spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 145: สงครามปะทุ

กองทัพเขาเหล็กของอาณาจักรนอแมนเหรอ ?

‘ เหี้ย ! ‘

เมื่อได้ยินเสียงนั้น จางเทีย ไม่ลังเลก่อนที่จะกระโดดลงจากต้นไม้สูงกว่า 3 ม. หลังจากที่ลงมาที่พื้นแล้วเขาตั้งใจที่จะหนีแต่เมื่อเห็นสายตาที่น่าสงสารของพวกหมาป่าตัวเมีย จางเทีย ก็ได้หยิบมีดขึ้นมาแล้วตัดเชือกให้มันหนี

หลังจากที่ได้รับอิสระแล้วหมาป่าตัวเมียนั้นไม่กล้าแม้แต่มองมาที่ จางเทีย เมื่อเชือกที่ปากและคอมันโดนตัดออกแล้ว พวกมันก็ได้หลบหนีไปทันที

ในหลายวันที่ผ่านมา จางเทีย ชินกับการฆ่าพวกหมาป่าแต่เขารู้สึกว่ามันน่าสงสารที่จะฆ่าหมาป่าตัวเมียพวกนี้ ซึ่งให้เยี่ยวกับเขาในการล่าหมาป่าตัวอื่น  ดอนเดอร์ เคยพูดไว้ว่าโจรนั้นต่างก็มีหลักการของตัวเอง  ดังนั้น จางเทีย จึงได้ตัดเชือกและปล่อยพวกมันไป ยังไงซะหมาป่าพวกนี้ก็ช่วยเขาไว้มาก

หลังจากที่ปล่อยหมาป่าพวกนั้นแล้ว จางเทีย ไม่ได้หยับหอกขึ้นมาแต่เขากลับพุ่งเข้าไปที่หุบเขาแทน  ตอนนั้นเขาเพิ่มความเร็วให้สูงสุดแล้ววิ่งออกไป......

ในไม่ถึง 1 นาที ความเร็วของเขาก็เร็วยิ่งกว่าม้าของชายเมื่อกี้ที่ซึ่งตะโกนใส่เขาและเขาก็ได้ย่นระยะห่างกับเขาเองและชายคนเมื่อกี้ เมื่อเห็นว่ามีคนที่วิ่งเร็วยิ่งกว่าม้าของตัวเองแล้ว ชายคนนั้นก็ช็อคจนอ้าปากค้าง เขาอึ้งเมื่อเห็นแผ่นหลังของ จางเทีย

มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่นักสู้ระดับ 6 ขึ้นไปจะวิ่งได้เร็วกว่าม้าในตอนที่ใช้แรงออกมาเต็มที่แต่นักสู้พวกนั้นจะทนได้เพียงไม่กี่นาที สิ่งที่ทำให้นักสำรวจนั้นอึ้งคือคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นเด็กอายุเพียงแค่ 10 กว่าปี เขาไม่คิดว่าจะมีคนที่ขึ้นมาอยู่ในระดับ 6 ได้ด้วยอายุเพียงเท่านี้ในเมืองแบล็คฮ็อต

แต่ที่ทำให้เขาแปลกใจยิ่งกว่าเดิมนั้นคือเด็กนั่นคอยวิ่งไปข้างหน้าเรื่อยๆโดยไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อย หลังจากที่วิ่งผ่านม้าของเขาแล้วเด็กนั่นก็ได้วิ่งเข้าไปในหุบเขาโดยไม่มีการพูดคุยใดๆ ในเวลาอันสั้นระยะทางกับเขาและเด็กก็มากขึ้นเรื่อยๆ เขาเห็นแค่หลังที่เล็กลงไปเรื่อยๆ เขาเช็คม้าของตัวเองซึ่งตอนนี้เหงื่อชุ่มไปทั้งตัว ในเสี้ยววินาทีเขาก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาและร้องขึ้นมาอีกครั้ง

“ เร็วเข้า หนี กองทัพเขาเหล็กของอาณาจักรนอแมนกำลังมา.. ! “

ม้าทั่วไปนั้นสามารถวิ่งได้ด้วยความเร็ว 40 กม./ชม.เมื่อมีคนนั่งอยู่บนหลังมันแต่ จางเทีย นั้นสามารถวิ่งได้เร็วกว่า 50 กม./ชม. ทำให้ระยะห่างระหว่างเขากับชายขี่ม้ามีแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เขาวิ่งต่อไปเรื่อยๆโดยใช้แรงทั้งหมดที่เขามี.....

