spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 310: การจัดเตรียม
ใช้เวลากว่าชั่วโมง กว่าที่เขาจะทำความสะอาดเสร็จ หลังจากนั้น จางเทีย ก็ได้ปิดประตูและออกไปที่เมืองมังกรขาวทันที
ตอนนี้เขาต้องการที่จะทำน้ำหมัก เขาต้องเตรียมเครื่องมือและวัตถุดิบที่จำเป็น
เครื่องมือคือถังที่ไว้สำหรับการหมัก ส่วนวัตถุดิบก็คือผลไม้ต่างๆและน้ำตาล
เมืองมังกรขาวนั้นเจริญอย่างมาก ไม่นาน จางเทีย ก็พบกับร้านขายหม้อที่เขามาซื้อถังในครั้งที่แล้ว
ในร้านนั้น จางเทีย พบว่าของในร้านนั้นเล็กกว่าที่เขาต้องการ เขาจึงได้ถามคนขาย – “ เพื่อน มีถังที่ใหญ่กว่ากนี้มั้ย ? “ - จางเทีย โบกมือทำท่าให้ดู เขาต้องการที่จะทำน้ำหมักทีละเยอะ ถังนั้นก็ควรที่จะใหญ่พอ แต่ละถังก็ต้องจุดได้ 100 กก.แต่ถังในร้านน่ะเล็ก อันที่ใหญ่ที่สุดจุได้แค่ 40-50 กก.
“ ใหญ่กว่านี้น่ะอยู่ในคลัง ! “
“ เจ้าพาข้าไปดูหน่อยได้มั้ย ? “
คนขายมองไปที่ จางเทีย ด้วยสีหน้าสงสัย จางเทีย ดูหนุ่มและไม่เหมือนว่าจะทำธุรกิจ ดูจากรูปร่างแล้วก็ไม่เหมือนชาวเกาะที่มักจะมาที่ร้าน คนขายจึงเริ่มสงสัยเล็กน้อย
ตอนนี้ จางเทีย อยากไปที่คลัง คนขายก็ทำได้แค่พาเขาไปที่นั่น เพราะมีคนขายในร้านสองคน หลังจากที่บอกอีกคนแล้วเขาก็ได้ไปที่คลังกับ จางเทีย
ที่นี่ใหญ่ยิ่งกว่าที่จะเรียกว่าคลังอีกซึ่งมีของกองซ้อนกันหลายชั้น หลังจากที่ตามอีกฝ่ายไปสักพักแล้ว จางเทีย ก็พบกับถังไม้ที่สูงกว่า 1 ม. – “ นี่แหละ ! “
หลังจากที่เช็ครูปแบบกับการสร้างมันแล้ว จางเทีย ก็พยักหน้า
“ เพื่อน ถังนี่ราคาเท่าไหร่ ! “
“ 9 เงินต่อถัง ! “
หลังจากที่คำนวณไปสักวินาที จางเทีย ก็ได้คำตอบทันที คลังนี้น่าจะมีถังแบบนี้ 90-100 อัน
“ ข้าต้องการถังแบบนี้ 80 ถัง ! “ - จางเทีย ชี้ไปที่ถังและพูดขึ้น แม้ว่าคลังนี้จะจุถังได้อีกแต่เขาก็ต้องเหลือพื้นที่ข้างในไว้บ้าง ดังนั้น 80 ถือว่าพอดีเลย
