spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

บทที่ 342: ก้าวเข้าสู่พื้นที่ส่วนจิตวิญญาณปฐพี

หัวหน้าฟางเป็นสุภาพบุรุษที่เปิดกว้างและสุภาพเรียบร้อย ทั้งสองพูดคุยนานพอควร เขาไม่เคยถามว่าเจี้ยงเฉินมาจากไหนหรืออยากจะรับเจี้ยงเฉินในนามของนิกายของเขา

การกระทำแบบนี้ทำให้เจี้ยงเฉินชื่นชมเขาจากก้นบึ้งของจิตใจ

ทั้งสองคุยกันดึกมาก หัวหน้าฟางอยากจะลุกขึ้นกลับ เขายังคงรู้สึกว่าเขาไม่ได้บอกทุกอย่างที่เขาต้องการ

เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะสามารถพูดคุยอย่างกลมกลืนกับชายหนุ่มคนหนึ่งจากโลกสามัญ

สิ่งที่เขาคิดว่าเป็นสิ่งที่แปลกที่สุดคือความรู้ บุคลิกและวิสัยทัศน์ของชายหนุ่มคนนี้ และข้อมูลเชิงลึกของเขาในเรื่องต่าง ๆ มันทำให้เขาประหลาดใจหลายครั้งเช่นกัน คำถามอันกว้างขวางทำให้แม้แต่ผู้บริหารอาวุโสในนิกายรู้สึกไม่ดีพอ

เขาเป็นอัจฉริยะพิลึกประเภทไหนกัน? เขาเป็นศิษย์สามัญจริง ๆ หรือไม่?

หัวหน้าฟางหัวเราะเบา ๆ ในใจ ความเชื่อมั่นของเขาในตัวเจี้ยงเฉินได้รับการยืนยันเพิ่มเติม ชายหนุ่มคนนี้จะยิ่งใหญ่แม้ว่าเขาจะเกิดมาในโลกสามัญ มันก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

"เอาล่ะ นี่เป็นสิ่งที่ดี เจ้าจะถูกส่งตัวไปยังพื้นที่ส่วนปฐพีในวันพรุ่งนี้ ข้าจะพูดเพียงอย่างเดียวคือผู้ดูแลพื้นที่ส่วนปฐพีคือหัวหน้าชูอยู่จากนิกายตะวันม่วง"

การระเบิดเกิดขึ้นในจิตใจของเจี้ยงเฉิน มีคำพูดที่ว่าคำพูดประมาทอาจเปิดเผยให้ผู้ฟังสนใจมากขึ้น

การเตือนสติอย่างละเอียดของหัวหน้าฟางก็ไม่มีความหมายแฝงอื่นใด หัวหน้าฟางไม่มีความรู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเขา และแม้ว่าเขารู้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องบาดหมางที่ผ่านมาของเจี้ยงเฉินกับหัวหน้าชูอยู่

จุดสำคัญที่หัวหน้าฟางเน้นคือนิกายตะวันม่วง

เมื่อเจี้ยงเฉินได้ยินเรื่องนี้ จุดสำคัญของเขาคือหัวหน้าชูอยู่

หัวหน้าฟางตบไหล่ของเจี้ยงเฉิน "พักผ่อนให้สบาย ทำภารกิจในพื้นที่ส่วนปฐพีให้ดีที่สุด ข้าเชื่อว่าศักยภาพอย่างเจ้า พื้นที่ส่วนปฐพีก็ไม่อาจกักตัวเจ้าไว้ได้นานหรอก "

.......

รายชื่อของผู้เข้าแข่งขันถูกมอบให้กับหัวหน้าชูหยู่

มีเพียง 10 รายชื่อ คนที่โผล่ออกมาจากพื้นที่ส่วนลึกลับ หัวหน้าชูอยู่มองคร่าว ๆ และขมวดคิ้วทันที

"มีสาวกสามัญ 2 คนรึ?"

