spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 158: ร้อยโทอันดับสองของแคมป์เหล็กโลหิต
ในสิบนาทีต่อมาด้วยการนำทางของที่ปรึกษาของ ผู้การลิปนิซ จางเทีย ได้ไปดูรอบๆออกฟิศของทีม 39 เขานั้นได้กรอกแบบฟอร์มบางอย่างในแผนกแล้วทำให้คนอื่นรู้ว่าผู้การนั้นได้รับสมัครทหารใหม่ในวันนี้ ทหารใหม่คนนั้นคือคนที่เกิดในเมืองแบล็คฮ็อตและยังโดนสายฟ้าผ่าเข้าซึ่งผลก็คือเขาได้กลายเป็นไอ้หนูโดนสายฟ้าฟาดเมื่ออายุ 15
เนื่องจากเมืองแบล็คฮ็อตนั้นได้กลายเป็นของอาณาจักรนอแมนและ จางเทีย นั้นก็เป็นพลเมืองของอาณาจักรนอแมนที่ซึ่งอายุ 15 ปี ตามกฎและธรรมเนียมของเมืองแล้ว ผู้การลิปนิซ มีสิทธิที่จะรับเขาเข้ากองทัพ อีกอย่างแล้วในบรรดาทั้งอาณาจักรนอแมนแล้วใครก็ตามที่สามารถสร้างแรงลับขึ้นมาได้นั้น จะมีตำแหน่งอย่างน้อยก็ร้อยโทอันดับสองถ้าพวกเขาเข้ากองทัพ ดังนั้นแล้ว จางเทีย จึงได้กลายเป็นทหารใหม่คนแรกที่ทีม 39 และถูกรับในเมืองแบล็คฮ็อตและเป็นร้อยโทอันดับสองที่อายุน้อยที่สุดในทีม
ก็อย่างที่คาดเอาไว้ เรื่องของ จางเทีย นั้นได้กลายเป็นประเด็นร้อนขึ้นมาในทีม 39 สิ่งที่ว่าเขาได้ช่วยทหารของอาณาจักรนอแมนได้รู้กันไปทั่ว ซึ่งแค่นั้นก็ทำให้ประทับใจในตัวเขาได้แล้ว
อีกอย่างผู้คนนั้นต่างก็รู้จักอารมณ์และนิสัยของ ผู้การลิปนิซ ดี และได้เดาว่าไอ้เด็ก จางเทีย นี่น่ะจะกลายเป็น ‘ ของเล่น ‘ สำหรับชายคนนั้น นี่เป็นจะกลายเป็นเรื่องเล่าของผู้การและเป็นเรื่องที่เขาเอาไปเล่าให้สาวๆตอนเขากลับไป หัวข้อนี้จะทำให้ผู้การนั้นกลายเป็นที่สนใจและมีค่ำคืนที่ ทุกอย่างน่ะง่ายดายอย่างมาก
หลังจากที่ส่งเอกสารต่างในแผนกแล้ว ร้อยโทอันดับสองเวสซี่ ที่ปรึกษาของ ผู้การลิปนิซ ก็ได้เอารถมาหยุดอยู่ตรงหน้ราประตูของตึกแล้วเชิญให้ จางเทีย ขึ้นมา
“ เราจะไปไหน ? “ - จางเทีย ถาม
“ แผนกคลังก่อน หลังจากนั้นก็จะพาไปแคมป์เหล็กโลหิตเพื่อลงทะเบียน.. “ - เวสซี่ ตอบ
จางเทีย นั่งรถในรถ SUV สุดหรูแล้วเขาก็ได้ขับออกไป
ในตอนที่พวกเขาขับออกมานอกประตู จางเทีย ได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยหลายคนผ่านทางหน้าต่าง
“ หยุด ! “ - จางเทีย รีบตะโกนขึ้น
รถเบรกทันที
“ ฉันขอโทษ ฉันเห็นเพื่อนและพี่ชาย พวกเขาจะกังวลเรื่องฉันอยู่และรอฉันอยู่ด้านนอกประตูของแผนก ฉันจะไปทักทายพวกเขาและบอกสิ่งที่เกิดขึ้น ! “
ในตอนที่อยู่ในแผนก จางเทีย รู้มาว่าหน่วยสอดแนมของอาณาจักรนอแมนที่ชื่อ ซอลเวย์ ที่ซึ่งเขาได้ช่วยมาก่อนหน้านี้นั้นพยายามที่จะหาตัวเขาตั้งแต่เขาโดนจับกุมไป
จางเทีย ออกจากรถแล้ววิ่งไปหาคนที่หน้าคุ้นเคย ซอลเวย์, จางหยางและทหารคนอื่นๆที่นั่งยองๆอยู่ใต้ต้นไม้ใกล้ๆกับประตูดูเหมือนว่าจะรอให้ จางเทีย โดนปล่อยตัว
