spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 119: พวกเธอคือที่รักของฉัน

คำพูดสุดท้ายของ จางเทีย นั้นได้ให้ข้อมูลอย่างมาก อย่างแรกเลยเขาน่ะเตรียมตัวที่จะไปเริ่มการฝึกคนเดียวและอย่างที่สองนั้นคือสามสาวที่โดนหมาป่าโจมตีวันนี้นั้นทำให้ทุกคนช็อคอย่างมาก

ดังนั้นหลังจากกินมื้อเย็น บรรยากาศจึงหม่นลงไปเล็กน้อย แม้ว่า  จางเทีย จะชอบบรรยากาศที่มันผ่อนคลายมากกว่านี้ก็เถอะแต่ไม่มีใครอารมณ์ดีเลย

ไม่นานพระอาทิตย์ก็ตกดินและเขาได้พาสาวๆทั้งสามกลับไปยังปราสาท

ตอนที่ไปถึงปราสาทเองเพื่อนๆก็ให้เวลาเขาในการคุยกับสาวๆทั้งสาม

จางเทีย เตรียมตัวที่จะปลดกระเป๋าที่ตัวเองแบกมา มันดูใหญ่และหนักอย่างมาก  เพราะ จางเทีย จัดมันไว้ไม่ดี เขาจึงแค่เอากระดาษและใบไม้ห่อมันเท่านั้น ของทุกอย่างนั้นอยู่บนหลังของเขา  ของพวกนี้ดูเหมือนกับกะหล่ำปีและถูกยัดอยู่ในตะกร้าด้านหลังของเขา

เพราะพวกเขาต้องออกจากฐานต้นไม้ จางเทีย เลยต้องแบกของจำนวนมากออกมา ระหว่างทางที่กลับมาปราสาท สาวๆไม่สนมันเลยสักนิด  ในบรรยากาศอันสลดนี้ พวกเธอเงียบอยู่ตลอดรวมถึง จางเทีย ด้วย  เมื่อเขาเริ่มการฝึกคนเดียวแล้ว มันหมายความว่าความสัมพันธ์ของพวกเขานั้นจะต้องจบลง

หลังจากที่แบกของจากฐานมายังปราสาทแล้ว แม้ว่า จางเทีย จะมีแรงเยอะจากการขุดเหมืองแต่เมื่อมาถึงปราสาทเหงื่อก็ชุ่มเต็มหน้าผากของเขา

ก่อนที่จะปลดของลง  ในที่สุด อลิซ ก็เปิดปากพูดขึ้นมา – “ นายเบื่อเราแล้วเหรอ ? “ – เธอถามขึ้นมา

“ เธอพูดเรื่องอะไรเนี้ย ? เร็วเข้า ช่วยฉันเอาของลงหน่อย ฉันเหนื่อยจนเกือบตา...”

“ ถ้าเราไม่น่าเบื่อ ทำไมนายถึงอยากไปอยู่คนเดียว  ? “ – เบเวอร์รี่ ถามออกมา – “ ไม่มีผู้ชายคนไหนเลือกไปอยู่คนเดียวตอนที่มีแฟนหรอก  ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนก็เถอะ ! “

จางเทีย เกาหัวและตระหนักได้ว่าสาวๆพวกนี้น่ะแตกต่างจากผู้ชาย  พวกเธอคิดแปลกๆแบบนี้ได้ไง ? เขาจะอธิบายมันยังไงดี ?

