spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 239: ร่างกายฟื้นตัวระดับเริ่มต้น

ในหลายวันต่อมา ชาวสวนต่างๆก็หายกังวลว่า จางเทีย จะไม่ซื้อไส้เดือนของพวกเขาก็เริ่มราวใจ   จางเทีย ได้มาอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้ ไม่ใช่แค่คอยซื้อไส้เดือนแต่ยังเพิ่มการซื้อบ่อยๆด้วย เขาได้จ้างผู้ชายหลายคนที่ว่างไปช่วยเขาซื้อและปล่อยไส้เดือนด้วย

เขาจ่ายเงิน 3 เงินต่อวันซึ่งเพียงพอให้หลายคนในหมู่บ้านใช้ได้อีกนาน

หลังจากที่ย้ายมาที่นี่ ในวันแรก จางเทีย ได้จ้างคนและซื้อไส้เดือนของ 3 บ้าน

ในวันที่สองเข้าจ้างคน 18 คนและซื้อไส้เดือน 10 บ้าน

ในวันที่สามเขาได้จ้างคน 40 คน คนจำนวนมากสำหรับ  จางเทีย ในวันนั้นและได้ช่วยให้เขาซื้อไส้เดือนถึง 20 บ้าน

ในวันที่สี่เขาได้จ้างคน 60 คนเพื่อซื้อไส้เดือนอีก 60 บ้าน

ในวันที่ห้าเขาได้จ้างคนกว่า 100 คน ผู้ชายทุกคนในหมู่บ้านที่ว่างเริ่มทำงานและในวันนั้นเอง ไส้เดือนของหมู่บ้านก็ได้กลับคืนสู่ธรรมชาติ เพราะเขาได้ปล่อยไส้เดือนไปมากมายวันนี้ จางเทีย รู้สึกได้ถึงพลังงานแปลกๆ พลังงานที่ทำเขานึกถึงแสงสว่างและความสุข

วันนี้แม้ว่าพวกเขาจะเสร็จงานกันสายแต่หลายคนในหมู่บ้านต่างก็มีความสุข เพราะ จางเทีย ได้จ่ายให้พวกเขาเพิ่มอีก 1 เงิน อีกอย่างแล้วไม่มีใครกังวลว่าเมื่อไหร่ไอ้งี่เง่านี้จะหนีไปเพราะในที่สุดก็ขายไส้เดือนได้หมด สิ่งที่พวกเขาทำในวันนี้ก็ทำให้พวกเขามีความสุขกันอย่างมาก

และครอบครัวของ แฮนนา เองก็ด้วย จางเทีย ได้จ่างพวกเขา 10 เงินเมื่อวานเพื่อให้พวกนั้นเตรียมมื้อเย็นฉลองในคืนนี้ แม้ว่าพวกเขาไม่รู้ว่าทำไม จางเทีย ถึงอยากฉลองแต่เมื่อ จางเทีย  จ่ายเงินมาให้พวกเขา พวกเขาก็ต้องฉลอง ในที่อย่างเชฟวี่ มันอาจจะใช้เงินไม่ถึง 7 เงินเพื่อเตรียมอาหาร ความใจกว้างของ จางเทีย ทำให้ ฮาเร่ นั้นเผยรอยยิ้มออกมา

หลังจากที่อยู่กับ ฮาเร่ ไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์ สมาชิกทุกคนในครอบครัวนั้นต่างก็พบว่า จางเทีย น่ะเข้ากับคนง่าย แม้แต่หมาของ ฮาเร่ จะฉีกเสื้อผ้าเขาไปซึ่งเขาได้ซักและตากมันไว้  จางเทีย ก็ยังหัวเราะออกมาดังๆและไม่ได้สั่งให้ใครรับผิดชอบ