เขาเดินทางผ่านทุ่งหญ้าพระจันทร์เสี้ยวมาเหมือนกับสายลมอันรุนแรง เมื่อเห็นเงาของเขาแล้วนักสำรวจหลายคนนั้นต่างก็ช็อค

ใช้เวลาแค่เพียง 20 นาทีในการวิ่งไปบนสันเขาที่ยื่นออกมาจากหุบเขาหมาป่า เขาวิ่งขึ้นไปที่เนินเขาผ่านป่าและได้ไปหลบอยู่ที่หินบนเนินเขา  เขาหอบหายใจออกมาพร้อมกับมองไปที่ด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของทุ่งหญ้า

ครั้งนี้ จางเทีย ช็อคกับสิ่งที่เห็น

ไกลออกไปในทุ่งหญ้าได้มีคลื่นสีแดงหลังไหลเข้ามาอย่างกับแม่น้ำที่ถูกพัดเข้ามา

มันทำให้พื้นดินเกิดเสียงดังสนั่นไปทั่วทุ่งหญ้าแห่งนี้ เสียงเหล่านั้นดูเหมือนจะแห่ไปยังทิศทางเมืองแบล็คฮ็อตด้วย

กองทัพพวกนี้เคลื่อนที่กันได้รวดเร็ว ก่อนหน้านี้ไม่นานเขามองเห็นแค่เพียงสีแดงเท่านั้นแต่หลังจากกระพริบตาไม่กี่ทีเขาก็เห็นด้านหน้าชัดขึ้น

นี่คือกองทัพทหารม้าที่สวมชุดสีแดงซึ่งเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง สัตว์ที่พวกเขาขี่อยู่นั้นไม่ใช่ม้าธรรมดาแต่เป็นสัตว์แปลกๆที่มีเขาอยู่บนหน้าผาก แม้ว่ามันจะดูเหมือนแรดแต่พวกมันสูงกว่าและแข็งแรงกว่าและมีขาที่ยาวกว่าด้วย พวกมันวิ่งเหมือนม้าแต่เร็วกว่า

บนหลังของสัตว์เหล่านั้นมีอัศวินที่สวมเกราะสีแดง พวกเขาดูเหมือนเกราะเหล็กเดินได้ที่เปิดช่องว่างแค่เพียงตรงปากและตาเท่านั้นซึ่งทำให้พวกเขาดูน่ากลัวอย่างมาก

คนธรรมดาคงต้องกลัวเมื่อเห็นสัตว์อสูรที่ดุร้ายยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขาแต่ตอนนี้นั้นอัศวินกลับมาปรากฎตัวในทุ่งหญ้าด้วยพร้อมกับเดินหน้ากันเข้ามาอย่างกับมังกรที่ดุร้าย

ตอนนั้น จางเทีย ประทับใจกับภาพลักษณ์ของอัศวินพวกนี้

อัศวินด้านหน้านั้นถือธงอยู่ในมือซึ่งนั่นคือสัญลักษณ์ของกองทัพ  สัญลักษณ์นี้นั้นเป็นเครื่องหมายของกองทัพเขาเหล็กที่ชายแดนด้านเหนือของอาณาจักรนอแมน

พวกนักสำรวจที่ช้าต่างก็โดนอัศวินพวกนั้นตามทัน  จางเทีย ที่ยืนอยู่บนเขาคิดว่าคงมีการฆ่ากันเกิดขึ้น ไม่คาดคิดเลยว่าอัศวินเหล่านั้นไม่ได้สนใจนักสำรวจเลยสักนิด พวกเขาไม่แม้แต่มองคนที่วิ่งอยู่ซึ่งได้กระโดดลงจากม้าเพราะกลัวกองทัพนี้ กองทัพยังคงแค่เพียงมุ่งหน้าไปยังเมืองแบล็คฮ็อตเท่านั้น

สิงโตที่ล่าอยู่นั้นจะไม่มีทางชายตามองมดข้างทาง !

