spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 114: ผู้โดดเดี่ยว

ตอนที่ จางเทีย ได้กลับมาที่จุดส่งของ แม้ว่าเสื้อผ้าเขาจะเป็นแบบเดิมเหมือนแต่ก่อนและเขายังดูสกปรกเหมือนแต่ก่อนแต่เขารู้สึกว่าคนปฏิบัติต่อเขาน่ะแตกต่างจากแต่ก่อนอย่างสิ้นเชิง

เจ้าหน้าที่คนเดียวกันที่อยู่ตรงหน้าห้อง สองสาวคนเดิมที่นั่งอยู่ตรงนั้น  เมื่อเห็น จางเทีย เดินเข้ามาหาพวกเธอ พวกเธอก็ได้ยิ้มอบอุ่นออกมาให้ทำให้ จางเทีย อึ้ง

“ ฉัน เอมิลี ให้ฉันช่วยอะไรดี ? “ - หนึ่งในนั้นถือโอกาสแนะนำตัว สำหรับสาวอีกคนที่ซึ่งกำลังจะยืนนั้น จางเทีย เห็นเธอพองแก้มด้วยความไม่พอใจ

“ ฉันมาที่นี่เพื่อส่งตะกร้ากับพลั่ว..  “- ตอนที่ จางเทีย พูดแบบนั้น เขาก็มองไปที่หน้าอกของทั้งคู่  เมื่อเห็นว่าตาของ จางเทีย ไม่มองมาที่หน้า สองสาวก็กลับลงไปนั่งและยืดอกตัวเองขึ้นมา ‘ หืม....แม้ว่าจะไม่เท่า อลิซ รึ เบเวอร์รี่แต่หน้าอกของทั้งคู่ก็ถือว่าโตพอ อย่างน้อยก็ใหญ่กว่าของ แพนโดนร่า  ‘ ตอนที่เขาคิดถึง แพนโดร่า  จางเทีย ก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมานิด  เขาไม่รู้ว่าทำไม จางเทีย รู้สึกว่า แพนโดร่า หลังๆมานี้ทำตัวแปลกๆ โดยเฉพาะตอนที่เขาขอให้เธอต่อยเขาเพื่อช่วยทำให้ผล Iron-Body Fruit สุกขึ้นเร็วๆ ตอนที่เขาขอนั้น แพนโดร่า จะกัดฟันแน่นและต่อยออกมาสุดแรงราวกับเธออยากอัดเขาให้ตายซึ่งทำให้เขากลัวขึ้นมานิดๆ

“ นายคือ จางเทีย ? อื้ม งั้นเซ็นชื่อตรงนี้ ! “ – สาวอีกคนก็ใช้โอกาสนั้นยืนขึ้น  เธอยิ้มกว้างออกมาและส่งสมุดให้กับ จางเทีย

“ เธอรู้จักฉันด้วยเหรอ ? “ – เพราะโดนเรียกชื่อจากคนที่ไม่รู้จัก จางเทีย เลยแปลกใจนิดๆ

“ แน่นอน ทุกคนรู้จักนาย  นายน่ะคือฮีโร่ที่เปิดโปงตัวตนของ สมิหลา ที่เป็นสายลับและเอาชนะนักรบระดับ 3 ได้ ! “- ในตอนที่เธอพูด เธอก็มองยั่วๆมาที่ จางเทีย ทำให้ จางเทีย อึ้งและทำให้เขารู้สึกพอใจขึ้นมา

เขาหาเลขนักเรียนที่เขาได้ทำการลงทะเบียนไว้ในสมุดนั่น จากนั้นก็เซ็นต์ไปข้างๆก่อนที่จะส่งคืนให้กับสาวคนนั้น

“ ฉันไปได้รึยัง ? “

“ ได้ นายไปได้แล้ว ! “ – สาวคนนี้ยังคงมอง จางเทีย ด้วยตาที่เบิกกว้าง หลังจากที่รับสมุดคืน เธอก็ลังเลก่อนจะรวบรวมความกล้าถามขึ้น – “ นายยังต้องการคู่หูในการฝึกมั้ย ? “

