spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 170: การเตรียมพร้อม

ห้าวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว แม้ว่าแผลของ จางเทีย หลังจากที่ขลิบมานั้นยังไม่หายดีและเขาเพิ่งจะเปลี่ยนผ้าพันแผลไปครั้งเดียวแต่วันหยุดของเขาก็จะหมดลงแล้ว

ไม่กี่วันที่ผ่านมาข่าวดีคือไอ้จ้อนของเขานั้นไม่รู้สึกเจ็บมากอีกต่อไป ตอนนี้มันเริ่มเสียดสีกับกางเกงในและกางเกงได้แล้ว

ข่าวร้ายคือ จางเทีย รู้ว่าเขาโด่งดังขึ้นมาในหมู่เด็กๆในเมือง ในสายตาหลายคนที่ซึ่งไม่เข้าใจเข้า จางเทีย ดูเหมือนปิศาจและอันธพาลที่หักคอเพื่อนร่วมชั้นต่อหน้าคนกว่าพันคนในโรงอาหารที่ปราสาท

คนเหล่านั้นไม่สนว่า ซูแฮร์ และ เกรซ ได้ทำอะไรกับเขาไว้บ้าง พวกนั้นแค่พูดเรื่องที่เขาทำกับ ซูแฮร์ เท่านั้น

ในวันแรกตอนที่เมืองได้เข้าเป็นเมืองขึ้นของอาณาจักรนอแมน จางเทีย ก็ได้ใช้กฎของอาณาจักรนอแมนเพื่อฆ่าเพื่อนร่วมชั้นตัวเองต่อหน้าทุกคน การกระทำนี้ในสายตาคนอื่นแล้วไม่ได้ดีเท่าไหร่

นอกจากนี้ข่าวลือกับการหายตัวไปของ เกรซ ก็บอกว่าถูก จางเทีย ฆ่า แม้ว่าพวกนั้นจะพูดถูกแต่ จางเทีย ไม่ได้คิดจะยอมรับมัน เขาแค่ปล่อยให้พวกนั้นพูดไป ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ได้เสียหายอะไรอยู่แล้ว

ในเย็นวันนั้นตอนที่ ดอนเดอร์ จากไป หลังจากที่ส่งทั้งสามสาวกลับบ้านไปแล้ว ในระหว่างที่กลับ จางเทีย คิดว่าจะบอกสิ่งที่เขารู้ในวันนี้กับครอบครัวยังไงดี

ในตอนที่เขากลับมาบ้าน เขาพบว่าพี่สะใภ้นั้นได้ไปนอนแล้วเพราะเธอท้องและหลับได้ง่าย  จากนั้น จางเทีย จึงได้เรียกพ่อแม่และพี่เขามาอธิบายว่าทำไม ดอนเดอร์ ถึงยกตึกและทองให้เขา

เมื่อเห็น จางเทีย ล้วงกระเป๋าตังที่มีเงินกว่า 400 ทองที่มีสัญลักษณ์ปล่องไฟออกมา ทั้งสามคนก็ช็อคกันไปสักพัก

“ ลูกบอกว่า ดอนเดอร์ เอาเงินนี่ให้ลูก ?  “ – พ่อถามด้วยตาที่เบิกกว้าง

“ ใช่ และตึก 6 ชั้นในโมเน็ตอเวนิว ตึกนั้นน่ะ ดอนเดอร์ ซื้อมาเมื่อหลายปีก่อน เขาอาศัยอยู่ที่นั่น วันนี้เขาได้โอนมันให้กับผม  เรื่องเอกสารก็จัดการแล้ว ดอนดอร์ บอกว่าน่ะเป็นค่าตอบแทนสำหรับหนังสือคิดเลขในใจโดยใช้ลูกคิดซึ่งจะช่วยให้เขาได้รับตำแหน่งที่ดีจากองค์กร  เขาเป็นหูเป็นตาให้กับองค์กรในเมืองนี้ ตอนนี้เขาได้กลับไปแล้วและนี่ก็เป็นแค่เศษเสี้ยวของรางวัลที่เขาจะได้รับจากองค์กร เขาได้จากไปพร้อมกับทิ้งของพวกนี้ไว้ให้กับผม  ! “ - จางเทีย อธิบายตามจริงพร้อมกับเอามือไปวางไว้ที่เข่า

หลังจากได้ยินคำอธิบายของ จางเทีย แล้วพ่อแม่และพี่ก็เงียบ แม้ว่า จางหยาง จะรู้เรื่องหนังสือนั่นว่าสามารถพัฒนาพลังวิญญาณได้ว่ามันล้ำค่าอย่างมากแต่เขาไม่คิดว่าหนังสือนั่นจะมีบทบาทที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้

