spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 275: กฎข้อแรกของโลก

จางเทีย เดินตามเด็กหนุ่มสี่คนนั้นและสังเกตไปถึงเด็กหนุ่มพวกนั้นที่กัดฟันแน่นพร้อมกับแบกถุงที่หลัง  จางเทีย เริ่มรู้สึกแปลกๆกับวังมังกรลับ

ก่อนที่จะเข้ามาที่วังมังกรลับ  จางเทีย คิดถึงฉากที่เขาเข้ามาเป็นครั้งแรก ในความคิดของเขานั้นจะมีชายแก่ที่มีผมขาวและหนวนกำลังถือหนังสือคอยสั่งสอนศิษย์ ผู้ดูแลตาเดียวที่คอยสั่งสอนเด็กๆภายใต้แสงอาทิตย์ , อาวุธมากมายและหนังสือทักษะมากมายที่ถูกวางไว้ตรงหน้าเขาซึ่งยากที่จะเลือกได้   จางเทีย คิดถึงฉากนั้นแต่ไม่คิดว่าจะมีทาสที่ทำงานหนักที่คอยยุแหย่เขา --- ยินดีต้อนรับสู่วังมังกรลับ

ในบรรดาเด็กทั้งสี่คนตรงหน้า จางเทีย  คนที่อ่อนแอนที่สุดนั้นคือคนที่แบกถุงไว้ที่หลัง  ชายคนนั้นยังเป็นคนที่เตี้ยที่สุดด้วย ในตอนที่เขาเดินออกมาจากปราสาทและมาถึงทางภูเขา เด็กหนุ่มคนนั้นรู้สึกได้ถึงความเบาที่เท้าตัวเองและเดินไปข้างหน้าต่อ  ต้องขอบคุณ จางเทีย ที่ซึ่งอยู่ด้านหลังเขานั้นมีสายตาที่เฉียบคมและเห็นว่าถุงที่หลังนั้นคอยรักษาสมดุลของชายคนนั้นไว้

“ ให้ฉันช่วยมั้ย? “ - จางเทีย ยิ้มออกมาและตรงไปที่ถุงที่หลังของเด็กหนุ่มคนนั้น  น้ำหนักของถุงนี้หนักไม่ถึง 150 กก. ซึ่งเป็นเรื่องเล็กสำหรับ จางเทีย  หลังจากที่รับถึงนั้นมา  จางเทีย ก็พบว่าผิวที่ไหล่ของชายคนนั้นเป็นแผลเริ่มเผยให้เห็นเนื้อข้างใน

“ อ๊าก ไม่จำเป็น เดี๋ยวฉันก็ไม่เป็นไร .. “ – น้ำตานั้นเริ่มซึมออกมาและเด็กหนุ่มนั่นก็เริ่มลุกขึ้นยืนอย่างมั่นคง

“ หยุนเฟย เป็นอะไรมั้ย ?” – เด็กที่แข็งแรงกว่าตรงหน้าหยุดและหันกลับมาถาม

“ ไม่เป็นไร ฉันแค่เดินผิดจนเกือบล้ม “

“ งั้นพักสักเดี๋ยว อีกไม่นานเขาก็ไปถึงศูนย์อุปกรณ์กันแล้ว “

“ ดีเลย ! “ - หยุนเฟย ตอบกลับพร้อมกับมองไปที่ จางเทีย – “ ขอบคุณแต่ฉันต้องแบกมันไปด้วยตัวเอง ถ้านายช่วยฉัน พวกนั้นก็จะไม่จ่ายฉัน นี่คือกฎของวังมังกรลับ – ห้ามให้คนอื่นช่วยงานของอีกคน “

เมื่อเห็น หยุนเฟย ดื้อด้านและเรียนรู้กฎที่นี่  จางเทีย ก็ได้ส่งถุงคืนให้กับเด็กคนนั้น  เขาเริ่มสงสัยกฎของวังมังกรลับมากกว่าเดิม

พวกนั้นยังคงเดินต่อไปข้างหน้า ต้องขอบคุณที่ไม่ถึง 100 ม.ก็ไปถึงทางเดินหิน ตอนนั้น จางเทีย ก็ได้ยินเสียงระฆัง

