spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 229: เรียนรู้

จางเทีย ได้แต่อยู่ในหน่วยในตอนเช้า ตอนบ่ายเมื่อเห็นว่ามีแจ้งเตือนเกี่ยวกับการลอบโจมตีได้ถูกส่งมาที่แผนกต่างๆ หน่วยของเขาเองก็ได้รับแจ้งเรื่องนี้ด้วย

มันมาถึงได้ทันเวลา ในตอนที่คนมากมายทั้งบาปีนั้นร้อนรนเพราะเสียงดังสนั่นและเปลวไฟเมื่อคืนนี้ การแจ้งเตือนนี้ทำให้พวกเขาได้สติกันทันที

ตลอดเวลาผู้คนนั้นไม่ได้กลัวความจริง พวกเขากลัวการที่จะโดนหลอกมากกว่า

การแจ้งเตือนนี้ทำให้ จางเทีย พอมองเห็นรายละเอียดของการโจมตีเมื่อคืน

ยานที่ได้ทำการโจมตีใส่บาปีคือยานระดับสวรรค์ของราชวงศ์อาทิตย์ ยานนี้ได้บินอ้อมหน่วยป้องการทางอากาศที่แนวหน้าและได้ปล่อยระเบิดเข้าใส่บาปีซึ่งได้ทำลายคลังที่สำคัญไป การระเบิดและไฟที่ตามมาทำให้คนในกองทัพเขาเหล็กตายไป 116 คน ไม่นานหลังจากนั้นยานนี้ก็ถูกยิงให้ร่วง ศพ 27 ศพถูกพบในยานลำนั้น

อีกอย่างแล้วคนของราชวงศ์อาทิตย์ 11-15 คนได้หนีออกไปหลังจากที่ยานตก ด้วยความช่วยเหลือของสายลับราชวงศ์อาทิตย์ในบาปี พวกเขาอาจจะเข้ามาในเมืองและเตรียมที่จะดำเนินการต่อ ตอนนี้ทหารที่ประจำอยู่ในเมืองบาปีต่างก็ไล่ล่าหาพวกนั้น ถ้าใครมีเบาะแสคนพวกนั้น เมื่อข้อมูลได้รับการยืนยันแล้ว พวกเขาจะได้รับรางวัล 2 พันทองจากหน่วยคลังของกองทัพเขาเหล็ก...

รางวัล 2000 ทองนี่น่ายั่วยวนอย่างมากแต่พูดถึงทองแล้ว จางเทีย ตระหนักได้ว่าหน่วยอุปกรณ์ทีม 9 ภายใต้การจัดการของเขา ร้อยโทขั้นหนึ่งนั้นมีกำไรมากมายที่ถูกซ่อนไว้ที่เกินกว่าที่เขาจะคิดได้ หลังจากที่ ปิปิง ได้เอาบัญชีเล่มเก่าของหน่วยมาและอธิบายความลึกลับข้างใน ในที่สุด จางเทีย ก็เข้าใจว่าทำไมตำแหน่งนี้ถึงจะทำให้เขาสนุกได้

ความลึกลับของหน่วยนี้คือการจัดการอุปกรณ์ที่เสียแล้ว จากกฎของการจัดการของอาณาจักรนอแมน เพื่อที่จะการันตีคุณภาพและความสามารถของการเคลื่อนย้ายของกองทัพ นอกจากอุปกรณ์ปกติ หลายชิ้นส่วนและส่วนประกอบอย่างเครื่องยนต์ของพาหนะเองก็มีการใช้งานที่จำกัด เมื่อถึงขีดจำกัดแล้วคนงงานจะต้องทิ้งมันและเอาชิ้นส่วนใหม่เข้ามาแทน

กำไรลับและเงินที่หน่วยนี้ได้มานั้นอยู่ที่ชิ้นส่วนพวกนั้นซึ่งโดนถอดทิ้งมาเมื่อเห็นว่ามันถึงอายุการใช้งานของมันแล้ว

