spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 198: กลับมาที่คลับ

คลับนี้ยังคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลง อย่างน้อยก็ด้านนอก

ไม่เหมือนครั้งที่แล้วตอนที่เขาต้องเดินไปมาอย่างระมัดระวัง , ไม่มั่นใจแต่ครั้งนี้เขาน่ะตรงไปที่ห้อง VIP ผ่านทางอุโมงค์ลานจอดรถก่อนที่จะขึ้นลิฟต์และไปที่ส่วน VIP ที่ชั้นแรก

ก่อนหน้านี้ จางเทีย ไม่มีสิทธิที่จะเข้าไปในส่วน VIP บนชั้นแรก จางเทีย เดินออกมาจากห้องและเตรียมตัวเพื่อไปทักทายผู้จัดการ

ไม่ว่ายัไงก็ตามตอนนี้เขามีสัญญากับผู้จัดการว่าจะได้เป็นที่ปรึกษาและการมาที่นี่ควรจะไปทักทายสักหน่อย แม้ว่ามันจะเป็นแค่เพราะชื่อเสียงแต่ค่าตอบแทนที่ได้มานั้นก็ได้มาจริง  20 ทองต่ออาทิตย์นั้นแน่นอนว่าเป็นค่าตอบแทนที่สูงสำหรับเมืองนี้ ตามความรู้ของ จางเทีย แล้ว มีแค่พวกพ่อค้าระดับสูงเท่านั้นที่จะได้ค่าตอบแทนแบบนี้ได้

20 ทองต่ออาทิตย์นั้นหมายถึงอย่างน้อย 1000 ทองต่อปี นี่น่ะเป็นเงินจำนวนมหาศาลจริงๆ

ธุรกิจของคลับนั้นดีกว่าที่ จางเทีย คิดเอาไว้มาก ดูเหมือนว่าจะคึกคักกว่าเดิมด้วย หลังจากที่เมืองต้องเจอกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ดูเหมือนว่าคนจะกระจ่างมากขึ้นและเริ่มตระหนักถึงความสำคัญของความแข็งแกร่ง

ในยุคนี้เงินน่ะเป็นทั้งอำนาจและความแข็งแกร่งแต่มีแค่พลังในการต่อสู้เท่านั้นที่เป็นความแข็งแกร่งและอำนาจที่แท้จริง แม้ว่าเงินนั้นจะเปลี่ยนเป็นพลังต่อสู้ได้แต่อย่างหลังน่ะสามารถทำเงินได้ตอนไหนก็ได้ กว่าหลายเดือนที่ผ่านมา สิ่งที่พันธมิตรเจอได้ทำให้กระจ่างในจุดนี้

พันธมิตรอันดามัน พันธมิตรของเมืองที่เต็มไปบรรยากาศทำธุรกิจนรั้นไม่เคยเทียบเท่าอาณาจักรนอแมนที่บูชาพลังต่อสู้ได้  ไม่นานหลังจากที่เมืองแบล็คฮ็อตกลายเป็นเมืองขึ้นระดับ 4 ผู้คนก็ต้องเจอกับความแตกต่างนี้และต้องปรับตัวให้ได้อย่างรวดเร็ว

ในระบบลำดับชั้น คนที่แข็งแกร่งแน่นอนว่าต้องขึ้นไปได้เร็วกว่า อีกอย่าง จางเทีย ก็กลายเป็นตัวอย่างของการขึ้นทางลัดสำหรับเมืองนี้

ระหว่างทางในเขต VIP ไปยังห้องของผู้จัดการ เขาได้เจอกับเพื่อนหลายคนในคลับ พวกนั้นรู้ฐานะของ จางเทีย ตอนนี้ซึ่งสูงกว่าแต่ก่อนมากโดยเฉพาะเมื่อเห็นอยู่ในชุดสุดหล่อเหลา พวกเขาปฏิบัติกับเขาดีกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า

รอยยิ้มพวกนั้นและการทักทายอีกทั้งความจริงใจทำให้ จางเทีย รู้สึกสบายและทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเท่ที่ได้กลับมาที่บ้านแล้วเป็นทีรู้จักของพวกคนรวยรึคนโด่งดัง