เขาไม่ได้โทษหมาเช่นกัน ยิ่งกว่านั้นหลังจากมื้อเย็นของทุกวัน เมื่อ จางเทีย เห็นหมาตัวนั้น เขามักจะเล่นกับมันโดยการโยนกระดูกให้มันด้วย,ลูบหัว, เกาท้อง, ทำให้หมาสบายจนกลิ้งไปมากับพื้น

ดังนั้นแล้วในตอนที่หมาเห็น จางเทีย  มันมักจะส่ายหางไปมา คนที่ทำให้หมาชอบแบบนี้ได้ก็ต้องทำให้คนชอบได้ง่ายๆ

หลังจากที่ให้เงินก้อนสุดท้ายกับชาวบ้านที่ซึ่งมีแต่รอยยิ้ม มันก็ดึกแล้ว เมื่อเห็นค่าตอบแทนในวันนี้ ชาวบ้านทุกคนในเชฟวี่ก็ได้ยิ้มออกมาและขอบคุณ จางเทีย ก่อนที่จะกลับไปที่บ้านตัวเองและทานมื้อเย็น  จางเทีย รู้สึกราวกับเขาปลดภาระ 500 กก.ในตัวซึ่งทำให้รู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก

เขารู้ว่าเขาจะฟื้นตัวเต็มที่ก็วันนี้ เมื่อวานแผลในตัวเขาน่ะฟื้นฟูขึ้นมาได้ 93.6% ดังนั้นหลังจากที่ปล่อยไส้เดือนที่เหลือหมด Fruit of Redemption แน่นอนว่าต้องทำให้เขาหายดี มันอาจทำให้เขาต้องแปลกใจอีกเพราะฟังก์ชันการทำงานของ Fruit of Redemption นั้นส่งผลกับ DNA และยีนส์ของเขาซึ่งเกี่ยวข้องกับความสามารถในการฟื้นตัวของไส้เดือน

จางเทีย เคารพความอึดของไส้เดือนอย่างมาก

วันนี้มีบางอย่างพิเศษเกิดขึ้นจริงๆ จากตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้  จางเทีย รู้สึกได้ถึงพลังแห่งความพอใจที่ไหลในตัวเขา เหมือนกับน้ำพุใต้ดินที่นำพาความสุขที่ไม่คาดคิดมาสู่ร่างกายเขาและวิญญาณ

ประโยชน์จากเรื่องนี้คือ จางเทีย พบว่าทุกสิ่งดูสดชื่นไปหมด แม้แต่ที่สกปรกเองก็ยังดูวิเศษ นี่คือผลของการปล่อยไส้เดือน ผลวันนี้ดูจะแรงกว่าเดิมหลายสิบเท่า

‘ นี่คือความรู้สึกหลังจากที่ยีนส์และ DNA ของฉันทำงานรึเปล่า ? ‘

เขาเดินไปตามทางแล้วคิดเรื่องนี้ด้วยความตื่นเต้น ตอนนั้นเองเขาพบว่าทุกที่นั้นสว่างไสว มันเย็นแล้วแต่มันสว่างเหมือนตอนกลางวันได้ยังไง ? เขาเห็นทุกอย่างชัดเจนรวมถึงเส้นทาง, ต้นไม้และแม้แต่กองฟางที่อยู่ไม่ไกลจากเขา

จางเทีย อึ้งและหยุดเดิน เขาเงยหน้าขึ้นไปมองพระจันทร์สองดวงบนฟ้า

‘ มันเป็นแบบนี้ได้ไง ? พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นเลย ‘

ความรู้สึกแบบนี้คงอยู่กว่า 10 วินาทีก่อนที่ทุกอย่างรอบตัวของ จางเทีย จะกลับมาเป็นปกติ  นี่มันเย็นแล้วไม่ใช่ตอนกลางวันสักนิด !

