spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 311: กล้าหาญ

มันเป็นค่ำคืนที่ดีที่มีดวงจันทร์และดวงดาว แสงจันทร์นั้นสาดลงมาพร้อมกับกระแสน้ำที่ไหลไป  จางเทีย เดินผ่านหุบเขาสมุนไพรและได้กลิ่นอันสดชื่น เขากำลังคิดเกี่ยวกับอนาคตการทำเงินของเขาอยู่ รอยยิ้มได้โผล่มาที่มุมปากของเขา

จางเทีย ได้ยินเสียงขลุ่ยดังขึ้นมา ทำนองนั้นไพเราะ แม้ว่า จางเทีย จะไม่รู้เกี่ยวกับดนตรีมากเท่าไหร่แต่เขารู้สึกได้ถึงความบริสุทธิ์และอิสระ  จางเทีย เริ่มเดินช้าลงและเดินไปยังทิศทางที่เสียงนั้นดังขึ้น

จางเทีย เดินไปตามแม่น้ำในหุบเขา เขาได้ผ่านสวนสมุนไพรไปและได้เข้าไปในป่าไผ่ก่อนจะเห็นฉากที่เขาจะไม่มีทางลืมไปตลอดชีวิต

สาวกระโปรงแดงคนหนึ่งยืนอยู่บนหินสีฟ้า เธอกำลังเล่นขลุ่ยหยกสีเขียวหม่นอยู่

หญิงสาวมีรูปร่างที่สง่างาม ผิวขาวๆ,ผมดำ เธอราวกับนางฟ้าในภาพวาด  เท้าของเธอนั้นแกว่งไปมาในน้ำในตอนที่เล่นขลุ่ย

ฉากนั้น จางเทีย แม้ว่าจะไม่คุ้นกับสาวๆมากเท่าไหร่ แต่เขาก็พบสาวๆมาจำนวนมากแต่ในตอนที่เขาเห็นเธอ  จางเทีย รู้สึกว่าราวกับโดนค้อนตอกเข้าไปที่หัว  ในสายตาของ จางเทีย แล้วหญิงสาวคนนี้สมบูรณ์แบบไปทุกด้าน เธอนั้นเต็มไปด้วยความยั่วยวนราวกับทั้งตัวเธอมีประกายไฟออกม

ผิวขาวๆ, เอวที่ได้รูป, ก้นที่กลมกลึงที่นั่งอยู่บนหิน, เท้าคู่ส่วยและขาเรียวยาว...

หลังจากที่เล่นเพลงนั้น หญิงสาวได้ยินเสียงแปลกๆจากด้านข้าง  เธอหันกลับไปมองและพบกับเด็กชายอายุ 16-17 ปีกลืนน้ำลายอยู่

จางเทีย นั้นเหมือนกับไอ้งี่เง่าที่เกาคอตัวเองอยู่นาน เมื่อเห็นเขาหญิงสาวก็ไม่ได้ลุกขึ้นยืน เธอพบว่า จางเทีย มองไปที่เท้าของเธอ หน้าของเธอแดงขึ้นมาและรีบซ่อนเท้าเข้าไปในกระโปรง

“ เฮ้ เจ้ามองพอรึยัง ? “

จางเทีย เงยหน้าขึ้นไปและตระหนักได้ว่าเธอกำลังพูดกับเขา เขารีบรวบรวมสติทันที

“ ยัง ! “ - จางเทีย ส่ายหน้าพร้อมกับตอบอย่างจริงจัง

หญิงสาวไม่คิดว่าเขาจะตอบกลับมาแบบนี้ คนธรรมดาเมื่อโดนถามแบบนั้นต้องหนีไปนานแล้ว  มันเกินกว่าที่เธอคาดที่ จางเทีย จะตอบออกมาโดยไม่กลัวเธอเลยสักนิด

หญิงสาวกระพริบตาและรู้สึกสงสัยในตัว จางเทีย ขึ้นมา – “ เจ้าไม่รู้เหรอว่าข้าเป็นใคร ?”