เพราะ ดอนเดอร์ ทุกคนจึงรู้ว่าหนังสือนี่มีค่ามากแค่ไหนซึ่งนี่เป็นเพียงแค่ระดับเริ่มต้นสำหรับคนที่เริ่มต้นฝึกพลังวิญญาณ มันช่วยให้เขาบ่มเพาะได้ง่ายกว่าเดิมและยังพัฒนาพลังวิญญาณได้  มันช่วยหลายคนที่ไม่อาจทำการบ่มเพาะรึพัฒนาพลังวิญญาณให้สามารถเพิ่งพลังของตัวเองได้อีก  มันเป็นหนังสือที่มีค่าอย่างมากจนไม่อาจที่จะมองข้ามได้

“ แล้วเขาทิ้งอะไรรึพูดอะไรอย่างอื่นรึเปล่า ? “

หลังจากที่เงียบอยู่นาน พ่อเขาก็มองมาที่ จางเทีย ด้วยท่าทีเคร่งขรึมแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“ เขาบอกถึงความลับของหนังสือนี้ ว่าไม่ควรเปิดเผยให้ใครรู้นอกจากคนในครอบครัวเพราะมันจะเอาปัญหามาให้เรา  โอ้ เขายังให้การ์ดผมไว้เพื่อที่จะใช้ติดต่อเขาตอนผมไปยังทวีปตะวันออกในอนาคตด้วย  ! “

เขาพูดจบพร้อมกับหยิบการ์ดที่มีรูเล็กๆขึ้นมา เขายังคงสับสนว่าจะใช้มันยังไง

พ่อของเขาเอาไปดู หลังจากรับมันมาแล้ว คิ้วที่ขมวดอยู่นั้นก็ค่อยๆหายไป  ในที่สุดเขาก็ผ่อนคลายและถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะพยักหน้าให้กับแม่

“ พ่อ พ่อรู้จักมันเหรอ ? มันใช้ไว้ทำอะไร ? “ - จางเทีย ถามพร้อมกับมองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของพ่อ

“ นี่คือนามบัตร ! “ - พ่อยิ้มออกมา

“ นามบัตร ? “

ไม่ใช่แค่  จางเทีย  แม้แต่ จางหยาง ก็ต้องตกใจ เขาเอามันจากมือพ่อแล้วค่อยๆดูอยู่สักพัก  จางหยาง หาข้อความบนบัตรนั่นไม่ได้สักตัว แล้วมันจะเป็นนามบัตรได้ยังไง ?

ทั้งสองพี่น้องต่างก็สงสัย

“ แน่นอน นี่น่ะเป็นนามบัตรแบบพิเศษซึ่งไม่ได้มีไว้สำหรับคนแต่มีไว้สำหรับเครื่องคำนวณไอน้ำขนาดใหญ่ รูบนบัตรนี้น่ะเป็นภาษาเครื่องที่ซึ่งจะบอกได้โดยเอาไปใส่เครื่อง นี่คือบัตรที่เอาไว้ใช้ติดต่อระยะไกลซึ่งจำเป็นต้องใช้เครื่องคำนวนไอน้ำซวนหยวนในทวีปตะวันออกเพื่อแกะรหัส ถ้าลูกใส่บัตรนี่เข้าไป ลูกจะสามารถติดต่อ ดอนเดอร์ ได้ ... “

พ่อของเขาเอาบัตรคืนจาก จางหยาง แล้วค่อยตรวจดูพร้อมสีหน้าครุ่นคิด

เครื่องคำนวณไอน้ำ ?  มันถึงตาที่ จางเทีย ต้องอึ้งบ้าง สิ่งนี้มันก้าวหน้าเกินไปจนเขาได้แต่เคยได้ยินมันแต่ที่โรงเรียน แม้แต่ครูเองก็ยังไม่เคยเห็นมันมาก่อน

ตามที่ครูบอกมา เครื่องคำวนนี้น่ะมีเครื่องยนต์ในการขับเคลื่อนที่แตกต่างกันซึ่งใช้กับการใช้ในการคำนวนและประดิษฐ์ในสมัยก่อน  เครื่องคำนวณนี้คือเครื่องจักรที่สุดยอดที่มนุษย์ได้สร้างมา

จางเทีย รู้ว่าเครื่องยนต์ที่แตกต่างนั้นสามารถให้ผลคำนวณที่แตกต่างกันได้และมันถูกสร้างขึ้นมาโดยนักคณิตศาสตร์ก่อนที่จะเกิดภัยพิบัติ  นักคณิตนั้นได้รับแรงบันดาลใจจากเครื่องจักรไอน้ำและได้ประดิษฐ์เครื่องอีกแบบขึ้นมาซึ่งสามารถคำนวนผ่านการเคลื่อนที่ของฟันเฟือง  น่าเสียดายหลังจากที่สร้างมันขึ้นมาแล้ว เครื่องยนต์ที่แตกต่างนี้ไม่ได้รับความสนใจเท่าไหร่ เพราะบางเหตุผลทำให้มันถูกมองข้าม

