spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 69: สิ่งที่น่ารังเกียจและน่ากลัว

จางเทีย เองก็สนใจสาวๆเหล่านั้นด้วย  ตั้งแต่ที่เขาเกิดมาเขาไม่เคยเห็นเด็กผู้หญิงมากขนาดนี้มาก่อน  ก่อนที่พวกเธอจะเข้ามาใกล้ก็ได้มีกลิ่นหอมลอยมาจนทำให้ไอ้พวกหื่นพากันร้องออกมา

ไม่ว่าพวกสาวๆจะไปที่ไหนพวกเธอมักจะทำให้พวกหื่นน่ะสะดุ้งราวกับโดนผีสิง  พวกหื่นทำท่าเท่โดยยืดอกและมองไปที่สาวๆที่เดินผ่านไป

เพราะโดนพวกหื่นนี้มอง สาวๆต่างก็เชิดหน้าอย่างกับนกยูง  ตรงหน้าแถวนั้นมีครูผู้หญิงที่ทำท่าทีเคร่งขรึมที่มองมาที่พวกหื่นด้วยสายตาไม่พอใจ  ด้านหลังครูผู้หญิงเหล่านั้นต่างก็มีเด็กผู้หญิงที่แสดงสีหน้าอายๆเพราโดนพวกหื่นจ้อง

สรุปแล้วมีเด็กผู้หญิงมากกว่าหนึ่งพันคนที่มาจากทั้งสองโรงเรียนทำให้ จางเทีย ถึงกับงง....

“ ใหญ่จัง... “ – เมื่อได้ยินคำพูดนี้ จางเทีย ก็ได้หันกลับมาดูและพบว่า ฮิสต้า กำลังน้ำลายไหลอยู่โดยเขาจ้องไปที่หน้าอกของเด็กผู้หญิงที่มีรูปร่างดีคนหนึ่ง

เด็กคนนั้นทั้งสูงและอกโต เธอมีผมสั้นสีแดงและใส่ชุดสวย มีเกราะหนังเข้ารูปที่ทำให้รูปร่างเด่นยิ่งกว่าเดิม   ด้วยรูปร่างแบบนั้นเตะตา จางเทีย ทันทีจนทำให้เขากลืนน้ำลาย

จางเทีย ไม่รู้ว่าเธอได้ยินคำพูดของ อิสต้า รึเห็นว่าเขากับ ฮิสต้า จ้องเธอแต่เธอหันกลับมาทันที  เธอส่งสายตาหงุดหงิดให้กับทั้งคู่  เพราะการมีหม้ออยู่หลัง จางเทีย เธอจึงอดส่งสายตาหงุดหงิดไปที่เขาอีกรอบไม่ได้

“ คริสติน มีอะไรเหรอ ? “ - เด็กสาวสวยข้างๆเธอถามออกมา – “ ไม่มีอะไร ฉันก็แค่เจอผู้ชายน่าเบื่อที่มีหม้ออยู่ที่หลัง “ - สาวผมแดงตอบกลับ

“ ดูแลตัวเองด้วย ครูเตือนเราแล้วว่าเด็กผู้ชายน่ะเป็นสัตว์สกปรก  แม้ว่าเราจะทำการฝึกเอาตัวรอดกับพวกเขาและอาจต้องให้พวกเขาช่วยแต่เราก็ต้องเว้นระยะห่างกับเขาบ้าง  ถ้าพวกเขามาใกล้เธอมากเกินไป พวกนั้นอาจจะทำอะไรบางอย่างที่น่ารังเกียจและน่ากลัวก็ได้ ! “

“ ฉันรู้แล้ว เชอร์รี่  ถ้าใครกล้ามาทำอะไรน่ารังเกียจกับฉัน ฉันจะใช้นี่ตอนเขา ! “ – สาวผมแดงพูดขึ้นอย่างหงุดหงิดพร้อมกับตบดาบสั้นที่หลังของเธอ ในความคิดของเธอแล้วภาพชายแบกหม้อได้แว็บขึ้นมาซึ่งนั่นทำให้ จางเทีย อยู่ก็ขนลุกขึ้นมา

“ ฉันได้ยินมาว่าพวกผู้ชายน่ะอยากเห็นแค่หน้าตาเรา แม้ว่าพวกนั้นจะไม่ได้มาใกล้เธอแต่พวกนั้นก็ยังทำสิ่งที่น่ารังเกียจกับเธอได้ ! “

“ อ่า ? นั่นมันน่ารังเกียจมาก ! “ – ผู้หญิงที่ชื่อ คริสติน กลัวซะจนหน้าซีด – “ เชอร์รี่ เราควรทำยังไงดี ? “

“ ฉันเองก็ไม่รู้ หวังว่าพวกนั้นจะจำเธอไม่ได้ละกัน.... “

……

หลังจากเจอกับสาวๆน่ารักเหล่านี้ พวกหื่นต่างก็คึกกันขึ้น  ผู้ชายต่างก็ไม่อยากเสียหน้าเมื่ออยู่ต่อหน้าสาวๆและสาวๆเองก็ไม่อยากเสียหน้าเมื่ออยู่ต่อหน้าพวกหื่นนี่  ดังนั้นระหว่างการเดินทาง 40 กม. นักเรียนชายจากทั้งสองโรงเรียนต่างก็แข่งขันกัน ส่วนผู้หญิงเองก็กัดฟันแน่นไม่อยากให้ใครเห็นตัวเองอ่อนแอ