เมื่อเดินผ่านป่าไผ่และแม่น้ำตื้นๆแล้ว จางเทีย ก็พบกับปล่องควันและเตาหลอมข้างนอกกำแพงสูง ส่วนบ้านนั้นมีป้ายว่า ‘ ศูนย์อุปกรณ์ ‘  โผล่มาตรงหน้า จางเทีย

จางเทีย และเด็กเหล่านั้นได้เดินไปที่ลาน ที่ด้านซ้ายของประตูบ้านนั้นเป็นคลังเก็บของ  จางเทีย ตามเด็กเหล่านั้นไปที่คลังและได้ดึงของออกมาจากถุง  หลังจากนั้นพวกนั้นก็ได้เอาไปชั่งน้ำหนัก   จางเทีย พบว่าของด้านในพวกนั้นเป็นแร่ที่ส่องแสงสีฟ้าซีดๆออกมา

คนดูแลเองก็เป็นเด็กอายุ 15-16 ปี ในตอนที่พวกนั้นชั่งน้ำหนักนั้น พวกเขาก็บอกน้ำหนักออกไป หลังจากนั้นเด็กหนุ่มก็ได้เอาเงินออกมาจากลิ้นชักข้างๆและเอาให้เด็กพวกนั้นทีละคนๆซึ่งทำให้พวกนั้นดีใจกันอย่างมาก

“ แร่ฟ้าหนักทั้งหมด 241 กก.เป็นเงิน 24 เงิน.. “

...

“ แร่ฟ้าหนักทั้งหมด 203 กก.เป็นเงิน 20 เงิน.. “

.....

“ แร่ฟ้าหนักทั้งหมด 195 กก.เป็นเงิน 19 เงิน.. “

…

“ แร่ฟ้าหนักทั้งหมด 148 กก.เป็นเงิน 14 เงิน.. “

“ อ๊าก นี่มันน่าเสียดายสุดๆ อีกแค่ 2 กก. หยุนเฟย ก็จะได้เงิน 15 เงิน ! “ – เด็กหนุ่มอีกคนถอนหายใจออกมา เมื่อได้ยินแบบนั้น  จางเทีย พบว่า หยุนเฟย นั้นกำหมัดแน่น ในตอนนั้น จางเทีย ก็เข้าใจเรื่องการจ่ายเงิน --- 10 กก.ของแร่ฟ้าเท่ากับเงิน 1 เงิน น้อยกว่า 10 กก.จะไม่คิดรวม

“ นายเองก็จะมาที่นี่ทีหลังด้วย “ – เด็กหนุ่มที่แข็งแรงนั้นได้เอาเงินใส่ไปในกระเป๋าตัวเองแล้วบอกกับ จางเทีย

“ ทุกคนที่เข้ามาในวังมังกรลับต้องทำงานแบบนี้กันหมดเลยเหรอ ? “ – จางเทีย ถามออกมา

“ ใช่ ทุกคนที่เข้าวังมังกรลับควรที่จะส่งแร่ฟ้า 30,000 กก.ให้ได้ก่อนและได้เงิน 30 ทองเป็นค่าที่อยู่ส่วนตัวบนเกาะ  มันเป็นกฎ “ – เด็กหนุ่มคนนั้นหันหลังกลับมาและนึกบางอย่างออก – “ เออใช่ ฉัน จางคีเหลียง นายชื่ออะไร ?”

“ ฉัน จางเทีย ! “

“ ฉัน เว่ยเว่ย ! “ – เด็กหนุ่มที่บอกว่ายินดีต้อนรับเองก็แนะนำตัวด้วย

“ ฉัน จางหงเชง ! “

“ ฉัน จางหยุนเฟย ! “

หลังจากที่แนะนำตัวกันแล้ว ทุกคนก็เริ่มคุ้นเคยกันมากกว่าเดิม

“ ไปกัน ไปพักกันดีกว่า เพื่อที่จะได้เอาแร่พวกนั้นกลับมา เราต้องอยู่ข้างนอกเกือบ 2 วัน วันนี้เราจะพักก่อนที่จะกลับไปในวันพรุ่งนี้ “ – จางคีเหลียง โบกมือและพูดขึ้น คนอื่นๆเองก็พยักหน้า

หลังจากนั้น จางเทีย และคนอื่นๆก็ออกจากศูนย์อุปกรณ์ไป

แผนกซีซิงนั้นอยู่ไม่ห่างจากศูนย์อุปกรณ์ เมื่อเดินออกจากประจูของศูนย์อุปกรณ์แล้วพวกเขาก็เดินไปทางทิศตะวันออกของเนินเขา 200 ม.ไปตามทางเดินหินในป่าไผ่ก่อนที่จะไปถึงที่นั่น ตามทางนั้นจากการแนะนำของพวกนั้น จางเทีย ได้เข้าใจหลายๆอย่าง

คนที่นี่ต้องเจอกับสิ่งสำคัญที่สุดในโลกนั่นคือการหาเงิน !

