spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 283: สะดุดตา

หลังจากที่ทำงานมาหนึ่งวัน  จางเทีย ก็ได้รวบรวมแร่ได้แค่ 150 กก.ซึ่งเกือบจะได้น้ำหนักเท่าๆกับ จางหยุนเฟย

สิ่งที่ทำให้ จางเทีย ดูน่าสนใจคือรอยปูดที่หน้าผากของเขา

หนุ่มๆทุกคนต่างก็แปลกใจเมื่อเห็นรอยปูดนั้น พวกเขาเคยเห็นคนที่จม,โดนอัดโดยงูทะเลและโดนเม่นทะเลจัดการเอาซึ่งทำให้ขานั้นบวมอย่างกับเอวแต่พวกเขาไม่เคยเห็นคนที่ออกมาจากทะเลด้วยรอยปูดที่หน้าผาก

“ รอยปูดนั่นมันอะไรกัน ? “  - เว่ยเว่ย ถาม จางเทีย เพราะสงสัยในตอนที่เห็น จางเทีย แสยะยิ้มอยู่ตลอดแม้ว่าจะมีรอยปูด

“ ข้าว่ายเร็วไปแล้วไปชนกับหินที่ใต้ทะเล “ - จางเทีย ตอบทางความจริง

เมื่อได้ยินแบบนั้นคนอื่นๆต่างก็มองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมา  เว่ยเว่ย หัวเราะหนักบากจนท้องแข็ง –“ ไอย๊า ข้าไม่คิดมาก่อนเลยว่าเจ้าจะตลกขนาดนี้....”

คนเราจะว่ายน้ำเร็วขนาดไหนถึงจะไปชนหินใต้ทะเลได้ ? เหตุผลนี้มันน่ากระอักกระอ่วนจริงๆแม้ว่าจะตลกอย่างมากก็เถอะ

ทุกคนคิดว่า จางเทีย ไม่อยากบอกความจริงและหาเหตุผลอื่นมาอ้าง หลังจากที่หัวเราะกันสักพักคนอื่นๆก็ไม่ได้ถามเขาอีก

จางเทีย เองก็หัวเราะออกมาเพราะท่าทีของพวกนั้นเป็นไปตามที่เขาคาดไว้

หลังจากที่แลกแร่กับเงิน 15 เงินในวังมังกรลับ  จางเทีย ก็ได้ออกจากวังโดยไม่กินมื้อเย็น

ถ้าเขาไปที่ตลาดปลาหลังมื้อเย็น มันจะสายเกินไปที่จะซื้อปลาเพราะหลายร้านคงปิดไปแล้ว  ดังนั้น จางเทีย เลยตรงไปที่ตลาดปลาทันที

วันนี้ จางเทีย ได้มาถึงเร็วกว่าเมื่อวานหลายชั่วโมง ตลาดปลานั้นคึกคักกว่าเมื่อวานเป็นสิบเท่า

ทุกร้านยังคงขายของกันอยู่ มีหลายคนทำการซื้อขายกับเรือที่มาเทียบท่า มีผู้คนเดินไปมามากมาย ทำให้มันดูมีชีวิตชีวา

มีของจากทะเลหลายสิบอย่างที่ขายในตลาดอย่างพวกปล้ำลึก,ปลิงทะเล, กุ้ง, ปู, หอย  มีกุ้ง 7-8 แบบที่ขนาดและรูปร่างที่ต่างกันไป  จางเทีย รู้จักแค่ 5-6 แบบเท่านั้น รวมถึงปลาเกล็ดเงินที่เขาเห็นเมื่อวานด้วย

สำหรับ จางเทีย ที่เกิดมาในเมืองแบล็คฮ็อตแล้วและคุ้นเคยกับตลาดตั้งแต่เด็ก  แน่นอนว่าบรรยากาศคึกคักของตลาดนั้นทำให้เขารู้สึกเฉยๆ