เมื่อเห็น จางเทีย หยุดเดินและเงยหน้าขึ้นไปมองฟ้าพร้อมอ้าปากค้าง  พี่ชายของ แฮนนา ก็ได้เดินเข้ามาหาเขาแล้วหยุดด้วย

“ มีอะไร ? “ – เขาถาม จางเทีย

“ นายไม่เห็นตะกี้รึไง ? “ - จางเทีย ถามอีกฝ่ายด้วยท่าทางอึ้ง

“ อะไร ? “

พี่ชายเกาหัวแล้วมอง จางเทีย พร้อมกับสีหน้าแปลกๆ

“ นายไม่เห็นเหรอว่าตะกี้มันสว่างอย่างกับกลางวัน ? “ - จางเทีย ถามคนที่อยู่ข้างๆ

“ ไม่ ! “

เมื่อตระหนักสีหน้าของพวกนั้นว่าแปลกๆ จางเทีย ก็ไม่ได้ถามอะไรอีก เขากลับหาเหตุผลอยู่สักพักและยังสงสัยเรื่อง 10 วินาทีตะกี้ด้วย เขาไม่คิดว่าเขาเวียนหัว เขาคนเดียวรู้สึกว่ามันเป็นตอนกลางวันไปได้ยังไง ? อีกอย่าง.. หลังจากนั้นสักพัก จางเทีย ก็รู้สึกว่าสมองของเขาทำงานได้ดีกว่าเดิม

เขาสามารถฝังคำถามไว้ในหัวและเดินไปที่บ้านของ แฮนนา พร้อมกับพี่ชายของเธอ

นี่คือผลลัพธ์ที่ไม่ต้องให้ใครมาแนะนำ ถ้า จางเทีย มีครูจากทวีปตะวันออกมาอยู่กับเขาตอนนี้ เขาคงรู้ว่าสิ่งที่เขารู้สึกนั้นไม่ใช่ภาพลวงตาแต่เป็นการมองเห็นทุกอย่างสว่างเมื่อไม่มีอะไรมาถึงสมาธิในจิตใจและในบางสถานการณ์มันจะส่งผลต่อทั้งร่างกายและจิตใจด้วย

มีคำพูดบอกว่าคนเราสามารถสัมผัสแบบนี้ได้ก็ต่อเมืองเปิดประตูสมบัติของร่างกายตัวเองออกมา แสงอันสวยงามจากด้านในนั้นคือสมบัติของการพัฒนาร่างกายเหมือนกับที่เขาเห็นหลังจากที่เปิดสมบัตินั้นออกมา แสงนั้นมีต้นกำเนิดจากด้านในไม่ใช่ด้านนอก

หลายคนคงไม่มีโอกาสที่จะรู้สึกแบบนี้หลังจากบ่มเพาะมาทั้งชีวิตแต่  จางเทีย รู้สึกถึงมันได้ทั้งๆที่ยังเด็กแต่ไม่รู้ความหมายของมัน ดังนั้นแล้วเขาจึงได้แต่เก็บคำถามนี้ไว้ในหัว

ในตอนที่ จางเทีย และพี่ชายนั้นได้กลับไปบ้าน  ที่บ้านก็เตรียมมื้อเย็นไว้อยู่แล้วซึ่งมีอาหารที่หรูหรา  พี่ชายของเธอถึงกับเอาเบียร์ที่เมียเขาหมักออกมาด้วย

ในตอนที่ทุกคนนั่งลงที่โต๊ะ ครอบครัวของ แอนา ก็มองมาที่ จางเทีย  เพราะ จางเทีย เป็นคนจ่ายค่ามื้อเย็นนี้ แน่นอนว่าเขาต้องพูดบางอย่างก่อน

‘นี่ฉลองกับตัวของเขาเองเหรอ ? แน่นอนว่าไม่..

