spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
*ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 317: Manjusaka
จางเทีย ช็อกอย่างมากกับฐานะของคนที่เขารัก
จางเทีย เข้าใจถึงว่าความกล้านั้นคือสิ่งจำเป็นสำหรับผู้ชายที่จะรักผู้หญิง แต่ด้วยความกล้าที่ไม่พอ เขารักเธอไม่ใช่เพราะฐานะและผลประโยชน์ที่เธออาจนำมาให้เขา เขาไม่สนภูมิหลังของ หลานหยุนซี และพ่อของเธอแต่ จางเทีย ยอมรับว่าถ้าเขาต้องการที่จะแต่งงานกับเธอแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอนั้นแน่นอนว่าต้องได้รับผลกระทบจาการโต้เถียงและทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ มันหลีกเลี่ยงไม่ได้
หลังจากที่ หยานหยวนคัง กลับไปแล้ว จางเทีย ก็เครียดอย่างมาก เขาเริ่มคิดถึงเรื่องต่างๆอย่างจริงจัง หลังจากคิดมาสักพัก จางเทีย ก็ได้ข้อสรุปขึ้นมา ด้วยฐานะทางสังคมและตำแหน่งของเขาตอนนี้ แม้ว่า หลานหยุนซี ตกลงที่จะแต่งงานกับเขาแต่เธอน่ะก็ยังต้องเจอกับความเครียดและเรื่องต่างๆเพราะเขา เธออาจจะเจอปัญหาที่เธอหลีกเลี่ยงไม่ได้
ถ้าเขาแต่งงานกับ หลานหยุนซี ผลลัพธ์มันก็จะคล้ายเจ้าหญิงที่แต่งงานกับคนตัดฟืน
แม้ว่า จางเทีย จะรู้สึกอึดอัดกับข้อสรุปนี้แต่ จางเทีย รู้ว่ามันคือความจริง แน่นอนว่า จางเทีย จะไม่ยอมให้ผู้หญิงของเขาต้องเครียดเพราะครอบครัวของเธอและความจริงต่างๆเพราะความเอาแต่ใจของตัวเอง
เขาขมวดคิ้วอยู่สักพัก ถ้าเขาปล่อยให้ หลานหยุนซี ต้องเจอกับความเครียดเหล่านั้นแต่ จางเทีย จะไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขั้น ถ้าผู้ชายไม่อาจช่วยคนที่ตัวเองรักได้ แทนที่จะหาปัญหาเพิ่มแล้ว เขาคงไม่มีสิทธิที่จะถือว่าเป็นลูกผู้ชาย
จางเทีย กัดฟันแน่นและเริ่มรวบรวมสติและเริ่มมั่นใจและตัดสินใจแน่วแน่
“ หลายหยุนซี.. “ - จางเทีย พึมพำชื่อนี้ออกมาหลายครั้งและพยายามอย่างที่สุดเพื่อนึกถึงภาพเธอ ใบหน้าของเธอลอยมาในความคิดของเขา ในที่สุดน่าเสียดายที่นอกจากเสื้อผ้าของเธอแล้ว เขาลืมหน้าตาเธอไปอีกครั้ง ถ้าเขาบอกเรื่องนี้กับคนอื่นคงไม่มีใครเชื่อเขาแต่มันคือความจริง
‘ นี่คือโรครักรึเปล่า ? ‘ จางเทีย ไม่รู้ เขาส่ายหน้าเพื่อกระตุ้นให้จำหน้าของเธอให้ได้ เขาเอารองเท้าของเธออกมาและสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะออกไป
จางเทีย รู้ว่าเขาไม่มีสิทธิที่จะใช้คำว่ารักต่อหน้าเธอแต่เขารู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อเธอนั้นร้อนแรงอย่างกับไฟและมั่นคงอย่างกับเหล็ก
เช้านี้ จางเทีย ได้ฝึกพื้นฐานการเคลื่อนที่อย่างจริงจังและพัฒนาขึ้นซะจน รุ่นพี่หม่าไอหยุน นั้นช็อก
หลังจากฝึกสองชั่วโมง รุ่นพี่หม่าไอหยุน ที่ซึ่งได้ยินข่าว มาก็ได้ถาม จางเทีย – “ มีคนบอกว่าคนชื่อ จางเทีย ได้ผลิตยารักษารอบด้านขึ้นมา นั่นใช่เจ้ามั้ย ? “
หลังจากที่โยนผ้าเช็ดตัวไปข้างตัวแล้ว จางเทีย ก็ยิ้มออกมา – “ ฮาฮา ข้าเอง “
“ เจ้าเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุด้วยเหรอ ? แต่เจ้าไม่เคยพูดถึงมันมาก่อนนิ “ - หม่าไอหยุน ถามด้วยความสงสัย
“ ข้าไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุ ข้าแค่โชคดีที่ไปเจอความลับในการทำยานี่ขึ้นมา ! “
“ ยาเจ้านี่เป็นที่ต้องการอย่างเร่งด่วน เพื่อนของข้าหลายคนต้องการจะซื้อมันแต่พวกเขาก็ไม่ได้แม้แต่ขวดเดียว ถึงใช้เงิน 10 ทองก็เถอะ ! “
“ เพื่อนท่านต้องการมันงั้นเหรอ ? “
“ แน่นอน ไม่ได้ยินรึไงว่าเอนไซม์น่ะดีต่อความสวยของสาวๆ แม้แต่เอนไซม์ธรรมดาก็ดีกับผิวและชะลอรอยเหี่ยวย่น แล้วนี่ไม่ต้องพูดถึงสุดยอดเอนไซม์หรอก !
“ – เมื่อพูดจบ หม่าไอหยุน ก็ได้ยิ้มออกมาแล้วถามแบบหยอกๆ – “ งั้นซื้อมันโดยตรงจากเจ้าด้วยราคาที่ต่ำหน่อยได้มั้ย ?”
‘ ใช้ยาเพื่อความสวย ? ‘ จางเทีย ตระหนักได้ว่าเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสาวๆเลย บทบาทที่ใหญ่ที่สุดของยานี้คือช่วยชีวิตคนในตอนวิกฤต แต่ความสวยและลดการแก่ พวกเขาจะใช้เงินซื้อมันจำนวนมากแน่ๆ
จางเทีย รู้ว่าเงิน 10 ทองนั้นไม่ใช่น้อยๆสำหรับสาวๆ ค่าเช่ารายเดือนของแผนกนั้นแค่ 30 ทองซึ่งถือว่ามีปัญหากับหลายคนอย่างมากแต่มันก็ยังมีสาวๆที่ยอมใช้เงิน 10 ทองเพื่อความสวยของตัวเอง
เมื่อตระหนักได้ว่า จางเทีย เหม่อ หม่าไอหยุน ก็คิดว่าคงยากนิดหน่อยที่ จางเทีย จะทำมันขึ้นมาได้ในเวลาสั้นๆ ในความคิดของเธอแล้วมันยากที่นักเล่นแร่แปรธาตุจะสร้างของแบบนั้นได้ นี่คงไม่ต้องคิดถึง จางเทีย ที่ไม่ได้เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุหรอก
“ อย่าเสียใจไปเลย ถ้าเจ้าทำมันเสร็จเร็วไม่ได้ ก็ลืมไปเถอะ “ – แม้ว่าจะพูดแบบนั้นแต่เธอก็ยังแสดงท่าทีผิดหวังออกมา