เมื่อเห็น จางเทีย เงียบ อลิซ ก็เริ่มโกรธมาขึ้นอีก  เธอดูเย็นชาขึ้นมาแทนที่จะเป็นคนแสดงท่าทีหวานแหวว  อลิซ พูดต่อ – “ ฉันรู้นายคิดว่า เบเวอร์รี่ กับฉันน่ะเป็นคนไม่ดีเพราะเราจีบนายก่อนใช่มั้ย ? นายบ่นเรื่องรูปร่างแย่ๆของ แพนโดร่า ด้วย นายอยากหาสาวคนใหม่ที่รูปร่างดีเหมือน เบเวอร์รี่ กับฉัน แต่เป็นคนดีแบบ แพนโดร่า สินะ ? “

“ บ้าแล้ว เธอพูดบ้าอะไรเนี้ย ! “ - เมื่อเห็นสาวๆร้องไห้ออกมา จางเทีย ที่ซึ่งไม่รู้จะพูดอะไรก็หมดความอดทนและด่าออกมา -  “ อลิซ, เบเวอร์รี่ เธอรู้มั้ยฉันกังวลเท่าไหร่เกี่ยวกับพวกเธอตอนฉันเห็นหมาป่าไล่ตาม ? ความกลัวบนหน้าของเธอในตอนนั้นน่ะฝังลึกในหัวใจฉัน  เธอรู้มั้ยฉันคิดอะไรตอนที่ฉันเห็นหมาป่าจะกัดคอแพนโดร่า ? เธอรู้มั้ยว่าทำไมฉันถึงกล้าโยนหอกออกไปในตอนนั้น ? เธอได้คิดมั้ยว่าทำไมฉันถึงไม่กลัวที่มันอาจจะไปโดนเธอ ?  ทักษะการขว้างหอกฉันดีขนาดนั้นเลยเหรอ ? “

“ ถ้าเธอไม่เชื่อเธอก็ไปถาม แบร์ลี่ และคนอื่นๆดูว่าฉันโยนเป็นไงบ้างก่อนหน้านี้น่ะ  แพนโดร่า ตอนนั้นฉันคิดว่าถ้าหมาป่ากัดเธอเข้าจริงๆ เธอคงตายแน่ๆ  ดังนั้นฉันเลยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพนันชีวิตเธอ ถ้าฉันผิดพลาด ฉันก็ต้องยอมรับมันหลังจากที่ฆ่าหมาป่าพวกนั้นแล้วแต่ไม่ว่ายังไงก็ตามฉันจะไม่ยอมให้พวกหมาป่านั้นฆ่าเธอหรอก ฉันยอมสละชีวิตตัวเองให้เธอในตอนนั้นได้ แล้วฉันจะไปคิดว่าพวกเธอน่าเบื่อได้ยังไง ? “

“ จริงเหรอ ? นายคิดแบบนั้นจริงๆเหรอ ? “ – เมื่อได้ยินคำอธิบายของ จางเทีย  น้ำตาของ แพนโดร่า ก็เริ่มไหลออกมา  เธอซึ้งกับมันจริงๆ – “ นายยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อฉันงั้นเหรอ ?”

“ ใช่ ในสายตาของฉันเธอน่ะคือที่สุด  ตอนนั้นฉันยอมโดนกัดดีกว่าที่หมาป่าพวกนั้นจะกัดเธอ  ฉันไม่ยอมให้เธอเจ็บแม้แต่นิดเดีย เธอน่ะคือที่รักของฉัน ! “

เมื่อเห็นทั้งสามสาวน้ำตาไหล  จางเทีย ก็กอดพวกเธอเอาไว้เหมือนกับที่เคยทำในตอนบ่าย  เขาบอกความคิดของตัวเองออกมาดังๆ – “ อลิซ เธอรู้มั้ย ตอนมีเธออยู่ข้างๆน่ะฉันรู้สึกว่าคืนงานเลี้ยงนั้นฉันมีความสุขที่สุดเลย  เธอน่ะทำให้ฉันรู้ถึงความสุขในชีวิตนี้ “

“ และ เบเวอร์รี่  ฉันว่าฉันโชคดีที่มีเธอ ฉันชอบผมสั้นๆ,ผิวเนียนๆ,และหน้าอกของเธอ เธอรู้มั้ยว่าเธอน่ะเซ็กซี่แค่ไหนตอนเธอส่งสายตามาให้ฉัน ? อลิซ และเธอน่ะคือเทพธิดาในความฝันของฉัน  วันที่ผ่านมาฉันได้แต่ทำเรื่องอย่างว่าในหัว ฉันรู้สึกละอายที่จะบอกมันว่าฉันฝันว่าทำมันกับพวกเธอ “

