spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 326: หักหลัง
จางเทีย ช็อกเล็กน้อยกับการโดนตามแต่เขาก็ทำท่าเดินไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นเขาก็เห็นถนนด้านข้างแล้วแอบหายไปทันที
หลังจากที่ จางเทีย รีบวิ่งไปที่ถนนนั้นไม่ถึง 20 วินาที เงาสองเงาก็โผล่มาที่ต้นถนน หลังจากที่เงานั้นมองหน้ากันแล้ว พวกเขาก็รีบตามไปทันที
ถนนเส้นนี้กว้างไม่ถึง 2 ม. หลังจากที่เดินมาได้ 30 ม.แล้ว จางเทีย ก็เลี้ยวที่มุมหนึ่งแล้วหยุด เขากอดอกและหรี่ตา เขาพิงกำแพงแล้วค่อยๆปรับลมหายใจ ในขณะเดียวกันเขาก็ได้ยินเสียงเท้าที่เดินเข้ามา
กว่า 10 วินาทีต่อมาเสียงเท้าก็เริ่มชัดขึ้น จากเสียงเท้านี้ จางเทีย รู้ว่าเขาโดนคน 2 คนตาม ทั้งคู่นั้นเคลื่อนที่กันได้อย่างรวดเร็ว
ในตอนที่เสียงเท้าใกล้เข้ามา จางเทีย ก็โผล่ออกไปและทำการโจมตีทันที..
สองคนนั้นไม่คิดว่า จางเทีย จะโจมตีพวกเขาก่อนแต่พวกเขาชัดแล้วว่ามีฝีมือ ในตอนที่ จางเทีย ต่อยพวกเขา พวกนั้นก็ตอบโต้และรีบโจมตีกลับ
เสียงดังขึ้นมาพร้อมกับที่ จางเทีย ได้ส่งทั้งคู่ให้ถอยไปกว่า 2 ม.
ก่อนหน้านี้ จางเทีย คิดว่าเขาจะจบการต่อสู้ได้ในทีเดียว เขาไม่คิดว่าสองคนนี้จะมีความสามารถขนาดนี้
“ ยะ.. “ – ก่อนที่ชายคนนั้นจะได้พูดอะไร จางเทีย ก็ได้ต่อยเข้าไปอีกหมัด แรงของ จางเทีย นั้นมหาศาลจนสองคนนั้นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอย
‘ เหี้ย ระดับ 6 มีแรงขนาดนี้ได้ไง ? ‘ ชายทั้งสองด่าอยู่ในใจก่อนที่จะกระเด็นออกมาเพราะการโจมตี
เมื่อรู้สึกได้ถึงแรงมหาศาล ทั้งคู่ก็ได้กระเด็นออกไปอีกหลายเมตร จางเทีย ตามไปเหมือนกับเงาและต่อยพวกนั้นออกมาเป็นครั้งที่สี่
ครั้งนี้ จางเทีย โจมตีออกไปรุนแรงและเร็วกว่าเดิม หลังจากโจมตีไปสี่ครั้ง เขาก็ทำให้ทั้งคู่ถอยกลับไปกว่า 10 ม.