หลังจากที่ปฏิเสธให้คนมานำทาง  จางเทีย ก็ตรงไปที่ห้องผู้จัดการ ประตูนั้นแง้มออกเพียงครึ่งเดียว แม้ว่าเขาจะผลักเข้าไปเลยก็ได้แต่ก็ยังทำสุภาพโดยยืนอยู่ด้านนอกและเคาะประตู

แม่เขาสอนเขาเรื่องนี้ว่าคนที่ไม่สุภาพนั้นจะมีปัญหาในเรื่องความสำเร็จ  จางเทีย ฝังความคิดนี้ในหัวและเตือนตัวเอง

“ เข้ามา ! “ – ผู้จัดการพูดขึ้นจากด้านใน

เมื่อได้ยินแบบนั้น จางเทีย ก็ได้ผลักประตูเข้าไป

ดูเหมือนว่าบางคนในห้องนั้นกำลังคุยบางอย่างกับผู้จัดการอยู่ เมื่อได้ยินเสียงคนผลักเข้ามา พวกเขาก็หันกลับมาดูและจ้องมาที่ จางเทีย   ผู้จัดการดูเหมือนจะไม่คิดว่า จางเทีย จะมาในตอนนี้ รึคนที่คุยอยู่ด้วยนั้นก็ไม่คิดว่าเจ้าหน้าที่จะเข้ามาเช่นกัน ดังนั้นแล้วพวกเขาจึงอึ้งเล็กน้อย

ผู้จัดการนั้นลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ด้วยความเร็วที่ไม่คาดคิด เขาเดินเข้าไปหาแล้วดึงมืออกมาบอกคนอื่นด้วยท่าทีภูมิใจ – “ เชื่อมั้ยว่านี่คือ จางเทีย  เด็กที่ยอดเยี่ยมที่สุดในเมือง ที่ปรึกษาระดับสูงของคลับและร้อยโทขั้นสองของกองทัพเขาเหล็ก  อัจฉริยะในหมู่ล้านคนในเมืองที่ซึ่งเชี่ยวชาญทักษะหมัดเหล็กโลหิต ความรู้อันลึกลับของจักรพรรดิแห่งอาณาจักรนอแมนได้ด้วยอายุ 15 ปี ก่อนจะมาเป็นที่ปรึกษาของเรา เขาเป็นสมาชิกของเรา  เขามักจะยอมรับการทดสอบอันเคร่งขัดของคลับ ถ้านายไม่เชื่อฉัน นายถามเขาดูได้เลย คลับไหนในเมืองที่จะบ่มเพาะคนมีพรสวรรค์แบบนี้ได้ ถ้านายเลือกคลับเรา เราจะไม่มีทางทำให้นายผิดหวัง ! เป้าหมายของเราคือทำให้เงินทุกเหรียญของที่นายใช้น่ะคุ้มค่า ... “

เมื่อได้ยินแบบนั้น หน้าของ จางเทีย ก็แดงขึ้นมา

คนที่นั่งอยู่ในห้องนั้นดูเหมือนจะมาจากครอบครัวเดียวกัน ชายวัย 40 ปีใส่ชุดหรูหราพุงโต, หญิงสูงศักดิ์ที่ใส่เพชรและไข่มุกมากมาย ตาของเธอนั้นมีแวว และเด็กผมบลอนด์อายุ 10 ปีที่เป็นแฝด

เมื่อได้ยินที่ผู้จัดการแนะนำ ทั้งครอบครัวก็มองมาที่ จางเทีย เขาจึงยิ้มและพยักหน้าให้แสดงความเคารพ

“ คุณช่วยสอน วิคเตอร์ กับ ปีเตอร์ เกี่ยวกับทักษะนี้ได้มั้ย ? “ – ผู้หญิงคนนั้นถามออกมาจนเกือบทำให้ จางเทีย และผู้จัดการสำลัก – “ เมื่อคุณสอนลูกของเราเกี่ยวกับทักษะนี้และทำให้ลูกของเราเป็นเจ้าหน้าที่ได้ตอนที่โตขึ้นมา เราจะจ่ายเงินให้ไม่ว่าเท่าไหร่ก็ตาม ใช่มั้ย ที่รัก ! “