หัวหน้าชูหยู่มีผู้สืบสายมาจากโลกสามัญ ศิษย์ที่ทรงคุณค่าที่สุดของนางมาจากอาณาจักรตะวันออก

อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นเช่นนั้น นางยังคงไม่สามารถปลดเปลื้องอคติของนางกับเหล่าสาวกสามัญได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อข่าวลือต่าง ๆ จากพื้นที่ส่วนลึกลับในช่วงเวลานี้ได้เข้าถึงหูของนาง

เกียวเล็นไม่ใช่คนในฝ่ายของนาง แต่นางก็รู้สึกอับอายที่คนของนิกายต้องจบลงในสภาพเลวร้ายเช่นนั้น

หัวหน้าชูอยู่สาปแช่งเกียวเล็นในใจว่าเกียวเล็นเป็นขยะเพื่อทิ้งเกียรติของนิกายเมื่อนางได้ยินเรื่องนี้ จริง ๆ แล้วนางไม่ได้รู้สึกประทับใจกับศิษย์สามัญเท่าไหร่นัก

"ข้าต้องการจะดูว่าอัจฉริยะพิลึกผู้มีหัวใจดั่งภูผานี้มี 3 เศียรและ 6 กรจริงหรือไม่?" หัวหน้าชูอยู่โยนรายชื่อไปด้านข้าง

นางยกมือขึ้นและส่งคำสั่งออกไป มันเปลี่ยนเป็นเมฆที่มีแสงและหายไปในอากาศ

ศิษย์ 4 คนมายืนอยู่ตรงหน้าหัวหน้าชูอยู่ในอีกไม่นาน

"คาระวะท่านหัวหน้า" ศิษย์ทั้งสี่คนเป็นศิษย์คนโปรดของนาง

"ไม่จำเป็นต้องมากพิธี ตามสบาย" ท่าทางภูมิฐานของหัวหน้าชูหยู่ดูน่าเกรงขามและสง่าผ่าเผย" ในหมู่ศิษย์หลัก 10 คนของข้า พวกเจ้า 4 คนไม่ได้เลื่อนตำแหน่งไปสู่พื้นที่ส่วนนภาสักคนเดียวในช่วงสามเดือนแรก เป็นเรื่องน่าผิดหวังจริง ๆ "

ทั้งสี่คนรู้สึกละอายใจและรู้สึกกลัวมาก

"ดีที่ 3 ศิษย์หลักอีก 3 คนของฝ่ายชูหยู่รักษาหน้าให้ข้าโดยได้เลื่อนไปสู่พื้นที่ส่วนนภา ตอนนี้ข้ากำลังตั้งเป้าหมายให้พวกเจ้า ไม่ว่าจะต้องทำอะไร พวกเจ้าต้องได้เลื่อนไปอยู่ในพื้นที่ส่วนนภาในอีกสามเดือนข้างหน้า พวกเจ้ามั่นใจว่าจะทำได้หรือไม่? "

หัวหน้าชูอยู่ถามเบา ๆ

พวกเขาคือเหล่าศิษย์ส่วนตัวของหัวหน้าชูอยู่ นอกเหนือจากศิษย์ 3 คนในพื้นที่ส่วนนภาแล้ว พวกเขายังเป็นศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่หัวหน้าชูอยู่เคยมี

"พวกเราจะพยายามอย่างสุดความสามารถ!" ศิษย์ทั้งสี่คนคำนับ

"ไห่เทียน เจ้าอยู่อันดับที่ 3 ในหมู่ศิษย์ส่วนตัว 10 คนของข้า รองจากเสี่ยงชี่และชูชิงหาน แน่นอนหลงยู่ซื่อร่างฟีนิกซ์สวรรค์และข้าจะไม่พูดถึงนางในลมหายใจเดียวกับทุกคนให้ต้องเปรอะเปื้อน นอกเหนือจาก 3 คนนี้แล้ว พวกเจ้าเป็นศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาศิษย์ที่เหลืออยู่ ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะมุ่งเน้นความสนใจกับภารกิจในสามเดือนนี้และไม่ทำให้ข้าต้องผิดหวังอีกครั้ง  มุ่งมั่นที่จะไปสู่พื้นที่ส่วนนภาในช่วง 3 เดือนถัดไป"

ชายหนุ่มที่ไม่มีคิ้วยืนอยู่ทางซ้ายมือพยักหน้าอย่างแน่นหนา "ท่านอาจารย์ ศิษย์จะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อให้ได้ตำแหน่งในสิบอันดับแรกสำหรับพื้นที่ส่วนนภา ถึงแม้ว่ากระดูกของข้าจะแตกสลายในขั้นตอนนี้ก็ตาม"