“ ฉันชอบที่เธอทำกับฉันแบบนี้ จริงๆ ฉันชอบจิรงๆ ฉันชอบที่เธอจีบฉัน พวกเธอไม่ใช่แค่เทพธิดาของฉันแต่ยังเป็นผู้หญิงสุดสวยในฝันของฉันด้วย “

“ แพนโดร่า เธอเองก็คือนางฟ้าแห่งโชคที่พระเจ้ามอบให้ฉันมา  ฉันสาบานว่าเธอน่ะคือผู้หญิงคนแรกที่ฉันได้ไปจีบตั้งแต่เกิดมา เธอจำวันที่ อิสต้า ล้อเรื่องเธอกับฉันได้มั้ยตอนที่เราเอาของเราออกมา  เธอน่ะแอบดูฉันอยู่และค่อยกลับไป  ตอนนั้นฉันติดใจเธอ สลัดยังไงก็ไม่หลุด  ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำแบบนั้นกับฉันและสิ่งที่ ฮิสต้า ไอ้บ้านั่นพูดน่ะก็คือสิ่งที่ฉันอยากพูดจริงๆ ฉันอยากนอนกับเธอในตอนนั้น  ฉันไม่รู้สึกว่าร่างกายของเธอนั้นไม่ดี ฉันชอบเพราะมันเป็นเสน่ห์ของเธอ... “

จางเทีย กอดทั้งสามเอาไว้แล้วบอกทุกอย่างที่เขาอยากจะพูด  เขาไม่รู้ว่าจะบอกคำพวกนี้ออกมายังไง ในความคิดเขาแล้วผู้ชายควรบอกอารมณ์ที่แท้จริงออกมาให้คนที่เขารัก  ผู้ชายควรแสดงความชื่นชมให้กับคนที่เขารัก มีแค่ตอนที่บอกความรู้สึกที่แท้จริงเท่านั้นที่พวกเขาจะใช้คำพูดหวานๆซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้หญิงชอบ คำพูดอื่นๆน่ะมันไร้สาระ

คนที่มาด้วยนั้นเว้นระยะห่างออกไปเล็กน้อย พวกเขาต่างก็พากันช็อค  พวกเขายังคงแอบมอง จางเทีย เหมือนกับมองพระเจ้า  พวกเขาเห็นชายที่แข็งแก่รงแต่ไม่คิดว่าจะเจอคนแบบนั้นในตัว จางเทีย  ทำไมผู้ชายคนเดียวถึงได้กอดผู้หญิงสามคนพร้อมกันและบอกความรู้สึกที่เขามีออกมาให้ทีละคนฟังได้ ? นี่มันสุดยอดเกินไปแล้ว ! นี่มันสุดยอดซะจนคนอื่นเทียบไม่ได้ พวกเขาได้เห็นสุดยอดในตำนานก็วันนี้แหละ !

ท่าทางที่ จางเทีย ใช้กอดสาวๆน่ะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด  สิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดนั้นคือคำพูดที่เขาแสดงความรักออกมาต่างหาก

ผู้ชายทุกคนที่ได้ยินคำพูดของ จางเทีย ต่างก็ช็อคอย่างมากจนปากเบี้ยวและกรอกตาใส่  พวกเขาไม่เชื่อเลยว่าชายคนเดียวจะบอกความรักกับสาวสามคนพร้อมกันได้...