จางเทีย เดินผ่านตลาดไปเรื่อยๆอย่างรวดเร็ว เขามองไปที่ร้านทั้งสองข้างทางทีละร้านๆ  หลังจากที่วนรอบตลาดมาหนึ่งรอบแล้ว เขาก็ต้องตกใจเพราะเขาพบว่ามีร้านมากกว่า 10 ร้านที่ขายปลาเกล็ดเงิน แต่ละร้านขายปลาพวกนี้เป็นถัง

“ บอสซู นี่คือปลาเสือหินวันนี้ ข้าได้เตรียมมามันไว้ให้โรงแรมของเจ้าเลย ...ฮ่ะ เพราะเราสนิทกัน ข้าจะเอาแค่ 20 เงินสำหรับ 1.75 กก. ... “

ในตอนที่เจ้าของร้านกำลังขายของอยู่นั้น เขาก็พบ จางเทีย ยืนอยู่ตรงหน้าเขา

“ อ๊าก ข้ามีปลาเกล็ดทรายน้อยมากเลยวันนี้ เจ้าจ่ายให้ข้าแค่ 85 ทองแดงก็พอ ! “

“ ไม่ต้องเปลี่ยนหรอก 1 เงินก็ดีอยู่แล้ว ถ้าคุณให้ผมมากกว่าเดิมครั้งหน้าก็ดี“ - จางเทีย ยิ้มและส่งเงินให้กับเขา

“ ฮ่ะ น้องชายนี่ใจกว้างจริงๆเลยแหะ ได้ ถ้าข้าได้เพิ่ม ข้าจะเอาให้เจ้าเพิ่มแต่จะคิดแค่ 1 เงิน ! “ – เจ้าของร้านรับเงินไปและตอบกลับอย่างพอใจ

“ ได้ ก็อย่างเช่นเคย ผมจะเอาถังไปใช้ก่อนสักพัก ! “- หลังจากที่พูดจบ จางเทีย ก็ได้เอาถังซึ่งเต็มไปด้วยปลาเกล็ดทรายไป

“ ไม่มีปัญหา แค่เอามาคืนก่อนข้าจะกลับก็พอ “

จางเทีย พยักหน้าแล้วยกถังปลาและวิ่งไปที่ชายฝั่งที่ไกลออกไป หลังจากนั้นสักพักหลังจากที่ปล่อยปลาพวกนั้นแล้ว เขาก็ได้เอาถังเปล่ามาที่ร้าน จากนั้นเขาก็ได้ซื้อปลาจากร้านอื่นแล้วเอามันลงในถังก่อนจะวิ่งไปที่ทะเลแล้วไปปล่อยปลาอีกครั้ง

ปลาเกล็ดทรายนี้ถูกอย่างมาก ใช้เงินแค่ 12 เงินเพื่อซื้อปลาพวกนี้จากทุกร้าน

วันนี้เขาได้ปล่อยปลาไปมากกว่าเมื่อวานเป็น 10 เท่า จางเทีย พอใจอย่างมาก เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะทำแบบนี้ได้

เพราะมีคนมากมายในตลาดจึงแทบไม่มีใครเห็นเด็กหนุ่มที่ซึ่งยกถังวิ่งไปมา ดังนั้น จางเทีย จึงทำงานสำเร็จโดยไม่เป็นที่สนใจ

หลังจากที่กวาดซื้อปลาเกล็ดทรายในตลาดแล้ว จางเทีย ก็ได้เอาถังเปล่าไปคืนเจ้าของร้านก่อนจะมุ่งหน้ากลับไปยังวังมังกรลับ ใช้เวลากว่า 1 ชม.กว่าเขาจะทำงานเสร็จ ในตอนที่เขากลับมา มันก็ได้เวลามื้อเย็นของแผนกซีซิงพอดี

ในหลายวันที่ผ่านมา จางเทีย ก็ยังคงทำการฝึกเหมือนเดิม  ในตอนกลางวันเขาจะไปเก็บแร่ หลังจากนั้นเขาจะวิ่งไปที่ตลาดปลาเพื่อซื้อปลาเกล็ดทรายแล้วเอามันไปปล่อย แต่ละวันเขาจะพัฒนาขึ้น ในตอนเย็นเขาจะฝึกทักษะหมัดเหล็กโลหิตในแผนกเพื่อเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการสร้างพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิต

หลังจากที่ปล่อยปลาพวกนั้นแล้ว  Fruits of Redemption ได้พัฒนาความสามารถของ จางเทีย ในเรื่องการต้านทานความเย็นและการรับรู้ทิศทางของน้ำเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ..

