนั้นมันอบอุ่นอย่างมาก

สำหรับการลักพาตัว จางหยาง แล้ว พ่อแม่ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวข้องกับ จางเทีย  พวกเขาไม่รู้ว่า จางเทีย ต้องเจอกับอันตรายที่หนักกว่านี้  เพราะ จางเทีย ไม่อยากให้พวกเขาต้องกังวล เขาจึงอธิบายเหตุการณ์แค่บางส่วนเท่านั้น

ตอนนี้ครอบครัวจางได้จ้างคนรับใช้ที่ลุงของ จางเทีย ได้แนะนำมา เธอชื่อ ป้าเจิน  เธอน่ะซื่อสัตย์,ขยันและมีภูมิหลังที่ดี นอกจากเงิน 56 เงินต่อเดือนแล้ว เธอจะมีวันหยุด เมื่อเห็นว่าครอบครัวจางอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอก็หั่นผลไม้มาให้พวกเขา

ตอนแรกแม่คือคนสุดท้ายที่ต้องการจ้างแม่บ้าน  ในตอนที่เธอคิดถึงราคาหลายสิบเงินต่อเดือน แม่ก็หงุดหงิดกับมันอย่างมาก

ด้วยการที่อยู่ที่แบล็คฮ็อตมาหลายปี แม่ไม่คุ้นกับการให้คนอื่นมารับใช้แต่ท้องของพี่สะใภ้นั้นโตขึ้น ส่วนพี่และพ่อก็ต้องทำงานและมีเวลาอยู่ที่บ้านน้อย แม่เลยไม่สามารถดูแลพี่สะใภ้ได้อย่างเต็มที่ถ้าต้องเตรียมอาหารให้กับครอบครัวด้วย ดังนั้นสุดท้ายเธอจึงยอมตกลง

เด็กน้อยอายุกว่าครึ่งปีนั้นคือช่วงที่ทรมานที่สุด กว่าครึ่งปีที่ผ่านมา จางเชี่ยนเอ๋อ มีพี่สะใภ้และแม่คอยดูแล  เขาเงียบในตอนกลางวันและในตอนที่ทุกคนจะหลับ เด็กนี่จะคึกและต้องไปฉี่และขับถ่ายอยู่ตลอดซึ่งก็มีแต่พี่สะใภ้ที่ต้องพาไป เพราะไม่ค่อยได้นอน  จางเทีย เลยคิดว่าพี่สะใภ้นั้นดูโทรมไปนิดๆ

มันเป็นเรื่องปกติและเรื่องเล็กในชีวิตประจำวัน

ก่อนที่ จางเทีย จะกลับ  พี่สะใภ้และ จางหยาง ได้คุยกันเรื่องจ้างพี่เลี้ยงเด็ก พวกนั้นพยายามที่จะกล่อมแม่ทุกทาง

ในตอนที่ จางเทีย กลับมาในวันนี้ เมื่อเห็นว่าแม่ดีใจอย่างมาก พี่สะใภ้ก็พูดเรื่องพี่เลี้ยงขึ้นมาอีกครั้ง น่าแปลกใจที่ครั้งนี้แม่ตกลงทันที ทั้งครอบครัวจึงกลับมาสนุกกันต่ออีกครั้ง

“ เราต้องเลือกพี่เลี้ยงดีๆ เธอน่าจะระวังและต้องมีความอดทน บังเอิญว่าพ่อกับแม่ไปหาลุงที่บ้านเมื่อหลายวันก่อน  ลุงน่ะก็มีลูกหลายคนและป้าก็นอนอยู่ที่เตียงตลอดเพราะป่วย พวกเขาเลยมีปัญหาเรื่องการเงิน ! “ - แม่มองไปที่ จางหยาง และอธิบาย – “ ลูกกับ จางเทีย น่ะมีญาติผู้หญิง เธอดูดีเลย อายุกว่า 30 และทำงานเป็นคนดูแลเด็ก แม้ว่าจะทำงานหนักแต่เธอก็ทำเงินได้แค่ 40 เงินต่อเดือน  ถ้าลูกต้องการจ้างพี่เลี้ยง ลูกน่าจะจ้างเธอเพราะเราคือครอบครัวเดียวกัน ! “

“ ความคิดดี ! “ – จางหยาง เห็นด้วยทันที – “ ตอนข้าว่า ข้าจะไปที่เมืองซิ่นเพื่อเชิญพวกลุงมากินข้าวด้วยกัน ! “

ในตอนที่ จางเทีย ตั้งใจที่จะถามเรื่องสุขภาพของตากับยาย  เขาก็เห็นสายตาเศร้าของแม่ ดังนั้นแล้วเขาจึงรู้คำตอบ

หลังจากที่ออกจากเขตไฮหยวนกว่า 30 ปี จางเทีย รู้ว่าตากับยายคงจากไปแล้วก่อนที่พวกเขาจะกลับมา ถ้าไม่งั้นแม่คงไม่เศร้าแบบนี้