ในเรื่องเงินแล้ว คุณสามารถถือได้ว่ามันเป็นยาเลยก็ได้แต่คุณจำเป็นที่จจะต้องมีมัน ดังนั้นแล้วคุณต้องรับความสำคัญของมันให้ได้

เด็กทุกคนที่เข้ามาควรที่จะเรียนรู้วิธีการเอาตัวรอดด้วยตัวเองบนเกาะแทนที่จะมาสนใจเรื่องทักษะต่อสู้,ความรู้ลึกลับ, บทความและกฎที่ดูแลประเทศ

คนใหม่แต่ละคนที่เข้ามาในแผนกซีซิง พวกเขาจะมีเวลา 3 วันให้ปรับตัวเข้ากับที่นี่ ระหว่างนั้นคุณสามารถกินอยู่ได้ฟรีๆ หลังจาก 3 วันแล้วคุณต้องคิดหาวิธีรอดบนเกาะนี้เพราะจากนั้นแผนกจะไม่ให้อาหารและที่พักฟรีๆ

คนเราต้องจ่ายเงิน 5 เงินกับที่พักและ 2 เงินกับค่าอาหาร รวมๆแล้วก็ 7 เงินในแต่ละวัน  การติดหนี้ก็ทำได้แต่มันจะเพิ่ม 5% ต่อวัน  การคำนวณของมันก็ถือว่าน่าสนใจ ถ้าเครดิตสูงเท่า 1 ทอง ถ้าคุณจ่ายไม่ได้ คุณก็ต้องออกจากวังมังกรลับไป

“ นายหมายถึงเราออกจากเกาะนี้ได้  ?” - จางเทีย ถาม

“ ออกจากเกาะนี้ ?” -เว่ยเว่ย กัดฟันแน่และเยาะเย้ยออกมา – “ อย่าฝันไปเลย พวกคนที่โดนขับไล่จากวังตระกูลจางน่ะไม่ได้รับอนุญาติให้ออกจากเกาะ พวกเขาต้องทำเงินเพื่อจ่ายหนี้ ถ้าใครติดเงิน 1 ทอง ในตอนที่เขาโดนไล่ออก เขาต้องจ่าย 2 ทองในสองอาทิตย์ในค่าดอกเบี้ย 5% ต่อวันด้วย หลังจากนั้น 1 เดือนก็ต้องจ่าย 7 ทอง ยิ่งติดหนี้นานเท่าไหร่ก็ยิ่งเพิ่มหนี้มากเท่านั้น พวกคนที่โดนไล่ออกจากวัง ถ้าไม่อาจจ่ายหนี้ได้ในครึ่งปีแรก พวกเขาอาจต้องอยู่ที่เกาะนี้ไปชั่วชีวิต.. “

“ อยู่บนเกาะไปชั่วชีวิตเลยเหรอ ? “ - จางเทีย รู้สึกขนลุกในใจ – “ มีคนเป็นแบบนั้นมั้ย ? “

“ มีสิ ! “ – จางคีเหลียง ตอบกลับ – “ คนที่ไม่อาจจ่ายหนี้ 1 ทองได้นั้นและไม่อาจเอาตัวรอดบนเกาะได้นั้นถือว่าเป็นขยะของตระกูล มันจะดีกว่าถ้าเก็บพวกนั้นไว้ที่นี่ดีกว่าจะปล่อยพวกนั้นออกไปหาเรื่องสร้างปัญหาด้านนอก “

“ มีกฎของวังมังกรลับในแผนกซีซิง ถ้านายไปที่นั่น นายจะรู้ว่านายจำเป็นต้องใช้เงินในหลายๆที่... “ – จางหยุนเฟย พูดต่อ