ชายคนหนึ่งทนไม่ไหว เขาดึงดาบออกมาจากหลังทันที
ในตอนที่ดาบพลังฉีโดนฟันออกมา จางเทีย ก็ออกจากระยะโจมตีและยืนอยู่ในศาลา เขาชื่นชมพลังฉีที่แผ่ออกมาเหมือนกับสายฝนที่อีกฝ่ายได้ใช้ออกมา
เทียบกับการโจมตีของ จางเทีย ก่อนหน้านี้แล้ว การถอยของเขาเองก็ทำให้พวกนั้นช็อก ทั้งสองรู้ความสามารถของตัวเอง เมื่อเห็นว่าคู่หูที่ใช้ดาบโจมตีออกมาและแตะต้องแม้แต่เสื้อผ้าของ จางเทีย ไม่ได้ ชายอีกคนก็อึ้งเพราะเขาตระหนักได้ว่าเขาเจอกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแก่รงที่สุดที่เคยเจอมา
แม้ว่าดาบฝนนี้จะเป็นท่าป้องกันแต่มันก็ยังรุนแรงเหมือนกับเข็มที่ทิ่มแทง ไม่ว่ามันจะส่งผลดีแค่ไหนกับคนที่ใช้ แต่นักดาบระดับ 9 นั้นก็ทำได้แค่บังคับให้ จางเทีย ต้องถอยกลับไป การตัดสินใจอันรวดเร็วของ จางเทีย น่ะทำให้ตอบโต้ได้ง่ายและทำให้พวกนั้นช็อก
เมื่อเห็นตาที่เป็นประกายของ จางเทีย และพลังฉีต่อสู้ที่ปรากฏออกมาที่หลัง ชายที่ใช้ดาบตะกี้ก็ได้รีบตะโกนออกมา
“ หยุด เรามาจากกลุ่มการค้าลองวิน ! “
เมื่อได้ยินคำอธิบายนั้น จางเทีย ก็แปลกใจเล็กน้อยพร้อมกับเก็บพลังฉีต่อสู้ไป – “ เจ้าบอกว่าเจ้ามาจากลองวิน งั้นแสดงบัตรยืนยันตัวสิ ! “
หลังจากที่มองหน้ากัน ทั้งคู่ได้แสดงบัตรให้ จางเทีย เห็น หลังจากที่เช็คบัตรพวกนั้นแล้ว จางเทีย ได้เก็บพลังฉีของตัวเองลงและคิ้วขมวดเล็กน้อย – “ พวกเจ้าตามข้ามาทำไม ? “
ใครก็ตามที่โดนตามก็ต้องรู้สึกไม่ดี รวมถึง จางเทีย ด้วย
ชายคนที่ดึงดาบออกมาเก็บดาบเข้าฝักของตัวเอง
“ เพราะกลุ่มกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเจ้า พวกเขาได้ให้เราสองคนมาแอบปกป้องเจ้า ! “ – ชายอีกคนอธิบายด้วยสีหน้าใสซื่อ พวกนั้นไม่คิดว่า จางเทีย จะน่ากลัวแบบนี้ ทั้งสองอยู่ในระดับ 9 ซึ่งมาตามคนระดับ 6 แต่กลับโดนจับได้จนต้องใช้ดาบ นี่มันน่าอาย ! น่าอายจริงๆ !
“ ปกป้องข้า ? “ - จางเทีย ตลกเล็กน้อย – “ เจ้าหมายถึงตอนที่ข้าจะเจออันตรายบนเกาะนี้น่ะเหรอ ? “
“ ถ้าเจ้าคือ จางเทีย คนเดิม เจ้าอาจจะปลอดภัยแต่ตอนนี้มันยากที่จะพูด หลายวันมานี้นักเล่นแร่แปรธาตุหลายคนถูกฆ่าบนเกาะนี้ มันวุ่นวายจะตาย ! “ - ชายที่ดึงดาบออกมาอธิบาย
“ หลายคน ?” - จางเทีย ช็อก – “ เจ้ารู้มั้ยว่าใครทำเรื่องนี้ ? “
“ เราไม่รู้ พวกนั้นลงมือกันอย่างรวดเร็วและไม่ทิ้งเบาะแสรึให้คนรอดเลย หลายวันมานี้นักเล่นแร่แปรธาตุบนทวีปต่างก็กลัวพวกนั้น กลุ่มนักเล่นแร่แปรธาตุได้ให้เงินนำจับจำนวนมาก ด้วยการที่กังวลถึงความปลอดภัยของเจ้า กลุ่มลองวินเลยให้เรามาแอบปกป้องเจ้า ! “ - พวกนั้นอธิบายออกมาตรงๆ
หลังจากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อารมณ์เสียของ จางเทีย ก็ได้หายไปทันที
“ พี่ชาย เพราะข้าไม่รู้ฐานะของพวกเจ้ามาก่อน ข้าเลยโจมตี หวังว่าพวกเจ้าคงไม่ถือสา !” - จางเทีย ยิ้มออกมาทันที – “ ให้ข้าเรียกพวกเจ้าว่ายังไง ? “
หลังจากที่มองหน้ากัน ชายที่ถือดาบก็หัวเราะออกมา – “ ข้า หลิวเซียง เขา จางไฮเชา จางเทีย เจ้านี่มีทักษะที่ดีจริงๆ ! “
“ ฮาฮา ขอบคุณ พี่หลิว ข้าสงสัยว่าเจ้าจะทำแบบนี้ไปถึงตอนไหน ? “
“ นี่คืองานระยะยาว ข้ากลัวว่าต้องทำจนกว่าเจ้าจะออกจากเกาะนี้ไป เจ้าทำตามที่ตัวเองต้องการได้เลย เราจะไม่ไปยุ่งด้วย เราหวังว่าเจ้าจะไม่คิดมากที่โดนเราตามเพราะเราก็แค่ทำตามคำสั่ง ! “ - จางไฮเชา อธิบายออกมา
“ ข้าขอโทษหน่อยนะเรื่องนั้น....”