1%——11%——18%——36%——45%——57%——65%——72%——81%——

ในตอนที่ร่างกายของเขาได้พัฒนาขึ้น จางเทีย ก็เริ่มปรับตัวกับการใช้ฟังก์ชันส่งผ่านของ Castle of Black Iron ในทะเลได้ง่ายกว่าเดิม มันเริ่มง่ายกว่าเดิมสำหรับ จางเทีย ในการหายใจในน้ำ อีกอย่างแล้วเขาสามารถใช้แรงดึงทำให้เคลื่อนที่ในน้ำได้เร็วกว่าเดิม  โดยเฉพาะทักษะที่สองของเขา เขาได้เกือบลืมจุดประสงค์แรกของทักษะนี้คือเพื่อเพิ่มพลังงานให้กับ Castle of Black Iron เขาเริ่มฝึกทักษะนี้โดยสนแต่ความสามารถของตัวเอง

ในตอนที่ จางเทีย ว่ายน้ำลึกในทุกวัน  Iron-Body Fruit บนต้นไม้เล็กๆนั้นก็เติบโตอย่างรวดเร็ว หลังจากที่กิน Iron-Body Fruit   จางเทีย รู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงผลของ Iron-Body Fruit ก่อนที่จะกินมัน จางเทีย ดำน้ำได้เกือบ 100 ม. หลังจากที่กินมันแล้ว  จางเทีย สามารถทำลายสถิติเดิมไปถึง 120 ม.ได้ง่ยาๆในวันที่สอง

ยิ่งเขาดำลึกเท่าไหร่ แรงกดดันจากน้ำทะเลก็ทำให้เขาต้องทนมากกว่าเดิมซึ่งเพิ่มความกดดันให้กับร่างกายและเพิ่มความเร็วในการเติบโตของ Iron-Body Fruit  ผลก็คือ Iron-Body Fruit ผลใหม่นั้นสามารถทำให้ จางเทีย ท้าทายความลึกที่มากกว่าเดิมได้

การบ่มเพาะของ จางเทีย ก็เริ่มที่จะเกือบถึงจุดสูงสุด

การใช้ทะเลเป็นดั่งค้อนแล้วฟาดตัวเอง   จางเทีย ได้เกิดความสงบขึ้นมาในจิตใจ ในแต่ละคืนตอนที่เขาฝึกใน Trouble-Reappearance Situation ที่ห้องของเขา  จางเทีย จะเล็งเป้าหมายไปที่การถึงขีดจำกัดตัวเองในทะเลโดยให้ตัวเองตายไปเลย หลังจากที่ จางเทีย รู้ถึงความหนาวเย็น,ความมืด,ความดันที่ไม่รู้จับและในที่สุดก็หมดสติไปเพราะตาย เขาก็รู้สึกว่าราวกับมาเกิดใหม่ในตอนที่เขาตื่นขึ้นมา จากนั้นเขาก็จะเหมือนเป็นคนใหม่ที่ซึ่งกลัวทะเลน้อยลงกว่าเดิม

ระหว่างหลายวันมานี้ข่าวเรื่องการพนันของเขากับคนอื่นได้แพร่กระจายไปทั่ววังมังกรลับ  พวกเขาต่างก็สงสัยว่าใครกล้าที่จะมาพนันเงิน 300 ทองว่าตัวเขาจะสร้างพลังฉีต่อสู้เหล็กโลหิตซึ่งเป็นทักษะต่อสู้ลับของตระกูลจักรพรรดิของอาณาจักรนอแมนได้

