spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 284: โดดเด่น
“โทษทีนะ หลีกทางให้หน่อยสิ ข้ายังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย พวกเจ้าช่วย..” - จางเทีย ต้องการจะหนีจากสาวๆที่เขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
“ ไอ้บ้านี่ หยุดเลย ! “ – สาวๆที่ขวางทางนั้นเข้าล้อมเขาทันที
“ ตะกี้เจ้าพูดอะไรกัน ? ใครจะมาสารภาพรักกับเจ้า ?”
“ ใช่เลย ! เจ้าฝันไปรึเปล่า ? ข้าคนนี้เนี่ยนะจะไปตกหลุมรักเจ้า ? “
“ ไอ้นี่มันบ้าจริงๆ ใจแคบและคิดไปเองอีก ! “
“ เขาน่ะยิ่งกว่าคนบ้าอีก ! “
...
จางเทีย โดนสาวๆหลุมด่าทันที
“ ฟังนะ ตอนนี้พวกเจ้าไม่อยากมาสารภาพรักข้าแล้วมาล้อมข้าไว้ทำไม ? “ - จางเทีย มองไปรอบๆสาวๆที่ซึ่งเอามือกอดอกและล้อมเขาไว้ – “ ถ้าพวกเจ้ากล้ามาโจมตีข้าในที่สาธารณะ ข้าจะตะโกนให้คนช่วย ! “
สาวๆหงุดหงิดจนเกือบสลบ
สาวๆเหล่านี้ที่ซึ่งต้องการมาคุยกับ จางเทีย ตอนนี้นั้นอยากจะตบหน้าเขาจริงๆแต่ด้วยจุดประสงค์ที่มาแล้วมันก็ยังเป็นตัวห้ามพวกเจ้าอยู่
“ เรามาหาเจ้า ไม่ใช่เหตุผลอื่นนอกจากพนันกับเจ้า ! “
พนัน ? จางเทีย มองไปที่สาวๆอย่างสงสัย – “ พวกเจ้าจะพนันอะไรกับข้า ?”
“ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าพนันกับศิษย์พี่ในแผนกทลายสวรรค์ด้วยเงิน 300 ทองว่าเจ้าจะสร้างพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิตได้ สาวๆทุกคนในแผนกซีซิงเองก็อยากพนันกับเจ้าในเรื่องนี้ เจ้ากล้าพนันกับพวกเรามั้ยล่ะ ? “
“ ฮ่ะ ราศีของพวกเจ้านี่มันลูกข่างจริงๆ ถ้าข้าไม่จัดการให้หนัก พวกเจ้าคงไม่พอใจ ดูสิ พวกเจ้ากลับมาหาข้าเอง “
หลังจากที่คิดแบบนั้นในใจ จางเทีย ก็เริ่มมองด้วยท่าทีจริงจังไปที่สาวๆ – “ ข้าก็คนตรงๆ เอาสิ พนันอะไร ? “
“ สาวๆแต่ละคนจะพนันกับเจ้า 30 ทอง เราคิดว่าเจ้าจะสร้างพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิตในสองปีไม่ได้ ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าจะต้องจ่ายให้เราคนละ 30 ทอง เอางั้นเป็นไง ? “
“ สาวๆพวกนี้มาปล้นข้าตอนที่ข้าตกอยู่ในปัญหา นี่หมายความว่าพวกเจ้ามองข้าเป็นศัตรู ” - ดูที่สาวๆ 12 คนที่ล้อมรอบแล้ว จางเทีย ก็ได้ยิ้มออกมา – “ พวกเจ้าที่นี่ติดหนี้ข้า 360 ทอง มาลองดูกันเลย... “
“ พวกเจ้านี่เจ้าเล่ห์จริงนะ อัตราต่อรองของคนอื่นกับข้าอยู่ที่ 1:3 ข้าต้องการ 1080 ทองถ้าข้าชนะ ทำไมข้าจะต้องมาเสีย 3 เท่าให้พวกเจ้าไปเปล่าๆด้วย ? เพราะเราสนิทกันงั้นเหรอ ? “ - จางเทีย ปฏิเสธทันที
“ เจ้าต้องการอะไรล่ะงั้น ? “