“ เจ้าต้องการเท่าไหร่ ? “ - คนขายคิดว่าได้ยินไม่ถูก
“ ข้าต้องการถังแบบนี้ 80 ถัง ! “ - จางเทีย พูดอีกครั้ง - “ เจ้าไปส่งให้ข้าได้มั้ย ? “
เมื่อเห็นว่า จางเทีย ไม่ได้ล้อเล่น คนขายก็ตื่นเต้นและเริ่มประจบ จางเทีย หลังจากที่พา จางเทีย กลับมาที่ร้าน คนขายก็รีบเอาน้ำมาให้เขาทันที
“ เพราะถังนั้นทำกำไรน้อย ถ้าเจ้าอยากให้ไปส่ง เจ้าต้องจ่ายค่าขนส่ง เพราะของพวกนี้ไม่ได้มีค่ามากแต่มันเยอะ เราต้องไปขอให้คนอื่นช่วยอีกมาก ! “
“ งั้นเอาเป็น 9 ทองเป็นไง ? “
เมื่อได้ยินแบบนั้นคนขายก็ตื่นเต้นและรีบพยักหน้า – “ พอสิ พอ .. “ – เพราะวังมังกรลับไม่ได้ห่างจากเมืองมังกรขาว มันจึงไม่ได้เสียค่าขนส่งมากเท่าไหร่
เพราะครอบครัวของเขาเคยทำธุรกิจแบบนี้มาก่อน จางเทีย รู้ว่าพวกนี้ต้องทำงานอย่างหนัก ดังนั้น จางเทีย จึงไม่ได้ต่อและนับเงิน 9 ทองและให้อีกฝ่ายโดยตรง ในตอนที่คนขายได้เงิน เขาก็ยิ่งคึกกว่าเดิม
“ เจ้าต้องการมันตอนไหน ข้าจะให้คนไปส่งให้เจ้า ! “
“ วันนี้เป็นไง ? “
“ ไม่มีปัญหาแต่เพราะไม่ค่อยมีคนซื้อถังแบบนี้ เราเลยไม่มีเก็บไว้มาก เราต้องทำมันเพิ่ม ! “
“ เจ้าต้องใช้เวลากี่วัน ? “
“ เราใช้แค่ 2 วัน ! “
“ ตอนนี้เจ้ามีเท่าไหร่ ? “
“ 20 นิดๆ ! “
หลังจากที่คิดสักพัก จางเทีย ก็ตอบกลับ – “ ดี เจ้าเอาไปส่งที่วังมังกรลับก่อน ข้าจะไปซื้ออย่างอื่น ข้าจะรอเจ้าที่วังมังกรลับ ! “
“ ข้าขอรู้แซ่เจ้าได้มั้ย ? “
“ ข้า จางเทีย ถ้าข้าไม่อยู่ที่นั่นตอนสินค้าเจ้าไปถึง รอข้าสักพักแล้วกัน ! “
“ ไม่มีปัญหา ! “
หลังจากที่ซื้อของเสร็จ จางเทีย ก็ออกจากร้าน
หลังจากนั้น จางเทีย ก็ได้ไปซื้อของมากมายในเมือง ดังนั้นเขาจึงกลับวังมังกรลับพร้อมกับรถม้าสองคันที่ตามเขาซึ่งเอาไว้ใช้ขนของ
ในบรรดาของพวกนั้นมีผลไม้,ของเหลวกว่า 100 กก., น้ำผึ้งหลายร้อยกิโลกรัม, น้ำตาลทรายแดงหลายร้อยกิโล, มีดทำครัวมากกว่า 10 เล่ม, เขียง 10 อัน, และยังอ่างล้างขนาดใหญ่...