“ คู่หูสำหรับการฝึก ? “

“ ใช่ เอมิลี กับฉันน่ะยังไม่มีทีมกับผู้ชายเลย ! “

จางเทีย เข้าใจทันทีว่าเธอต้องการจะสื่ออะไร  จางเทีย ฝืนกลืนน้ำลายและมองไปที่สองสาวที่ยิมให้กับเขา รูปร่างของพวกเธอก็ถือว่าโตได้พอสมควรแล้วและหน้าอกก็ใหญ่ได้ที่   ไอ้จ้อนเขาเริ่มอยู่ไม่สุข กว่าหลายวันที่ผ่านมา จางเทีย ตระหนักได้ว่าเขาทนการจีบจากสาวๆไม่ได้ ทุกครั้งไอ้จ้อนเขามักจะแข็งเมื่อต้องเจอกับหน้าเซ็กซี่ของสาวๆ นี่มันเป็นเพราะวัยรุ่นรึเปล่า ?

“ ฉัน...ฉันมีคู่หูแล้ว ! “ – ในตอนที่เขาโกหก จางเทีย จะรีบใช้มือขวากดไอ้จ้อนของตัวเองลงไป

“ ไม่เห็นเป็นไรนิ คนเก่งๆมักจะมีคู่หูหลายคน “ - เอมิลี ตอบกลับพร้อมกับกระพริบตาให้หลายครั้ง

เมื่อเห็นสองสาวสวย จางเทีย ก็ร้องไห้ออกมาในใจ ‘ นักบวชเจ้า ! นี่เป็นการลงโทษสำหรับการไม่ขลิบรึไง ? นี่มันทรมานเกินไปแล้ว หลังจากฝึกจบตอนกลับเมืองนะ ฉันจะไปผ่าตัดทันที ฉันทนไม่ไหวแล้ว ! ‘

“ โทษทีนะ ฉันคงตัดสินใจเรื่องแบบนี้คนเดียวไม่ได้ ระหว่างการฝึกแบบนี้ ฉันจะเจออันตรายมากมายและเพราะแบบนั้นฉันคงดูแลพวกเธอไม่ได้  นั่นแหละที่ฉันถึงได้บอกว่าขอโทษ ฉันคงพาพวกเธอไปเผชิญอันตรายเพราะความเห็นแก่ตัวของฉันไม่ได้หรอก ! “ – แม้ว่าเขาจะเอาเธอไม่ได้แต่ก็ยังทำเป็นคนดีต่อหน้าพวกเธอได้

ข้อแก้ตัวของ จางเทีย ทำให้สองสาวนั้นชอบเขามากขึ้นไปอีก  เมื่อได้ยินว่า จางเทีย จะไปที่ที่อันตรายคนเดียว ตาของสองสาวก็เป็นประกายขึ้นมายิ่งกว่าดวงดาวซะอีก  ในการฝึกนี้ใครกล้าที่จะไปเผชิญกับปัญหาจะได้รับชื่อเล่นมาว่า ‘ ผู้โดดเดี่ยว ‘ คนที่ได้รับชื่อนี้จะถือว่าเป็นหนึ่งในคนสุดยอดของเหล่าเด็กรุ่นนี้ ตอนนี้มีแค่คนเดียวที่ได้รับฉายานี้และนั่นคือเด็กที่โดดเด่นเรื่องการยิงธนู  โชคร้ายที่ จางเทีย ไม่เคยเห็นเด็กนั่นมาก่อน

“ ฉัน ชาราโปว่า และฉันอาศัยอยู่บ้านเลขที่ 198 มูซานอเวนิวในเมืองแบล็คฮ็อต  มาหาฉันด้วยตอนนายกลับไป ! “ - ตอนที่เธอพูด สาวคนนั้นก็เอาสมุดออกมาและเขียนชื่อกับที่อยู่ลงในสมุดก่อนจะฉีกกระดาษออกมาส่งให้กับ จางเทีย

“ ฉันอยู่ที่หุบเขาไอรอนวิลล์และครอบครัวของฉันก็เป็นเจ้าของโรงแรมเล็กๆ  ถ้านายมาที่นั่น นายจะได้เห็นเอง ! “ – เธอไม่ยอมแพ้  เอมิลี่ เองก็บอกที่อยู่กับ จางเทีย ก่อนที่จะพูดด้วยประโยคสุดยั่วยวน – “ ฉันน่ะมีเวลาว่างเยอะในตอนวันหยุดนะ !  “

