spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 202: อาจารย์เอเบียน

นักเล่นแร่แปรธาตุระดับแค่ชุดเทาในเมืองเล็กๆแบบนี้แน่นอนว่า อาจารย์เอเบียน นั้นมีสิทธิจะถูกเรียกว่าอาจารย์ได้

ด้วยความต่างของภาพลักษณ์ที่หลายคนคิดเอาไว้ แม้ว่า เอเบียน นั้นจะอายุ 50 ปีแต่เพราะการดูแลตัวเองดี เขาจึงดูเด็กกว่าอายุจริง ด้วยรูปลักษณ์ที่เหมือนอายุ 30  เอเบียน นั้นถือว่าเป็นคนที่มีเสน่ห์เลยก็ว่าได้

การเด็กกว่าปกตินั้นดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่นักเล่นแร่แปรธาตุ ทุกคนต่างก็ดูเด็กกว่าอายุจริงหมด

เอเบียน นี้ถือว่าประสบความสำเร็จได้ยอดเยี่ยมแม้ว่าจะไม่ใช่อัจฉริยะในโลกของนักเล่นแร่แปรธาตุ มันก็คล้ายๆกับระบบลำดับชั้น นักเล่นแร่แปรธาตุก็มีหลายระดับอย่างผู้ฝึกระดับเขียว, เขียวหม่น, ฟ้า, ขาวและชุดเทา

เอเบียน นั้นอยู่ที่ระดับห้าในโลกของนักเล่นแร่แปรธาตุ แม้ว่าจะมีอีกหลายสถานะหลังจากสถานะนี้  แต่ฐานะของเขาก็มากพอที่จะได้รับการเคารพและปฏิบัติอย่างดีจากผู้ดูแลประเทศในสมาคมแบล็คซอน

ในโลกของนักเล่นแร่แปรธาตุนั้นทุกสิ่งจะเพิ่มขึ้นผ่านเวลาและประสบการณ์ ไม่มีทางลัดความสำเร็จในโลกนี้ อีกอย่างเพราะนักเล่นแร่แปรธาตุทุกคนนั้นมีอายุยืนกว่าคนธรรมดา นักเล่นแร่แปรธาตุวัย 50 นี้ก็เหมือนกับนักสู้วัย 20 ที่ซึ่งมีอนาคตที่สดใส

ในคฤหาสน์นั้น ส่วนมากเขาจะอยู่สองที่ หนึ่งคือห้องยาและห้องทดลอง

หลายวันมานี้ เอเบียน ได้ใช้เวลาส่วนมากอยู่ในห้องทดลอง เขาพยายามที่จะศึกษายาฟื้นฟูเวทย์เพื่อช่วยให้เขาไปยังระดับต่อไปได้ มันคือยารักษาเวทย์ระดับ 4 – ยาแรงระดับเริ่มต้น

จากความสามารถในฐานะนักเล่นแร่แปรธาตุชุดเทา เขาไม่ได้ฝันกับการทำมันได้ในครั้งเดียวแต่ด้วยการศึกษาไปเรื่อยๆนั้นได้ส่งผลต่อเขามาก เขาน่ะปีนขึ้นไปที่จุดสูงสุดทีละขั้นๆ สถานะนักเล่นแร่แปรธาตุชุดเทาของเขาและความสนิทอันลึกซึ้งที่สร้างมาหลายปีกับพวกมีอำนาจในเมืองแบล็คฮ็อต แต่ถ้าเขาก้าวหน้าขึ้นไปอีก อำนาจของเขาจะไม่จำกัดอยู่ที่เมืองนี้แต่ขยายไปทั่วทั้งเขตบรุนวิคของอาณาจักรนอแมน นี่น่ะจะช่วยแผนในอนาคตเขาได้อย่างมาก