จางเทีย ยิ้ม เขาเอายาจากซองข้างตัวแล้วเอายา 6 ขวดให้กับเธอ – “ ฮาฮา ถ้าคนอื่นต้องการมันจากข้า ข้าอาจจะไม่มีให้ แต่ถ้า พี่หม่า อยากได้ แน่นอนว่าข้าต้องมี ! “
เมื่อเห็นขวดยานั้น หม่าไอหยุน ก็ได้ยิ้มออกมาทันที – “ ไม่คิดจริงๆเลยว่าเจ้ามีติดตัวด้วย เท่าไหร่ ? บอกไว้ก่อนนะ ข้าซื้อด้วยราคามากกว่า 10 ทองไม่ได้หรอก ! “
“ ฟรีๆ ข้าให้เป็นของขวัญกับท่านและรุ่นพี่คนอื่นๆคนละ 1 ขวด แบ่งกับคนอื่นด้วยล่ะ ขอบคุณที่แนะนำข้าในช่วงนี้ นี่ก็แค่ของขวัญเล็กๆน้อยๆ ! “ - จางเทีย พูดอย่างใจกว้าง – “ ถ้าข้าต้องการเงินจากท่านเพราะเรื่องเล็กๆนี่ เจ้าคงดูถูกข้าแล้ว “
หม่าไอหยุน เองก็เป็นคนใจกว้างเหมือนกัน เมื่อได้ยินคำตอบของ จางเทีย เธอก็ไม่ลังเลและเก็บยาทันที – “ ดี ข้าจะขอบคุณเจ้าแทนพวกนั้นด้วย ไม่ว่ายังไง เจ้าคงไม่ขาดเงินแน่ในอนาคต ! “
จางเทีย ยิ้มออกมาและอยู่ๆเขาก็จำเรื่องหนึ่งได้ – “ พี่หม่า ปกติท่านกับสาวๆหาเงินกันยังไง ? “
“ หลักๆก็ทำงานตระกูลรึเก็บของพิเศษ ! “
“ มันยากมั้ย ? “
หม่าไอหยุน มองไปที่ จางเทีย ด้วยท่าทีไม่พอใจนิดๆ – “เจ้าคิดว่าทุกคนทำเงินได้อย่างเจ้ารึไง อย่างการพนันรึทำยา ? สาวๆที่ออกจากแผนกทำลายสวรรค์ไปแล้วจะกลายเป็นคนแข็งแกร่ง ! “
จางเทีย อายเล็กน้อยและยิ้มออกมา –“ ข้ามีความคิด ถ้าท่านและรุ่นพี่คนอื่นคิดว่ามันเข้าท่าก็เปิดร้านขายยานี้บนเกาะ ยานี้น่ะมีการตลาดที่ดีแล้ว หลังจากนี้ข้าจะแบ่งยาให้ด้วยราคาที่ต่ำและพวกท่านก็ไม่ต้องทำงานหนักอีกต่อไป “
เมื่อได้ยินแบบนั้น หม่าไอหยุน ก็มองไปที่เขา เธอกระพริบตาแล้วถามออกมาอย่างจริงจัง – “ เจ้าหมายความว่าไง ?”
“ แน่นอนว่าข้าพูดจริง ! “
“ แล้วราคาที่ข้าจะได้จากเจ้าล่ะ ?”
“ แค่ 4 ทองต่อขวดสำหรับท่านและรุ่นพี่คนอื่นๆ ! “
“ 4 ทองเหรอ ? “ - หม่าไอหยุน ช็อกกับราคาที่ต่ำแบบนี้ เธอมองไปที่ จางเทีย ด้วยท่าทีจริงจัง –“ ไม่เลว บอกข้าสิ ไคดี รึ ไซยี คนไหนที่เจ้าชอบ ? ข้าจะจับคู่ให้เอง ! “
“ จริงๆแล้วข้าอยากได้ท่าน ท่านน่ะมีรูปร่างที่ดี พี่หม่า หน้าอกและความเป็นผู้หญิงของท่าน แต่ละครั้งที่ข้าอยู่ใกล้ท่าน ข้ารู้สึกว่าใจเต้นรัว ! “ - จางเทีย พูดเล่นออกมา
เมื่อได้ยินแบบนั้นหน้าของเธอก็แดงขึ้นมาและได้ต่อยไปที่หัวของ จางเทีย – “ ไอ้ลิ้นงู รับหมัดนี่ไปเหอะ “
จางเทีย รีบโดดหนีพร้อมกับยิ้มออกมา
...