“ แม่ ครอบครัวของลุงเป็นไงบ้าง ? “ - จางเทีย ถามขึ้นมา

“ ลุงมีลูกชายสี่ ลูกสาวสาม  ลูกสาวสองคนและลูกชายสามคนแต่งงานแล้วเหลือแค่พี่สาวและพี่ชายอีกคนที่บ้าน  ป้าของลูกน่ะดูแลเด็ก ส่วนลุงของลูกน่ะยังไม่มีงานเป็นหลักแหล่ง  ป้าของแม่นอนอยู่ที่เตียงตลอดปี ลุงเป็นบุรุษไปรษณีย์  เขาดูแลทั้งครอบครัว !  ถ้าลูกและพี่ช่วยได้ ลูกก็ควรที่จะช่วยพวกเขา ! “

“ ไม่ต้องกังวลแม่ ข้าเชื่อว่าครอบครัวลุงต้องหาย  ข้ากับพี่จะไม่ช่วยญาติตอนมีปัญหาได้ยังไง ?  เมื่อรู้เรื่องแล้ว ข้าก็จะไปช่วยพวกเขา ! “  - จางเทีย ปลอบใจแม่  - “ โอ้ ป้าป่วยเป็นโรคอะไร ? “

“ ป้าทำงานในโรงงานน้ำแข็ง เพราะความเย็น เธอจึงป่วยเป็นโรคไขข้อ เธอเดินไม่ได้ด้วยซ้ำ ! “ - แม่ถอนหายใจออกมา

‘ โรคไขข้อ ? ‘ เมื่อได้ยินคำตอบ  จางเทีย ก็ยิ้ม  แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจกับการจัดการโรคแต่เขาก็มั่นใจว่าโรคนี้รักษาได้ด้วยยาเขาแค่ไม่กี่ขวด ‘ ข้าจะส่งยานั่นไปให้ทั้งลุงและครอบครัวเขา ‘

ในตอนที่คุยอยู่นั้น จางเทีย ก็เข้าใจถึงรายละเอียดที่พ่อและพี่ต้องเจอมากว่าครึ่งปี

หลังจากที่อยู่ที่บ้านสักพัก พ่อก็ทนไม่ไหวที่ไม่ได้ทำอะไร เขาเลยไปหางานเป็นช่างเครื่องให้โรงงานยาน  เพราะเขาคุ้นกับงานแบบนี้ดี เขาจึงเริ่มหลงใหลมันอีกครั้ง  บอกเลยว่าพ่อของ จางเทีย เริ่มพูดถึงเรื่องงานออกมาด้วยท่าทีดีใจ  เขาพูดบ่งบอกได้ว่างานนี้น่าสนใจกว่างานที่แล้ว อีกอย่างแล้วมีคนหนุ่มในบริษัทหลายคนที่ซึ่งทำให้เขากลับมามีแรงอีก

จางเทีย พูดตลก – “ ตอนนี้พ่อชอบโรงงานนั่นมาก งั้นให้ข้าสร้างบริษัทให้แล้วให้พ่อเป็นหัวหน้าเป็นไง ?”

เมื่อได้ยินแบบนั้น พ่อก็ดีดหน้าผากเขาอีก – “ แม้ว่าบริษัทที่ผลิตยานเล็กๆแต่มันก็จ้างลูกจ้างกว่า 700 คน มันมีทรัพย์สินกว่า 300,000 ทอง สามแสนทอง ! ลูกจะไปซื้อมันได้ง่ายๆได้ไง ?ไม่ต้องมาพูดไร้สาระเลย ! “

จางเทีย แค่ยิ้มตอบกลับ

จางหยาง ได้ลงทะเบียนกลุ่มการค้าและเริ่มเข้าไปเกี่ยวข้องกับการขายอาหารและยา  หลังจากฝึกมาครึ่งปีเขาก็พอรักษาธุรกิจของตัวเองได้

ชื่อของกลุ่มนั้นคือ จินวู金乌  จินวูหมายถึงดวงอาทิตย์ซึ่งก็ยังหมายถึงสัตว์อสูรที่อยู่บนดวงอาทิตย์ในเรื่องราวของจีน ในยุคนี้ คนจีนมักจะตั้งชื่อองค์กรรึกลุ่มจากนิยายต่างๆ

อีกอย่างแล้ว 金 นี่นั้นหมายถึง 钅 ของ 铁 ซึ่งบ่งบอกถึง จางเทีย  ส่วน 金乌 นั้นหมายถึง阳 ซึ่งบ่งบอกถึง จางหยาง  น่ะคือชื่อของสองพี่น้องรวมกันในกลุ่มนี้

จางหยาง คิดกว่าสองอาทิตย์กว่าจะได้ชื่อนี้มา เขาพอใจกับชื่อนี้อย่างมาก กว่าครึ่งปีที่ผ่านมา เขาได้ใช้เวลาและพลังงานไปเยอะกับกลุ่มการค้านี้  สินค้าหลักของกลุ่มคืออาหารและยา เขาเลือกสองทางนี้เพราะ จางเทีย บอกเขาว่าสงครามศักดิ์สิทธิ์ครั้งที่สามนั้นใกล้เข้ามาแล้ว !