แม้ว่าส่วนประกอบเหล่านั้นจะถึงอายุการใช้งานของมันแต่มันไม่ได้หมายความว่าจะใช้งานไม่ได้อีก ถ้าเอาไปใช้กับเครื่องรถยนต์เป็นตัวอย่าง อายุการใช้งานของเครื่องจักรไอน้ำของกองทัพนั้นจะใช้ได้สิบปีแต่ถ้าดูแลดีๆ ของพวกนี้น่ะจะใช้ได้ถึง 15 ปี

นั่นแหละว่าทำไมข้อกำหนดที่เคร่งครัดจึงทิ้งของที่พวกเขาเห็นว่าไร้ประโยชน์แต่มันกลับเป็นที่นิยมอย่างมากในหมู่คนทั่วไป นี่เองก็ทำให้มีกำไรอย่างมากเข้าหน่วย

หลังจากที่แยกชิ้นส่วนพวกนั้นมาบางชิ้นรึบางทีอาจจะทั้งคันเมื่อมันถึงอายุการใช้งาน แต่พวกมันจะถูกลับเอามาขายอีกครั้งซึ่งนี่เองก็เป็นรายได้ที่เยอะที่สุดของหน่วย

คนของหน่วยนี้ไม่ใช่พวกเดียวที่รู้เรื่องนี้ แม้แต่เจ้าหน้าที่ระดับสูงของกองทัพก็รู้เรื่องนี้ด้วย แต่เรื่องนี้ได้รับอนุญาติมาแล้ว ทำไม ? เพราะถ้าหน่วยนี้ต้องการที่จะได้รายได้จากส่วนนี้มมา พวกเขาต้องทำงานดีในเรื่องการดูแลพาหนะ รถและชิ้นส่วนพวกนี้น่ะเอาไปขายไม่ได้จนกว่าพวกมันจะถึงอายุการใช้งานของมัน

นี่ก็ถือว่าเป็นรางวัลและความหมายในการกระตุ้นหน่วยนี้ให้ทำงานอย่างจริงจัง ยิ่งพวกนี้ทำงานได้ดีเท่าไหร่ พวกเขาจะยิ่งได้รับมากขึ้น

มีเส้นสายที่เกี่ยวข้องในเรื่องนี้อยู่สามอย่าง : หน่วยอุปกรณ์ทีม 9 , หน่วยสาขาการเปลี่ยนอะไหล่ หน่วยนี้ขึ้นตรงกับหน่วยอุปกรณ์ทีม 9  ,กลุ่มธุรกิจของอาณาจักรนอแมนซึ่งได้ร่วมมือกับหน่วยนี้มานาน

หน่วยอุปกรณ์ทีม 9 นั้นรับหน้าที่ในการปรับปรุง,ซ่อมแซมและการรวบรวมพานหะทั้งคันรวมไปถึงชิ้นส่วนต่างๆของพาหะนที่ซึ่งต้องทิ้ง เจ้าหน้าที่บางคนของหน่วยการเปลี่ยนอะไหล่นั้นรับหน้าที่ในการขายรถและชิ้นส่วนพวกนี้ซึ่งยังใช้งานได้หลังจากที่ทำการซ่อมแซม กลุ่มธุรกิจที่ซึ่งร่วมมือกันกับหน่วยคลังรับหบ้าที่ในการส่งรับมอบ ในกระบวนการทั้งหมดกำไรจะททำการแบ่งกันและทำให้ทั้งสามหน่วยงานนั้นได้กำไรแบ่งกันไป

หลังจากที่รู้ความลึกลับข้างในแล้ว จางเทีย คิดภาพของอาณาจักรนอแมนได้ดีกว่าเดิม นอกจากความลับที่เคร่งคัดแล้ว ด้านอื่นๆนั้นยืดหยุ่น  แน่นนอนว่าธรรมชาติของคนต่อกำไรนั้นยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะอยู่ในประเทศไหนก็ตาม

