spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 237: ตัวเลือก
ผู้หญิงที่โตแล้วนั้นดูเด็ดเดี่ยวและน่าหลงใหล แม้ว่า จางเทีย จะรู้สึกอายนิดๆแต่เธอดูเหมือนจะไม่ได้รังเกียจเลย หลังจากที่หัวเราะออกมาดังๆเธอก็เริ่มที่จะแนะนำสินค้าให้ จางเทีย เหมือนกับพนักงานใจดีซึ่งทำให้ความอายของเขาหายไป ในที่สุด จางเทีย ก็ถอนหายใจออกมายาวๆทำให้บรรยากาศในร้านนั้นดีกว่า
สุดท้ายแล้วเขาก็ซื้อกระโปรง, รองเท้าหนัง,และชุดชั้นในให้ แฮนนา รวมทั้งหมดแล้วเป็นเงิน 10 เงิน
“ ไม่จำเป็นต้องจ่ายหรอก ถือซะว่าเป็นค่าชดใช้ที่ทำเสื้อนายเปื้อนและกับการที่นายดูแลฉันคืนนั้น ถ้านายรู้สึกอึดอัดกับการทำแบบนี้ นายก็ชวนฉันไปกินเบียร์ก็ได้ ! ยังไงซะฉันก็จะปิดร้านอยู่แล้ว งั้นก็กลับด้วยกันเลย ! “
เธอดูเหมือนจะใจเย็นแต่เหมือนจะบอกบางอย่างด้วยซึ่งทำให้ จางเทีย ใจเต้นรัว
จางเทีย น่ะเป็นลูกค้าคนสุดท้ายในวันนี้ หลังจากที่ห่อของให้เขา เธอก็ได้ปิดประตูด้วยการที่เขาช่วยด้วยและทั้งคู่ก็กลับออกมาพร้อมกัน
ในตอนที่พวกเขาออกมานั้น ลินดา ได้ควงแขน จางเทีย เอาไว้ ในเสี้ยววินาทีแขนเขาก็รู้สึกได้ถึงความนุ่มของหน้าอกของเธอทำให้ใจเขาเต้นรัวยิ่งกว่ากลอง
เมื่อเดินไปตามท้องถนน พวกเขาได้พบปะผู้คนมากมาย
จางเทีย ใช้เวลาอีกหนึ่งชั่วโมงในร้านเบียร์ใกล้ๆที่ที่เขาเจอสาวๆกลุ่มตะกี้
มันเริ่มเมื่ออาณาจักรนอแมนและราชวงศ์อาทิตย์ได้ส่งกองทัพมายังพันธมิตร ด้วยการเปลี่ยนแปลงนี้มันได้เปลี่ยนแปลงโชคชะตาของคนรวมถึงโชคชะตาของผู้หญิงคนนี้ด้วย
ก่อนหน้านี้เธอมีครอบครัวที่มีความสุข เธอมีพ่อและคู่หมั้น พ่อของเธอนั้นดูแลโรงกลั่นโดยมีคู่หมั้นเธอเป็นคนช่วย เธอน่ะเปิดร้านเสื้อผ้า แม้ว่าโรงกลั่นจะไม่ได้ใหญ่แต่มันก็มีชื่อเสียงที่ดีในเขตนี้ ครอบครัวของเธอถือว่าไปได้ดี ถ้าทุกอย่างยังไม่เปลี่ยนแปลง เดือนธันวาคมนี้เธอและคู่หมั้นนั้นจะแต่งงานกัน
แต่ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนเพราะสงคราม
ก่อนสงคราม โรงกลั่นนั้นได้รับการติดต่อมาอย่างเช่นเคยแต่เมื่อสงครามมาถึงมันได้เปลี่ยนให้สัญญานั้นกลายเป็นหนี้ที่น่ากลัว นอกจากสัญญาที่มีกับ ไบซ์ แล้วก็ยังมีอีกว่าสิบสัญญาซึ่งหมายถึงเงินกว่าพันทองที่เป็นหนี้ จำนวนหนี้ขนาดนี้น่ะสามารถทำลายครอบครัวเธอได้เลย
ในวันที่สองนับจากอาณาจักรนอแมนได้ส่งกองทัพมายังพันธมมิตร ราคาของธัญพืชในบาปีก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าซึ่งทำให้พ่อของเธอหัวใจวายตายไป
ในตอนที่เสร็จงานศพพ่อของเธอ กลุ่มธุรกิจที่ได้ยินข่าวต่างๆก็ได้มาที่บ้านของเธอเพื่อขอฟังคำอธิบายพร้อมกับสัญญาในมือ เธอนั้นต้องขายบ้านและโรงกลั่นเพื่อใช้หนี้ ลินดา ถึงกับต้องขายบ้านที่เธอใช้เงินตัวเองซื้อมาด้วยแล้วยังแหวนแต่งงานอีกต่างหาก
สดุท้ายแล้วเธอก็ยังเป็นหนี้ ไบซ์ แต่เธอน่ะเหลือแค่ร้านชั้นเดียวซึ่งมีค่าไม่ถึง 100 ทอง ว่าเธอจะขายร้านไปแล้แต่เธอก็ยังติดหนี้ ไบซ์ อยู่อีกเยอะซึ่งเป็นจำนวนเงินที่ผู้หญิงคนเดียวไม่อาจจ่ายได้ถ้าไม่ทำงานหนักหลายปี
หลังจากนั้นเธอต้องการให้คนช่วยและปลอบ คู่หมั้นของเธอได้ประกาศยกเลิกการหมั้น ในตอนที่ชายคนั้นได้ทิ้งเธอไป เขาได้บอกออกมาตรงๆว่าเขาไม่คิดจะแต่งงานกับเธอเพราะรักแต่เพราะโรงกลั่น เพราะเขาไม่ต้องการที่จะต้องมาทนใช้หนี้กับเธอหลังจากที่แต่งงานกับเธอ เขาจึงทิ้งเธอไป
ลินดา ย้ายมาอยู่บ้านเช่าที่ชั้นสามของ คุณกรีน พยายามที่สุดเพื่อที่จะจ่ายหนี้และดูแลร้านอย่างดี ในเวลาเดียวกันเธอก็ต้องรับมือกับ ไบซ์ ที่ซึ่งหลงใหลในความสวยของเธอและมีสัญญานั่นเป็นข้อแก้ตัว
เรื่องมันก็ง่ายๆไม่ได้มีอะไรซับซ้อน ทั้งเรื่องน่ะก็เกี่ยวกับที่ว่าเงินพันทองได้เปลี่ยนชีวิตของคนธรรมดาและคนที่คุ้นเคยในชีวิตเธอ ในตอนที่เธอมาดื่มเบียร์ในตอนแรก จางเทีย นั้นกลัวนิดหน่อย เขาเริ่มที่จะพูดตะกุกตะกักแต่หลังจากที่ได้ยินเรื่องของเธอแล้ว อาการเหล่านั้นก็ได้หายไปเหลือแต่ความเห็นใจ...
...