เขายกแก้วขึ้นมาแล้วทำท่าเหมือนพระ เขาแสดงสีหน้าให้ดูน่าเลื่อมใส เขาได้พูดอกมา – “ มื้อเย็นนี้ฉลองให้กับสิบล้านชีวิตของไส้เดือนในหมู่บ้านที่ได้ถูกปลดปล่อยสู่ไกอา แม่ของแผ่นดิน หวังว่าแผ่นนดินนี้จะเลี้ยงพวกมันและมีสารอาหารเพียงพอที่จะให้ธัญพืชนับไม่ถ้วนให้กับผู้คน แด่ไกอา ! “

“ แด่ ไกอา ! “

แต่ละคนยกแก้วขึ้นและทำตาม จางเทีย  แม้แต่ ฮาเร่และพ่อของ แฮนนา ก็ยังดูเลื่อมใสไปด้วย

แม้ว่า จางเทีย จะพยายามเป็นพระเก๊นี่อยู่มาสักพักแล้วแต่ไม่ถึง 2 นาทีเขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ตอนแรกทุกคนนั้นกินอาหารกันธรรมดา   ในตอนที่พกวเขาพูดถึงเรื่องงานเบียร์ในบาปีที่จะจัดในอีกหนึ่งอาทิตย์ แฮนนา และ จางเทีย ก็ขัดขึ้นมาทำให้มื้อนั้นสนุกสนานอย่างมาก

ใต้โต๊ะ เท้าของ แฮนนา ที่ซึ่งนั่งตรงข้ามกับ จางเทีย เหยียดมาหาเขา ด้วยการที่มีผ้าคลุมโต๊ะอยู่ เธอจึงกวน จางเทีย เล็กน้อยโดยลูบส่วนที่ไวต่อความรู้สึกของเขาโดยใช้เท้าของเธอ

แน่นอนว่า แฮนนา น่ะกินอาหารไปต่อ มีแค่ จางเทีย เท่านั้นที่รู้เรื่อง เธอนั้นยั่วไม่หยุดเลยจริงๆ

ไม่ใช่แค่ใต้โต๊ะ แม้แต่ด้านบน แฮนนา ก็ยังยั่ว จางเทีย ด้วยการเคลื่อนไหวบางอย่างที่คนอื่นไม่สงสัย ยกตัวอย่างเช่นตอนที่กินไส้กรอก เธอจะใช้ซ้อมจิ้มแล้วเอาเข้าออกจากปาก ในตอนที่เธอเงยหน้าขึ้นมาและคุยกับคนข้างๆ เธอจะค่อยๆใช้ริมฝีปากถูกับไส้กรอกนั้น สุดท้ายแล้วเธอก็อ้าปากแล้วกินเข้าไปทั้งคำแล้วค่อยเคี้ยวแต่แม้ว่าเธอจะเอาเข้าปากเยอะแต่เธอนั้นกินนิดเดียว เธอแค่เอาส่วนที่เหลือชักเข้าออกไปมาเท่านั้น การเคลื่อนที่นี้ส่งผลแต่กับ จางเทีย ไม่มีใครบอกถึงรายละเอียดนี้ได้เลย

หลังจากที่กินเสร็จ จางเทีย รู้สึกร้อนขึ้นมา เขาทำได้แต่กินเบียร์เข้าไป  เมื่อกินๆอยู่ หลังจากที่มองหน้าอีกฝ่ายแล้ว จางเทีย ที่ซึ่งเพิ่งดื่มเบียร์ไปเต็มปากก็ได้ทำผ้าเช็ดปากตกลงไปที่พื้นโดยจงใจแล้วใช้โอกาสนั้นก้มเก็บแล้วส่องไปที่ขาของ แฮนนา ที่นั่งฝั่งตรงข้าม

พรืดดด !