เอเบียนเบื่อที่จะทำยาระดับต่ำในที่ห่างไกลแบบนี้เพื่อจะได้สนิทกับพวกเหลือขอที่เป็นเจ้าของที่ดินที่รู้จักทำเงินจากการขุดเหมืองและทำคนท้อง

เพราะเหตุผลนั้นเขาจึงไม่เคยบอกมันกับใคร เอเบียน รู้สึกว่าความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขานั้นเพิ่มขึ้นไปพร้อมกับพลังวิญญาณ มันทำให้เขามั่นใจอย่างมากที่จะท้าทายระดับที่สูงขึ้นกว่าเดิมของโลกนักเล่นแร่แปรธาตุ

ทิศทางที่เขาเลือกคือศึกษาและฝ่าฟันมันด้วยยาแรงระดับเริมต้น ยาที่น่าสนใจที่สุดในหมู่ยาระดับ 4

เอเบียน นั้นเชี่ยวชาญความรู้ลึกลับมากมายที่ซึ่งมีแต่นักเล่นแร่แปรธาตุเท่านั้นที่จะรู้ ดังนั้นแล้วเขาจึงรู้ความลับหลายอย่างที่คนธรรมดาไม่รู้ รวมถึงความน่าสนใจของยาแรงนี่ด้วย  ซึ่งเกี่ยวข้องกับด้วงทอง นี่น่ะคือความรู้ลึกลับของนักเล่นแร่แปรธาตุ

ด้วงทั่วไปนั้นยกสิ่งของที่หนักกว่าตัวเองได้ 1200 เท่าแต่หลังจากที่กลายพันธุ์แล้ว พวกมันสามารถยกของที่หนักกว่าตัวเองได้ 1800 เท่า  พวกมันคือราชาแห่งแรงในหมู่สิ่งมีชีวิต

แม้แต่ก่อนเกิดภัยพิบัติ ในตอนที่วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนั้นพัฒนาอย่างมาก ผู้คนก็ยังถอดรหัสยีนส์ตัวเองมาได้เพียง 3%

แต่ 3% ของมนุษย์นั้นได้ถอดรหัสยีนส์ของด้วงได้กว่า 95% และกว่า 99% ของมันคล้ายคลึงกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ ความรู้นี้น่ะเป็นที่รู้กันทั่วก่อนจะเกิดภัยพิบัติ วันนี้ความรู้นั้นน่ะยังคงใช้ได้ดีกับนักเล่นแร่แปรธาตุ

ยาแรงนั้นคือยาที่บรรจุด้วยแรงจากยีนส์ด้วงที่ซึ่งให้แรงจำนวนมหาศาลของด้วงมา มันอาจทำงานได้เล็กน้อยกับร่างกายมนุษย์โดยเปิดการทำงานส่วนเล็กๆของยีนส์มนุษย์ซึ่งเกี่ยวข้องกับแรงที่อาจพัฒนาให้มนุษย์บ้าคลั่งได้

มันไม่ได้เพิ่มแรงของร่างกายคนมาพันเท่า มันบ้าเกินไปและคงทำได้แต่พระเจ้าเท่านั้น ถ้ายาที่นักเล่นแร่แปรธาตุทำขึ้นมานั้นทำให้คนเรายกของได้หนักขึ้น 3-5 เท่าของแรงตัวเอง, ตั้งชื่อมันว่าแรง 300-400 กก.และช่วยให้ผู้คนทนใช้มันได้หลายชั่วโมง แค่นี้ก็เพียงพอทำให้ผู้คนบ้าคลั่งกันได้แล้ว

ยาแรงระดับเริ่มต้นนั้นแพงอย่างมากซึ่งมันก็ยังทำให้ผู้คนคลั่งไคล้มันไปด้วยแต่วัตถุดิบที่สำคัญที่สุดสำหรับยาแบบนี้เป็นแค่ด้วงทองทั่วไป  ด้วงกลายพันธุ์ที่เห็นได้ทุกที่    แม้ว่าด้วงทั่วไปนั้นจะใช้ทำยาแบบนี้ได้แต่มันจะทำขึ้นได้โดยนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสูงกว่านี้เท่านั้น