ในตอนที่ จางเทีย กลับไปที่วังมังกรลับที่โดยมีรถตามมา ถังที่ขนมาก็ได้มาถึงเช่นกัน
เพราะคนนอกห้ามไม่ให้เข้าไป จางเทีย เลยต้องแบกของเหล่านี้เข้าไปที่สวนเองทีละอันๆ
หลังจากที่ขนพวกมันเข้าไปแล้ว จางเทีย ก็ยังคงยุ่งต่อเพราะเขาต้องล้างถังกว่า 20 ถังก่อนที่จะเติมของเหลวเข้าไป
มันเป็นเรื่องที่กินเวลา ใช้เวลาทั้งบ่ายกว่า จางเทีย จะทำความสะอาดและเติมของเหลวลงไปเสร็จ
จางเทีย ตรงไปที่ตลาดปลาต่อ หลังจากที่ปล่อยปลาวันนี้แล้ว จางเทีย ก็ไปที่แผนกซีซิง ตอนแรกเขาคุยกับ เว่ยเว่ย และ จางเหลียง และเพื่อนๆคนอื่นก่อนที่จะบอกให้พวกนั้นหาสาวๆจำนวนมากที่เพิ่งกินข้าวเย็นเสร็จมาทำงานให้เขา
จางเทีย ถึงกับจ่ายค่าช่วยงานให้คนละ 1 ทอง แน่นอนว่านั่นควรจะหักจากหนี้ที่พวกเธอติดเขา คิดจากค่าตอบแทนแล้ว สาวๆทุกคนต่างก็ตกลงทำงานให้
จางเทีย พาพวกนั้นไปที่สวน เมื่อเห็นผลไม้และถังรอบๆ ทุกคนต่างก็อึ้ง
“ มีของเยอะจัง ! เจ้าอยากให้เราทำอะไร ? “ - ดูยู่ห่าน กรอกตาใส่และพูดออกมา
หลังจากเรื่องตอนที่ จางเทีย ช่วยเธอแล้ว ความประทับใจในตัว จางเทีย ที่สาวๆมีก็เปลี่ยนไป หลายคนเริ่มเรียกเขาว่ารุ่นพี่ จางเทีย ตระหนักได้ว่าบุคลิกที่ดีของเขานั้นในที่สุดก็เป็นที่ยอมรับ
จางเทีย มองไปที่ ดูยู่ห่าน ที่ซึ่งเปลี่ยนท่าทีไปอย่างมาก ก่อนหน้านี้เธอมักจะหงุดหงิดเขาแต่ตั้งแต่ที่เขาช่วยเธอมา หน้าของเธอมักจะแดงเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา อีกอย่างแล้วเธอก็ดูเชื่อฟังกว่าเดิม ตอนนั้นเมื่อเห็นสีหน้าของ ดูยจู่ห่าน อยู่ๆไอ้จ้อนของเขาก็ลุกขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล
“ พระเจ้าช่วย ข้ายังไม่ได้แตะสาวๆมานาน “ – เพราะสาวๆจำนวนมากมองมาที่เขา จางเทีย เลยไม่กล้าทำให้เสียเรื่อง ดังนั้นแล้วเขาจึงเอามือกดมันลงไป – “ งานของพวกเธอก็ง่ายๆ เธอเห็นผลไม้พวกนี้มั้ย ? หน้าที่ของพวกเธอวันนี้คือล้างผลไม้ 1 ใน 3 ของทั้งหมด หลังจากนั้นก็สับมันเป็นชิ้นๆแล้วเอาใส่ถัง ! “
“ แค่นั้น ? “ - ดูยู่ห่าน กระพริบตาและถามออกมา
“ แน่นอน รุ่นพี่ของเธอคนนี้น่ะใจดีและใจกว้างอยู่แล้ว ก่อนนี้พวกเธอน่ะเข้าใจข้าผิดเอง พวกเธอเลยรู้สึกว่าข้าใจร้าย จริงๆแล้วพวกเธอสามารถหาเงินจากรุ่นพี่คนนี้ได้ง่ายๆ ก็แค่นั้นแหละ ! มันง่ายกว่าการขายน้ำมันหอยเป็นร้อยอันอีก ! “ - จางเทีย ขยิบตาให้ ดูยู่ห่าน