ในตอนที่พวกเขาคุยกันอยู่ พวกเขาก็ได้มาถึงที่แผนก

แผนกซีซิงเป็นพื้นที่สี่เหลี่ยมหลายขั้น มีศาลา,สวน,บ่อปลาและสนามฝึกที่มีพื้นที่รวมกันกว่า 1334-2001 ตร.ม.  ในพื้นที่ฝึกนั้นจะมีอาวุธทุกแบบ  ในตอนที่พวกเขาไปถึง จางเทีย ก็ไม่เห็นใครนอกจากชายแก่ชุดเขียวที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ด้านนอกประตูแผนกที่ซึ่งมองออกไปด้วยสายตาที่ว่างเปล่าไปยังโต๊ะหินใต้ต้นไม้ เขาได้ยินแต่เสียงนกกับแมลงในสวนซึ่งทำให้รู้สึกสดชื่นอย่างมาก

“ นายเห็นชายแก่นั่นมั้ย ? เขาน่ะอยู่ในเกาะมากกว่า 50 ปี เพราะเขาหาเงินใช้หนี้ไม่ได้ตอนเขายังเด็ก เพราะตอนนี้เขาแก่แล้วและเป็นสมาชิกของตระกูลจาง เขาเลยถูกดึงตัวกลับมาที่นี่ให้ดูแลประตูแผนก ! “ - จางหงเชง พึมพำให้ จางเทีย ฟัง

“ อ๊าก ! “ - จางเทีย เริ่มตกใจขึ้นมาจริงๆ

“ นายจะตะโกนดังๆไปทำไม ? ฉันเพิ่งคิดเรื่องที่วิเศษอยู่แท้ๆแต่ต้องมาตกใจเพราะเสียงของนายนี่แหละ  ดูที่ผมกับหน้าสกปรกๆของนายสิ ผู้ดูแลนายไปไหน ? ฉันจะสั่งสอนเขาด้วย ! “ – ดูเหมือนว่าคำพูดของพวกเขาจะไปรบกวนชายแก่ เขาได้เงยหน้าขึ้นมาและด่า จางเทีย กับคนอื่นๆ  หลังจากนั้นเขาก็ได้เอาเบี้ยสีดำจากข้างๆโต๊ะและก้มหน้าลงพร้อมกับขมวดคิ้วลงอีกครั้งแล้วเล่นหมากรุกของเขาต่อ

จางเทีย และคนอื่นๆมองหน้ากันแล้วแลบลิ้นออกมาพร้อมกับรีบเดินเข้าไปข้างใน

“ ห้อง 73 อยู่ตรงนั้น กฎและข้อบังคับของวังมังกรลับก็อยู่ที่ศาลาข้างๆบ่อ “ - จางคีเหลียง ชี้ไปสองที่ในแผนก – “ เราจะกินมื้อเย็นกันตอน 6 โมงในโรงอาหารตรงนั้น เราต้องกลับไปที่ห้องของเราเพื่อพักผ่อนก่อน ! “

“ ได้ “ - จางเทีย พยักหน้าพร้อมกับแยกกับทุกคน

จางเทีย หยิบกุญแจขึ้นมาแล้วเดินไปที่หน้าห้องตัวเอง ในตอนที่เขาเปิดประตูเข้าไป เขาก็มองด้วยสีหน้าว่างเปล่าไปยังห้องที่ว่างเปล่าอยู่สักพัก

“ เหี้ย ! “

...

10 นาทีต่อมาหลังจากที่รู้สถานการณ์แล้ว  จางเทีย ก็ได้ไปที่ศาลาที่มีกฎและคำสั่งต่างๆของวังมังกรลับและอ่านมันอย่างระมัดระวัง  ตอนนั้นเขาก็ได้เข้าใจเรื่องวังมังกรลับ

พวกคนที่มายังแผนกนี้คือพวกมาใหม่ พวกมาใหม่ทุกคนต้องมีมาตรฐานสองอย่างก่อนที่จะออกจากแผนกซีซิงไปได้ อย่างแรกคือต้องไปถึงระดับ 6 เพื่อที่จะกลายเป็นนักสู้ที่สร้างพลังฉีต่อสู้ได้  อย่างที่สองส่งแร่ฟ้า 30,000 กก.