ในฐานะนักเล่นแร่แปรธาตุที่หวังจะเลื่อนชั้น  เอเบียน มีโอกาสอย่างมากในการใช้ด้วงทองในการศึกษายาแรงนี้

หลายวันที่ผ่านมานี้ เอเบียน ได้ใช้ด้วงทองเป็นร้อยๆในห้องทดลอง ด้วงเหล่านั้นหายไปในของเหลวแปลกๆต่างสีกัน

วันนี้ เอเบียน ได้ทำการทดลองน่าสนใจบางอย่างและเข้าใจถึงการทำยาแรงระดับเริ่มต้นไปมากกว่าเดิม มันทำให้เขาพอใจอย่างมาก

แต่ เอเบียน ก็ต้องมารู้สึกกระอักกระอ่วนในตอนที่ได้ยินว่าไม่มีด้วยทองในห้องทดลองอีกแล้ว

“ แกจะบอกว่า สมิหลา ที่รับผิดชอบหาด้วงทองให้ฉันโดนฆ่างั้นเหรอ ? แกจะบอกว่าไม่มีด้วงทองให้ฉันทดลองอีกแล้วเหรอ ? “ – เอเบียน ถามด้วยสีหน้าไร้อารมณ์มองไปยังคนรับใช้

คนรับใช้หน้าซีดทันทีและเขาได้ก้มหัวจนเกือบถึงพื้น – “ หลังจากที่รู้ข่าวนี้ ผมก็สั่งให้แยกคนเป็นสามกลุ่มเพื่อหาด้วงทองให้เป็นการเร่งด่วน  ผมมั่นใจว่าไม่นานพวกนั้นต้องกลับมาแน่ ! “

หลังจากที่หลับตาอยู่นาน เอเบียน ก็ได้ลืมตาขึ้นมา

“ คนฆ่าเป็นเด็กจีนที่ชื่อ จางเทีย ? “

“ ไม่ ผมได้ยินมาว่าเป็นคนจีนอายุประมาณ 20 ! “

“ มีใครรู้จักเขามั้ย ?”

“ ไม่ ! “

“ มันลงมือคนเดียว ? มันเป็นคนแปลกหน้าในเมืองนี้ใช่มั้ย ? มันเคยโผล่หน้ามาที่ตลาดมาก่อนมั้ย ? “- เอเบียน ถาม

“ ใช่ ! “

เมื่อเห็นสายตาของคนรับใช้  เอเบียน ก็ได้ยิ้มออกมาที่มุมปาก – “ แกคิดว่ามันยากมากมั้ยกับการที่คนเปลี่ยนหน้า ? “

“ ผมต้องรายงานเรื่องนี้ให้ ผู้การลิปนิซ รู้เรื่องรึเปล่า ? “ – คนรับใช้ถามออกมาเบาๆ

“ ไม่จำเป็น ฉันไม่สนว่า สมิหลา จะตายรึเปล่า แม้ว่าคนฆ่าจะเป็น จางเทีย เพราะเขาเปลี่ยนหน้าก่อนที่จะจัดการความแค้นส่วนตัวของเขากับ สมิหลา มันหมายความว่าเขาไม่อยากคุกคามฉัน ไม่จำเป็นต้องหาเรื่องอีก จัดการหาคนซื้อคนใหม่ให้ฉัน ! “ – หลังจากที่พูดจบ เอเบียน ก็ได้โบกมือไปให้คนรับใช้ สำหรับ เอเบียน แล้ว นี่น่ะเป็นแค่เรื่องเล็กๆและไม่จำเป็นที่เขาต้องไปแก้แค้นให้กับคนแบบ สมิหลา