สาวๆกรอกตาใส่ จางเทีย พร้อมกัน เมื่อเห็นว่า จางเทีย เตรียมเครื่องมือไว้หมดแล้ว พวกเธอจึงเริ่มทำงานกันทันที งานของพวกเธอนั้นง่ายดาย ภายใต้การแนะนำของ จางเทีย สาวๆก็เริ่มทำงานกันอย่างจริงจัง
ด้วยการที่ยุ่งมาตั้งแต่เช้า อยู่ๆ จางเทีย ก็จำได้ว่าเขายังไม่ได้กินข้าว ท้องของเขาร้อง ดังนั้น จางเทีย จึงหยิบกล้วยขึ้นมากิน
“ รุ่นพี่ เจ้าเชื่อมั้ยว่าสาวๆน่ะรู้เรื่องราศีของเจ้าตั้งแต่ที่เห็นเจ้า ? “ - กูเหลียงหยิง ที่ล้างผลไม้กรอกตาใส่ตอนเธอเห็น จางเทีย กินกล้วย
จางเทีย อึ้งและรีบกลืนกล้วยนั่น – “ มันเป็นไปไม่ได้หรอก ข้าไม่เชื่อ ! บอกราศีจีนข้ามาสิ “
“ สาวๆ บอกเขาทีสิว่ารุ่นพี่เราราศีอะไร ?” – กูเหลียงหยิง ตะโกนออกมา – “ ข้าจะนับ 1-3 และบอกเขาพร้อมกันนะ ! “
“ ได้ ! “
“ 1...2..3 สาวๆ บอกเขาทีว่าเขาราศีอะไร ! “
“ ลิง ! “ – หลังจากที่ตะโกนออกมาพร้อมกันแล้ว สาวๆต่างก็มองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมา
จางเทีย มองไปที่กล้วยและตระหนักได้ว่าเขาโดนหลอก เขาเองก็หัวเราะออกมา ตอนแรก จางเทีย บอกว่าราศีของสาวๆคือลูกข่าง เขาไม่คิดว่าในที่สุดพวกเธอจะเอาคืน สาวๆนี่เกิดมาใจแคบจริงๆเลย
“ ไม่เลว ถ้าข้าเป็นลิง แน่นอนว่าต้องเป็นราชาลิง ข้าน่ะมีสาวๆ 10 ตัวและให้สาวๆไปเก็บผลไม้และล้างมันทุกวัน ถ้าสาวๆคนไหนทำได้ดี ข้าก็จะให้กล้วยเธอ.. “ - จางเทีย ตอบและยิ้มออกมา
ปึก
ไม่นานหลังจากที่ จางเทีย พูด ผลไม้กว่าสิบอันก็ถูกโยนมาที่เขา จางเทีย รับมันแล้วกอดมันทั้งหมดไว้
“ ดูสิ ในตอนที่พวกเธอได้ยินว่าข้าจะให้กล้วย พวกเธอก็ตื่นเต้นกันแล้ว อย่ากังวลน่าเรื่องได้รับการดูแลพิเศษจากข้าเลย ! “ - จางเทีย เริ่มพูดหยอกพวกเธออีกครั้ง เมื่อเห็นว่าสาวๆทำท่าจะโยนมีดใส่เขา จางเทีย ก็ทำท่ากลัวแล้วหนีออกมา
หลังจากที่มองหน้ากันแล้ว สาวๆก็พากันยิ้มออกมาอีกครั้ง
...
ไม่ถึง 3 ชม. สาวๆก็ล้างและสับผลไม้ก่อนจะเอาใส่ถัง, เติมน้ำตาล, น้ำและน้ำผึ้งเสร็จ
ใน 2 วันต่อมา สาวๆทำงานให้ จางเทีย 2 ชม.ในแต่ละคืนหลังจากกินมื้อเย็นเพื่อหักหนี้ 1 ทอง ด้วยวิธีนี้พวกเธอน่ะทำงานให้กับ จางเทีย 3 วัน หลังจากนั้น 3 วันถังทั้ง 80 ถังก็ถูกเติมจนเต็ม
“ รุ่นพี่ เจ้าหมักเอนไซม์ไปมากมายเพื่ออะไร ? “ – วันที่สาม ลียู่โหรว ก็ได้ถามออกมาด้วยความสงสัย
“ เอนไซม์ ? เธอหมายถึงข้าหมักเอนไซม์เหรอ ? “ – ด้วยความช็อกที่มี จางเทีย ได้จ้องไปที่ ลียู่โหรว เพราะเขาได้ยินคำนี้เป็นครั้งแรก