“ ก็ง่ายๆ อัตราต่อรองก็ 1:3 อย่างปกติ อย่างคิดว่าข้าจะยกให้เพราะพวกเจ้าเป็นผู้หญิง ข้าจะไม่ลดให้แม้แต่ทองแดงเดียว ! “ - จางเทีย มองไปที่พวกเจ้า
สาวๆกัดฟันแล้วจ้องไปที่ จางเทีย – “ ไอ้บ้านี่มันใจแคบจริงๆ ไม่ใช่ว่าพี่ชายเขาพนันกับคนอื่นแบบ 1:1 รึไง ? “
หลังจากที่กระซิบกันสักพัก สาวๆก็ได้ข้อตกลง
“ ได้ เราจะพนันกันแบบ 1:3 เราแต่ละคนจะจ่ายเจ้า 90 ทองถ้าเจ้าชนะ เราไม่คิดว่าเจ้าจะสร้างพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิตได้ในสองปีหรอก ! “
สาวๆเชื่อว่าแน่นอนว่า จางเทีย ต้องล้มเหลว ถ้าพวกเจ้าจำนวนเงินไม่พอให้ จางเทีย สนใจ พวกเจ้าอาจจะจ่ายมากกว่านี้
“ เพราะเราไม่มีเงินตอนนี้ งั้นเราจะเอาอะไรมาพนัน ? “ - จางเทีย ทำท่าจริงจัง
สาวๆดูเหมือนจะเตรียมตอบคำถามนี้ไว้แล้ว
“ เราจะทำสัญญากันก่อน ในตอนที่ผลลัพธ์ออกมา ถ้าใครไม่มีเงินจ่าย คนนั้นจะต้องใช้เครดิต แต่คนนั้นก็ต้องจ่ายด้วยสิ่งที่น่าสนใจมาก่อน ! “
“ เราต้องทำสัญญาด้วยเหรอ ข้าคิดว่ามันไม่จำเป็นเพราะคำพูดข้าเชื่อถือได้ “ - จางเทีย ทำท่าจริงจัง
“ ฮึ่ม...เราควรจะทำสัญญา ถ้าเจ้าเบี้ยวไปจะทำไง ? “ – สาวๆพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและมองมาที่เขา
“ ได้ ข้าจะทำสัญญา “ – แม้ว่าจะทำท่าหมดหนทางแต่จริงๆแล้ว จางเทีย น่ะดีใจอย่างมาก
...
เพราะ จางเทีย ถูกสาวๆล้อมเอาไว้ทำให้เด็กผู้ชายหลายคนเริ่มมาสนใจ ในตอนที่พวกนั้นได้ยินว่าสาวๆจะพนันกับ จางเทีย พวกนั้นต่างก็จ้องไปที่ จางเทีย ในตอนที่สาวๆบอกว่าจะทำสัญญา สายตาของพวกนั้นก็เหมือนสงสารเขาสุดๆ
ไม่มีใครรู้สึกว่า จางเทีย จะสร้างพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิตได้
สิบนาทีต่อมาในโรงอาหารแผนซีซิงภายใต้การจับตาของคนรอบๆ จางเทีย ได้ทำสัญญากับสาวๆทั้ง 12 แต่ละกลุ่มมีสัญญา 1 อัน รวมไปแล้วก็ 24 สัญญา
ถ้าสาวๆชนะ จางเทีย จะต้องจ่ายให้สาวๆคนละ 30 ทอง ถ้า จางเทีย จ่ายไม่ได้เขาจ่าย 10% ของทั้งหมดในแต่ละเดือน
แต่ถ้า จางเทีย ชนะ สาวๆต้องจ่ายเขาคนละ 90 ทอง ถ้าพวกเธอจ่ายไม่ได้ พวกเธอก็ต้องจ่ายอะไรที่เท่าเทียมกันมา
ที่ด้านล่างของสัญญาคือ – การพนันและดอกเบี้ยจากใครต้องได้มาจากเงินส่วนตัวที่ได้มาในเกาะนี้ ถ้ากลุ่มที่แพ้ไม่อาจจ่ายได้ พวกเขาจะต้องเลือกที่จะลดหนี้โดยทำงานต่างๆตามที่เจ้าหนี้ได้บอก
ในตอนที่เขาอ่านบรรทัดสุดท้ายนั้น จางเทีย ก็สายหน้าเพราะคิดถึงใบหน้าตื่นเต้นของสาวๆในตอนที่พวกเธอปรึกษากันในตอนสุดท้าย ในความคิดของพวกเธอแล้ว จางเทีย ไม่มีทางชนะได้และในที่สุดก็ต้องเป็นทาสของพวกเธอ นี่น่ะคือวิธีที่สาวๆทำต่อศัตรูของพวกเธอ พวกเธอน่ะใจแคบจริงๆ !