แน่นอนว่าที่แบบแผนกนั้นไม่ได้อนุญาตให้ทหารธรรมดาและพลเมืองเข้าไปได้อย่างอิสระ แม้ว่าจะรู้ว่า จางเทีย อยู่ข้างในแต่พวกเขาก็ทำได้แค่รออยู่ด้านนอกเท่านั้น ไม่ว่ายังไงสำหรับพวกเขาแล้วมันก็ถือว่าดีที่ จางเทีย ปลอดภัย
พวกเขานั่งคุยอยู่ใต้ต้นไม้โดยไม่รู้ตัวว่า จางเทีย น่ะได้วิ่งมาจากอีกทาง
“ พี่ ! “ - จางเทีย ตะโกนออกมาแล้ววิ่งไปหาพวกเขา
จางหยาง หันหน้ากลับมาและพบว่าน้องชายกำลังวิ่งมาหาเขา เขารีบโดดจากพื้นแล้ววิ่งไปหา จางเทีย เขาดึงน้องมากอด เขาตื่นเต้นและเป็นห่วงน้องชายอย่างมาก –“ นายไม่เป็นไรนะ ? “
“ ผมไม่เป็นไร แน่นอนว่าผมน่ะไม่เป็นอะไร ! “
จางเทีย ยิ้มออกมาแล้วตบมือพี่ชายเพื่อปลอบ
ตอนนี้ จางเทีย เพิ่งจะรู้สึกผ่อนคลายลง
ซอลเวย์ เดินเข้ามาหา ตามมาด้วย มิลเลอร์, ฮาร์เลย์และอีกสองคนที่เขาไม่รู้จัก
เขาปล่อยมือของพี่ชาย จางเทีย ได้เข้าไปกอด ซอลเวย์ หลังจากนั้นเขาก็ได้ต่อยที่อก ซอลเวย์ เบาๆ – “ ฉันโดนนายหลอก “
ซอลเวย์ แสยะยิ้มออกมา – “ ถ้าฉันสวมเครื่องแบบ นายจะช่วยฉันมั้ย ? “
“ ฉันช่วย แน่นอน ฉันจะช่วยนาย ! หลังจากที่ตีนายจนนายสลบนะ ฉันจะส่งนายกลับไปที่ปราสาท จากนั้นฉันก็จะกลายเป็นฮีโร่…. “
จางเทีย หัวเราะออกมา จากนั้นเขาก็ได้ทักทาย มิลเลอร์, ฮาร์เลย์ และอีกสองคนที่ซึ่งเขาเคยเห็นหน้ามาก่อน ตอนนั้นเขารู้สึกว่าคนพวกนี้แปลกแต่ไม่คิดเลยว่าพวกนี้น่ะเป็นหน่วยสอดแนมจากอาณาจักรนอแมนที่ซึ่งได้มาตรวจเส้นทางให้กับกองทัพ
ในหนึ่งเดือน เมืองแบล็คฮ็อตได้เปลี่ยนไปอย่างมาก ทุกคนได้กลายเป็นพลเมืองของอาณาจักรนอแมน ดังนั้นแล้วความต่างเรื่องชนชาติจึงไม่ได้มีผลอีกต่อไป ไม่คิดแม้แต่เรื่องที่ จางเทีย ได้ช่วยชีวิต ซอลเวย์ เอาไว้
ทุกคนดีใจเกี่ยวกับการเปิดตัวเองกับ จางเทีย ทุกคนได้หัวเราะออกมา ทุกคนรู้สึกว่าเหมือนมีเช้าที่อบอุ่น
“ กลับบ้านกันเถอะ พ่อแม่น่ะต้องดีใจมากแน่ที่รู้ว่านายปลอดภัย... “ - พี่ของ จางเทีย พูดขึ้น – “ กลับบ้านกันเถอะ ฉันจะเอาเหล้าดีๆให้นายขวดหนึ่งด้วย ! “
“ พี่ พี่กลับไปก่อนเลยและบอกพ่อแม่ว่าผมน่ะปลอดภัย อย่าให้ทั้งคู่กังวล ผมน่ะจะกลับไปทีหลัง ! “
“ อะไร ? ทำไมงั้น ? “
จางหยาง อึ้ง
“ พี่จะรู้ตอนผมกลับไป... “
เนื่องจาก เวสซี่ ได้ส่งสัญญาณมาสองครั้งแล้ว จางเทีย ควรจะรีบตัดบทสนทนา หลังจากที่ล่ำลาทุกคนแล้ว เขาก็วิ่งไปที่รถแล้วรถก็ได้จากไปพร้อมกับฝุ่นที่ตลบขึ้นมา
เมื่อเห็นน้องชายโดนเจ้าหน้าที่พาตัวไปเมื่อวานนี้แล้วยังนั่งรถ SUV ออกจากเมืองไปอีก จางหยาง ก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ เขาอยู่เงียบอยู่สักพัก
“ น้องชายนายน่ะโชคดีจริงๆ ! “- มิลเลอร์ ยิ้มออกมา
...