“ ใช่ ข้ากินน้ำหมักพวกนี้ตอนข้ายังเด็ก ข้าจำได้ว่าย่าเคยบอกว่าถ้าเรากินเอนไซม์เข้าไป เราจะไม่มีปัญหาสุขภาพ ! มันง่ายที่จะทำเอนไซม์แต่ของพวกนี้น่ะไม่ได้มีค่าอะไรมาก “
“ โฮ่โฮ่ ความลับ เจ้าจะรู้เองในอนาคต “ - จางเทีย พูดด้วยท่าทีลึกลับ
“ ฮึ่ม ใจแคบ ! “ – ลียู่โหรว พองแก้
“ เพราะเจ้าช่วยรุ่นพี่มาสามวันแล้ว รุ่นพี่เจ้าคนนี้จะให้ของขวัญเธอเล็กน้อยละกัน ! “ - จางเทีย เอาขวดยาที่มีน้ำหมักออกมา
“ นี่อะไร ? “ – สาวๆรับขวดยานั้นไปแล้วเริ่มมอง
“ นี่มีผลเหมือนยาแก้พิษระดับ 1 อีกอย่างแล้วสามารถฟื้นฟูแรงได้ด้วย ลองเอามันไปดูสิ ! “
“ อ๊าก ! “ - สาวๆอุทานออกมา แม้ว่าผลของมันจะเทียบเท่ากับยาแก้พิษระดับ 1 แต่สิ่งนี้น่ะมีค่าไม่ถึง 5 ทอง พวกเธอไม่คิดว่า จางเทีย จะใจกว้างแบบนี้
“ ดี ดี อย่าถอนสายตาสิ ถ้าพวกเจ้าอยากขอบคุณข้า พวกเจ้ามาแต่งงานกับข้าก็ได้ ถ้าเราเป็นครอบครัว รุ่นพี่คนนี้จะล้างหนี้ทั้งหมดให้ ! “ - จางเทีย ยิ้มออกมา
หลังจากที่กรอกตาใส่แล้ว สาวๆก็ได้กลับไป
เพราะนี่มันดึกแล้ว จางเทีย เลยไม่ได้กลับไปที่สวนจนกระทั่งส่งสาวๆกลับแผนกเสร็จ หลังจากนั้น จางเทีย ก็ปิดประตูสวนก่อนจะไปที่คลังอีกครั้ง เมื่อเจอกับถังไม้ 80 ถัง จางเทีย ก็รู้สึกได้ถึงความสำเร็จ
หลังจากนั้น จางเทีย ก็เติมยีสต์ที่เอาออกมาจาก Castle of Black Iron ลงไปในแต่ละถัง ในตอนที่เขาเติมยีสต์พลังลงไป ของในถังเริ่มต่างไปจากแต่ก่อน นอกจาก จางเทีย แล้วไม่มีใครรู้ว่าของในถังนั้นเปลี่ยนไป
หลังจากที่ทำแบบนั้น จางเทีย ก็ได้เอาถังที่หมักเสร็จใน Castle of Black Iron สลับกับสองถังที่นี่ จากนั้นเขาก็เตรียมการทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว
ถัง 80 ถังในคลังนี้หนักกว่า 12 ตัน ถ้ายอดขายของ หยางหยวนคัง ยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ 2 เดือนต่อไป ค่าของน้ำหมัก 12 ตันนี้อย่างน้อยจะมีค่าพอๆกับยาแก้พิษระดับ 1 ทั้งหมด 12 ตัน
แน่นอนว่าต้องทำให้คนอื่นๆช็อกถ้าเขาบอกคนอื่น ยาแก้พิษจะถูกนับเป็นตันได้ไง !
“ บางทีข้าควรไปที่ห้องทดลองในแผนกทำลายสวรรค์เพื่อหาหนังสือเกี่ยวกับเอนไซม์ ข้าอยากรู้เหตุผลว่าทำไมน้ำหมักมันถึงได้วิเศษแบบนี้ ! “- จางเทีย พึมพำ
จางเทีย ออกจากสวนออกมา ระหว่างกลับไปที่พัก จางเทีย ก็ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งในหุบเขาซึ่งมีเรื่องรักกับเขาไปตลอดชีวิตของเขา