ชายคนนั้นรู้สึกอายและกระแอมขึ้นมาสองครั้งดูเหมือนว่าเขาจะรู้ว่าแฟนของเขาน่ะเร่งรัดเกินไปหน่อย ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะไม่เข้าใจว่าทักษะนี้คืออะไร ในทางกลับกันผู้ชายดูเหมือนจะรู้มานิดๆ ดังนั้นเขาจึงอายเล็กน้อยกับความคิดที่แฟนเขาคิดเกี่ยวกับทักษะนี้ ในสายตาของเขาแล้วทักษะนี้น่ะเหมือนกับกะหล่ำถูกๆข้างถนนที่ซึ่งหาที่ไหนก็ได้

ผู้จัดการเชิญ จางเทีย มานั่งแล้วกลับไปที่เก้าอี้ตัวเอง – “ มาดาม ข้อต้องการของคุณมันพิเศษเกินไป มีที่เดียวในสมคมแบล็คซอนที่ซึ่งตรงตามความต้องการของคุณ ! “

“ ที่ไหน บอกฉันได้มั้ย ? “ - ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนสนใจทันที

“ ผมกลัวว่ามีแค่สมาชิกจักรพรรดิของอาณาจักรนอแมนเท่านั้นที่ตรงตามความต้องการของคุณ ! “

หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น เธอก็เงียบพร้อมกับเบิกตากว้างมองไปยังผู้จัดการ

ผู้จัดการยักไหล่และพูดขึ้น – “ นี่ ผมทำได้แค่สัญญาว่าเราจะทำให้ลูกของคุณน่ะได้รับการฝึกและปฏิบัติที่ดีที่สุด เราจะไม่ให้คุณต้องจ่ายเสียเปล่า ถ้าพวกเขาทำได้ดีในอนาคต พวกเขาจะได้รับการแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญในคลับของเราและได้เห็นทักษะหมัดเหล็กโลหิต “

เมื่อเห็นว่าผู้หญิงนั้นจะพูดบางอย่าง ชายคนนั้นก็รีบพูดขึ้นมาเพื่อเธอไม่ให้พูดต่อหน้าเจ้าหน้าที่อีก – “ ผู้จัดการ งั้นตกลง เราพอใจกับทุกอย่างที่นี่และคิดจะส่งลูกของเรามาฝึกที่นี่ ! “

...

ผู้จัดการไปส่งครอบครัวนั้นที่ประตูและให้คนนำทางจัดการกับเรื่องต่างๆ ในตอนที่ชายคนนั้นอกไป ผู้จัดการก็พยักหน้าให้ จางเทีย เชิงเป็นการขอโทษเหมือนกับจะพูดบางอย่าง  เมื่อเห็นท่าทีนั้น จางเทีย ที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ส่ายหน้าเหมือนเชิงว่ายกโทษให้

มันไม่ใช่เรื่องดีที่ทำราวกับทักษะหมัดเหล็กโลหิตนี้เป็นขยะที่แลกได้ด้วยเงินไม่กี่เงินต่อหน้าเจ้าหน้าที่ ชายคนนั้นรีบพาผู้หญิงคนนั้นออกไปเผื่อว่าเธอจะพูดอะไรออกไปอีกซึ่งอาจจะสร้างปัญหาให้กับพวกเขา

...

“ สำหรับครอบครัวแบบนั้นที่รวยขึ้นมาเพราะการขุดเหมือง สิ่งที่น่าชื่นชมที่สุดคงเป็นเงินพวกเขา และเป็นสิ่งที่น่าเบื่อที่สุดด้วย ! “

เขากลับมาที่เดิม ผู้จัดการเปิดกล่องซิการ์ที่โต๊ะและยื่นให้กับ จางเทีย ว่าต้องการรึเปล่า  จางเทีย ส่ายหน้า ดังนั้นผู้จัดการจึงได้สูบคนเดียว

