spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 189: คนหนุนหลังของ สมิหลา
จางเทีย เห็น สมิหลา ต่อราคาก่อนที่จะขายของ เพราะที่นั่นเสียงดัง จางเทีย เลยไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายรู้ตัว อีกอย่างแล้วมีต้นไม้ขนาดสูงพอๆกับคนคั่นระหว่างทั้งสองเอาไว้ จางเทีย ไม่สามารถมองเห็นผ่านต้นไม้ได้ แน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่า สมิหลา นั้นอยู่ด้านหลังเขา
มันเป็นเสียงของ สมิหลา ที่ทำให้เขารู้ตัว
“ อะไร ? มันแค่ตัวนิ่มกลายพันธุ์ ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตระดับ 1 เลยด้วยซ้ำ นายอยากได้ 30 เงิน ? ทำไมไม่ไปปล้นเอาล่ะ ? อย่างมากก็แค่ 10 เงิน อีกอย่างแล้วฉันจะเอากรงนี่ด้วย.. .”
เมื่อได้ยินเสียงของ สมิหลา จางเทีย ที่ซึ่งกำลังจะกลับก็อึ้ง บังเอิญจริงๆ !
มันจริงๆด้วย !
เขาหันกลับไปและแอบอยู่ระหว่างต้นสตรอเบอรี่
มันคือ สมิหลา จริงๆด้วย !
อาจเพราะกลัว จางเทีย จับได้ หลังจากที่หายไปกว่าสิบวันแล้ว สมิหลา ได้เก็บตัวอยู่ตลอด อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ใส่หมวกที่ดูโดดเด่นนั่นอีกแล้ว นอกจากเสื้อผ้าที่ดูดีกว่าทั่วไปมาหน่อย เขาดูเหมือนคนที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยนิดๆแต่สีหน้าและเสียงของมันนั้นไม่ได้เปลี่ยนเลยสักนิด
ที่ยืนอยู่ข้างๆ สมิหลา นั้นมีชายกำยำสองคนที่ตอนนี้กำลังยกกรงหลายอันอยู่ สัตว์ข้างในนั้นล้วนแต่เป็นตัวนิ่ม
ตัวนิ่มน่ะเป็นสัตว์กลายพันธุ์ที่ซึ่งไม่ดุร้าย มันมีสีแดงหม่น มีประกายเหมือนกับทองแดง เนื้อของมันนั้นอร่อยอย่างมาก ทำให้มันถือว่าทำอาหารได้ดีทีเดียว
ของพิเศษนั้นคือเกล็ดที่มีเหล็กของมัน บอกได้ว่ามันถูกใช้เป็นยา พวกมันน่ะมีการป้องกันที่แข็งแกร่งซึ่งเทียบเท่าได้กับแผ่นทองแดง อีกอย่างแล้วพวกมันเบาอย่างมาก หลังจากที่เลาะออกมาแล้ว พวกมันจะถือว่าเป็นวัสดุชั้นดีในการทำเกราะ เกราะตัวนิ่มนี้น่ะมีการป้องกันที่ดีทำให้เป็นที่ชื่นชอบของนักล่าและนักสำรวจหลายคนที่ซึ่งมีเงินไม่มาก
สถานที่ที่ จางเทีย ยืนอยู่นั้นห่างจาก สมิหลา ไปหลายเมตร เขาทำท่ามองไปที่สัตว์พวกนั้นแต่นัยน์ตาเขาน่ะจ้องไปที่ สมิหลา
...
เงิน 10 เงินถูก สมิหลา เสนอมานั้นชัดแล้วว่าต่ำกว่าที่นักล่าได้คาดเอาไว้ เขาไม่ได้อยากขายของด้วยราคาที่ต่ำแบบนี้ ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มต่อกันอีกรอบ
“ แกรู้ไหมฉันเป็นใคร ? ฉันคือผู้ผลิตระดับ 3 ของหน่วยกองทัพประจำเมือง ตัวนิ่มน่ะเอาไปใช้รับรองพวกแขกสำคัญ แกรู้มั้ยว่าแกอยู่ที่ไหนและใครเป็นคนคุ้มกะลาหัวแก ? แกกล้าที่จะขายให้ฉันด้วยราคาที่สูงอีกเหรอ ? “
เมื่อได้ยินที่ สมิหลา ขู่ จางเทีย ก็เริ่มด่าในใจ ฐานะผู้ผลิตระดับ 3 ของมันโดนยกเลิกนานแล้ว คนในแคมป์นั้นต่างก็รู้ว่าชายคนนี้น่ะหาเรื่อง จางเทีย และคิดจะสร้างปัญหาให้เขา
สำหรับมันในตอนนี้ มันมักจะซ่อนตัว ไม่กล้าแม้แต่จะกลับเมืองแบล็คฮ็อต แขกสำคัญที่ต้องให้มันดูแล ? แล้วพวกสมาคมเหมืองมีไว้ทำไม ?