ในยุคอุตสาหกรรมช่วงที่สองก่อนเกิดภัยพิบัติ คอมพิวเตอร์ที่ซึ่งคำนวนได้โดยทรานซิสเตอร์แทนที่เฟืองที่มีฟังก์ชันการคำนวนแบบเดียวกันก็ถูกสร้างขึ้นมา ดังนั้นแล้วเครื่องจักรไอน้ำนั้นจึงถูกลืมไปโดยสนิท

ตามมาติดๆหลังจากที่สร้างคอมพิวเตอร์ขึ้นมาได้คือภัยพิบัติ หลังจากนั้นพวกคนที่มีชีวิตก็ตระหนักได้ว่าถ้าพวกเขายังอยากมีชีวิตให้นานกว่านี้ พวกเขาต้องเป็นเจ้าของเครื่องมือคำวนซึ่งสามารถคำนวณได้รวดเร็วและแม่นยำกว่าสมองมนุษย์ ดังนั้นเครื่องจักรไอน้ำที่ถูกลืมกว่าพันปีก็ถูกค้นพบขึ้นมาอีกครั้ง

ในบรรดา 17 เมืองของพันธมิตรก่อนหน้านี้ มีเพียงแค่คารัวล์ที่ซึ่งใช้เครื่องจักรแบบนี้ มีเพียงแค่สองเครื่องในพันธมิตร หนึ่งนั้นอยู่ที่คารัวล์ซึ่งไว้ใช้คำนวนในอุตสาหกรรม ส่วนอีกอันที่เล็กกว่านั้นอยู่ที่เมืองอันดามัน เมืองหลวงของพันธมิตร มีคนบอกว่ามันเอาไว้ใช้สำหรับจัดการธุรกิจของคนใหญ่โต

ระหว่างเครื่องคำนวณไอน้ำกับเครื่องไอน้ำอีกแบบนั้น มันมีเครื่องวิเคราะห์ระบบไอน้ำซึ่งมากกว่าเครื่องอันหลัง  ตามที่ว่าเครื่องไอน้ำนั้นทรงพลังมากว่าเครื่องวิเคราะห์ไอน้ำ ในบรรดาสมาคมแบล็คซอนแล้วไม่ใช่แค่เครื่องคำนวนไอน้ำขนาดใหญ่เท่านั้น แม้แต่เครื่องวิเคราะห์ไอน้ำขนาดใหญ่เองก็ไม่สามารถที่จะผลิตขึ้นมาได้

“ พ่อ พ่อรู้เยอะขนาดนี้ได้ยังไง ? “

จางเทีย มองไปที่พ่อตัวเองด้วยความสงสัย บัตรนี่น่ะครูของ จางเทีย ก็ยังไม่เคยเห็นแล้วพ่อเขาอธิบายอย่างชัดเจนแบบนี้ได้ยังไง ?  นอกจากนี้พ่อเขายังดูแปลกเกินไป ทำไมพ่อเขาต้องถอนหายใจออกมาหลังจากที่เห็นบัตรนี่ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ยังกังวลเรื่องบทบาทของ ดอนเดอร์ อยู่เลย !

“ หืม...หืม..พ่อเคยได้ยินมาจากคนอื่น ! “

จางเทีย รู้สึกว่าพ่อเขาโกหกไม่เก่งเอาซะเลย ด้วยอายุตอนนี้ในตอนที่เขาโกหก เขามักจะเกาหัวตัวเองซึ่งคนอื่นในครอบครัวรู้เรื่องนี้ดี

จางเทีย มองไปที่พ่อด้วยความสงสัยอีกครั้ง ในตอนที่เขาจะอ้าปากพูด แม่ก็ได้ขัดขึ้นมา

“ กูกู ลูกคิดจะทำยังไงกับตึกและเงินที่ ดอนเดอร์ ให้ไว้ ? “

คำพูดของแม่ทำให้ จางเทีย สนใจขึ้นมาทันที

“ แน่นอนว่าผมจะยกมันให้พ่อกับแม่ ให้พ่อแม่อยู่ไง .. “ - เมื่อพูดจบ จางเทีย ก็ดีใจขึ้นมา – “ ด้วยการที่พี่ชายกำลังจะแต่งงาน ผมและพี่สะใภ้น่าจะมีที่อยู่ใหม่ แม้ว่าผมจะอยู่ไปห้องหนึ่งแต่มันก็ยังเหลืออีก 9 ห้องซึ่งพ่อกับแม่น่าจะทำเงินได้ 10 ทองต่อเดือน  นี่น่ะเป็นรายรับที่สูงกว่าเงินเดือนพ่ออีก ร้านเบียร์ข้าวที่บ้านกำลังขาดทุน ส่วนพี่สะใภ้ก็กำลังจะคลอด ดังนั้นแล้วตึกนี่จึงจำเป็นอย่างมาก  สำหรับเงินแล้วผมจะเอามันให้พี่ เพราะพี่น่ะต้องออกจากทหาร ด้วยเงินที่มีนี่เขาจะได้ทำธุรกิจได้ซึ่งดีกว่าทำงานให้กับคนอื่นเยอะ ! “