หลังจากดื่มเบียร์เสร็จ ทั้งคู่ได้กลับไปบ้าน ช่วงเวลาที่ท้าทายที่สุดคือเมื่อ ลินดา ดินขึ้นบันไดแล้วมี จางเทีย ตามมา เพราะหน้าอกและก้นของเธออีกทั้งยังขาคู่สวยใต้กระโปรง ทางเดินสั้นๆดูท้าทายกว่าเดิมสำหรับ จางเทีย เขาต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
ไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาก็มาถึงชั้นสาม
ลินดา เอากุญแจของเธอออกมาแล้วใส่เข้าไปในรู หลังจากนั้นเธอก็มองกลับมาที่ จางเทีย ด้วยสายตาบางอย่าง – “ นายอยากเข้ามาดื่มอะไรก่อนมั้ย ? “
เอาจริงๆแล้วใจของ จางเทีย เต้นแบบควบคุมไม่ได้เลย
“ ไม่ล่ะขอบคุณ มันดึกแล้ว เธอเองก็ต้องพักผ่อน ! “ - จางเทีย ยิ้มและมองกลับไปที่ผู้หญิงคนนั้น เขากำลังจะเดินไป – “ ไม่ต้องคิดเรื่อง ไบซ์ อีก เธอไม่ได้ติดหนี้อะไรฉัน ไม่ต้องรู้สึกเครียด ฉันน่ะไม่ได้ขัดสนเรื่องเงิน อีกอย่างฉันจะอยู่ที่เมืองนี้อีกไม่นาน ฉันจะย้ายไปอยู่เขตชนบทพรุ่งนี้และกลับมาที่นี่แค่อาทิตย์ละครั้ง ถ้าเธอมีปัญหาอะไรและอยากให้ฉันช่วย เธอก็สอดกระดาษใส่ที่ประตูห้องเลย ฉันจะเห็นเองตอนฉันกลับมา ! “
ลินดา แค่มองไปที่ จางเทีย ด้วยสายตาน่าหลงใหล เธอไม่รู้ที่จะพูดอะไรดี....
“ ฝันดี ! “ - จางเทีย ยิ้มพร้อมกับโบกมือให้ ก่อนที่จะเดินขึ้นไปชั้นบน
ในฐานะผู้หญิงที่โตแล้วเธอน่ะยั่วยวนอย่างมาก สำหรับ จางเทีย มันเป็นจะมีความสุขอย่างมากเมื่อได้พิชิตเธอแต่เขาไม่ต้องการฉวยโอกาสจากคนที่โชคร้าย เขาไม่ชอบการช่วยเหลือของเขาต้องมาตอบแทนด้วยการทำแบบนี้ ดังนั้นแล้วเขาจึงเดินหนีออกมา
หลายนาทีต่อมา จางเทีย และ ลินดา ต่างก็เดินไปห้องอาบน้ำและอาบน้ำ เพราะห้องพวกเขาอยู่ชั้นสามและสี่ที่ซึ่งมีโครงสร้างเดียวกันจึงมีห้องน้ำอยู่ตำแหน่งเดียวกัน ดังนั้นแล้ว จางเทีย จึงได้ยินเสียง ลินดา อาบน้ำอยู่ด้านล่าง ในเวลาเดียวกัน ลินดา เองก็รู้ว่า จางเทีย กำลังอาบน้ำอยู่ ตอนนั้นทั้งคู่ได้จินตนาการถึงรูปร่างของอีกฝ่ายที่เปลือยล่อนจ้อน ทั้งคู่ต่างก็มีความรู้สึกแปลกๆ.....
คืนนี้ทั้งคู่นอนหลับไม่สนิทเท่าไหร่
...