เมื่อได้ยินคำอธิบายของ สมิหลา คนขายก็ลังเล หลังจากที่เห็นชายกำยำสองคนใกล้ๆ ในที่สุดเขาก็ต้องตกลงขายที่ราคา 15 เงิน
สมิหลา พอใจอย่างมาก หลังจากที่จ่ายเงินไปแล้ว เขาก็ให้ลูกน้องนั้นแบกกรงไปพร้อมกับที่เขามองไปรอบๆป่าบานยานและเดินออกไป
จางเทีย ตามหลังพวกนั้นไปโดยห่าง 50 ม.
ทางใต้ของเมืองนั้นดูจะหรูหรากว่าทางด้านเหนือและตะวันตก มีแม่น้ำและเมืองเล็กๆด้านนอกกำแพงทางใต้ เพราะมีคนมากมายเดินผ่านไปมาทำให้ จางเทีย จึงไม่เป็นที่สังเกต
หลังจากที่เดินมากว่า 10 นาที สมิหลา และอีกสองคนก็ได้หยุดอยู่ข้างๆแม่น้ำแล้วเดินเข้าไปข้างใน
มันเป็นบ้านที่สวยงามมีพื้นที่กว่า 33,000 ตร.ม. มีตึกมากมายอยู่ข้างใน คนรวยทุกคนในเมืองต่างก็มีคฤหาสน์แบบนี้
เมื่อมองไปที่กำแพงสูงกว่า 10 ม.และทีมทหารที่อยู่ด้านนอกประตู จางเทีย ก็ได้คิ้วขมวดและหยุดลง
เมื่อเห็นคนหนึ่งเดินผ่านไป จางเทีย ก็ได้ถามด้วยความชื่นชม – “ ที่นี่สวยจริงๆ นายรู้มั้ยว่าใครเป็นเจ้าของ
คนนั้นมองมาที่ จางเทีย ด้วยท่าทีกวนๆก่อนจะตอบด้วยความภูมิใจ – “ บ้านนี้น่ะเป็นของนักเล่นแร่แปรธาตุที่ยิ่งใหญ่ของเมือง ท่านเอเบียน ! “
อาจารย์เอเบียน ! จางเทีย เข้าใจได้อย่างดีแล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหา สมิหลา ในเมืองไม่เจอ ชายคนนี้ซ่อนอยู่ที่นี่ เขามีคนมีอำนาจหนุนหลังเขาอยู่จริงๆด้วย !
หลังจากที่ประมาณเวลาแล้ว จางเทีย ก็ได้สูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะหันหลังกลับไปที่เมือง
...
ครึ่งชั่วโมงต่อมาเขาได้กลับมายังที่เก็บของใกล้ๆกับสถานี้ มันเป็นช่วงที่คนเยอะที่สุด มีรถมากมายได้ผ่านเข้ามาหลายคันต่อหลายคัน
เขาเอากุญแจออกมา จางเทีย ได้เปิดประตูเล็กๆแล้วเข้าไป หนึ่งนาทีต่อมาเขาก็ได้ออกมาอีกรอบ ในเวลาสั้นๆเขาได้เอาเงินที่มีนั้นไปเก็บไว้ใน Castle of Black Iron
ไม่ถึง 5 นาทีหลังจากที่เขาเดินออกมาแล้ว รถคันแรกจากบ้านแห่งป่าก็ได้มาถึง ล็องค์ เองก็มาด้วย เมื่อเห็น จางเทีย รออยู่ที่ทางเข้าคลัง เขาก็โดดลงมาจากรถ
“ นี่คือคลังของคุณงั้นเหรอ ? “ – ล็องค์ ชี้ไปที่คลังด้านหลัง จางเทีย
“ ใช่ ! “ - จางเทีย พยักหน้า
ล็องค์ โบกมือและคนงานหลายคนก็ได้ลงมาจากรถเปิดประตูคลังออก จากนั้นรถได้ขับเข้าไปข้างใน จางเทีย และ ล็องค์ ได้เดินตามเข้าไป และพาคนงานไปขนของ
ของในรถนั้นถูกห่อมาอย่างดีทำให้ง่ายต่อการขนส่ง