คลื่นแดงพวกนี้แบ่งกันออกเป็นสองส่วนเพื่อเดินทางไปแต่ละด้านของหุบเขาหมาป่า

นี่มันเป็นคลื่นที่ไม่รู้จบ ในตอนที่มันผ่านไป ต้นไม้บนเนินเขาก็เริ่มสั่น เสียงของการเดินนับหมื่นของสัตว์อสูรพวกนั้นเหมือนกับเสียงฟ้าร้องอันดังสนั่น

ภายใต้สายตาของ จางเทีย กองทัพเหล่านั้นได้แบ่งออกเป็นสองส่วนที่ชายแดนหุบเขาและทุ่งหญ้า จากนั้นพวกเขาก็เริ่มเดินหน้ากันอีก 1 ชม.โดยไม่ได้หยุดพัก

ตอนนั้นหน้าของ จางเทีย ซีดสนิท

หลังจากที่กองทัพนี้ผ่านไปก็ได้มีรถม้าศึกตามมา รถเหล่านี้นั้นดูสวยงามอย่างมาก เมื่อแบ่งออกเป็นสองส่วนที่ทางเข้าหุบเขา พวกเขาเองก็เดินหน้ากันไปที่เมืองแบล็คฮ็อต ตามกองทัพด้วย

หลังจากที่รถพวกนั้นแล้วก็ได้มีรถนับไม่ถ้วนที่บรรจุทหารราบตามมา

หนึ่งชั่วโมงต่อมา....

ทันใดนั้นนกที่บินอยู่บนท้องฟ้าต่างก็กลัวและต้องบินหนีไปอีกครั้งเพราะได้มียักษ์ที่เคลื่อนที่ออกมาจากเมฆและแสดงตัวเองขึ้นมาในท้องฟ้า

จางเทีย อ้าปากและมองไปยังยักษ์นั่นและจำได้ว่ามันคือเครื่องบินที่ยาวกว่า 500 ม. มันเหมือนกับเมฆ มันมีเงาขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นที่พื้นซึ่งค่อยๆเคลื่อนที่ข้ามหุบเขาและเนินเขาด้านล่างไป

ใช้เวลาเพียงแค่ 1 นาทีเครื่องบินนั่นก็บินผ่านหัวของ จางเทีย ไป ระหว่างนั้นก็ยังมีเงาพาดลงมาที่เขาอยู่

เขาเงยหน้าขึ้นแล้วทึ่งกับสิ่งที่เห็น

ไม่นานหลังจากนั้นเหมฆก็โดนเจาะกันทีละอันๆ พวกมันเหมือนกับตะขาบยักษ์ที่ยาวอย่างน้อยหลายสิบกิโลเมตรอยู่บนฟากฟ้า ฉากนี้ทำให้เขาช็อคอีกครั้ง

เขารู้ว่าเมืองแบล็คฮ็อตนั้นคงจะพบจุดจบในไม่ช้า ไม่ใช่แค่เมืองแบล็คฮ็อตเท่านั้นแต่แม้แต่กองทัพของพันธมิตรเองก็ต้องหนีไปด้วย ไม่มีทางเลยที่จะต้านทานกองทัพของนอนแมนได้ในสายตาของ จางเทีย