หลังจากที่เอาสัญญาแล้ว สาวๆก็เริ่มมองมาที่ จางเทีย ด้วยความพอใจ พวกเธอมั่นใจอย่างมากว่าจะชนะ มันเหมือนกับพวกเธอมองเห็น จางเทีย เป็นทาสไปแล้วในตอนที่เขาแพ้พนันและจะต้องมาขอให้พวกเธอยกโทษให้
จางเทีย เองก็เผยรอยยิ้มออกมา เขาเก็บสัญญาทั้ง 12 อันไว้โดยมีชื่อสาวๆเหล่านี้ ---- ดูยู่หาน, หลี่ชาช่า, จางเช่าหยุน, จางหวานจุน, หลี่ยู่โหรว, จางไคเว่ย, จางหยา, กูเมี่ยหรู , จางลี่ , เจาชี่หัว, จูเหลียงหยิง และ ดงหยาน
ในบรรดาสาวๆเหล่านี้มีแค่ห้าคนที่มาจากสมาคมจาง ส่วนคนอื่นๆนั้นมาจากสมาคมอื่น สาวๆที่ดูเหมือนจะแก่สุดนั้นชื่อ กูเมี่ยหรู นี่เองก็เป็นครั้งแรกของ จางเทีย ที่รู้จักชื่อสาวๆที่อยู่ในแผนกเดียวกับเขา
การต่อสู้ครั้งแรกระหว่าง จางเทีย กับสาวๆในแผนกเริ่มเป็นประเด็นร้อนแรงในแผนกซีซิงขึ้นมาในตอนกินข้าวเช้า
...
“ จางเทีย เราเป็นพี่น้องกันไม่ใช่เหรอ ? “ - ในตอนที่กินข้าวอยู่ เว่ยเว่ย ก็ได้ถาม จางเทีย ออกมา
“ แน่นอน ! “ - จางเทีย พยักหน้า
“ ไม่ใช่ว่าพี่น้องควรช่วยเหลือกันรึไง ? “
“ ใช่ !”
“ ไม่ใช่ว่าพี่น้องต้องแบ่งปันกันรึไง ? “
“ แน่นอน ! “ - จางเทีย มองไปที่ เว่ยเว่ย เขาไม่เข้าใจว่า เว่ยเว่ย ต้องการจะบอกอะไร – “บอกสิ่งที่เจ้าต้องการมา “
“ ได้ ข้าจะพูดตรงๆ.. .” – หลังจากที่สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้ว เว่ยเวย ก็ยิ้มออกมาพร้อมกับถูมือ – “ ข้าเองก็อยากจะพนันกับเจ้า ก็เหมือนกับที่เจ้าเขียนไว้ในข้อตกลงกับสาวๆแต่ข้าน่ะไม่ได้โลภเหมือนสาวๆหรอกนะ ข้าพนันแค่ 10 ทอง ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าจ่ายข้าตอนไหนก็ได้ ข้าจะไม่คิดดอกเบี้ย เอางี้เป็นไง
จางเทีย – “ .... “
...
ในตอนที่เขาออกมาจากแผนกและมุ่งหน้าไปที่หาด จางเทีย ก็ได้พบกับ จางไห่ และน้องชายของเขา จางไห่ซิ่น ที่ทางเดินของวังมังกรลับ
“ จางเทีย ข้าได้ยินมาว่าเจ้าแบกแร่ได้แค่ 100-200 กก.ต่อวัน ดูจากความเร็วแล้วเจ้าคงแบกแร่ 300 ตันใน 2 ปีไม่ได้ ไม่ต้องคิดถึงเงิน 300 ทองเลย ไอ้หนู เจ้าก็รู้ว่ามันยากที่จะหาเงินในเกาะนี้ จำที่เจ้าโม้ไว้ด้วย เจ้าน่าจะรู้ความแข็งแกร่งของตัวเอง เจ้าไม่ควรให้ข้าชนะง่ายๆสิ ข้าจะไม่รู้สึกสำเร็จอะไรเลยสักนิด ฮาฮา .. “
หลังจากที่แหย่ จางเทีย สักพัก จางไห่ ก็หัวเราะออกมาและเดินจากไป
จางเทีย ส่ายหน้า เพราะเขาคุ้นกับทักษะดำน้ำและความสามารถพิเศษของ Castle of Black Iron เขาไม่ได้สนใจที่จะเก็บแร่มากเท่าไหร่แต่เขาไม่คิดว่าเขาจะโดนคนอื่นมองแย่แบบนี้ โชคดีที่เขาคุ้นกับการดำน้ำและสามารถเคลื่อนที่ใต้น้ำได้สะดวกกว่าเดิม อีกอย่างแล้วเขาเพิ่งได้ Iron-Body Fruit มาเมื่อวานนี้ เขาสามารถดำลึกได้กว่า 150 ม.แล้ว มันถึงเวลาที่เขาจะโดดเด่นในวังมังกรลับสักที...