“ ข้ากำลังจะถามชื่อเธออยู่เลย รุ่นพี่ “

หญิงสาวนั้นอายุ 20-21 ปีซึ่งแก่กว่า จางเทีย เล็กน้อย  ดังนั้นแล้วมันจึงเหมาะที่ จางเทีย จะเรียกว่ารุ่นพี่

“ เจ้าอยากรู้ชื่อข้างั้นเหรอ  ? ชื่อเจ้าล่ะ ?” – หญิงสาวมองมาที่ จางเทีย ด้วยท่าทีจริงจังและต้องการที่จะหาสิ่งผิดปกติบนสีหน้าของ จางเทีย

‘ ใช่เด็กใหม่ที่เข้ามาในตระกูลจางรึเปล่า ? เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้าเป็นใคร รึไม่ก็เขารู้อยู่แล้วแต่เขากลับทำตัวน่ารังเกียจและอยากเข้ามาใกล้ชิดข้า ‘ หญิงสาวคิดในใจเพราะเธอเคยเจอคนแบบนี้มาเยอะ

“ ข้า จางเทีย  อายุ 16 ปี โสด ! “ - จางเทีย แสยะยิ้มออกมาและเริ่มแนะนำตัวให้ดีที่สุด

จางเทีย ได้เรียนรู้มาจากสาวๆกลุ่มกุหลาบแล้วว่าผู้หญิงน่ะไม่ชอบสุภาพบุรุษ นอกซะจากว่าคนๆนั้นจะหล่อมากๆ มีอำนาจรึมีพรสวรรค์สูง  ผู้ชายที่ไม่มีเงื่อนไขข้างต้นไม่ควรทำท่าเท่ต่อหน้าสาวๆ ถ้าไม่งั้นผลลัพธ์มันคงออกมาได้แค่ว่าเขาจะตกหลุมรัก พวกนั้นจะไปนอนกับพวกคนทำตัวแย่หน่อย

เมื่อพูดจบ จางเทีย ก็ได้เดินเข้าไปหาเธอ

เมื่อได้ยินคำแนะนำตัวของ จางเทีย  หญิงสาวคนนั้นอดหัวเราะไม่ได้ หลังจากที่ดูท่าทางของ จางเทีย แล้ว ในที่สุดหญิงสาวก็มั่นใจว่าเขาไม่รู้ฐานะของเธอจริงๆ

“ เจ้ามาใหม่รึไง ? “

“ ยังไง ?” - จางเทีย ตะโกนออกมาอย่างกับทำผิด – “ ข้ามาที่นี่ตั้งแต่ครึ่งปีที่แล้ว ข้าถูกจัดไว้ในคนระดับท็อปของวังมังกรลับด้วย !

“ ระดับท็อป ? “ – เมื่อได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็อึ้ง เธอเริ่มขมวดคิ้วและพึมพำออกมา – “ แปลก ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย ! “

“ แน่นอน เจ้าน่ะคงไม่รู้เรื่องนั้น เพราะข้าน่ะจัดอันดับให้ตัวเองไง ข้ายังไม่เคยถูกคนอื่นจัดอันดับให้ ! “

ตอนนั้น จางเทีย เริ่มเข้าไปใกล้เธอแล้ว ในตอนที่หญิงสาวตระหนักได้ว่า จางเทีย น่ะโกหก  เธอก็โกรธและกัดฟันแล้วมองไปที่ จางเทีย แต่อยู่ๆเธอก็รู้สึกถึงบางอย่างในตัวเขา  ที่เธอไม่เคยเห็นคนแบบนี้มาก่อนที่กล้าขนาดนี้ต่อหน้าเธอ

“ ข้าบอกชื่อข้าไปแล้ว ตาเจ้าแล้ว “ - จางเทีย เดินเข้ามาใกล้และถามออกมาตรงๆ

“ ไม่ใช่ว่าเจ้าคือคนระดับท็อปของวังมังกรลับรึไง ? เจ้าจะไม่รู้จักคนธรรมดาแบบข้าได้ไง ?” – หญิงสาวกรอกตาใส่และพูดออกมาอย่างฉลาด

“ แน่นอนว่าข้ารู้ชื่อของเจ้า  ! “ - จางเทีย ซ่อนรอยยิ้มและมองไปที่เธอด้วยสีหน้าจริงจัง

‘ นี่เขาแกล้งอีกรึไง ? เขารู้จริงๆเหรอว่าข้าเป็นใคร ? ‘ ความคิดนั้นแว็บขึ้นมาในหัวเธออีกครั้ง

“ เจ้ารู้ว่าข้าเป็นใครงั้นเหรอ ? “

“ แน่นอน ! เจ้าคือ รูเมง ถูกมั้ย ? เจ้าน่ะเดินออกมาจากฝันข้า ในตอนที่ข้าเห็นเจ้า ข้ารู้สึกว่าข้ากลับไปอยู่ในฝันอีกครั้ง ...  “- ตาของ จางเทีย กลับมากล้าหาญอีกครั้ง  หญิงสาวคนนี้ไม่เคยเห็นผู้ชายที่กล้าบอกความรู้สึกในใจออกมาหลังจากเจอกันแค่ไม่กี่นาที  อีกอย่างแล้ว จางเทีย ก็อายุน้อยว่าเธอไม่กี่ปี