“ มันเป็นงานของเรา ! “ – หลิวเซียง ยิ้มและมองไปที่ จางเทีย - “ โอ่ เจ้ารู้ตัวได้ยังไง ? ข้ากับเขาเป็นเพื่อนกันมานาน เรามั่นใจอย่างมากว่าจะไม่โดนจับได้ในตอนที่ตามคนอื่น ! “
“ ข้ามีประสาทสัมผัสเฉียบคมน่ะ ข้าแค่รู้สึกว่าโดนตามที่ถนน เพราะข้าไม่รู้จักพวกเจ้า ข้าเลยต้องล่อพวกเจ้ามาที่นี่ ! “
“ ฉลาดจริงๆ ! “ – หลิวเซียง พยักหน้า – “ น้องจาง น่ะอยู่แค่ระดับ 6 ใช่มั้ย ?แต่หมัดเหล็กโลหิตนี่สุดยอดจริงๆ เขากับข้าน่ะรับมือไม่ได้ด้วยซ้ำ ! “
เมื่อคิดถึงการต่อสู้ตะกี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดออกมาแต่พวกเขาก็ประทับใจกับความสามารถของ จางเทีย
“ ข้าจะไปที่ถ้ำมังกรเพื่อสร้างพลังฉีต่อสู้ระดับ 7 ! “ - จางเทีย อธิบาย
“ ดีเลย !” - หลิวเซียง มองหน้า จางเทีย หลังจากที่รู้ว่า จางเทีย เกือบจะถึงระดับ 7 ทั้งสองก็รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิม
...
หนึ่งนาทีต่อมา จางเทีย เดินออกมาจากถนนนั้นและเข้าไปร้านยาใกล้ๆเพื่อซื้อยามองกลางคืนก่อนที่จะมุ่งหน้าไปที่ถ้ำมังกรคนเดียว
หลิวเซียง และ จางไฮเชา เองก็ซื้อยามองกลางคืนมาด้วย พวกเขาไปพบกับ จางเทีย ที่ทางเข้า ทั้งสองฝ่ายเว้นระยะห่างกันและเข้าไปถ้ำมังกรพร้อมกัน
มีคนมากมายที่เข้าไปในถ้ำมังกร ไม่นานหลังจากที่ จางเทีย และสองคนนั้นเข้าไปก็ได้มีคนอีกกลุ่มเข้าไปด้วย
...
สองชั่วโมงต่อมาลึกเข้าไปในถ้ำที่ซึ่งไม่ค่อยมีคนอยู่....
ในตอนที่ หลิวเซียง และ จางไฮเชา ผ่านพื้นที่ที่เต็มไปด้วยมอสและลูกดอกที่พวกต้นไม้ยิงออกมาใส่ทั้งสองคน...
ตอนนั้น จางไฮเชา ได้กระโดดขึ้นจากพื้นอย่างกับอินทรีย์โดยใส่กงเล็บเหล็กและได้ปล่อยการโจมตีออกมา
ด้วยการโดนต่อยจากผู้เชี่ยวชาญระดับ 9 ทั้งสอง กลุ่มนักฆ่าได้ปล่อยหน้าไม้และโดดออกจากที่ที่ซ่อนอยู่แต่เกือบทันทีที่ออกจากที่ซ่อน พวกนั้นก็โดนฉีกเป็นชิ้นๆโดยดาบพลังฉีและเงาของกงเล็บ
เมื่อเห็นศพ 5-6 ศพนอนอยู่ที่พื้น หลิวเซียง ก็ได้คิ้วขมวด – “ ผิดปกติแล้ว พวกนี้ดูแปลกนิดๆ... “
“ ใช่ พวกนี้ไม่มีเลือดไหลเลย !” – เมื่อมองไปที่กงเล็บที่ไม่มีเลือด หน้าของ จางไฮเชา ก็หม่นลง
“ เร็วเข้า ไปหา จางเทีย เขาตกอยู่ในอันตราย.. “ – หน้าของ หลิวเซียง เปลี่ยนไปทันที
ในตอนที่ จางไฮเชา หันหลับก็ได้มีดาบยาวแทงมาที่หน้าอกของเขา เมื่อมองไปที่ดาบนั้น จางไฮเชา ก็รู้สึกว่านี่เป็นอย่างสุดท้ายที่เขาจะทำใจเชื่อได้ ตาของเขาแดงกล่ำและถูกต่อยถอยกลับมา บังคับให้ หลิวเซียง ดึงดาบออกมาและขยับกลับหลังไปอีก 5 ม.