……

คืนนั้น คริสติน และเพื่อนของเธอเองก็กลับมาที่ปราสาทพร้อมกับหนุ่มๆที่พวกเธออยู่ในทีมด้วย  ในไม่กี่วันก่อนสาวๆเหล่านี้ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับหนุ่มๆพวกนั้น  พวกเขาได้สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ  ในตอนที่มาถึงลานด้านนอก ผู้ชายและผู้หญิงต่างก็แยกตัวกันไปเป็นสองกลุ่มและมองหาที่เพื่อพูดคุยบางอย่างกัน

ผู้ชายที่เดินไปกับ คริสติน นั้นดูหล่อ,สง่าและใจดี  เขายังเก่งเรื่องการต่อสู้และอีกไม่นานก็จะกลายเป็นนักสู้ระดับ 1  เมื่อ คริสติน เห็นเขาครั้งแรก  ชายคนนี้ก็ทำให้เธอปลื้ม  เขาน่ะดูแลเธอดีทุกด้านเลย

คริสติน เองก็รู้จุดประสงค์ของผู้ชาย   บอกตรงๆเธอเองก็รู้สึกดีเกี่ยวกับเขาด้วยแต่ไม่รู้เหตุผลอะไรมันเป็นแค่ความรู้สึกที่ไม่อาจพัฒนาต่อได้  เธอน่ะมักจะรู้สึกเหมือนระหว่างเธอกับเขามีอะไรขาดหายไปอยู่ ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่รู้สึกใจเต้นเลย

มันคือเด็กผมดำที่เธอเจอที่สถานีที่ทำให้ใจเธอเต้นแรง  เธอมักคิดถึงตอนที่เธอเตะเขาและคนๆนั้นได้ทำให้เธอช็อคตอนที่เขากระโดดลงไปในหลุมหลังจากที่ฆ่าหมาป่าได้  สิ่งที่ทำให้เธอประทับใจคือไอ้นั่นมันน่าหลงใหลตอนที่กอดสาวสองคนในงานเลี้ยงคืนนั้น

คริสติน เริ่มกัดฟันโดยไม่รู้ตัวแล้วรู้สึกผิดเกี่ยวกับการไม่เตะเขาให้แรงกว่านี้  เธอคิดว่าเธอควรที่จะหักกระดูกไอ้บ้านั่น เธอไม่อยากเห็นภาพไอ้บ้านั่นยังอยู่ดี

“  คริสติน เธอรู้มั้ยตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเธอ ความสวยของเธอน่ะได้สลักลงในหัวใจฉัน  จริงแล้วพวกมันน่ะฝังรากลงไปจนแอบเก็บไปเพ้อตลอด... “

เด็กผู้ชายที่จีบ คริสติน ในที่สุดก็รวบรวมความกล้าที่จะบอกความรู้สึกออกมา  สำหรับคำพูดพวกนั้นแล้วเด็กนั่นคิดมาหลายวันเลยทีเดียว  อันที่จริงก็หลายร้อยครั้งได้  ตอนนี้เขารู้สึกว่ามันน่าจะทำให้เธอซึ้งได้  ไม่คาดคิดเลยว่าหลังจากที่รอสักพัก เขากลับไม่ได้รับการตอบรับใดๆ เขามองไปที่เธอและพบว่าเธอกำลังคิดบางอย่างและกัดฟันแน่นอยู่

“  คริสติน... “ - เด็กผู้ชายเรียกออกมาอย่างลังเล

“ อ่า อะไร ? นายพูดอะไรนะ ... “ – คริสติน ตื่นขึ้นมาจากฝันทันที – “ นายพูดกับฉันเหรอ ? พูดอะไรนะ ?”

เมื่อเห็นการตอบรับของเธอ เด็กหนุ่มได้ถอยหลังกลับไปและแอบร้องไห้ในใจ  เขารู้สึกว่าคำพูดของเขานั้นไร้ความหมายและกุหลาบที่เติบโตในใจเขาได้เหี่ยวเฉาลงไปแล้ว

ตอนนั้นพวกเขาก็ได้พบกับคนจำนวนมากที่รวมตัวกันตรงหน้าเขาซึ่งดูเหมือนกำลังจับกลุ่มดูบางอย่างอยู่....