เมื่อมองย้อนกลับไปที่สงครามสองครั้งก่อนหน้า วัตถุดิบที่สำคัญที่สุดคืออาหาร, ยา และอาวุธ  ในสงครามแต่ละครั้งกลุ่มการค้ารึบริษัทที่ลงทุนสามอย่างข้างต้นนี้จะทำกำไรได้อื้อ

จางหยาง พนันว่าอาหารและยานั้นจะเติบโตอย่างรวดเร็วในอนาคตและอาหารและยาทุกอย่างจะมีราคาแพงขึ้นอย่างมาก

อาวุธต่างๆเองก็ด้วยแต่กลุ่มจินวูนั้นไม่ได้มีสิทธิในอุตสาหกรรมด้านนี้เพราะต้องใช้เงินจำนวนมากและต้องมีชื่อเสียงที่ดี ดังนั้นแล้วเขาจึงทำการค้าได้แค่อาหารและยาเท่านั้น

โรงงานปลาและโรงงานยานั้นถือว่าพัฒนาได้ดีในเขตใกล้ชายฝั่ง นี่ถือว่ามันสะดวกกับกลุ่มจินวูอย่างมากที่ไปลงทุนในด้านอาหารและยา

ตอนนี้กลุ่มจินวูหลักๆแล้วได้ทำการส่งออกปลากระป่องมีวันหมดอายุยาวนานและยาที่ทำมาจากไบโอท็อกซิน  ส่วนหลังนั้นจะใช้กับอาวุธในการสร้างอาวุธให้รุนแรงมากกว่าเดิมสำหรับทั้งปิศาจและคน

กลุ่มจินวูนั้นได้เปิดตลาดและเริ่มมีสัมพันธ์กับลูกค้าบางกลุ่ม ก้าวต่อไปตามแผนของ จางหยาง แล้วคือกลุ่มจินวูต้องยกระดับขึ้นมาไปในด้านอาหารและยาขั้นต่อไปได้ ในตอนที่เกิดสงคราม พวกที่แข็งแกร่งที่สุดจะได้รับสิทธิในการขายสินค้าแต่ก็ยังต้องควบคุมปริมาณสินค้าตัวเองไว้ด้วย

ตอนแรก จางหยาง ตัดสินใจที่จะซื้อโรงงานทำปลากระป๋อง  จากนั้นเขาก็จะสร้างทีมหาปลาขึ้นมา เขาวางแผนที่จะเข้าควบคุมแต่ละขั้นตอนการผลิต

เวลาได้ผ่านไป คนในครอบครัวก็ยังคงคุยกันอย่างสนุกสนาน ไม่นานก็ถึงเวลา 5 ทุ่ม  เมื่อเห็นว่าพ่อต้องไปทำงานพรุ่งนี้ พวกเขาก็กลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง

ก่อนที่จะกลับไปที่ห้อง จางเทีย ได้ถามแม่ออกมา – “ แม่ เรามีเหล้ามั้ย ? “

“ มีสิ อยู่ในครัว พ่อซื้อมาเพื่อทำยา ลูกอยากได้ไปทำอะไร ?”

“ ข้าอยากได้แค่นิดหน่อย ! “

“ เดี๋ยวนี้ดื่มแล้วเหรอ ? “ - แม่มองมาที่เขาด้วยสีหน้าคาดคั้น

“ ไม่ ข้าฝึกทักษะต่อสู้อยู่ ก่อนที่จะเริ่มข้าต้องทำความสะอาดร่างกายด้วยเหล้า ใช้มันลดอุณหภูมิร่างกาย !  แม้ว่าจะอยู่บ้านหลายวันแต่ข้าก็ไม่ฝึกไม่ได้ ! “ - จางเทีย เชื่อว่าคงไม่มีใครสงสัยในคำพูดเขา  และสำหรับว่าทำไมเขาต้องใช้เหล้าแทนที่จะเป็นแอลกอฮอล์ธรรมดาแล้วคงไม่มีใครสน บางทีเหล้าอาจจะมีพลังมากกว่าแอลกฮอล์ธรรมดาก็ได้

เมื่อได้ยินว่า จางเทีย จะอยู่บ้านหลายวัน แม่ก็ได้ยิ้มอกอมา – “ ไวน์ในตู้ ถ้าไม่พอแม่จะไปซื้อให้อีกพรุ่งนี้ ! “

“ 1 รึ2 ขวดก็พอแล้ว ! “- จางเทีย ยิ้มออกมา หลังจากที่บอกลาแม่แล้ว เขาก็ไปที่ครัวและเอาเหล้าสองขวดซึ่งเขียวไว้ว่า 61 ดีกรีออกมาจากตู้ก่อนที่จะกลับไปที่ห้องนอนตัวเอง...