เพื่อที่จะไม่ต้องทำให้พ่อแม่กังวลมากเกินไป จางเทีย เลยไม่ได้พูดเรื่องสงครามที่จะมาถึง ในตอนที่ จางหยาง อ้าปาก เขาก็เห็น จางเทีย ส่ายหน้า เพราะข้อตกลงความเป็นพี่น้องที่มี จางหยาง จึงเงียบทันทีเพราะเขารู้ว่า จางเทีย จะบอกเขาเรื่องอื่นทีหลัง

หลังจากที่คิดสักพักพ่อกับแม่ก็มองหน้ากันแล้วพยักหน้า

“ ตึกนี้น่ะเป็นของลูก เราจะดูแลให้ เพราะเรากลัวว่าลูกจะไม่มีเวลามาดูแล  เพราะพ่อกับแม่ชินกับการอยู่ที่นี่มาหลายสิบปีแล้ว  เราน่ะไม่อยากได้เงินอีกต่อไป ถ้าลูกอยากย้าย ลูกย้ายไปที่นั่นก็ได้   ถ้าลูกมีห้องให้อยู่ในเมืองแทนที่จะต้องไปเช่าใคร พ่อกับแม่ก็วางใจได้.. “

แม่ของเขายิ้มออกมา  - “ สำหรับเงิน แม่จะเก็บไว้ให้ลูก เมื่อพี่ชายลูกจะใช้ แม่จะเอาให้เขาแต่เป็นการยืมจากลูก ! “

เมื่อรู้ความคิดของพ่อแม่  จางเทีย ก็ไม่ได้พูดอะไรแต่เขายังยืนกรานที่จะปล่อยเช่า สุดท้ายแล้วพ่อแม่ก็พยักหน้าและเห็นด้วยที่จะให้จะเอาค่าเช่า 1 ใน 3 แล้วที่เหลือก็เป็นของ จางเทีย

ทุกคนพอใจกับการแบ่งของในครั้งนี้

หลังจากที่พ่อแม่เข้าไปนอน จางเทีย ก็ได้ดึง จางหยาง ออกมาและกระซิบเรื่องสงครามที่จะมาถึง เมื่อได้ยินเรื่องนี้ จางหยาง ก็หน้าบิดเบี้ยวทันที ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมเมืองแบล็คฮ็อตและพันธมิตรถึงได้วุ่นวายในสองเดือนที่ผ่านมา

“ พี่ ผมจะทิ้งเงิน 400 ทองไว้ให้พี่ นี่เป็นตอนฉุกเฉินสำหรับพี่และผมที่ต้องผ่านเรื่องยากนี้ไปให้ได้ เราไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องการแบ่งอีกต่อไป ผมมีเวลาน้อย ผมต้องไปเข้าแคมป์  หน่วยทหารประจำเมืองไม่นานก็ถูกยุบ  กองทัพเขาเหล็กจะเป็นนกองทัพเดียวที่ดูแล  เวสซี่ บอกผมว่าเจ้าหน้าที่คนอื่นที่เป็นทหารก็จะถูกให้ออก  กองทัพเขาเหล็กจะรับคนและทหารกลุ่มใหม่ด้วยตัวเอง ดังนั้นพี่คงต้องถูกไล่ออกในไม่กี่วัน หลังจากนั้นพี่ก็ใช้เงินนี่ทำธุรกิจและดูแลคนในครอบครัว พี่ควรหาเส้นทางให้ครอบครัวเรารอดไปทางใต้ให้ได้ ไม่งั้นแล้วถ้ามีอะไรฉุกเฉินเกิดขึ้น แม้ว่าเราสองคนจะหนีไปได้ แต่พ่อกับแม่และพี่สะใภ้แล้วลูกพี่ล่ะ ?  ดังนั้นแล้วเราควรเตรียมพร้อมแต่เนิ่นๆเท่าที่เป็นไปได้  พี่ ตราบใดที่พี่หาลู่ทางออกจากที่นี่ได้ เราจะได้พาพ่อแม่,พี่สะใภ้และลูก... “

มือของพี่น้องกุมกันแน่นและ จางหยาง ก็ได้พยักหน้า

...

เวลาได้ผ่านไปและตอนนี้ก็ได้เวลาที่ จางเทีย จะต้องไปลงทะเบียนที่แคมป์เหล็กโลหิตของทีม 39 แล้ว....