หลังจากที่ออกจากสถานีมาแล้วพวกเขาก็ได้พบคนน้อยลงเรื่อยๆและถนนเองก็แคบลงด้วย  ถนนนั้นเต็มไปด้วยต้นหญ้าและต้นไม้ที่อยู่ข้างทางก็สูงขึ้นๆ  อีกอย่างมีเสียงแมลง,นกและสัตว์อื่นๆดังขึ้นมาเพิ่มอีก  บอกได้เลยว่าพวกเขาได้เข้ามาในเขตหุบเขาแบล็คฮ็อตแล้ว

พวกเขาเดินทางกันต่อ หลังจากเดินทางมาได้อีก 1 ชม. พวกเขาได้พักกัน 15 นาที  ในที่สุดก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน พวกเขาก็ได้เห็นปราสาทอันสวยงามขนาดใหญ่โตอยู่บนยอดเขาห่างจากพวกเขาไป 1 กม.  พระอาทิตย์ที่กำลังตกนั้นสาดแสงส่องลงมาที่ปราสาทซึ่งทำให้รู้สึกเหมือนลำแสงสีทองซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกได้ราวกับมันเป็นอาณาจักรในนิทาน

“ ปราสาทหมาป่า ! เรามาถึงแล้ว ! “ - บางคนตะโกนออกมา ทุกคนต่างก็เริ่มส่งเสียงดีใจ พวกเขากระตุ้นตัวเองแล้วเดินไปที่ปราสาทหลังนั้น

10 นาทีต่อมาคนที่เร็วที่สุดก็ได้ไปถึงหน้าปราสาท หลังจากนั้นก็มีคนมาสมทบเรื่อยๆ  แม้ว่าจะแบกเป้อันหนักแต่ จางเทีย ก็ไม่ได้ช้ารึเร็วกว่าคนอื่น เขาเข้าไปในปราสาทพร้อมกับคนส่วนใหญ่  หลังจากนั้นทุกคนก็ต้องช็อคกับสิ่งที่ปราสาทและหุบเขานี้ปกป้องอยู่

รูปร่างของปราสาทนั้นเป็นแบบยุโรปและมันอยู่จุดสูงสุดของภูเขา  มันมีแบ่งเป็นสองเส้นทางคือส่วนในปราสาทและส่วนนอก  เขายืนอยู่กลางลานด้านนอกปราสาทและเงยหน้าขึ้นเห็นเพียงกำแพงที่สูงกว่า 30ม. ภายในกำแพงนั้นมีหอคอยซึ่งมีคนที่ใส่อุปกรณ์อย่างดีคอยประจำการอยู่

เมื่อยืนอยู่ตรงลานนั้น จางเทีย ได้มองลงไปที่หุบเขาหมาป่าที่อยู่ด้านล่างและเห็นมันทั้งหุบเขา

ตกเย็นหุบเขานี้ดูสลัวมากกว่าเดิม  มันมีรูปร่างเหมือนนิ้วโป้งที่ยาวกว่า 30 กม.และมีเนินเขามากมาย  สิ่งที่ทำให้ จางเทีย ประทับใจมากที่สุดก็คงเป็นจำนวนถ้ำบนสันเขาและภูเขาที่ห้อมล้อมหุบเขาแห่งนี้   บางอันดูคล้ายกับเหมืองที่โดนปล่อยร้างที่ไม่มีใครรู้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่ไม่มีคนมาใช้  มีถ้ำแปลกๆมากมายอยู่ทั่วทุกที่  จางเทีย ไม่รู้ว่าทำไมแต่ในตอนที่เขามองไปในถ้ำเหล่านสั้น เขารู้สึกได้ถึงบางอย่างแปลกๆเกี่ยวกับหุบเขานี้

ปราสาทหมาป่านั้นคือจุดสำคัญของทิศตะวันออก

ที่นี่คือที่ที่เด็กๆต้องแสดงทักษะในการเอาตัวรอดในอีกสองเดือน

จางเทีย ยืนอยู่บนยอดเขาและสูดหายใจลึกๆก่อนจะพึมพำออกมา – “ อย่างน้อยฉันก็ได้สูดอากาศดีๆที่นี่ “

10 กว่านาทีต่อมาหลังจากที่ทุกคนมาถึง  สาวๆจากทั้งสองโรงเรียนเองก็มาถึงเช่นเดียวกันแต่ต่างกับพวกผู้ชาย สาวๆนั้นเข้ามาในปราสาทพร้อมกับคุยกันเอง ไม่ถึง 10 นาทีต่อมาสาวๆก็เข้าไปในปราสาท  ทหารนั้นคอยสั่งการสักพักก่อนจะขี่ม้าแล้วหายไปด้านหลังภูเขา