ทุกคนเมื่อได้ยินข่าวนี้แล้วรู้สึกว่า จางเทีย น่ะบ้า แต่ จางเทีย ไม่ได้บ้า   เขากลับทำตัวเหมือนปกติ ดังนั้นแล้วสายตาของผู้คนรอบๆจึงเริ่มแปลกไปจากเดิม

นอกจากพนันแล้วยังมีเรื่องที่ จางเทีย พูดถึงสาวๆด้วย อย่างแรกคือ – สาวๆทุกคนเกิดมาใจแคบและบ้า  อย่างที่สองคือ – ผู้ชายน่ะมี 12 ราศี ส่วนผู้หญิงมีแค่ราศีเดียวคือลูกข่าง  ด้วยสองคำพูดนี้และความสามารถของ จางเทีย ก่อนหน้านี้ซึ่งทำให้สาวๆไปพูดกันปากต่อปาก  จางเทีย ได้กลายเป็นศัตรูกับสาวๆทั้งหลายในวังมังกรลับในเวลาไม่ถึง 2 อาทิตย์

หลายวันมานี้ในตอนที่เขากินข้าวที่โรงอาหาร จางเทีย น่ะรู้สึกได้ว่าสาวๆในแผนกซีซิง ต่างก็กรอกตาใส่เขาและส่งรังสีอาฆาตออกมา  ในตอนที่ จางเทีย พูดเรื่องพวกนั้นออกมา เด็กผู้ชายหลายคนที่ไปเก็บแร่ต่างก็ได้ยินเรื่องนี้  ดังนั้น จางเทีย ไม่รู้ว่าไอ้บัดซบคนไหนที่เอาเรื่องนี้มาบอกให้สาวๆฟังซึ่งทำให้สถานการณ์มันแย่กว่าเดิม

‘ เหี้ย ! ‘ จางเทีย ได้แต่ด่าในใจ

เช้านี้ในตอนที่ จางเทีย แปรงฟันและล้างหน้าก่อนจะมุ่งหน้าไปกินข้าวช้า เขาก็เจอสาวๆจำนวนมากมาขวางทางไว้ที่ทางเข้าโรงอาหาร

พวกเธอดูหงุดหงิดกันอย่างมาก ในตอนที่เขาเห็นพวกเธอขวางทางอยู่และมองมาที่เขาด้วยสายตาที่คมกริบ ใจของ จางเทีย ก็เต้นรัวเพราะเขารู้ว่าพวกเธอต้องมาหาเรื่องเขาแน่

“ จางเทีย เรามีเรื่องจะถามเจ้า เจ้ากล้าตอบคำถามเรามั้ย ! “ – ผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าจะอยู่ในระดับ 6 ที่ดูแก่กว่า จางเทีย 1-2 ปีได้เดินเข้ามาหาเขาและทำท่าทีเย็นชา

จางเทีย มองไปที่หน้าอกของเธอและประมาณได้ว่าน่าจะมีขนาด 34D  เขากลืนน้ำลายและแสดงสีหน้าเหมือนผู้ชนะ

“ ข้าขอโทษ ข้าไม่เคยรับรักจากสาวๆเยอะแบบนี้มานานแล้ว ข้าไม่คิดว่าแม้ว่าจะทำตัวไม่สะดุดตาเพราะข้าเอาแต่สนใจเรื่องการบ่มเพาะและเรียนรู้แต่ข้าคงไม่มีเวลามาสนใจเรื่องรักๆหรอก  เก็บคำพูดของพวกเธอไว้เถอะ อย่าพูดออกมาเลย  จำไว้เป็นความทรงจำในวัยรุ่นที่สวยงามก็พอ แบบนี้เป็นไง ?”
ในเสี้ยววินาทีสาวๆต่างก็พากันอึ้งกับคำพูดของ จางเทีย  ไม่นานหลังจากนั้นหน้าของพวกเธอต่างก็ซีดเผือด....