หลังจากฝึกในวันนี้แล้ว จางเทีย ก็ได้ไปที่ศูนย์จัดการในหุบเขาสมุนไพรตอนบ่ายและจัดการกับยาล็อตแรกของเขาเพื่อวางขาย
เพราะมีนักเล่นแร่แปรธาตุมากมายรวมตัวอยู่ที่หุบเขาสมุนไพร มันจึงเป็นหน้าที่ที่หุบเขาสมุนไพรต้องให้การบริการต่างๆตามระดับของนักเล่นแร่แปรธาตุรวมไปถึงการทำยี่ห้อยาซึ่งมีคนใช้บริการสูงสุด แน่นอนว่าแม้แต่คนที่ไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุก็สามารถที่จะสร้างยี่ห้อขึ้นมาได้ถ้ามีมัน
เมื่อคิดถึงการพัฒนาในช่วงหลังๆแล้ว จางเทีย ได้ตัดสินใจลงยี่ห้องของตัวเองลงไปบนขวดยา
ค่าธรรมเนียมการลงทะเบียนนั้นคือ 86 ทองซึ่งแพงอย่างมากและเกินกว่าที่คนธรรมดาจะจ่ายได้ หลังจากที่ลงทะเบียนไปแล้ว สิ่งที่ลงทะเบียนจะได้รับการปกป้องจากกลุ่มนักเล่นแร่แปรธาตุและมีสิทธิในการเป็นเจ้าของยี่ห้อนั้น
ก่อนหน้านี้ จางเทีย ต้องการที่จะลงทะเบียนรูปเด็กหนุ่มเป็นเครื่องหมายของเขาแต่นักเล่นแร่แปรธาตุหล่ายคนได้เอามันเป็นเครื่องหมายไปแล้วและมันมีรูปแบบมากมายที่คล้ายกัน ดังนั้นแล้วกลุ่มนักเล่นแร่แปรธาตุจึงไม่ยอมรับเครื่องหมายนี้อีก
ในที่สุด จางเทีย ก็ใช้เครื่องหมายใหม่ !
มันประกอบไปด้วยสองธาตุ, ความลึกลับ , เลือด, ดอกไม้ที่เบ่งบานและมีคำพูดด้านล่างซึ่งจะทำให้เกิดจินตนาการไม่รู้จบจากผู้คน Manjusaka
Manjusaka เองก็เป็นชื่อของฮิคแบนน่ารึจิตใจที่ดีของปิศาจ มันเป็นตัวแทนของความสง่างามและบริสุทธิ์ ในบางที่มันแทนความทรงจำที่เศร้าสร้อยและความคิดถึง
หลังจากที่ได้รับเครื่องหมายของ จางเทีย ไปแล้ว ช่างวาดก็ได้รับผิดชอบออกแบบมัน เครื่องหมายนี้จึงสวยงามขึ้นอย่างมาก
ในตอนที่ช่างวาด วาดมันเสร็จ มันก็ทำให้ จางเทีย คิดถึง หลานหยุนซี ดังนั้นแล้วเขาจึงแก้มันเองโดยตรง
เทียบกับสัญลักษณ์ที่สวยนี้แล้ว ยาล็อตแรกที่ จางเทีย ได้ส่งไปนั้นทำให้ทุกคนในศูนย์จัดการช็อก 10,000 ขวด ! สำหรับนักเล่นแร่แปรธาตุแล้วมันเป็นจำนวนที่น่าตกใจอย่ามาก ทั้งแผนกไม่มีนักเล่นแร่แปรธาตุคนไหนที่ทำยาได้มากแบบนี้ในทีเดียว
หลังจากที่ จางเทีย ออกจากหุบเขาสมุนไพรมาก็ได้มีข่าวถึงจำนวนขวดยาที่เขาได้สั่งนั้นแพร่กระจายออกไปซึ่งข่าวลือก็เปลี่ยนไปมากมายซึ่งมันก็เกินกว่าที่ จางเทีย คาดเอาไว้
หลังจากที่ออกจากที่นั่นแล้ว จางเทีย ได้ไปที่ท่าเรือเพื่อปล่อยปลาอีกครั้ง หลังจากนั้นเขาก็ได้ทานมื้อเย็นก่อนจะกลับไปที่พัก จากนั้นเขาก็ได้เข้าไปที่ Castle of Black Iron
ในไม่กี่วินาทีหลังจากที่เข้ามา จางเทีย ก็อึ้งเพราะเขาไม่เห็นผลไม้บน Manjusaka Karma Fruit Tree เลย....