หลังจากที่ออกจากแผนกซีซิงแล้วจะเข้าไปยังแผนกหลิงเทียนซึ่งสูงกว่า 1 ระดับ  คนนั้นต้องเริ่มชีวิตของตัวเองในวังมังกรลับ  การเข้าไปในแผนกหลิงเทียน คนนั้นจะได้ทรัพยากรมากมายของวังมังกรลับแล้วก็ต้องจ่ายมากกว่าเดิมด้วย แม้ว่าจะต้องจ่ายอย่างน้อย 7 เงินสำหรับค่าที่พักและอาหารในแต่ละวันในแผนกซิซิงแต่ค่าใช้จ่ายจะเป็นอย่างน้อย 30 ทองต่อเดือนจนเกือบ 1 ทองต่อวันในที่แห่งนั้น

30 ทองที่ได้มาจากการส่งแร่ 30,000 กก.ในแผนกซีซิงนั้นสามารถทำให้คนในแผนกหลิงเทียนอยู่ได้แค่หนึ่งเดือน

เมื่ออ่านถึงตอนนั้น จางเทีย ก็เกือบด่าออกมาดังๆ – “ เงิน 1 ทองต่อวันสำหรับค่าใช้จ่ายส่วนตัว ?  “

แต่ก็ได้มีอีกบทความที่ทำให้ จางเทีย ใจเย็นลง

---- เงินนั้นมีอำนาจ มันคือของพื้นฐานของอิสระ ถ้าทำเงินได้ไม่มากพอ อิสระนั้นก็เป็นเพียงภาพลวงตา

จางเทีย เข้าใจความหมายที่แท้จริงของกฎ การบังคับให้คนที่นี่โหยหาอิสระและเงิน ส่วนที่ดีที่สุดของเงินนั้นคือต้องก้าวข้ามมันแทนที่จะมาจมปลักกับมัน พวกที่มีความคิดแบบแรกนั้นคือพวกที่มีอำนาจ พวกหลังน่ะคือพวกอ่อนแอ….

พวกคนที่เอาตัวรอดได้ด้วยตัวเองในเกาะนี้ซึ่งมีแต่สิ่งมีชีวิตที่อันตรายนั้นสามารถทำเงินเพื่อรอบได้ในตอนที่พวกเขากลับไปที่ดินแดนหลัก  พวกคนที่เอาตัวรอดไม่ได้นั้นทำได้แต่ทำงานหนักแทนและในที่สุดก็ต้องโดนข้อห้ามอย่างอื่นเข้า

หลังจากที่รู้เรื่องนี้แล้ว จางเทีย ก็ยอมรับกฎของเงินไว้ในใจ แทนที่จะมารังเกียจกฎพวกนี้แบบคนอื่น

‘ ก็แค่ทำเงิน ฉันไม่คิดว่าฉันจะแพ้ให้กับใครในเรื่องนี้ ถ้าคนอื่นทำได้ ฉันเองก็ต้องทำได้ แม้ว่าจะต้องเลียนแบบพวกนั้นก็เถอะ ! “ - จางเทีย พึมพำ

ในตอนที่เขาอ่านกฎที่เหลือ ในที่สุด จางเทีย ก็รู้ถึงข้อดีของการเข้ามาที่นี่

ทุกคนได้ปลุกสายเลือดขึ้นมานั้นจะได้รับคะแนนตระกูล 100 คะแนนไปทันทีซึ่งสำหรับคนที่ซึ่งไม่มีพื้นฐานในทักษะต่อสู้นั้นสามารถใช้มันแลกกับเทคนิครึทักษะต่อสู้ที่ช่วยให้พวกเขาสร้างพลังต่อสู้ฉีขึ้นมาได้,การยกระดับไปยังระดับ 6 และการทำหน้าที่ในการส่งแร่ 30,000 กก.

แร่ฟ้าพวกนี้ไม่ได้อยู่บนดินแต่กลับอยู่ในทะเล ก่อนที่จะแบกแร่เหล่านั้นจากใต้ทะเลมาได้ คนเราต้องชำนาญเทคนิคลับที่ให้พวกเขาอยู่ใต้น้ำและเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระ

ทักษะการดำน้ำแบบปลาเบื้องต้น ---

การแลกเปลี่ยน : คะแนนตระกูล 50 คะแนน

ส่วนการแลกเปลี่ยน : เขตเทคนิคของวังมังกรลับ

ในตอนที่เขาอ่านเจอมัน จางเทีย ก็มีความคิดขึ้นมา – “ ฉันสงสัยว่าผลไม้แบบไหนที่ฉันจะได้จากการปล่อยปลา ... “