แค่มองทีเดียว จางเทีย ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาพ่นเบียร์ออกมาที่พื้นในตอนที่เขาก้มลงไป

“ มีอะไร ?นายสำลักรึเปล่า ? “

พี่ชายที่นั่งข้างๆตบหลังเขาด้วยความกังวล

“ แค่ก..แค่ก.. “ - จางเทีย ยังคงไอพร้อมกับลุกขึ้นนั่ง – “ ใช่ ใช่ ฉันสำลัก ... “

“ ฮาฮาฮา .. “ – พี่ชายหัวเราะออกมา – “ เบียร์ของเมียฉันน่ะดังในหมู่บ้านนี้ ดื่มช้าๆ เรามีเพิ่มอีก ! “

“ ใช่ ฉันดื่มเร็วไปหน่อยตะกี้ ! “- จางเทีย ตอบแล้วลุกขึ้นนั่ง

หลังจากมองไปที่ แฮนนา ที่ซึ่งดูกังวลเหมือนกับคนอื่นๆแต่เขาเห็นได้ถึงประกายสายตาของการยั่วยวนของเธอ

ในบรรดาคนที่นั่งอยู่ในโต๊ะ มีแค่ จางเทีย ที่รู้ว่ายัยนี่ไม่ได้ใส่อะไรเลยด้านล่างกระโปรง  ในตอนที่ จางเทีย ก้มลงไปตะกี้ เขาเห็นเธอจงใจอ้าขาออกมาเผยให้เห็นทุกอย่างด้านล่างให้เขาดู  ทุ่งหญ้าเมื่อคืนนี้น่ะกลายเป็นสีทองสดใสไปแล้ว...

...

ก็อย่างเช่นเคย หลังจากกินเสร็จ จางเทีย ได้ไปอาบน้ำแล้วกลับไปที่ห้อง เพราะ แฮนนา นั้นจะแอบมาที่นี่กลางดึก จางเทีย รู้ดังนั้นเขาจึงปิดประตูแล้วเข้าไปใน Castle of Black Iron

---- ยินดีต้อนรับเจ้าของปราสาทสุดหล่อเหลาและวิเศษสู่ Castle of Black Iron !

ในตอนที่ข้อความนี้หายไป จางเทีย ก็ได้เดินไปที่ต้นไม้เล็ก

ก็อย่างเช่นเคย ตรงกลางนั้นมี Fruit of Redemption ที่สุกแล้วแต่เทียบกับที่มันให้มาก่อนหน้านี้ อันนี้น่ะไม่ใช่สีทองแดงแต่เป็นสีทอง

ใจของ จางเทีย เต้นรัว  Fruit of Redemption มีสีต่างจากเดิมแน่นอนว่าต้องมีผลต่างจากเดิมด้วย

--- Fruit of Redemption จากความขอบคุณของไส้เดือนได้สุกแล้ว การใช้ : เก็บและกินโดยตรง เตือน : ผลไม้นี้เอาออกจาก Castle of Black Iron ไม่ได้ หลังจากเด็ดไป 12 ชม. พลังงานและความคงทนของมันจะลดลง

----- ผลไม้นี้ฟื้นฟูบาดแผลได้ 6.4% ช่วยให้คุณหายสนิท

---- เจ้าของปราสาทได้หายดีแล้ว DNA และยีนส์บางอย่างทีเกี่ยวข้องกับการฟื้นฟูร่างกายและความสามารถในการรักษาได้ทำงาน

---- ระหว่างการทำงานนี้ ร่างกายของเจ้าของปราสาทจะมีการรักษาที่ยกระดับมากขึ้น

----- ผลของการรักษาร่างกายมีดังนี้

1.การรักษาและฟื้นตัวของแผลทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 215% ในตอนเย็นรึเมื่ออยู่ใต้ดิน ความสามารถนี้จะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

2. ความสามารถในการทนแผลร้ายแรงจะเพิ่มขึ้น 31%

3. ผิวเรียบลื่นสะอาด แผลที่อยุ่บนร่างกายจะไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้หลังจากที่หายแล้ว

4. การต้านทานพิษทุกอย่างเพิ่ม 5%

5.การย่อยและการดูดซับความสามารถของอาหารต่างๆเพิ่มขึ้น 18%

----- เจ้าของปราสาทต้องปล่อยไส้เดือน 160 ล้านตัวเพื่อเพิ่มระดับการฟื้นฟูให้เป็นระดับกลาง