ในคืนเดียวกัน เมื่อมีใครพบว่ามันยากที่จะนอนหลับจนกลิ้งไปมา บางคนเองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเลย
ผู้การแฟรนก้า คือหนึ่งในนั้นที่นอนไม่กลับ
ถ้าใช้คำพูดอธิบายถึงประสิทธิภาพของตำรวจลับในอาณาจักรนอแมน มันคงเป็น ‘ น่ากลัว ‘ หลังจากที่ทนอยู่กว่า 22 ชม. รายงานของ จางเทีย ก็ถูกเอามาวางไว้ที่โต๊ะ มันละเอียดซะจนแม้แต่ จางเทีย เองก็ไม่รู้บางอย่าง อย่างน้อยเขาก็ไม่เคยเห็นสูติบัตรของเขาในเมืองแบล็คฮ็อต
มีเอกสารหนาๆเกี่ยวกับเขา นอกจากของพวกนั้นแล้วยังมีเอกสารอีกกองตรงหน้า แฟรนก้า เรื่องการศึกษาเกี่ยวกับอาหารกหลังโดนฟ้าผ่าที่ซึ่งเขารวบรวมมาจากหน่วยงานต่างๆโดยใช้อำนาจของตัวเอง
คนจะแข็งแกร่งได้หลังจากที่โดนฟ้าผ่าอย่างงั้นเหรอ ? คนเราสามารถสร้างแรงลับได้หลังจากที่โดนฟ้าผ่างั้นเหรอ ? คนเราไม่กลัวพิษน้ำแข็งฟ้าหลังจากที่โดนฟ้าผ่างั้นเหรอ ? คำถามพวกนี้ยังคงเป็นความลึกลับที่ไม่มีใครคิดออก
แต่คนเราสามารถฆ่าคนโดยให้พวกนั้นยืนนิ่งได้หลังจากที่โดนฟ้าผ่ามางั้นเหรอ ? ชัดแล้วว่าเป็นไปไม่ได้ ! แต่ตามรายงานของการสืบสวนแล้ว แฟนกร้า ได้รับรายงานว่านั่นเกิดขึ้นจริงๆ ยกเว้นแค่คนเดียวที่แสดงท่าทีต่อต้านก่อนจะโดนฆ่า สายลับพวกนั้นต่างก็ยืนนิ่งรอให้คนเอามีดมาปักเข้าที่หัวใจพร้อมกับทำตาเบิกกว้าง พวกเขาไม่ได้ต่อต้านรึดิ้นรนอะไรเลยและพวกเขาไม่ได้โดนวางยาด้วย
คนๆนั้นทำได้ยังไง ? ร้อยโทขั้นแรกที่ซึ่งเกือบจะอ่อนแอเท่าคนธรรมดาหลังจากที่หายจากบาดแผลแล้วบังคับให้พวกนั้นยืนนิ่งๆและรอให้เขาฆ่าพวกนั้นหลังจากที่โดนลักพาตัวไปได้ยังไง ? ยิ่งกว่านั้นเขากลัวว่าคนอื่นจะจำได้และลือกที่จะหนีไปโดยทิ้งเกียรติและรางวัลตัวเอง
เหตุผลเดียวคือคนๆนั้นไม่ต้องการที่จะบอกคนอื่นในสิ่งที่เขาทำ ดังนั้นสิ่งที่เขาปกปิดนั้นต้องสำคัญกว่ารางวัลที่เขาจะได้มา ตอนนี้เขาสามารถบังคับคนอื่นให้ยืนนิ่งๆและรอให้เขาฆ่า คำถามที่ควรจะถามคือว่ามันเป็นพรสวรรค์ของเขาอีกรึเปล่า,อันแรกก็การไม่กลัวพิษน้ำแข็งฟ้า , การสร้างแรงลับเหล็กโลหิต,และการที่อยู่ๆก็แข็งแกร่งขึ้นมาแบบสุดๆ...
‘ การโดนฟ้าผ่าน่ะคือคำโกหกเพียงเพื่อจะฝังความลับของเขา แล้วฉันจะได้ความลับของเขามาได้ยังไง.. ‘
...
แฟรนก้า ไม่ได้หลับทั้งคืน เขาจมอยู่กับกองเอกสาร ไม่ช้าตาของเขาได้คมกริบเหมือนหมาป่ากระหายเลือดเพราะความตื่นเต้นราวกับว่าเจอสมบัติ
หลังจากที่อ่านเอกสารพวกนี้แล้ว เขาได้เผามันทิ้ง อีกอย่างเขาได้เทขี้เถ้าพวกนั้นทิ้งก่อนจะออกจากห้องไป
ปัญหาเดียวคือพวกเขาอยู่ในบาปีและอยู่ภายใต้การควบคุมของกองทัพเขาเหล็ก ในขณะที่ร้อยโทคนนั้นเองก็ได้เหรียญเหล็กโลหิตมา
นี่น่ะจะทำให้เกิดปัญหาเล็กน้อย....