หน่วยอุปกรณ์ทีม 9 ที่สู้อยู่ในแนวหน้าจะได้กำไร 60% ส่วนที่เหลือ 40 % ก็จะถูกแบ่งไป สำหรับ 60% ที่ว่าดูจากการแบ่งตอนนี้ ทหารทุกคนจะได้รับกำไรครึ่งหนึ่งซึ่งก็คือ 30% จากที่ได้มา  รองหัวหน้าหน่วยอย่าง ปิปิง ที่รับหน้าที่คอยจัดการดูแลและแก้ปัญหาต่างๆจะได้รับไปจะได้รับกำไร 10% ของทั้งหมด ส่วนหัวหน้าของหน่วยจะได้รับไป 20% ของทั้งหมด

หลังจากที่ฝึกกันมาหลายปี การแบ่งแบบ 4-3-2-1 นั้นทำให้ทุกคนพอใจอย่างมากในเรื่องนี้

แค่สองอาทิตย์หลังจากที่เขาได้กลายเป็นหัวหน้าหน่วย จางเทีย ได้เงินกว่า 21 ทองจากกำไรพวกนี้ซึ่งสูงกว่าเงินเดือนร้อยโทขั้นหนึ่งหลายเท่า อีกอย่างแล้วมันถูกกฎด้วย  จางเทีย รู้ว่า ผู้การสกาโต้ นั้นหาตำแหน่งให้เขาดีจริงๆสำหรับเรื่องที่เขาทำให้กับแคมป์เหล็กโลหิต

หลังจากที่อยู่ที่หน่วยมาทั้งวัน จางเทีย ก็พบว่าเขาได้เรียนรู้อย่างมากจากกองทัพเขาเหล็ก  ในตอนที่อยู่ในแคมป์เหล็กโลหิต เขาได้เรียนรู้วิธีการสู้และฆ่า ตอนที่อยู่หน่วยนี้ เขาก็ยังได้เรียนรู้อย่างมากมาย

เพราะเรื่องในหน่วยทำให้เขาได้เรียนรู้ถึงวิธีการจัดการลูกน้อง แม้ว่าระบบจะถูกกำหนดไว้แล้วแต่การจัดการมันยืดหยุ่นอย่างมาก ทุกอย่างถูกตัดสินผ่านตัวเลือกและความคิดเห็นต่างๆ แน่นอนว่าเจ้าหน้าที่ในหน่วยคลังสามารถเลือกทางอื่นได้อย่างให้หน่วยอุปกรณ์ส่งมอบรถและชิ้นส่วนต่างๆที่ถูกทิ้งไปได้

แต่ถ้าพวกเขาทำแบบนั้น สิ่งที่พวกเขาได้รับมอบมาอาจจะไร้ประโยชน์ อีกอย่างแล้วในหน่วยคลังของกองทัพ จำนวนของอุบัติเหตุได้เพิ่มขึ้นเพราะการดูแลที่ไม่ดีพอที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก ไม่ว่ายังไงเมื่อมีปัญหา พวกเขาก็แค่ใช้ชิ้นส่วนใหม่เข้าไปแทนและบอกข้อกำหนดให้หัวหน้าทราบ ไม่มีใครอยากดมกลิ่นน้ำมันทุกวันหรอก

จากเครือข่ายสีเทาที่น่าสนใจนี้ จางเทีย ได้เรียนรู้วิธีการพัฒนาระยะยาว – ทีมเวิร์คและการแบ่งกำไร ถ้าคนคนเดียวไม่อาจทำมันได้งัน้ก็ต้องรวบรวมคน ให้พวกเขาแบ่งกำไรกันจากส่วนที่ได้

นอกจากนี้เขายังได้เรียนรู้ความรู้ที่สำคัญที่สุดจากหน่วยนี้ด้วย ---การซ่อมบำรุง !