จางไฮเชา กระอักเลือดสีดำออกมา การโจมตีของ หลิวเซียง นั้นไม่ใช่แค่ทำให้เส้นเลือดของเขาบาดเจ็บหนักแต่ยังเป็นพิษด้วย ตัวเขาสั่นและมองไปที่ หลิวเซียง – “ ทะ...ทำไม..เจ้าทรยศวังไฮหยวน ! “
หลิวเซียง ยิ้มออกมา มีเสียงดังขึ้นมาจากทั่วทุกทิศทาง นักธนูจำนวนมากได้เข้ามาล้อมเขาอีกครั้ง ในเวลราเดียวกันก็ได้มีลูกดอกยิงออกมาจำนวนมาก จางไฮเชา ยังคงพุ่งไปข้างหน้าเข้าหาลูกดอกพวกนั้น
ในเสี้ยวพริบตา เขาก็ฉีกคน 5 คนเป็นชิ้นๆ ในตอนที่ จางไฮเชา ต้องการที่จะใช้กงเล็บตัวเองในการฆ่าคนที่หก ตัวของเขาก็เซไปมา ในเวลาเดียวกันลูกดอกมากกว่า 10 ลูกก็ถูกฝังไปในตัวเขา ตามมาติดๆด้วยดาบพลังฉีที่สะบัดเข้ามา ผลก็คือหัวของเขาตกลงมาจากตัวและตกลงไปที่พื้นโดยที่ตายังเบิกกว้าง
“ น่าสงสารจริงๆ... “ – เขาสะบัดดาบในมือ หลิวเซียง มองศพที่ไร้หัวของ จางไฮเชา – “ ถ้าไม่เป็นแบบนี้ ข้าอาจจะไม่ฆ่าเจ้าก็ได้ ถ้าไม่ฆ่าเจ้าในอีกไม่กี่ปี เจ้าอาจจะขึ้นไปถึงระดับ 10 และเป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งได้ .. “
“ ไม่น่าสงสารเลยสักนิ ! “ – จนกระทั่งชายชุดดำเดินออกมาจากมุมมืดและมองไปที่ศพที่นอนอยู่ที่พื้น – “ ก็แค่ศพศพหนึ่งเท่านั้น ! “
“ แต่เพราะฐานะของข้าโดนเปิดโปงแล้ว ! “ - หลิวเซียง ถอนหายใจออกมา – “ ข้าแอบอยู่ในวังไฮหยวนมากว่า 10 ปี ! “
“ เจ้าน่าจะขอบคุณที่วังไฮหยวนส่งเจ้ามาที่นี่ เพราะมันเป็นโอกาสที่ดีที่เจ้าจะแสดงความภักดีต่อเรา ตอนนี้เจ้าก็ได้ทำแล้ว ทุกอย่างที่เจ้าทำไปน่ะคุ้มค่า ! “
“ หวังว่านะ ! “ - หลังจากที่พูดจบ หลิวเซียง ก็ได้หักดาบตัวเองและต่อยตัวเอง หลังจากที่ถุยเลือดอกมา เขาก็ทำผมตัวเองให้ยุ่ง หลังจากนั้นเขาก็วิ่งไปยังเส้นทางที่ จางเทีย ได้ผ่านไป...
ตอนนั้นในที่สุด จางเทีย ก็ได้เจอกับตะขาบยักษ์ หลังจากที่ฆ่ามันอย่างง่ายดาย จางเทีย ก็เบิกตากว้างและมองไปยังไฟวิญญาณที่เข้ามาสู่ร่างกายเขา ในเสี้ยววินาทีเขาก็สร้างสัญลักษณ์ระดับ 7 ได้
ไม่นานเขาก็เห็น หลิวเซียง วิ่งมาหาเขาด้วยท่าทีน่าอับอาย....