ในตอนที่คนงานขนกล่องจากรถเสร็จ ล็องค์ ก็ได้เอาคู่มือสามอย่างให้กับ จางเทีย
“ นี่คือคู่มือสำหรับการประกอบบ้าน กลุ่มนี้น่ะสำหรับบ้านสองชั้น แต่ละอันนั้นมีพื้นที่ 80 ตร.ม. เมื่อคุณทำตามคู่มือ คุณจะสร้างบ้านขึ้นมาได้ง่ายๆ คนงานของเราน่ะใช้เวลาแค่ 10 ชม.เพื่อสร้างบ้านชั้นเดียวเบอร์ 3 ซึ่งมีพื้นที่ 80 ตร.ม. แต่ละส่วนประกอบเองก็มีเบอร์ไว้ คุณเห็นมันได้ตรงห่อ นี่ก็เหมือนกับการต่อตัวต่อ คุณแค่ต้องใช้แรง มันก็ง่ายๆ ! “
เขาบอกผ่านๆ จางเทียนว่าแต่ละขั้นตอนนั้นละเอียดอย่างมาก ข้อแนะนำเองก็เข้าใจง่าย หลังจากที่มองอยู่สักพัก เขาก็พยายามสร้างบ้านแบบ 3A80 ในหัวของเขา
หลังจากที่พลังวิญญาณนั้นเพิ่มขึ้นมาอีก จางเทีย ก็พบข้อดีของการมีพลังวิญญาณที่สูง เขาตระหนักได้ว่ามันช่วยเพิ่มการจำลองภาพได้ดีอย่างมาก เขาจำแต่ละขั้นตอนได้ง่ายๆเมื่อเขาคิดขึ้นมาในหัว
บ้านแบบ 3A80 หนักกว่า 14.5 ตัน มันมีไม้ 954 ส่วนที่ประกอบและมีส่วนประกอบอื่นๆทั้งเหล็กอีก 226 ชิ้น มีน็อต 398 ชิ้นรวมทั้งหมดแล้ว ทั้งบ้านนั้นต้องการเครื่องมือแค่ 4 อย่าง ค้อนหนัก, ค้อนเบา, ประแจและบันได
มีคนงานมากกว่า 10 คนทีทำการขนของ ทุกคนล้วนแต่กำยำหมด ดังนั้นไม่นานของหนักกว่า 30 ตันถึงถูกขนออกมาไปกองที่มุมคลัง
ในตอนที่ขนเสร็จ รถคันเก่าก็ได้ออกไปและคันใหม่ก็ได้เข้ามา
บนรถคันที่สองนั้นมีของสำหรับบ้านแบบ 3B90 ที่มีพื้นที่ 90 ตร.ม. มีเครื่องมือ,เฟอร์นิเจอร์มาด้วย รถคันนี้มีสินค้ากว่า 20 ตัน
หลังจากขนออกมาหมดแล้ว รถคันที่สองก็ได้ออกมาและคันที่สามก็ได้เข้าไป --- คันนี้มีอาหารที่ จางเทีย สั่งมา
ในตอนที่คันที่สามได้ออกไปแล้ว รังผึ้งก็ได้มาส่ง
ในตอนบ่าย หลังจากขนส่งหลายชั่วโมง ของทุกอย่างที่สั่งออกมานั้นก็ได้ขนเข้ามาส่ง น้ำหนักตอนนี้รวมกันกกว่า 100 ตัน ผลก็คือพื้นที่กว่า 400 ตร.ม.นั้นเต็มไปด้วยของ
หลังจากที่คนส่งของได้กลับไป จางเทีย ได้ปิดประตูคลังจากด้านใน ผลก็คือไม่มีแสงลอดเข้ามาเลย มีแค่แสงสว่างสจากหินที่ทำให้ จางเทีย พอมองเห็นได้บ้าง
เมื่อมองไปที่ของพวกนั้น เขาก็เกาหัวตัวเอง ดูเหมือนว่าเขาได้ซื้อของมากมายมายแต่มันก็รู้สึกเจ๋งจริงๆที่ได้ใช้เงินไปแบบนี้
จางเทีย ยิ้มออกมาและเดินไปหน้าของพวกนั้น เขาแบกของกว่า 200 กก. เขาหายไปจากคลังทันที หลายวินาทีต่อมาเขาก็โผล่กลับมาใหม่ เขาแบกลังอีกอันแล้วหายไปอีก...
จางเทีย เริ่มส่งของทั้งหมดเข้าไปใน Castle of Black Iron ทีละลังๆ...