"พวกเจ้าทั้งสามคนอย่าประมาท การแข่งขันภายในพื้นที่ส่วนปฐพีสูงมากและฝ่ายชูหยู่นับเป็นพรรคที่สำคัญภายในนิกายตะวันม่วง ถ้าพวกเจ้าทั้งสี่ไม่ใช้ความสามารถของตัวเองให้ดีที่สุด ในพื้นที่ส่วนนภาอาจมีเพียงคนที่แข็งแกร่งอย่างหลงยู่ซื่อและเสี่ยงชี่ คนอื่น ๆ ก็จะพูดได้ว่าฝ่ายชูหยู่มีอัจฉริยะชั้นนำไม่กี่คนเพราะคนอื่น ๆ ในฝ่ายก็มีเพียงพวกระดับกลาง พวกเจ้าเต็มใจที่จะให้คนอื่นพูดทิ่มแทงใจแบบนี้รึ? "

"พวกเราไม่เต็มใจขอรับ !" ทั้งสี่ตอบพร้อมกัน.

"เอาล่ะ มีผู้เข้าแข่งขัน 10 คนผ่านเข้ามาจากพื้นที่ส่วนลึกลับในครั้งนี้ ไม่ต้องให้ความสำคัญกับคนอื่น ๆ พวกเจ้าต้องให้ความสนใจกับอัจฉริยะสามัญ "

ไห่เทียนถามด้วยความอยากรู้ "ท่านอาจารย์ คนเก่งกาจแบบไหนกันที่มาจากพื้นที่ส่วนลึกลับและมาจากโลกแห่งความเป็นสามัญ?"

"อย่าประมาทกับศัตรู ถึงแม้ว่าข้าไม่เคยได้พบกับอัจฉริยะสามัญพิลึกแบบนี้มาก่อน แต่เขาก็สร้างชื่อให้กับตัวเองในพื้นที่ส่วนลึกลับ เขาเอาชนะทุกคนในส่วนนั้น และคนที่แข็งแกร่งอันดับ 1 ของส่วนที่มาจากนิกายของเรากลัวหัวหดจนสร้างปีศาจภายใน เขาโกรธมากจนเลือดพุ่งและถูกทำลายอย่างเปล่าประโยชน์ "

"อะไรกัน? มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นด้วยหรือ?! " สาวกทั้งสี่คนทุกคนมีสีหน้าแปลกใจ

พวกเขาประสาทเสียมากกับบรรยากาศที่ตึงเครียดของการแข่งขันในสามเดือนนี้ ผู้เข้าแข่งขันในพื้นที่ส่วนปฐพีมีความสามารถและมีความเข้มแข็งมีความแตกต่างกันเล็กน้อยระหว่างกันและกัน ดังนั้นการต่อสู้จึงรุนแรงและดุเดือดมาก พวกเขาไม่ได้มีเวลาว่างกังวลเรื่องต่าง ๆ ในโลกภายนอก

พวกเขาตกใจเมื่อได้ยินหัวหน้าชูหยู่กล่าวถึงเรื่องนี้

“อืม พวกเจ้าต้องตั้งใจเมื่อพบกับสาวกสามัญคนนี้ " หัวหน้าชูหยู่เตือนพวกเขาอีกครั้ง

ทั้งสี่คนแกล้งทำเป็นประจบประแจง แต่ลับ ๆ กลับไม่สนใจนัก พวกเขารู้สึกว่าเกียวเล็นเป็นขยะที่ไร้ความสามารถ เขาก็ล้มลงโดยไม่ได้ต่อสู้และกลัวจนสร้างปีศาจภายใน มันช่างน่าอายมาก !

ส่วนศิษย์ทั้งสี่คนในฐานะที่เป็นศิษย์ 10 คนภายใต้การดูแลของหัวหน้าชูหยู่ พวกเขาอยู่ในระดับที่ต่างจากเกียวเล็น

แม้ว่าพวกเขาจะพยักหน้าด้วยความยินยอม แต่พวกเขาก็ยังไม่ยอมรับเรื่องนี้

"พวกเจ้าออกไปได้" หัวหน้าชูหยู่โบกมือและให้ศิษย์ 4 คนออกไป สัมผัสของความขับข้องใจลุกขึ้นในใจของนาง