“ ธุรกิจที่นี่ไม่เลวเลย ! “- จางเทีย ยิ้มออกมา – “ ดีกว่าแต่ก่อนเยอะ ! “

“ กฎในเมืองได้เปลี่ยนไป ดังนั้นทุกคนจึงต้องเปลี่ยนไปด้วย ในอาณาจักรนอแมน คนที่มีสถานะสูงน่ะคือทหาร ในตอนที่ทหารที่ซึ่งมีส่วนร่วมในการต่อสู้นั้นจะถูกเลื่อนขั้นให้  กลายเป็นสมาคมน่าสรรเสริญรึแม้แต่เป็นชนชั้นสูง หลังจากที่เลื่อนขั้นมาแล้ว ถ้าพวกเขาแต่งงานกับคนในราชวงศ์ นายอาจจะได้เข้าร่วมกับสมาคมจักรพรรดิ ในไม่กี่วันมานี้ สิ่งที่ขายดีที่สุดในร้านหนังสือนั้นคือ ‘ บทบาทของคำสั่ง ‘ ซึ่งได้แนะนำเกี่ยวกับระบบลำดับชั้นของอาณาจักรนอแมน... “

เขาดูดซิการ์แล้วพูดขึ้น – “ ฉันได้ยินมาว่าหน่วยกองทัพน่ะได้เริ่มแบ่งระบบชนชั้นให้คนในเมืองแล้ว เมื่อมันเสร็จ เมืองนี้น่ะจะจบการควบคุมของกองทัพเก่าและเข้าสู่ระบบของอาณาจักรนอแมน สำหรับคนอย่างฉันที่ซึ่งรู้แต่วิธีทำเงิน ถ้าเรายอมเสียภาษีมากกว่าเดิมนิดหน่อย เราจะได้เงินจำนวนมากพอที่จะบริจาคให้อาณาจักรได้ในอนาคต  เราจะได้เลื่อนชั้นมาอยู่ระดับทหาร  ด้วยการที่เป็นทหารแล้ว ตามกฎ ฉันจะไม่มีสิทธิที่จะเอารถออกไปด้วยซ้ำ ฉันทำได้แค่ขี่รถม้าออกไป นอกจากนี้สีของรถก็ไม่ควรจะเป็นสีทอง,แดง,ขาวรึดำ ปริมาณของม้าที่ใช้ลากน่ะต้องไม่มากกว่าสอง  ฉันไม่สามารถใช้ม้ากลายพันธุ์ระดับ 2 ได้ สัตว์อื่นๆที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรนอแมนเองสามารถใช้ได้โดยสมาคมน่าสรรเสริญรึระดับอื่นๆ  เหนือจากสมาคมนี้ขึ้นไป ยังมีกำหนดเกี่ยวกับขนาดของรถม้าอีก โอ้ ฉันเกือบลืมแน่ะ ฉันห้ามสูบซิการ์ในที่สาธารณะ ฉันสูบได้แค่ที่บ้านไม่ก็ออฟฟิศ.. “ – ผู้จัดการถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีสลด – “วันดีๆของคนที่เพิ่งรวยในเมืองไม่นานก็จะจบ ! “

เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าของผู้จัดการ ตอนแรก จางเทีย ตั้งใจจะแสดงท่าทีเห็นใจแต่หลังจากที่คิดแล้วว่าคนที่ทำธุรกิจต่างๆใช้ได้แต่รถม้าสีแปลกๆวิ่งไปทั่วเมือง จางเทีย ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา จากอีกมุมมองแล้วระบบลำดับชั้นนี้ก็น่ารักเลยทีเดียว

“ ขี้ม้าและตดม้าน่ะกลิ่นไม่ได้ดีเลย ! “ - จางเทีย หัวเราะออกมาพร้อมกับล้อเลียน

ผู้จัดการอึ้งก่อนจะหัวเราะออกมาด้วยเหมือนกัน

“ วันนี้นายว่างเหรอ ? “

“ ฉันมาดูรอบๆและมารับค่าจ้าง ยังไงก็ตามชุดกองทัพนี่ก็แสดงอำนาจและทำให้ฉันพอใจได้ ! “- จางเทีย ตอบกลับด้วยความจริงใจ

ผู้จัดการหัวเราะออกมา รู้สึกว่า จางเทีย นั้นน่าสนใจอย่างมาก เขารู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขที่ได้คุยกับเด็กนี่ –“  ดี นายคือสัญลักษณ์ของเรา  มีหลายคนมาที่นี่ก็เพราะนาย ฉันจะเตรียมเงินให้และจ่ายเงินรายปีให้ นายน่ะออกไปโชว์ได้เต็มที่เลย ฉันจะเอาเงินไปให้ตอนนายจะกลับ ! “