คนรับใช้รับคำสั่งและทำตามทันที

“ ฉันไม่อยากโดนขัดจังหวะ ! “  - เอเบียน พูดขึ้น

“ ตามที่คุณต้องการ ผมจะจัดให้ แต่ คุณจิน่า ที่ซึ่งต้องการจะซื้อน้ำเยาว์วัยน่ะได้รออยู่กว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว เธอมาที่นี่เพราะคำเชิญของมาดามของเกกรอเรี่ยน คุณจะไปที่ห้องนั่งเล่นรึ.. “

“ ถ้างั้น ไม่จำเป็นต้องให้มันซับซ้อน  ฉันจะไปที่ห้องนั่งเล่นนั่น ! “

“ ได้ครับ ! “

...

ภายใต้การเดินนำของคนรับใช้ เอเบียน ได้ไปที่ห้องนั่งเล่นในห้องโถงของชั้นสอง หลังจากที่เปิดประตูแล้วให้ เอเบียน แล้ว คนรับใช้ก็ได้ออกไป

สาววัย 30 ในชุดกระโปรงนั่งอยู่ที่โซฟา เธอถือพัดสีขาวพร้อมกับเผยหน้าอกโตออกมา รูปร่างของเธอดูน่าหลงใหล ผิวของเธอนั้นขาวราวกับหิมะ

“ เธออยากได้น้ำเยาว์วัยงั้นเหรอ ? “- เอเบียน ถามพร้อมกับเดินเข้าไปหา

“ ใช่  มาดามของเกกรอเรี่ยนแนะนำฉันมาที่นี่ เธอบอกว่าคุณมีน้ำที่ฉีดเข้าร่างกายของผู้หญิงได้โดยตรง นอกจากจะทำให้คงความสวยแล้วยังรักษาความเหงาได้อีกด้วย ! “ - จิน่า พูดพร้อมกับหน้าแดง เธอนั่งหลังตรงขึ้นและเผยให้เห็นส่วนโค้งของหน้าอกที่ได้รูป

เอเบียน ยิ้มออกมาพร้อมกับตาที่เป็นประกาย – “ งั้นยืนขึ้น ฉันจะฉีดน้ำให้เธอตอนนี้เลย ! “

จิน่า ลุกขึ้นยืน

“ คุณผู้หญิงสุดสวย หันหลังกลับไปแล้วใช้มือนอนค้ำโซฟาไว้ จำไว้ว่าให้ยกก้นไว้ ท่านี้ไม่น่าจะยากสำหรับเธอ ! “

จิน่า หันหลังกลับแล้วทำท่านั้น มันเป็นท่าที่ยั่วอย่างมาก

“ ครั้งแรกที่ฉันฉีดน้ำเข้าไปมันจะทำให้เธออึดอัด มันจะเจ็บเล็กน้อย ! หลังจากนั้นเมื่อเธอชิน เธออาจจะต้องการมันอีกหนึ่งรึสองครั้งต่ออาทิตย์ ! “

“ เขาบอกมาว่าเข็มฉีดยาของคุณน่ะใหญ่มาก ! “  - จิน่า อุทานออกมา

“ ใช่ ไม่นานเธอก็จะสนุกกับมันเอง ถอดกระโปรงออก ใช่ อย่างนั้นแหละ เปิดก้นให้ดูหน่อย  มีอีกอย่าง ถ้าเธอถอดกางเกงในรึเอามันออกไปแล้วโชว์ที่ที่ฉันต้องฉีดเข้าไป ฉันคงดีใจมากที่จะทำแบบนั้นให้ ! มันจะช่วยให้ฉันฉีดน้ำไปได้ง่ายกว่าเดิม “

