spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 340: บ้าน
“ พี่ ไม่ต้องบอกเรื่องนี้กับคนอื่น แม้ว่าข้าจะร่วมงานกับกลุ่มลองวินและพวกเขาก็รู้ว่าข้าทำยาได้จำนวนมาก แต่พวกเขาก็ยังสงสัยและไม่แน่ใจเรื่องความสามารถในการผลิตของข้าอยู่ อีกอย่างแล้วพวกคนที่อยากฆ่าข้าก็จับตาดูเราอยู่ ถ้าข้อความนี้รั่วไหลออกไป มันคงเป็นปัญหาอย่างมาก ! “
หลังจากที่มองสีหน้าช็อกของพี่ชายแล้ว จางเทีย ก็เตือนออกมา หลังจากที่ผ่านการลอบฆ่ามา จางเทีย เริ่มระวังตัวมากว่าเดิม
เพราะเหตุการณ์ทั้งหมดจากยารักษารอบด้าน ก่อนที่เขาจะปกป้องตัวเองได้ จางเทีย รู้สึกว่ามันจะดีกว่าถ้าทำตัวให้ไม่โดดเด่น สำหรับการขายยาบนเกาะนั้น จางเทีย ได้เตรียมตัวที่จะลดความเร็วในการส่งยาและเพิ่มอำนาจของตัวเองเพื่อที่จะได้กันพวกคนที่อยากฆ่าเขาออกไปจนกว่าเขาจะรับมือกับพวกนั้นได้
ก่อนหน้านี้ จางเทีย คิดว่าเขาไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรเมื่อมีการปกป้องจากวังไฮหยวน ตอนนี้เขาตระหนักได้ว่ามันใสซื่อเกินไปเพราะอันตรายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนั้นมาจากวังไฮหยวน ถ้าเขายังคงทำตัวเด่น มันก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กที่วิ่งในตลาดโดยที่มีทองในมือ
จางหยาง พยักหน้า ในตอนที่เขาอยากพูดบางอย่าง ประตูก็ได้เปิดออก พี่สะใภ้ได้เดินเข้ามาพร้อมกับ จางเซี่ยนเอ๋อ ที่ซึ่งอายุยังไม่ถึง 6 เดือน – “ ได้เวลากินข้าวแล้ว แม่ทำเองกับมือเลยนะ !”
จางหยาง ยิ้มให้กับ จางเซี่ยนเอ๋อ และได้อ้าแขนออก – “ ลูกชาย มาหาพ่อนิม่ะ ! “
เด็กน้อยดูดขวดนมอยู่และได้โบกมืออ้วนๆเล็กหา จางหยาง แต่แม่นั้นไม่ยอมปล่อยเขาไป
“ รอให้ขาหายดีก่อน เด็กนี่น่ะซนมาก เขาจะทำแผลท่านเจ็บกว่าเดิมอีก ! “ – พี่สะใภ้พูดขึ้นมา
เมื่อได้ยินแบบนั้น จางหยาง ก็ไม่ได้ค้าน
ตั้งแต่ที่พี่สะใภ้ได้เข้ามา จางเทีย ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับการลักพาตัวและโดนลอบฆ่า เขากลับเปลี่ยนเรื่องแทน
“ พี่ พี่จะหายดีตอนไหน ?”
“ หมอบอกว่าน่าจะ 1-2 เดือนกว่าแผลจะหายดี ! “
จางเทีย ล้วงลงไปในเสื้อแล้วใช้ฟังก์ชันส่งผ่านของ Castle of Black Iron และเอายาออกมา แน่นอนว่าในสายตาทุกคนจะคิดว่าเขาเอามันออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
จางเทีย โยนยาให้กับ จางหยาง
“ นี่มันอะไร ?” - จางหยาง ถาม
“ นี่คือยารักษาระดับสูง ดื่มซะและแผลท่านจะหายดีในไม่ช้า ! “
“ อ๊าก วิเศษไปเลย ยานี่ราคาเท่าไหร่ ? “ – ด้วยการที่ได้ยินถึงยานี่เป็นครั้งแรก พี่สะใภ้ก็ได้เดินมาหาเขาพร้อมกับ จางเซี่ยนเอ๋อ เธอรับมันมาจากมือ จางเทีย และค่อยๆดู
“ พี่อาจจะยังหาซื้อในตลาดตอนนี้ไม่ได้ง่ายๆ มันจะราคา 600 ทองในตลาด ! “
มันคือของขวัญจากตระกูลเกกรอเรี่ยนที่ให้เป็นค่าชดเชยมา เพราะ จางเทีย รู้ถึงผลของยานี้ จางเทีย เลยรู้ว่ามันมีค่ามากแค่ไหน ดังนั้นแล้วเขาจึงเก็บไว้สำรองอันหนึ่ง