หลังจากที่ถอดชุดเครื่องแบบออก จางเทีย ได้ใส่ชุดทำงานและอยู่กับพวกช่างในโรงงานตลอดทั้งบ่าย เขารู้สึกว่าเขาได้เรียนรู้เรื่องการซ่อมบำรุงมากกว่าอยู่โรงเรียนมาตลอดสามปี  ระหว่างตอนบ่ายนี้เขาเรียนรู้วิธีการเปลี่ยนยางและเพลารถและยังได้ความรู้ทั่วไปในการซ่อมรถด้วย

แม้แต่ จางเทีย เองก็ไม่รู้ว่าชื่อร้อยโทมัมมี่ได้มาถึงนี่ได้ยังไง ด้วยชื่อพิเศษนี่แล้วทำให้เขาไม่เหมือนเจ้าหน้าที่เลยสักนิด

นอกจากนี้เขายังใจดีกับคนอื่น ในตอนที่เขาสับสนเกี่ยวกับบางอย่าง เขาจะเข้าไปขอให้ทหารช่างอธิบายให้เขาฟัง  มันก็เหมือนกับที่เขาอยู่ในแคมป์เหล็กโลหิตในตอนแรก  จางเทีย ได้เข้ากับคนอื่นได้ดีในเวลาแค่วันเดียว ทุกคนที่นี่รู้แล้วว่าร้อยโทคนใหม่นี้เป็นคนตลก

หลังจากที่อยู่ในหน่วยมาทั้งวัน จางเทีย ก็กลับออกมาในตอนเย็น นี่คือวันเก็บเกี่ยวสำหรับเขาเพราะเขามาที่นี่ด้วยมือเปล่าแต่กลับไปพร้อมกับเงินและความรู้มากมาย

จางเทีย อยากที่จะซื้อยีสต์เบียร์และเตรียมของขวัญให้กับ แฮนนา และดูว่ามีสัตว์อะไรบ้างที่เขาสามารถปล่อยได้ ดังนั้นแล้วเขาจึงไม่ได้นั่งรถ เขาเลือกที่จะเดินดูรอบๆหลังจากที่ออกมาจากหน่วย

จางเทีย ไม่รู้ว่าชาวสวนสองคนที่ก้มตัวลงทำงานอยู่ไร่ข้างๆกับหน่วยเขาได้มองมาที่เขาตอนที่เขาได้เดินออกมา

“ ร้อยโทขั้นหนึ่งที่อายุเด็กแบบนี้ที่สามารถเข้าออกที่นี่ได้อย่างอิสระ... “

“ จากท่าทีที่เขาเดินและความแข็งแกร่งแล้ว เขาดูเหมือนจะมีปัญหาเรื่องร่างกาย.. “

“ ในอาณาจักรนอแมน เจ้าหน้าที่ในหน่วยน่ะไม่จำเป็นต้องแข็งแกร่ง.. “

“ เราจะทำมั้ย.. “

“ เราต้องทดสอบความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาก่อน ทุกวันนี้ไอ้หมาแดงน่ะกังวลมากกว่าเราอีก เพราะเราแอบอยู่ในเมืองนี้มานาน เราต้องจัดการให้มันเด็ดขาด.. “

ชาวสวนสองคนไม่ได้พูดอะไรอีก กลับกันพวกนั้นแค่มองหน้ากันซึ่งแค่นี้ก็มีข้อมูลมากมายแล้ว

...

จางเทีย ไม่รู้ว่าเขาโดนคนอื่นจับตาดูอยู่

หลังจากที่จ้างรถม้าไปดูรอบๆสักพัก ในร้านหนึ่ง เขาได้ซื้อยีสต์เบียร์มา ในตอนที่เขาถือมัน จางเทีย ก็จำบางอย่างได้ ‘ โอ้ ฉันเกือบลืมยีสต์กลายพันธุ์ใน Castle of Black Iron แม่บอกว่ายีสต์แบบนั้นน่ะใช้ไว้ทำเครื่องดื่มเบาๆได้ ทำไมฉันไม่ลองเอาให้ แฮนนา ลองดูล่ะ ? ‘