“ จางเทีย อย่าไปคิดมากกับคำพูดเขาเลย เพราะเจ้าน่ะอยู่ที่นี่มาได้แค่ 10 วัน เจ้าถือว่าทำได้ดีแล้ว “ – จางคีเหลียง ปลอบใจ
“ ไม่สำคัญหรอก ข้าไม่สนคำพูดเขาอยู่แล้ว “ – จางเทีย ยิ้มกว้างออกมา...
...
หนึ่งชั่วโมงต่อมาหลังจากที่อยู่ในน้ำไม่ถึง 20 นาที จางเทีย ก็ได้โผล่หัวออกมา หลังจากที่สูดลมหายใจเข้าไปอีกครั้งเขาก็เอาเชือกที่ปลายข้างหนึ่งผูกไว้กับปะการังแล้วดำลงไปน้ำอีกครั้ง หลังจากที่ดำไปได้ 2 นาที จางหยุนเฟย ก็โผล่หัวมาจากน้ำ ในตอนที่เขาเตรียมกลับลงไปดำอีกครั้ง จางหยุนเฟย ก็เห็นว่ามีเชือกเส้นหนึ่งผูกไว้ที่แนวปะการัง – “ ใครเร็วแบบนี้ ? เขาจะเร็วแบบนี้ได้ยังไง ? มันก็แค่ 20 นาทีที่เรามาที่นี่แต่เขากลับเก็บแร่ได้จนเต็มถุงแล้วเหรอ “
ในทะเล..
ตอนนั้น จางเทีย ไม่ได้ต่างจากปลาเลย ด้วยการเคลื่อนที่ขึ้นลงไปมา เขาได้บิดตัวพร้อมกับเชือกในมือ เขาพุ่งลงไปอย่างกับหอกและดำดิ่งลงไปในทะเล
เขาผ่านชั้นแรกของร่องน้ำไป...
เขาผ่านชั้นสองของร่องน้ำไป...
เขาผ่านชั้นสามของร่องน้ำไป..
จางเทีย ยังคงดำไปจนถึงชั้นหกของร่องน้ำ นอกจาก จางเทีย แล้วไม่มีใครมาถึงระดับความลึกแบบนี้ ในระดับชั้นน้ำนั้น มีแร่ที่ขนาดใหญ่ไปจนถึงหัวรึไม่ก็หินก้อนใหญ่ พวกมันเปล่งแสงสีฟ้าสลัวๆออกมาในทะเลและในโลกมืดมิดนี้ มันก็ทำให้ดูลึกลับอย่างมาก
จางเทีย พบว่าถุงเขาเต็มไปด้วยแร่จนทำให้เชือกนั้นตึง จากนั้นเขาก็ได้ยกมันขึ้นไปในน้ำ ตอนนั้นเองเขาได้เคลื่อนที่ขึ้นไปอย่างรวดเร็วและแบกถุงนั้นไปด้วย แต่มันน่าที่งเกินไปถ้าเขาทำแบบนั้น ดังนั้นแล้ว จางเทีย จึงเลือกใช้วิธีเก่าคือยกถุงนั้นขึ้นจากน้ำเอา
จางเทีย โผล่ขึ้นมาด้วยความเร็วเป็นสองเท่าจากที่เขาได้ดำลงไป
ด้วยเสียงระเบิดของน้ำ จางเทีย ได้โผล่หัวขึ้นมาที่ผิวน้ำใกล้ๆกับแนวปะการัง
บนแนวปะการังนั้น จางคีเหลียง และคนอื่นๆต่างก็หยุดพักและรอให้ใครบางคนโผล่ออกมาจากน้ำ
“ เจ้าเร็วแบบนั้นได้ไง ? เราเพิ่งเริ่มกันเองแต่เจ้ากลับได้แร่พอแล้วเหรอ ? “ - จางหงเชง มองไปที่ จางเทีย ด้วยสีหน้าทึ่ง
“ โฮ่โฮ๋ เร็วกว่าปกติจริงๆแหละ ! “ - จางเทีย ยิ้มและปีนกลับไปที่แนวปะการัง
“ นั่นเขา ! “ - หลังจากที่มองหน้ากัน คนอื่นๆต่างก็ช่วย จางเทีย ดึงเชือก พวกเขาตื่นเต้นอย่างมากกับแร่ที่ จางเทีย ได้มากมายในวันนี้ พวกเขาไม่เชื่อว่า จางเทีย จะหาแร่ได้เร็วแบบนี้ได้