เอเบียน ดึงชุดของตัวเองออกแล้วดึงเอาไอ้จ้อนของตัวเองออกมา

จิน่า ทำตามที่ เอเบียน บอกทุกอย่าง ตอนที่เธอถอดกางเกงในออกและจับเข้ากับไอ้จ้อนของ เอเบียน ได้หลังจากนั้น เธอก็อุทานขึ้นทันที เธอเคยเห็นมาหลายครั้งแล้วแต่อันนี้คืออันที่ใหญ่ที่สุดที่เธอเคยเห็น เธอจับมันด้วยมือเดียวไม่ได้ด้วยซ้ำ อันใหญ่แบบนี้มันเหมาะกับม้ามากกว่า

“ กำลังจะฉีดแล้วนะ ! “ - เอเบียน สอดเข้าไป เขาเริ่มที่จะถูมันกับตรงนั้น  จิน่า เองก็รู้สึกตัวสั่นไปทั่วตัว –“  ตอนที่เข็มเข้าไปในร่างกาย  เธออาจรู้สึกเจ็บนิดๆ ในตอนที่ฉีกมันให้เธอ ไม่ต้องดิ้นรึขยับ ฉันใช้มือกดเอวของเธอได้มั้ย ? ฉันรู้ มันเป็นยา ถ้าฉันแตะตัวสวยๆของเธอโดยไม่ได้ขอ มันคงเป็นการไม่สุภาพและรุกร้ำไปหน่อย ! “

“ ได้ ! “ - จิน่า หอบหายใจ

เมื่อได้รับความยินยอม เอเบียน ก็วางมือซ้ายไว้ที่สะโพกของเธอ

“ ถ้าเธอพร้อมแล้วก็ทำตัวเหมือนหมาและห่าสองครั้งฉันจะได้ฉีดมันให้ ระหว่างตอนนั้นถ้าเจ็บ เธอเห่าออกมาสองรอบ ด้วยวิธีนั้นเธอจะได้กลัวน้อยลง ฉันจะได้ทำมันให้เบาขึ้นโดยการผลักเข้าไปให้ช้าลงและนิ่มนวลขึ้นกว่าเดิม ฉันเช็คมันแล้ว ถ้าเธออยากได้รับการรักษา เธอต้องได้รับการฉีดสองที   ระหว่างครั้งแรก ฉันอาจเปิดช่องทางเฉยๆ ครั้งที่สองจะเป็นการรักษาจริงๆ ... “ เอเบียน พูดขึ้น

“ โฮ่ง..โฮ่ง... “ - จิน่า ที่ดูเหมือนเป็นชนชั้นสูงเห่าออกมาสองครั้ง หน้าเธอแดง ไม่นานเสี่ยงเห่านั้นก็แหลมมากกว่าเดิม

ในชั่วโมงต่อมา เสียงเห่านั้นก็ได้ดังขึ้นพร้อมกับเสียงจังหวะ

ในตอนที่ เอเบียน จิ้มไอ้จ้อนของเขาเข้าไป เขาได้เงยหน้าขึ้นไปมองเดพาน เขาไม่ได้มองไปที่ จิน่า ที่ตัวสั่นและทนอยู่นิ่งๆไม่ได้ เขากลับมองไปที่รอยบนเพดานราวกับอยากมองทะลุออกไป

ตอนนั้น เอเบียน ได้คิดถึงเรื่องอื่นอยู่..

คนเราสามารถทนพิษน้ำแข็งฟ้าหลังจากที่โดนฟ้าผ่าได้จริงๆเหรอ..

คนเราสร้างแรงลับขึ้นมาได้หลังจากที่โดนฟ้าผ่าได้จริงๆเหรอ ..

คนๆนั้นน่าสนใจยิ่งกว่าด้วงทองอีก...

...

ตอนวิกฤตนั้นถ้า จางเทีย รู้ว่า เอเบียน นั้นกำลังคิดถึงเขา แน่นอนว่าเขาต้องเป็นใบ้และวิ่งหนีไป เขาอาจจะวิ่งชนกำแพงเพราะไม่มีสติก็ได้

ต้องของคุณที่ จางเทีย ไม่รู้เรื่องนี้