นางรู้แหล่งที่มาของความรู้สึกอึดอัดนี้ มันเริ่มนับตั้งแต่นางได้เห็นรายชื่อ

ความฉุนเฉียวนี้เกิดจากอัจฉริยะสามัญ

หัวหน้าชูหยู่เองไม่ทราบว่าทำไมนางถึงมีความรู้สึกไวต่ออัจฉริยะสามัญคนนี้  อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกอึดอัดแบบนี้มาจากสัญชาตญาณของผู้เชี่ยวชาญ และทำให้นางรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยภายใน

หัวหน้าชูหยู่นึกถึงบางสิ่งบางอย่างและความคิดที่ปราดเปรื่องไหลผ่านใจของนาง

"มันไม่อาจเป็นเรื่องบังเอิญที่อัจฉริยะสามัญคนนี้อาจเป็นคู่แข่งของยู่ซื่อจากโลกสามัญ?" ความคิดนี้เกิดขึ้นในใจของนาง

มันกลายเป็นสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้ถ้ามันเกิดขึ้น

"แม้ว่าจะเป็นเขา มันก็ไม่น่าต้องกังวล?" หัวหน้าชูหยู่ปลอบโยนตัวเอง "เขาจะพิเศษขนาดไหนก็ช่าง เมื่อเทียบกับร่างฟีนิกซ์สวรรค์ เขาแทบไม่มีอะไรเลย  ไม่มีอัจฉริยะสามัญคนไหนสามารถเทียบกับร่างฟีนิกซ์สวรรค์ได้ ยู่ซื่อได้ตัดผ่านเข้าไปในอาณาจักรปราณจิตวิญญาณระดับ 4 หลังจากผ่านไป 2 ปีภายใต้การดูแลของข้า การทดสอบในช่วงสามเดือนแรกยังช่วยให้การฝึกฝนบ่มเพาะของนางก้าวหน้าไปอีกขั้น อย่างน้อยนางคงตัดผ่านไปถึงอาณาจักรปราณจิตวิญญาณระดับที่ 5 นั่นคือระดับที่ไม่มีใครสามารถละเลยในพื้นที่ส่วนนภา ด้วยพรสวรรค์ของนาง มีโอกาส 7-8 ส่วนที่นางสามารถตัดผ่านอาณาจักรปราณจิตวิญญาณนภาในช่วง 3 ปีนี้ได้ เมื่อนางตัดผ่านไปได้ นางจะเป็นนกที่ควรจะบินอยู่ในท้องฟ้าและปลาที่จะกระโดดอยู่ในทะเล ที่นั่งของผู้ชนะเลิศในการคัดเลือกถูกลิขิตให้เป็นของนาง !

ความรู้สึกที่หงุดหงิดของหัวหน้าชูหยู่ค่อย ๆ สงบลงเมื่อนางคิดถึงหลงยู่ซื่อ  ศิษย์ที่ไม่มีใครเทียบได้ให้ความมั่นใจอันไร้พรมแดนแก่นาง ทำให้นางฝันถึงอนาคตอันยิ่งใหญ่ของฝ่ายชูหยู่

อาจจะมาถึงวันที่ศิษย์ที่นางได้พร่ำสอนอย่างสุขุมจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาณาจักรต้นกำเนิดคนที่ 2 ต่อจากบรรพบุรุษนักล่าตะวัน

หัวหน้าชูหยู่ตื่นเต้นมากเมื่อนางคิดอย่างนั้น ในเวลานั้น ฝ่ายชูหยู่ของนางก็จะกระโดดขึ้นและกลายเป็นชีวิตที่ไม่มีใครเทียบได้ภายในนิกายนี้ !

... .....

วันใหม่ก็มาถึงในขณะที่ผู้เข้าแข่งขันสิบอันดับแรกของพื้นที่ส่วนลึกลับติดตามผู้ควบคุมเดินทางไปสู่พื้นที่ส่วนปฐพี

เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในเขตพื้นที่ส่วนปฐพี พวกเขาพบเห็นกับอาคารที่น่าประทับใจและสวยงาม บรรยากาศค่อนข้างโอ่อ่า ต้นไม้สูงตระหง่านทุกชนิดที่ขึ้นไปถึงท้องฟ้า ผลไม้และดอกไม้หายากนานาชนิดสามารถมองเห็นได้ตลอดทาง