……

เมื่อเห็น จางเทีย ออกไป ทั้งคู่ก็ถึงกับโบกมือให้เขาเหมือนรู้สึกว่ากำลังจะแยกจากเขาไป จางเทีย จำเป็นต้องพูดมัน – การที่มีสาวๆมาชอบเยอะนี่มันรู้สึกเจ๋งจริงๆ

สำหรับเหตุผลว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นที่ชื่นชอบของสาวๆหลายๆคน จางเทีย คิดว่ากลับไปถึง ฮิสต้า  ไอ้ลามกนั่นได้สรุปมา – ผู้หญิงทุกคนชอบคนที่สุดยอดแต่ผู้ชายน่ะชอบผู้หญิงที่ยอมเยี่ยมที่มีหน้าตาสวย  เมื่อเห็นผู้ชายแบบนี้ผู้หญิงมักจะมีแรงกระตุ้นที่จะคว้าผู้ชายคนนั้นมาเป็นของตัวเอง  ดังนั้นในงานเลี้ยงคืนนั้นตอนที่นายโดน อลิซ กับ เบเวอร์รี่ คว้าตัวไว้ สาวๆคนอื่นน่ะกลับชอบนายมากขึ้นไปอีก

‘ ฮี่ฮี่..ฉันชอบแหะ ‘ จางเทีย มีความสุขขึ้นมานิดๆพร้อมกับเก็บสมุดที่ได้มาจากสองสาวลง

เขาเดินออกมาจากปราสาท  เพราะเขาไม่ได้วางแผนที่จะขุดเหมืองอีกแล้ว  จางเทีย เลยรู้สึกผ่อนคลายขึ้นเยอะ  เขายืนอยู่ที่ลานด้านนอกปราสาท  จางเทีย รู้สึกแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับตอนที่เขาเพิ่งมาถึงที่นี่ไม่ถึงหนึ่งเดือนก่อน เขาไม่รู้ว่าทำไม จางเทีย รู้สึกว่าชีวิตจริงๆของเขาเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น

“ หุบเขาหมาป่า ฉันมาละโว้ย ! “

หลังจากที่ตะโกนออกมาโดยไม่สนว่าทำให้ใครกลัวบ้าง  จางเทีย ก็เดินลงจากเขาไปเพื่อกลับไปยังฐานต้นไม้โดยใช้เส้นทางเดิม

ในตอนที่เขามาถึงฐาน  จางเทีย ก็พบว่าสมาชิกคนอื่นนั้นกำลังฝึกท่าพยัคฆ์หลับอยู่ หนึ่งในท่าพื้นฐานของทักษะหมัดเหล็กโลหิต ที่คลานที่พื้นเหมือนกับเสือ  พวกเขาล้วนแต่ตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อ หน้าแดงและแขนสั่น

ในตอนที่เด็กผู้ชายฝึกทักษะต่อสู้  สาวๆจะคอยดูอยู่ข้างๆแล้ววชี้พร้อมกับพูดวิจารณ์ไปเรื่อย การที่ผู้ชายฝึกทักษะต่อสู้นั้นดึงดูดใจสาวๆมาก   ผู้ชายเองก็ชอบดูสาวๆนั้นเต้น มันคือเรื่องที่พวกเขาไม่รู้สึกเบื่อมันเลย

เมื่อเห็น จางเทีย กลับมา  แบร์ลี่ ก็เห็นว่า  จางเทีย น่ะไม่ได้แบกตะกร้ากลับมาด้วย  หลังจากที่เงยหน้าขึ้น พลังคีของ แบร์ลี่ ก็กระจายตัวไปทำให้มือของเขานั้นรู้สึกอ่อนขึ้นมาก่อนที่จะทรุดลงไปนอนกองที่พื้น จากนั้นเขาก็หอบออกมาอย่างรุนแรง

“ ครั้งนี้...นานแค่ไหนที่ฉันทนได้ ? “ – ไอ้อ้วนนอนอยู่กับพื้นเงยหน้าขึ้นมาถามสาวๆที่ดูอยู่