ในตอนที่ จางเทีย ตั้งใจที่จะไปประมูลในคารัวล์ ราคาของยารักษาระดับเริ่มต้นก็ราคามากกว่า 30 ทองแล้ว ส่วนยารักษาระดับกลางนั้นราคาประมาณ 200 ทอง ยารักษาระดับสูงนั้นไม่มีขายเลย
เจ้าภาพของของที่ขายในการประมูลนั้นเกือบจะดีกว่าทุกที่แต่ราคาเองก็สูงกว่าราคาตลาดมาก ตอนที่คนเราซื้อสินค้าจากการประมูลมา มันก็เหมือนกับการซื้อของในห้างหรู สินค้าชิ้นเดียวกันอาจราคาต่างกันมาก
แม้ว่าแผนกทำลายสวรรค์จะขายยาระดับสูงแต่มีขายให้กับนักเรียนของตระกูลจางเท่านั้น ราคาของแต่ละขวดนั้นราคา 500 ทอง 80 คะแนนซึ่งเทียบเท่าได้กับ 600 ทอง
เมื่อได้ยินแบบนั้นมือของเธอก็สั่นทันทีที่ลูกจับขวดยาเล่น เธอรีบเอามันคืนให้ จางหยาง ทันที
600 ทอง ? จำนวนเงินนี้มากกว่าเงินที่ครอบครัวของ จางเทีย ได้มาทั้งปีตอนอยู่ในเมืองแบล็คฮ็อตอีก แม้ว่าพ่อจะทำงานที่โรงงานมากว่า 30 ปีแต่ค่าจ้างทั้งหมดรวมกันยังน้อยกว่าราคายาเลย สำหรับคนธรรมดาแล้วแน่นอนว่ามันเป็นเงินจำนวนมาก ตอนนี้ด้วยยาขวดเล็กๆนี่น่ะมีค่ามหาศาล แน่นอนว่าพี่สะใภ้ต้องกังวลเป็นธรรมดา
“ จางเทีย นี่..นี่มันมีค่ามากเกินไป ! “ - พี่สะใภ้พูดขึ้นมา เพราะเกิดมาในครอบครัวธรรมดา เธอรู้ดีว่า 600 ทองหมายความว่ายังไง
“ สำหรับข้ามันไม่มีค่าเท่าสุขภาพคนในครอบครัวหรอก เอาไปสิ พี่สะใภ้ ! “ - จางเทีย ยังคงยิ้มออกมาและกอด จางเชี่ยนเอ๋อ และจูบลงที่หน้าเด็กน้อย - โทษทีนะ น้ารีบกลับมาเลยไม่ได้ซื้อของขวัญมาให้ ตอนอายุได้ 1 ปี น้าจะให้ของขวัญเอง ! “
จางหยาง มองไปที่น้องและรู้สึกซึ้งใจแต่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา เขากลับเปิดขวดยาออกและกินมันลงไป
เมื่อเห็นยาถูกกินไปจนหมด พี่สะใภ้ก็ได้รีบเอาน้ำมาให้ หลังจากที่ดื่มน้ำแล้ว เธอก็ล้างขวดยาด้วยน้ำนั้นแล้วให้ จางหยาง กินลงไปอีก
พลังของยาระดับสูงเริ่มทำงานหลังจากที่กินไปแค่ 1 นาที
“ อ๊าก แปลกแหะ แผลที่ขาข้ารู้สึกคันๆ มันเหมือนกับมีมดมาไต่อยู่ข้างใน มันรู้สึกร้อนนิดๆด้วย ! “ - จางหยาง บิดไปมาที่เตียง
“ แผลกำลังถูกรักษา เพราะแผลที่กระดูกน่ะหายช้ากว่าแผลถลอก หลังจากที่ฟื้นตัวแล้ว แผลเจ้าน่าจะรู้สึกเย็นและสบาย ! “
...
10 นาทีตอนที่ จางหยาง ได้หัวเราะออกมาและอุ้ม จางเซี่ยนเอ๋อ เดินลงมาจากบันไดพร้อมกับ จางเทีย เพื่อกินข้าว แม่และพ่อต่างก็ช็อก หลังจากที่ได้ยินเหตุผล ทั้งครอบครัวก็เริ่มกินข้าวด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย
นี่เป็นข้าวเย็นมื้อแรกที่กินด้วยกันตั้งแต่ที่ จางเทีย ได้ออกไปเมื่อครึ่งปีที่แล้ว
บนโต๊ะนั้นพ่อได้ถาม จางเทีย ถึงสถานการณ์ในวังมังกรลับ จางเทีย ได้อธิบายว่าถึงวันหยุดที่ไม่มีอันตรายและเรื่องยากลำบากอะไร ทุกที่น่าพอใจหมด แม่เองก็หัวเราะออกมา เธอหัวเราะซะจนน้ำตาไหล พ่อทนไม่ไหวจนดีดหน้าผาก จางเทีย ด้วยตะเกียบ
“ โง่ ลูกไม่รู้เกี่ยวกับชีวิตบนเกาะงั้นเหรอ ? คนอื่นน่ะต้องทำงานหนักในวังมังกรลับ แล้วลูกจะไปเล่นในทะเลกับสาวๆรึเล่นกับของเล่นแปลกๆกับรุ่นพี่สาวๆได้ยังไง ? สัตว์อสูรที่อยู่ในถ้ำมังกรที่โดนลูกฆ่าได้ง่ายๆอีกถ้าใช้พลังฉีต่อสู้ ? ลูกคิดว่าถ้ำมังกรเป็นเหมือนสนามเด็กเล่นรึไง ?”