สภาพแวดล้อมของพื้นที่ส่วนลึกลับด้อยกว่ามากกว่าในเรื่องนี้

"พื้นที่ส่วนปฐพีย่อมดีกว่าพื้นที่ส่วนลึกลับ ความเข้มข้นของพลังวิญญาณที่นี่มีมากกว่าพื้นที่ส่วนลึกลับอย่างน้อย 2 เท่า ดูเหมือนว่าพื้นที่ส่วนนภา ส่วนปฐพี ส่วนลึกลับและส่วนสีเหลืองถูกแบ่งตามระดับ" ความรู้สึกของเจี้ยงเฉินได้รับรู้ถึงความแตกต่างระหว่างทั้งสองส่วนระหว่างทาง

"เราถึงแล้ว" ผู้ควบคุมนำพวกเขาไปที่ทางเข้าของส่วนปฐพีและดูเหมือนเขาจะกลัวหัวหน้าชูหยู่ เขาไม่อยากเข้าไปข้างในและพูดว่า "พวกเจ้าคงเข้าไปกันเองได้"

สวนจัตุรัสขนาดมหึมาตั้งอยู่หลังจากทางเข้า มีประติมากรรมที่เหมือนจริงบางชิ้นกระจายอยู่ทั่วจัตุรัสสาธารณะ ทำให้รู้สึกถึงประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง

กลุ่มผู้เข้าแข่งขันเข้าร่วมชุมนุมกันก่อนหน้านี้ นอกจากนี้ยังมีกลุ่มคนสวมชุดของผู้ควบคุมยืนอยู่ตรงหน้าผู้เข้าแข่งขัน. มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ตรงกลางด้วยท่าทางเคร่งขรึม นางดูราว ๆอายุสามสิบปีกว่า

ผู้หญิงคนนี้สวมเสื้อผ้าธรรมดาและยังคงมีเสน่ห์อยู่ในช่วงอายุของนาง นางมีลักษณะพิเศษที่ดูสง่างาม อย่างไรก็ตาม ท่าทางเย็นชาของนางไม่สามารถเข้าถึงได้

เจี้ยงเฉินไม่จำเป็นต้องคิดก็รู้ว่าหญิงคนนี้คือผู้ควบคุมพื้นที่ส่วนปฐพี หัวหน้าชูหยู่

นางคืออาจารย์และผู้สนับสนุนของหลงยู่ซื่อ

สายตาของหัวหน้าชูหยู่จ้องมองเหมือนฟ้าแลบ มีการควบคุมที่ทรงพลังล้อมรอบอยู่ภายในแม้จะอยู่ห่างไกลออกไป การจ้องมองครั้งนี้ทำให้ผู้เข้าแข่งขัน 10 คนที่มาใหม่สั่นสะท้านไปทั้งตัว ยกเว้นเจี้ยงเฉิน

"ช่างเป็นผู้หญิงที่เย็นชา" ความคิดที่เกิดขึ้นกับเจี้ยงเฉินคือเขาต้องระวังตัวเองให้มากขึ้น ผู้หญิงคนนี้กำลังกดดันพวกเขาทันทีที่พวกเขาพบกัน ดูเหมือนว่านางจะไม่ค่อยเป็นมิตรกับใคร

ตามประสบการณ์ของชีวิตที่ผ่านมาของเจี้ยงเฉิน หญิงประเภทนี้ที่ชอบเล่นเครื่องแต่งกายเป็นพวกชอบแสแสร้งเกือบทุกคน พวกนางปรารถนาความรัก แต่ต้องแกล้งทำเป็นเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง

"พวกเจ้ามานี่สิ พวกเจ้ากำลังคิดว่าข้าจะเดินไปหาพวกเจ้ารึ? " เสียงของหัวหน้าชูหยู่แข็งทื่อ และอุณหภูมิรอบ ๆ นางดูเหมือนจะลดลง 7 - 8 องศาเมื่อนางเปิดปาก ทำให้คนฟังสั่น

เจี้ยงเฉินให้ความสนใจกับปฏิกิริยาของคนอื่น ๆ เขาไม่อ่อนน้อมถ่อมตนหรือรุกล้ำขณะเดินไป

ในพื้นที่ส่วนปฐพีมีผู้เข้าแข่งขันน้อยกว่าพื้นที่ส่วนลึกลับ มีแค่ 500 คนเท่านั้น