หญิงสาวคนนั้นไม่เคยได้ยินคำพูดแบบนี้มาก่อนตั้งแต่ที่เธอเกิดมา

เมื่อได้ยินคำพูดของ จางเทีย  ตาของเธอก็เบิกกว้างและขนลุกไปทั่วตัว

หญิงสาวรู้สึกว่า จางเทีย มองไปตามตัวเธอด้วยสายตาของเขา  พวกคนที่รู้ฐานะจริงๆของเธอน่ะไม่กล้าทำแบบนี้ต่อหน้าเธอ

ตอนนั้นหญิงสาวรู้แล้วว่า จางเทีย ไม่รู้ฐานะของเธอ

“ อ๊าก อย่าเข้ามา.. “ - หญิงสาวรีบซ่อนตัวหลังหินทันที

“ ข้าจะไม่ไปตรงนั้น.. “ - จางเทีย เดินต่อเข้าไปอีกสองก้าว – “ ระวัง อย่าตกไปล่ะ !

เมื่อเห็นหญิงสาวกำลังจะตก  จางเทีย ก็รีบเอื้อมมือออกไปจับเธอไว้  หญิงสาวตั้งใจจะสั่งสอนบทเรียนโดยการตบหน้าเขาแต่เมื่อเห็นท่าทีจริงใจของ จางเทีย  เธอก็ล้มเลิกแผน

ดังนั้นก่อนที่มือของ จางเทีย จะแตะตัวเธอ เธอก็กัดฟันแน่นแล้วบินออกไปจากหินอย่างกับเมฆ เธอลงไปยืนที่ต้นไผ่ที่สูง 7-8 ม.ข้างๆแม่น้ำ

เมื่อเธอยืนอยู่บนต้นไผ่ที่โยกไปมาแล้ว มันทำให้ดูเหมือนกับนางฟ้า

“ รูเมง  เจ้าจะไม่บอกชื่อของเจ้าเหรอ ? ระวังใบไผ่ด้วย พวกมันอาจทำเท้าเจ้าเจ็บ ... “- จางเทีย ตะโกนออกมาดังๆ

เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอโดนผู้ชายไล่ตามแบบนี้  หน้าของเธอได้แดงขึ้นมาและใจก็เริ่มเต้นรัว  เธอสับสนว่าจะต้องเผชิญหน้ากับเขายังไง ในที่สุดเธอก็ได้ดีดตัวแล้วบินหนีไปอย่างรวดเร็ว

จางเทีย มองเธออย่างกับคนโง่ เขารู้สึกว่าเขาต้องหงุดหงิดอย่างมากแน่ๆ...

จนกระทั่งเมฆสีแดงของเธอได้หายไปไกล จางเทีย จึงเริ่มหงุดหงิดและเอามือถูกหน้าตัวเอง ‘ เธอทนเรื่องนี้ไม่ได้รึไง ?  ข้ายังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ? แม่ข้าบอกว่าสาวๆจีนน่ะเป็นพวกสงวนท่าที แล้วข้าไม่ได้สงวนท่าทีรึไง ?  แต่อะไรคือสงวนท่าที ข้าไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ ! ‘

เขายังอึ้งอยู่สักพัก จากนั้นในตอนที่เขากำลังจะกลับ เขาก็เห็นบางอย่างข้างๆหินก้อนเดิม  ตาของ จางเทีย เริ่มเป็นประกายขึ้นมา

นั่นคือรองเท้าที่วางไว้อยู่ข้างๆก้อนหิน

...

กว่า 10 นาทีต่อมานางฟ้าคนนั้นได้กลับมา เธอลงมาที่หิน เธอมองไปรอบๆแต่ไม่เห็นรองเท้าของเธอ ในตอนที่เธอคิดถึงหน้า จางเทีย เธอก็เริ่มอายและหงุดหงิด เธอกระทืบไปที่ก้อนหินและด่าออกมาเบาๆ – “ ไอ้บ้า.. “

ในตอนที่เธอกำลังจะกลับก็ได้มีชายอีกคนโดดมาหาเธออย่างรวดเร็ว

ชายชุดขาวไม่นานก็มาอยู่ต่อหน้าเธอ ชายคนนี้หล่อเหลา มีคิ้วคมอย่างกับดาบและตาที่เป็นประกาย

“ รุ่นพี่ซี ข้าเห็นคนใส่ชุดแดงโดดไปมาบนกิ่งไม้ตะกี้และคิดว่าอาจจะเป็นท่าน  และมันก็เป็นท่านจริงๆด้วย ! “