แค่เพียงหนึ่งชั่วโมง ก็ได้มีทหารอย่างน้อย 100,000 คนเดินผ่านตรงหน้าเขาไป  จางเทีย ได้มองไปที่ทุ่งหญ้าและพบว่ามีกองทัพเหล็กที่มุ่งหน้าเข้ามาหาเขาอย่างกับคลื่นที่ไหลแห่เข้ามา   ทหารม้า,รถเกราะ,รถส่งทหาร,พานหะขนส่งและแม้แต่ยานที่อยู่บนหัว พวกนั้นเดินหน้าโดยไม่มีท่าทีเหน็ดเหนื่อย เมื่อเห็นฉากนั้น จางเทีย ก็ตกอยู่ในอาการช็อค จนทำให้ประสาทด้านต่างๆของเขาชา...
ไม่ใช่แค่เมืองแบล็คฮ็อต แม้แต่พันธมิตรเองก็อาจจะจบลงไปด้วย  กองทัพขนาดใหญ่แบบนี้คงไม่ได้มาที่นี่แค่เมืองแบล็คฮ็อตเท่านั้น

ในตอนที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้นั้นก็ได้มีคนโยนถาดอาหารมาตรงหน้าคุณและคุณก็ต้องพบกับปัญหาไม่รู้จบ บางครั้งในตอนที่คุณกำลังล่าและฝึกเอาตัวรอดและคิดว่าจะได้ผลไม้ในไม่ช้าก็ได้มีกองทัพที่ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์โผล่ขึ้นมาโดยไม่สนเรื่องกินอยู่ของคุณ พวกเขาจะส่งผลต่อคุณและเปลี่ยนโชคชะตาของคุณและคนที่คุณรัก

ทุ่งหญ้าพระจันทร์เสี้ยวตอนนี้มีแต่กองทัพเหล็กเหล่านี้....

ตอนนั้น จางเทีย คิดถึงพ่อแม่ที่อยู่ในเมือง, พี่ชายของเขาที่ซึ่งรับใช้กองทัพและสาวๆและเพื่อนในองค์กร จากนั้นเขาก็ได้รีบวิ่งลงจากเนินเขาแล้วมุ่งหน้าไปยังปราสาท

ในตอนที่เขาไปถึงตีนเขานั้น เขาก็ได้เห็นควันสีแดงโผล่ขึ้นมาจากปราสาท  นั่นคือการประกาศเหตุฉุกเฉินซึ่งเป็นการเรียกนักเรียนทุกคนให้มารวมตัวกันที่ปราสาท มันสามารถเห็นได้แม้ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร

จริงแล้วก่อนที่จะเห็นควันสีแดงนั่น นักเรียนทุกคนต่างก็หยุดสิ่งที่ตัวเองทำและวิ่งกลับไปที่ปราสาทแล้ว

ยานรบขนาดใหญ่ของนอนแมนนั้นได้บินผ่านหุบเขาไปมุ่งหน้าไปยังปราสาท นอกซะจากว่าตาบอดแล้วทุกคนต่างก็เห็นมัน เมื่อเห็นยานนั้นมีสัญลักษณ์ของอาณาจักรนอแมน เด็กทุกคนนั้นคิดเพียงอย่างเดียว ‘ นี่ต้องไม่ดีแน่ คงมีเรื่องแย่ๆเกิดขึ้น ‘ แน่นอนว่าไม่มีใครมีอารมณ์ที่จะมาฝึกต่อหลังจากที่เห็นเรื่องแบบนี้

ยานนั้นไม่ได้เคลื่อนที่เร็วมากนัก ดังนั้นก่อนที่มันจะไปถึงปราสาท ทุกคนก็ได้เห็นยานนั่น ในหอคอยด้านบนปราสาทนั้นถ้าคุณใช้กล้อง คุณจะได้เห็นว่ามียานแบบนี้โผล่ขึ้นมาอีกในทุ่งหญ้าพระจันทร์เสี้ยว

“ นี่มันยานฉลามคลั่งของกองทัพเหล็ก   สงครามระหว่างอาณาจักรนอแมนกับพันธมิตรอันดามันกำลังจะปะทุขึ้น ! “

กัปตันเคอร์ลิน วางกล้องลงและพูดออกมาอย่างใจเย็นแต่ในตาของเขากำลังแสดงความซับซ้อนออกมาในตา.....