“ ว๊าว โคตรหนักเลย... “
“ เชือกครึ่งหนึ่งของความยาว 300 ม.อยู่ในน้ำ จางเทีย เจ้าทำลึกกว่า 100 ม.จริงๆเหรอ ? พระเจ้า ! เจ้าอยู่ที่นี่มากี่วันแล้ว ? เจ้าไปมีทักษะดำน้ำดีๆแบบนี้ได้ไง ? “ - เว่ยเว่ย ถอนหายใจออกมา
จางเทีย ยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร เขายังคงดึงของออกมาจากทะเลอยู่
2-3 นาทีต่อมาเชือกก็ถูกดึงขึ้นมาจากน้ำ ไม่นานหลังจากนั้น จางเทีย ก็ได้เอาถุงขึ้นมาวางที่แนวปะกางรัง จางหยุนเฟย และคนอื่นๆต่างก็เข้ามาล้อมและเปิดถุงนั่น
มีแร่แค่สองก้อนที่อยู่ในถุงซึ่งกำลังเปล่งแสงสีฟ้าอ่อนๆออกมา
“ ว๊าว มันเป็นแร่ก้อนใหญ่จริงๆ ! แต่ละก้อนน่าจะหนัก 200-300 กก. ถุงนี้หนักอย่างน้อยก็ 500-600 กก... “ - จางหยุนเฟย อุทานออกมา – “จางเทีย เจ้าไปได้แร่ใหญ่แบบนี้มาจากไหน ? “
“ พวกเจ้าจะเห็นแร่ใหญ่แบบนี้อยู่ทุกที่ในทะเลชั้นที่หก ! “ - จางเทีย ยิ้มออกมาและพูดขึ้น
“ ชั้นหก ? “ – ทุกคนมองมาที่ จางเทีย ราวกับเห็นผี – “ เจ้าหมายถึงแร่พวกนี้อยู่ในทะเลชั้นหก ? “
“ แน่นอน ยิ่งลึกเท่าไหร่ก็ยิ่งง่ายที่จะเจอแร่ใหญ่ๆ เจ้าไม่รู้เรื่องนั้นเหรอ ? “
“ โอ้พระเจ้า ข้าจะตายแล้ว เทียบกันแล้วมัน.. “ – เว่ยเว่ย พึมพำออกมาด้วยน้ำเสียงแปลกๆ -“ ข้าไปได้แค่ขั้นสองเพื่อหาแร่ก้อนเล็กๆ แล้วจะมีใครไปถึงชั้นหกได้ยังไง ? “
“ คนที่ไปถึงชั้นหกได้น่ะไม่ได้มีมาตั้งหลายปีแล้ว ! “ – จางคีเหลียง แตะไปที่ก้อนแร่และถอนหายใจออกมา
ชั้นหกของร่องน้ำนี้ลึกกว่า 140 ม.ซึ่งเหมือนกับของเด็กๆในแผนกซีซิง คนส่วนมากในแผนกซีซิง นั้นไปได้แค่ชั้นสาม มีไม่กี่คนที่ไปถึงชั้นสี่ได้ ชั้นห้านั้นลึกกว่า 100 ม.ซึ่งเหมือนกับเหวสำหรับพวกเขาแต่เหวนี้น่ะเป็นแค่กระดาษที่ขาดได้ง่ายๆด้วย จางเทีย
“ เจ้าจะมีความสามารถแบบนี้ทีหลังเอง ข้าก็แค่โชคดี เอาล่ะ ข้าต้องแบกมันกลับ หลังจากนั้นข้าจะกลับมาเอาไปเพิ่มอีก.. “
หลังจากที่แบกกแร่กลับไปที่ฝั่ง จางเทีย ก็แบกถุงหนักกว่า 600 ก.และเริ่มมุ่งหน้าไปยังเส้นทางบนภูเขาซึ่งมันทำให้คนอื่นๆต้องทึ่งอีกครั้ง
ในวันนั้น จางเทีย ได้ส่งแร่ไปกว่า 3.2 ตันซึ่งทำให้ทั้งแผนกซีซิงต้องช็อก พวกเขาไม่เคยเห็นคนสุดยอดแบบนี้มานานกว่าหลายปีแล้วในแผนก
หลังจากมาถึงเกาะได้แค่ 10 วัน จางเทีย ก็เริ่มโดดเด่นขึ้นมาด้วยการกระทำที่ไม่เคยถูกพูดถึงมานานด้วยน้ำมือของเด็กวัย 16 ปี....