“ นั่นก็ดี ! “ - เมื่อพูดจบ จางเทีย ก็ลุกขึ้นยืน

“ นายอยากได้แบบไหน เช็ครึเหรียญ ! “ - ผู้จัดการถาม

“ เหรียญทอง ! ฉันชอบความรู้สึกหนักๆในมือ ! “

“ ฉันเองก็เหมือนกัน ! “

ผู้จัดการยิ้มขึ้นมาอีกรอบ

...

จางเทีย เดินออกมาแล้วตรงไปยังเขต VIP และเริ่มสนุกกับการต้อนรับต่างๆ ก็อย่างที่เขาบอก เขามาแค่ทักทาย เบเน็ตนั้นยังรอเขาอยู่ที่นี่

“ เอาสาวๆมาให้ฉันหน่อย ฉันอยากเลือกสักคน ! “

หลังจากเข้ามาในเขต VIP จางเทีย ก็สั่งบริการ เมื่อได้รับคำสั่ง บริกรก็เดินออกไป

ดูเหมือนว่าจะรู้ว่า จางเทีย ต้องการทำอะไร  เบเน็ต เปิดปากออกมาและอยากพูดบางอย่างแต่เขาไม่ได้พูดมันออกมา แมรี่ น่ะก็แค่คนธรรมดาในคลับนี้  หลังจากที่ จางเทีย ออกไปแล้ว เบเน็ต นั้นไม่ได้กล่อมให้ แมรี่ มาเป็นผู้หญิงของเขา  อีกอย่างหลังจากที่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาและ จางเทีย แล้ว แม่ของเขาก็ห้ามเขาไม่ให้ไปกับ แมรี่ อีก  แม่เขาบอกว่าผู้หญิงโง่ๆสำคัญตัวเองอย่าง แมรี่ นั้นมีแต่จะสร้างปัญหาให้กับผู้ชายข้างตัว

หลังจากที่สาวๆหลายสิบคนมาถึง พวกเขาก็เริ่มยั่ว จางเทีย ด้วยสายตา

แมรี่ เองก็อยู่ด้วย จางเทีย มองไปที่เธอทันที  แม้ว่าจะมีตำนานมากมายเกี่ยวกับ จางเทีย แต่ตอนที่เธอเห็นเห็นเขา  หน้าของ แมรี่ ก็ซีดและตัวก็เริ่มสั่น

จางเทีย ชี้ไปที่ แมรี่ แต่ไม่พูดอะไร เขาแค่ยิ้มออกมา ทุกคนตระหนักได้ว่าเขามองไปยัง แมรี่  คนรอบๆนั้นก็มองไปที่เธอด้วย

ภายใต้สายตาซับซ้อน,อิจฉา, ดุด่า แมรี่ ได้เดินออกมาทั้งๆที่ตัวสั่น

“ เธอนั่นแหละ ฉันต้องการ แมรี่ ! “ – เสียงดังมาจากข้างๆ เสียงนั้นดูก้าวร้าว

จางเทีย หันหลังกลับมาดูและเห็นเพื่อนที่คุ้นเคยเดินมาพร้อมกับบอดี้การ์ดสองคน ในตอนที่เขาเดินเข้ามา เขาได้ยักคิ้วใส่ จางเทีย ด้วยท่าทีไม่พอใจแต่เมื่อเห็นชุดกองทัพ หนึ่งในสองบอดี้การ์ดก็รีบเปลี่ยนสีหน้าและก้มหน้าลงกระซิบกับเด็กนั่น ไม่คาดคิดเลยว่าเด็กนั่นมองเขาอย่างไม่พอใจ

“ หุบปาก ! “

หลังจากที่มองไปที่เด็กนั่นสักพัก ในที่สุด จางเทีย ก็จำได้ว่าเป็นใคร  ไอ้เด็กที่เตะเขาอย่างแรงจนเขาสลบไปในครั้งแรกที่เขามาที่คลับนี่ ชื่อของมันคือ เกกรอรี่