จางเทีย นั้นกำลังจะโชคดีจริงๆ
เวสซี่ นั้นได้ขับพาเขามายังฐานแผนกคลังของทีม 39 ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นแคมป์ของทหารประจำเมืองแต่ตอนนี้โดนยึดมาเรียบร้อยแล้ว
เทียบกับที่แผนกแล้ว ที่นี่มีคนมากกว่าที่สวมเครื่องแบบของอาณาจักรนอแมน ทำให้ที่นี่ดูมีชีวิตชีวากว่า ที่ดินที่กว้างขวางนี้มีลังสีเขียวหม่นกองเต็มไปหมดซึ่งมีเครื่องมายของอาณาจักรนอแมนอยู่ด้วย หลายลังนั้นมีผ้าคลุมกันน้ำด้วย
เวสซี่ ได้พา จางเทีย ตรงเข้าไปห้องที่มีป้ายบอกว่าเป็นออฟฟิศอุปกรณ์และส่งแบบฟอร์มให้เจ้าหน้าที่ที่ใส่แว่น หลังจากที่ดูแล้ว เจ้าหน้าที่คนนั้นได้ลุกขึ้นมาจากโต๊ะด้านหลังทันที
“ ตามฉันมา.. “
หลังจากนั้นชายคนนั้นก็ได้พา จางเทีย และ เวสซี่ นั้นไปที่คลังที่อยู่อีกด้านของแคมป์ ข้างในนั้นมีลังของเป็นกองๆ
“ แคลวิน ! “ - เจ้าหน้าที่คนนั้นตะโกน
ไม่นานก็ได้มีชายอ้วนวิ่งออกมาด้านหลังลังพวกนั้น
เจ้าหน้าที่ได้ชี้ไปที่ จางเทีย และพูดขึ้น – “ แคมป์เหล็กโลหิต ร้อยโทอันดับสอง เขาน่ะเป็นคนโปรดของผู้การ หาเครื่องแบบที่เหมาะสมกับเขาซะ “
หลังจากที่มองมาที่ จางเทีย ชายอ้วนก็ได้ทึ่งเล็กน้อยก่อนที่จะพูดข้อมูลออกมา – “ สูง 178 หนัก 73 สมดุลดี หัวโต 61 รองเท้า 40 รอเดี๋ยวนะ... “
จางเทีย อึ้ง ทำไมมีตาที่คมกริบแบบนี้ ! ชายคนนี้รู้ขนาดของร่างกายคนผ่านการมองแค่แว๊บเดียว ชายคนนี้สุดยอดจริงๆ !