“ ไม่ถึงหนึ่งส่วนเลย ! “ - สาวคนหนึ่งตอบกลับ

เพราะไม่มีเครื่องมือวัดเวลา เมื่อไหร่ก็ตามที่ฝึกทักษะการต่อสู้ พวกเขามักจะใช้ส่วนของไม้ไผ่กับน้ำ  ด้วยไม้ไผ่นี่ พวกเขาจะเปิดรูเล็กๆออกแล้วให้น้ำหยดลงมาทีละหยดๆ  หนึ่งส่วนก็ประมาณ 5 นาทีได้  ตามที่หนังสือบอกมาสำหรับท่านี้แล้วต้องทำให้ได้ครึ่งชั่วโมงเป็นขั้นต่ำ หลังจากที่ทำได้ตามขั้นต่ำแล้วพวกเขาก็จะเพิ่มน้ำหนักตัวเองขึ้นไปโดยเอาน้ำหนักไปเพิ่มที่หลัง ถ้าสามารถแบกไว้ได้นานกว่าครึ่งชั่วโมง งั้นพวกเขาก็ขึ้นไปอยู่ระดับกลางแล้ว ถ้าสามารถแบกน้ำหนัก 200 กกก.แล้วอยู่ได้ครึ่งชั่วโมงก็แปลว่าพอเชี่ยวชาญแล้ว  ถ้าอยู่ได้ครึ่งชั่วโมงกับน้ำหนัก 500 กก.แล้วก็ถือว่าเป็นเชี่ยวชาญท่านี้โดยส่วนมากแล้วและถ้าพกวเขายังอยู่ได้ครึ่งชั่วโมงกับเชี่ยวชาญในท่านี้ทุกอย่างแล้ว

ตอนนี้ในบรรดาคนในองค์กรแล้วนอกจาก แบกแดด และ จางเทีย ทุกคนน่ะยังทนได้ไม่นานพอที่น้ำจะหายไปหนึ่งส่วนเลย  แบกแดด น่ะทนได้นานถึงน้ำจากไม้ไผ่หยดลงมา 2 ส่วนซึ่งเกือบเท่าๆกับ จางเทีย  ไม่มีใครเลยที่ทนได้ตามข้อกำหนดของท่านี้ จากนี้พวกเขาเริ่มเห็นความยากของการฝึกหมัดเหล็กโลหิตแล้ว ในช่วงที่ผ่านมาพวกเขาสามารถทำได้แค่จดจำท่าไว้ในหัว สำหรับส่วนที่พวกเขาจะก้าวไปถึงนั้นก็คงขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ของพวกเขาเอง

ไม่นานหลังจากที่ แบร์ลี่ ทรุดไป คนต่อมาก็คือ ฮิสต้า, ชอร์วินและ ลิซ ส่วน ดั๊ก นั้นสามารถทนได้ในนาทีสุดท้ายนานกว่าคนอื่น คนเดียวที่ยังอยู่คือ แบกแดด ที่ซึ่งตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อรดทั่วกล้ามเนื้อทำให้มันเป็นประกายขึ้นมา

หลังจากที่มองไปรอบๆ จางเทีย ก็พบว่าสามสาวที่ทำให้เขาปวดหัวไม่ได้อยู่ที่บ้านต้นไม้

“ แพนโดร่า, อลิซ และ เบเวอร์รี่ ไปไหน ? พวกนั้นไปไหนกัน ? “ - จางเทีย ถาม แบร์ลี่....

“ ฮี่ฮี่...” - เขาดันตัวเองขึ้นจากพื้น แบร์ลี่ ยิ้มลามกออกมา – “ พวกนั้นไปที่แม่น้ำไปซักเสื้อผ้าให้นาย สำหรับผู้ชายที่มีผู้หญิงดูแลแล้วนี่คือความสุขที่แท้จริง  พวกนั้นถึงกับแย่งกันเพื่อเอาเสื้อผ้านายไปซักด้วย... “

ก่อนที่ แบร์ลี่ จะพูดจบก็ได้มีเสียงกรี๊ดดังขึ้นมาจากแม่น้ำใกล้ๆ  อลิซ ! เมื่อได้ยินเสียงนั้น จางเทีย ก็ไม่ลังเลและคว้าหอกแล้วพุ่งไปที่แม่น้ำทันที....

“ สาวๆ ปีนขึ้นมาบนต้นไม้  ชอร์วิน กับ ลิซ  พวกนายสองคนอยู่นี่ปกป้องสาวๆไว้  คนอื่นตามฉันมา ... “ – แบร์ลี่ ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าด้วยซ้ำ เขาคว้าเอาหอกและพุ่งออกไป  แบกแดด ดีดตัวขึ้นจากพื้นและรีบคว้าดาบข้างๆและพุ่งออกไปเช่นกัน...