“ มีอะไร ? “ – หญิงสาวซ่อนเท้าเปล่าของเธอไว้ในกระโปรง ในเวลาเดียวกันเธอก็ได้สติจากก่อนหน้านี้  เธอรู้สึกสงบขึ้นมา  หลังจากที่มองไปที่เธอแล้ว ชายหนุ่มก็เริ่มกลัวและไม่กล้าแม้แต่มองไปที่เธออีก

“ ข้าได้ยินมาว่ารุ่นพี่เพิ่งกลับมาจากการเปิดแหล่งน้ำหลังจากที่ทำงานเสร็จ  ข้าไม่คิดว่าท่านจะได้ยินเรื่องยาลึกลับแล้ว  ท่านต้องมาที่หุบเขาสมุนไพรนี้เพื่อดูว่าใครกันแน่ที่ทำยาอันใหม่ขึ้นมา ! “- ชายคนนั้นยิ้มออกมา

“ ยาใหม่.. “ – หญิงสาวพึมพำและคิ้วขมวดเล็กน้อย – “ เจ้าหมายถึงมีคนทำยาใหม่ขึ้นมาในหุบเขานี้งั้นเหรอ ? “

นักเล่นแร่แปรธาตุที่สามารถพัฒนายาใหม่ขึ้นมาได้มันก็เหมือนกับผู้ผลิตรูนที่ค้นพบรูนใหม่ ความสำเร็จนี้แน่นอนว่าโดดเด่น

“ ถูกต้อง  หลายวันก่อนบางคนในวังฉินหยุนบอกว่ามียาแก้พิษระดับ 1 อันใหม่ซึ่งไม่ใช่แค่ล้างพิษได้แต่ยังเสริมสร้างความอึดและพลังงานได้ด้วย มันมีผลที่เกินกว่าคาด  ตอนแรกหลายคนไม่เชื่อแต่หลายคนก็ลองและพบว่ามันได้ผลจริง ! “

“ มันมาจากอาจารย์เมฆขาวรึเปล่า ? “ - หญิงสาวถาม

“ ไม่น่าใช่ เพราะไม่มีเครื่องหมายของอาจารย์เมฆขาวบนขวด พวกมันเป็นขวดที่ยังไม่มียี่ห้อ ! “

“ เจ้ามียานั่นมั้ย ? เอามาให้ข้าดูสิ ! “ - หญิงสาวถามออกมาตรงๆ

“ บังเอิญว่าข้าไปซื้อมันที่วังฉินหยุนวันนี้ ! “ – ชายหนุ่มยิ้มออกมาและเอาขวดยาออกมา  ในตอนที่เขาจะเอาให้กับเธอ หญิงสาวก็ได้ทำให้มันบินเข้าไปที่มือของเธอโดยห่างจากจุดเดิมหลายเมตร เมื่อเห็นแบบนั้น ชายหนุ่มก็นึกถึงชื่อเสียงของเธอที่มีพลังอันสุดยอด เขาช็อกขึ้นมาและหยุดเดินทันที

“ เท่าไหร่ ? ข้าต้องการยานี่ “ - เมื่อมองไปที่มันกว่า 2 วินาที หญิงสาวก็ถามออกมาตรงๆ เธอไม่ถามด้วยซ้ำว่าเขาจะปฏิเสธรึเปล่า

“รุ่นพี่ซี อย่าพูดเล่นสิ มันแค่ไม่กี่ทอง ถ้าอยากจ่ายให้ข้าล่ะก็ มันคงเป็นการดูถูกข้าแน่ !”

“ ผลการทดสอบของอาจารย์เมฆขาวกับยานี่เป็นยังไง ? “

“ ข้าได้ยินมาว่าอาจารย์น่ะเพิ่งจะได้ยาไปวันนี้  เขากำลังทำการทดสอบ  เราน่ะรอผลลัพธ์อยู่  ถ้าคนที่ทำมันขึ้นมาได้รับความชื่นชมจากอาจารย์ เขาคงโด่งดังขึ้นมาแน่ๆ ! “

“ อื้ม ข้าจะลองไปดูที่ห้องทดลองของอาจารย์ ! “ - หลังจากที่พูดจบ หญิงสาวก็ได้หายไปทันที ในตอนที่เธอกลับมาปรากฏตัวอีกครั้ง มันก็ไกลออกไปกว่า 10 ม.  เธอเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว เธอห่างออกไปกว่า 100 ม.และเร็วยิ่งกว่าตอนที่เธอหนี จางเทีย กว่า 100 เท่า

ชายหนุ่มเมื่อเห็นเธอจากไปแล้วก็ได้ส่ายหน้าและถอนหายใจออกมา ไม่นานเขาก็กลับออกไปด้วย

มันถือว่าเป็นโชคดีและโชคร้ายในการอยู่กับคนแบบเธอในแผนกทำลายสวรรค์ !