ในตอนที่ครูนับจำนวนนักเรียนในโรงเรียนของแต่ละคน  จางเทีย และคนอื่นๆในองค์กรนั้นได้จับจองลานด้านนอกปราสาทแล้ววางเป้ตัวเองลง  พวกเขานั่งด้วยท่าทีหมดแรง พวกเขาเอามือถูไหล่และน่องที่ชาของตัวเอง

“ 20 ปีก่อน นี่คือส่วนทิศตะวันออกของเมือง ตอนนี้มันถูกดันออกมาไกลถึงนี่ ดังนั้นจึงใช้งานไม่ได้แล้ว  มีแค่ทหารที่ฝีมือดีที่คอยประจำการอยู่ที่นี่และพวกนั้นก็ได้ออกไปแล้ว ตอนนี้สิทธิในการใช้งานปราสาทนั้นตกมาเป็นของพวกเรา ! “

“ ถ้าเราเข้าไปนอนในปราสาทได้นะ ! มีนักเรียนผู้หญิงกว่าพันคน พวกนั้นต้องเหงาแน่ๆ ! “  - ฮิสต้า พูดลามกออกมาพร้อมกับมองไปที่หน้าต่างข้างใน

“ ถ้าแกตอนตัวเอง แกคงเข้าไปได้  ข้างในไม่มีผู้ชายเลยสักคน  แม้แต่ครูผู้ชายเองก็ห้ามเข้า  ฉันได้ยินมาว่าครูผู้หญิงน่ะแก่แล้วแต่ยังซิงอยู่เลย  ในเมืองเราน่ะเมื่อผู้ชายคนไหนทำผิดพลาด พวกเขาจะทำได้แค่เอาผู้หญิงในฝันไปตลอดกาล ! “ - ลิซ พูดขึ้นมาอย่างไร้อารมณ์พร้อมกับยักไหล่

เมื่อได้ยินคำพุดของ ลิซ แล้วคนอื่นๆต่างก็รู้สึกขนลุกแล้วรีบหุบขาตัวเอง

“ ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นสักหน่อยในการฝึก ? “ – ฮิสต้า สงสัย – “ ฉันไม่เชื่อว่าด้วยการที่มีสาวสวยอยู่หน้าเรามากขนาดนี้แล้วคนอื่นๆจะเป็นสุภาพบุรุษแบบเราหรอกนะ ! “

“ ใช่ ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นแน่แต่พวกหื่นน่ะต้องตายในที่สุด ! “

“ มันจะเป็นไปได้ได้ยังไง ? “

“ ในตอนฝึกเอาตัวรอด ครูน่ะจะมีสิทธิลงมือได้ ดังนั้นนายควรรู้ไว้ว่าพวกนั้นจะทำยังไงเมื่อใครฝืนกฎ ! “

เมื่อได้ยินคำพูดของ ลิซ แล้ว ฮิสต้า ก็จับคอตัวเอง....

หลังจากนั้นเมื่อพวกหื่นทุกคนพักผ่อนกันอยู่ที่ลาน ครูก็เริ่มบอกกฎและยืนยันสิ่งที่ แบร์ลี่ และ ลิซ เพิ่งพูดไป

อย่างแรกพวกหื่นต้องนอนอยู่ที่ลานปราสาทในคืนนี้แต่ห้ามให้ใครหลับอยู่  ในตอนที่พระอาทิตย์ขึ้น  หลังจากนั้นพวกเขาต้องเข้าไปในหุบเขา  ลานนี้มีไว้ใช้แค่แลกเปลี่ยน,ตั้งทีม, จัดกิจกรรมและส่งภารกิจ  ลานนี้จะเปิด 8.00-18.00 ทุกวัน

อย่างที่สองจากนี้เป็นต้นไปแล้วพวกเขาต้องทำตามตารางเวลาสงครามของพันธมิตอันดามัน ครูจากทั้งสี่โรงเรียนนั้นจะถือว่าเป็นกรรมการ  กรรมการจะทำให้เกิดการแข่งขันในการฝึกและใช้กฎของสงครามในระหว่างการฝึกนี้ 

อย่างที่สามห้องน้ำด้านนอกปราสาทเปิดให้ผู้ชายใช้ในตอนกลางคืน  ห้ามไปขับถ่ายเรี่ยราด ใครก็ตามที่ทำให้ปราสาทสกปกรกแล้วคนนั้นต้องโดนลงโทษเมื่อโดนจับได้....

สองชั่วโมงต่อมาในตอนที่ข้างนอกมืดสนิทก็เริ่มมีไฟถูกจุดขึ้นมา พวกหื่นนั้นต่างก็แยกย้ายไปกางถุงนอนของตัวเอง  หลังจากที่กินอาหารและไปห้องน้ำแล้ว พวกเขาก็เหนื่อยล้าจนไม่นานก็หลับไป

จางเทีย ซ่อนตัวอยู่ในถุงนอนที่ลาน  เมื่อได้ยินเสียงหอนของหมาป่าจากหุบเขา เขาก็เริ่มสั่นและหลับไม่สนิททั้งคืน....