เมื่อตระหนักว่าพ่อนั้นไม่โดนหลอกง่ายๆ จางเทีย ก็รีบยิ้มออกมา – “ พ่อน่ะฉลาด แต่ความจริงก็เหมือนกับที่ข้าอธิบายแหละ ถ้าพ่อไม่เชื่อ พ่อไปถามใครบนเกาะเกี่ยวกับข้าก็ได้ ถามว่าลูกชายได้ช่วยสาวๆตอนที่เขาลงไปเล่นน้ำรึลูกพ่อทำลายเสายังไงตอนฝึกกับรุ่นพี่สาวๆในพื้นที่ฝึกการเคลื่อนที่ ! ข้าน่ะยังจ่ายเงินค่าซ่อมด้วยนะ หลายคนรู้เรื่องนี้หมดแหละ ! “
“ ลูกน่าสนใจขนาดนั้นเลยรึไง ? ทำไมสาวๆถึงได้ไปรุมล้อมลูกทุกวัน ? “ - พ่อทำท่ามองไปที่เขา
“ ข้าได้รับความหล่อมาจากพ่อไง นั่นแหละข้าเลยหล่อ,ใจดีและจริงใจ แน่นอนว่าพวกสาวๆน่ะชอบข้า “ - จางเทีย พูดออกมาอย่างไม่อาย
“ นั่นแหละ ตอนข้ายังเด็ก .. “ - เมื่อได้ยินคำชมของ จางเทีย พ่อก็เริ่มภูมิใจ ตอนที่เขาจะพูดบางอย่าง เขาก็เห็นว่าแม่มองมาที่เขา ดังนั้นเขาจึงรีบไอขึ้นมาสองครั้งก่อนจะเงียบไป เขาไม่ได้ถาม จางเทีย เรื่องสถานการณ์บนเกาะอีกต่อไป
แม่กำลังป้อนข้าวหลานอยู่ หลังจากที่เด็กน้อยจับช้อนตัวเองแล้ว เธอก็หันกลับมามองที่ จางเทีย – “ ตอนนี้มีสาวๆหลายคนบนเกาะแล้ว ลูกมีแฟนรึยัง ? พาเธอมาบ้านด้วยสิถ้าว่าง ถ้าลูกรักกัน ลูกก็น่าจะหมั้นกันให้เร็วที่สุด ! “
ตอนนั้นเอง จางเทีย ก็ต้องไอออกมา – “ ลูกแม่หลงรักผู้หญิงบนเกาะจริงแต่ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ถ้าทำได้จะพามาบ้านทันทีเลย !”
“ สาว 3 คนที่มาหาลูกที่เมืองแบล็คฮ็อตน่ะก็ดี นอกจากคนที่ชื่อ แพนโดร่า ที่ยังไม่โตเต็มที่ อีกสองคนก็ดูดีและมีภูมิหลังครอบครัวที่ดี น่าเสียดายจริงๆ.. “ - แม่ถอนหายใจออกมา
“ ไม่ต้องเสียดายหรอก เราจะได้เจอกันอีกถ้าเราต้องการ ที่นี่น่ะเป็นแค่จุดพักสั้นๆเท่านั้น ถ้าแม่ชอบพวกนั้น ลูกแม่จะแต่งงานกับพวกนั้นทุกคนเลย เอางี้เป็นไง ? “
“ หมายความว่าไงถ้าแม่ชอบ ที่สำคัญที่สุดลูกควรรักพวกเธอต่างหาก ! “
“ ได้ งั้นก็ตกลง เพราะลูกแม่อยากมีสาวเยอะๆ ข้าจะแต่งงานกับพวกเธอทุกคน บางทีข้าจะแต่งงานกับเจ้าหญิงด้วย อย่าตกใจไปล่ะ ! “ - จางเทีย ยิ้มออกมา
“ เจ้าหญิง ? ล้อเล่นป่ะเนี้ย ? ถ้าลูกแต่งงานกับคนดีๆได้เท่ากับพี่สะใภ้และมีหลานให้ แม่ก็ต้องขอบคุณพระเจ้าแล้ว !”
“ แม่อยากได้หลานเหรอ ? มันก็ง่ายๆ ให้พี่และพี่สะใภ้ทำให้อีกปีหน้าสิ ! “
ตอนนั้นแม่ก็ได้เขกหัวเขาด้วยตะเกียบ ส่วนพี่สะใภ้ตอนนั้นกลับหน้าแดงขึ้นมาแทน