----- กระบวนการตอนนี้สู่ระดับกลาง : 0/160,000,000

ในตอนที่อ่านจบเขาเกือบกรี๊ดออกมา การฟื้นฟูร่างกายนั้นเปลี่ยนเขาเป็นแมลงสาบตายยาก แผลที่เขามีจะหายเร็วขึ้น 215% จากเวลาปกติ นี่หมายความว่าเขาสามารถรักษาแผลเดียวกันได้ในหนึ่งวันโดยก่อนหน้านี้ใช้เวลาถึง 3 วัน อีกอย่างแล้วมันก็คล้ายๆกับไส้เดือน ความสามารถนี้จะเป็นสองเท่าเมื่ออยู่ในตอนเย็นรึใต้ดิน

ฟังก์ชันที่สองสามารถเพิ่มอัตรารอดของเขาได้อย่างมาก แผลบางแผลอาจจะร้ายแรงสำหรับคนอื่นแต่เขาอาจจะรอด ฟังก์ชันที่สามเองก็ดีสำหรับเขา เพราะเขาไม่ต้องกังวลว่าหน้าเขาจะโดนทำลาย ฟังก์ชันสี่กับห้านั้นช่วยให้เขาย่อยได้ดีขึ้นและต้านทานพิษ พวกมันมีประโยชน์อย่างมากในตอนวิกฤต  โดยเฉพาะฟังก์ชันที่ห้าซึ่งบ่งบอกว่าเขาจะได้รับพลังงานจากอาหารมากกว่าเดิม

พูดโดยทั่วไปแล้วการฟื้นฟูตัวเองระดับต้นนี้ได้สะท้อนให้เห็นถึงความสามารถของไส้เดือนในสภาพแวดล้อมพิเศษ

สิ่งที่ทำให้ จางเทีย ตื่นเต้นนั้นคือฟังก์ชันสุดท้าย ตราบใดที่เขาปล่อยไส้เดือนอีก 160 ล้านตัว การฟื้นตัวของเขาก็จะเพิ่มไปเป็นระดับกลาง แค่ระดับเริ่มต้นก็ทำให้เขาตื่นเต้นแล้ว แล้วระดับที่สูงขึ้นไปนั้นต้องน่าตกใจกว่านี้แน่

ในตอนที่  จางเทีย คิดถึงการฟื้นตัวระดับกลางรึแม้แต่ระดับสูงกว่านั้น  จางเทีย ก็พอใจอย่างมาก เขาฝันว่าวันหนึ่งเขาจะสามารถรักษาตัวเองได้จากแขนหักเหมือนกับไส้เดือน

ตอนนี้เขาไม่รอแต่ค่อยๆหยิบ Fruit of Redemption ออกมาแล้วกลืนมันลงไป

ครึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็ลุกขึ้น หลังจากที่เหยียดตัวไปมาแล้ว ความรู้สึกอันคุ้นเคยและร่างกายใหม่ก็ได้ปะทุขึ้นในตัวของ จางเทีย

คำพูดได้แสดงออกมาตรงหน้าเขาทีละบรรทัด....

----- ยินดีด้วย เจ้าของปราสาท คุณได้ฟื้นตัวเต็มที่และมีร่างกายฟื้นตัวระดับเริ่มต้น

----- Leakless Fruit จะเริ่มเก็บพลังร่างกายและเริ่มเติบโต

--- สภาพการเติบโตของ Iron-Body Fruit  เป็นที่น่าพอใจ มันจะเริ่มเติบโตอีกครั้ง

--- สภาพการเติบโตของ Seven-Strength Fruit เป็นที่น่าพอใจ มันจะเริ่มเติบโตอีกครั้ง

---- ผลทุกอย่างของ Toxin-Resistance Fruit กลับมาเป็นปกติ......

จางเทีย ตะโกนก้องอยู่ในนั้นสักพัก....