แค่เพียงสองนาทีต่อมา ชายที่ชื่อ แคลวิน ก็ได้กลับมาพร้อมกล่องสองใบและลังอีกหลายอัน หลังจากที่วางทั้งหมดลงที่โต๊ะแล้ว เขาก็ได้ออกไปอีกสองนาทีก่อนที่จะกลับมาพร้อมกับกระเป๋าหลายใบและกล่องอีกหลายอัน เขาเริ่มแนะนำของพวกนั้นให้กับ จางเทีย
“ ฉันหาที่เข้ากับนายได้แค่เครื่องแบบฤดูร้อน,เครื่องแบบทางการ,และเครื่องแบบฝึกพร้อมกับกำไลข้อมือหนัง แต่ละอันมีสามชุด สำหรับพวกชุดชั้นในและเสื้อนั้นนายมีอย่างละห้า ร้อยโทอันดับสองนั้นจะได้รองเท้าหนังหนึ่งคู่และสนับแข้งอีกสามคู่สำหรับการฝึก สิ่งจำเป็นอื่นๆสำหรับดำรงชีวิตก็มีให้ นี่รายชื่อสำหรับนาย เครื่องแบบฤดูหนาวจะส่งมาในเดือนตุลา สำหรับเครื่องแบบร้อยโทเต็มยศแล้วเรากำลังขาดอยู่ นายน่าจะรออีกสักหน่อย ตอนมันมาถึงเราจะส่งมันไปพร้อมกับเสบียงของเดือนหน้รา นี่คือของที่รวมไปถึงอินทรธนู, คอปกและบัตรผ่านสำหรับแคมป์เหล็กโลหิต กล่องนี่มีเกราะป้องกันเบาะแบบ 8 ของระดับร้อยโท... “
แคลวิน รายงานของต่างๆในลังเหมือนกับเช็คของไปในตัว
‘ ของพวกนี่มีให้ร้อยโทอย่างนั้นเหรอ ? ‘
จางเทีย อึ้ง ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าของที่เก็บไว้พวกนี้นั้นแพงแค่ไหน ด้วยเงินที่กองทัพมีนั้นจะถูกเอาไปใช้ซื้อของมากมาย ! อีกอย่างแล้วเขารู้ว่าการปฏิบัติต่อร้อยโทอันดับสองของกัปตันเคอร์ลินนั้นดีกว่าร้อยโทอันดับสองของเมืองแบล็คฮ็อต
มันยังมีชุดทางการ, ชุดเต็มยศ, และชุดฝึก แต่ละอย่างมีสามชุด นอกจากนี้ยังมีรองเท้าให้ด้วย
จางเทีย ตระหนักได้ว่าทหารนั้นมีฐานะค่อนข้างสูงในอาณาจักรนอแมนซึ่งไม่มีทางเทียบได้กับทหารของพันธมิตร เทียบกับทหารของอาณาจักรนอแมนแล้วพวกทหารของพันธมิตรน่ะเหมือนกับกลุ่มยามรึบอร์ดี้การ์ดของคนรวยมากกว่า
“ หลังจากนี้สักพักเราจะไปที่แคมป์เหล็กโลหิต นายใส่ชุดลำรองได้เลย.. “ - เวสซี่ เสนอขึ้นมา
“ ที่นี่เหรอ ? “
“ ใช่ ที่นี่ ! “
“ ฉันอาบน้ำก่อนได้มั้ย ? นายก็รู้ว่าเมื่อคืนฉันอยู่ในคุกมา ที่นั่นมันไม่สะอาดเลยสักนิด ! “ - จางเทีย อธิบายอย่างอายๆ
กัปตันเวสซี่ นั้นไม่ได้พูดอะไรแต่มองไปยังเจ้าหน้าที่ของแผนกคลังด้วยสายตาที่เหมือนจะถามบางอย่าง
“ แคลวิน พาเขาไปอาบน้ำ... “
เมื่อได้ยินคำสั่ง แคลวิน ก็ได้พา จางเทีย ไปยังห้องน้ำของแคมป์ที่ซึ่ง จางเทีย จะได้อาบน้ำดีๆ
เสื้อผ้าของเขายังคงเป็นชุดเดิมตั้งแต่ที่กลับมาจากการฝึกเอาตัวรอด ดังนั้นแล้วเมื่อคืนนี้ในคลับชั้น 3 นอกจากสกปรกแล้วยังมีพวกแมลงวันซึ่งไม่ใช่แค่ทำให้เสื้อผ้าเหม็นแล้วยังโดนคราบเลือดของพวกบัดซบในคุกนั่นอีก
แน่นอนว่า จางเทีย น่ะจะไม่เอาของที่พาซวยแบบนี้กลับบ้านแน่
ดังนั้นเขาจึงโยนชุดตั้งแต่หัวจรดเท้านั่นทิ้ง รวมไปถึงถุงเท้าที่มีสองรูที่ซึ่งเย็บรอยขาดไปแล้วลงถังขยะในห้องน้ำ หลังจากที่อาบน้ำเสร็จเขาก็ได้ใส่เครื่องแบบใหม่ของทหารของอาณาจักรนอแมนซึ่งรวมถึงถุงเท้า,กางเกงใน,เสื้อกล้าม,ชุดลำรองและรองเท้าใหม่หมด
...