spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 62: ปัญหา
ก็อย่างที่คาด สเนซ ไม่ได้ทำให้ จางเทีย ผิดหวัง
เมื่อค้นไปตามเสื้อผ้านิดหน่อย จางเทีย ก็พบกับกระเป๋าตังหนักๆที่เขาฝันถึงมาตลอดทั้งวัน เขาดึงมันออกมาจากเสื้อของ สเนซ เขาเขย่ามันดูสองรอบ เมื่อได้ยินเสียงเหรียญดังขึ้นมา ใจของเขาก็เริ่มพองขึ้นด้วยความดีใจ
เสียงนี้มันเพราะซะจนรู้สึกว่านี่คือเสียงที่เพราะที่สุดในชีวิตที่เคยได้ยินมา เทียบกับเสียงของเงินแล้วเสียงดนตรีของโบสถ์นี่เหมือนกับเป็ดร้องชัดๆ
“ ฮ่าๆๆ ! “ - จางเทีย เต้นไปรอบๆพร้อมกับเขย่ากระเป๋าตังไปด้วย เมื่อได้ยินเสียงของเงิน จางเทีย ก็ตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ
“ ฮู่ฮ่า ! “ – เขาสั่นอีกสองรอบและตระหนักได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานมันคุ้มค่า
“ ฮู่ฮ่า ! ฮุ่ฮ่า ! “ – เขาสั่นอีกสองรอบและเหมือนกับได้เห็นรอยยิ้มของ มิสไดน่า...
“ ฮู่ฮ่า ! ฮู่ฮ่า ! “ – เขาสั่นอีกสองรอบ ทั้งโลกดีชีวิตชีวามากขึ้น...
ด้วยกระเป๋าในมือ จางเทีย เหมือนกับคนโง่ เขาเขย่ากระเป๋าตังข้างๆหูและยิ้มแบบคนโง่ซ้ำไปเรื่อยๆกว่า 5-6 นาทีก่อนที่จะหัวเราะออกมา
ให้ฉันดูทีว่ามีอะไรอยู่ข้างในบ้าง !
จางเทีย นั่งยองๆกับพื้นแล้วเทเงินออกจากกระเป๋าตัง – “ ฮู่ฮ่า ! “ – เมื่อเห็นแสงสีเงินและทองส่องประกายจากเหรียญ จางเทีย ก็ตื่นเต้นจนแทบหมดสติ จางเทีย ใช้มือสั่นๆจับไปที่เหรียญทองอย่างระมัดระวังแล้วหยิบขึ้นมาดูดีๆ หน้าเหรียญทองมีรูปปล่องไฟที่ปล่อยควันออกมา ส่วนด้านหลังเป็นเครื่องหมายของพันธมิตรอันดามันมีวงแวน 17 วง นี่คือเหรียญที่ทำขึ้นโดยพันธมิตรโดยคนธรรมดาเรียกว่าเหรียญปล่องไฟทอง ตั้งแต่ที่ จางเทีย เกิดมา เขาไม่เคยแตะเหรียญทองเลยสักเหรียญ ยิ่งมีเป็นของตัวเองยิ่งแล้วใหญ่ เขากำมันไว้ในมือแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
จางเทีย เหมือนจะมีแรงมากกว่าเดิมพร้อมกับค้นตามตัวของ สเนซ อีกรอบ ครั้งนี้เขาเจอกระเป๋าหนังที่ซ่อนเอาไว้ที่เอวของ สเนซ เขาเปิดออกดูและเข้าไปดูใกล้ๆ เขาได้กลิ่นแปลกๆเหมือนกลิ่นยา ข้างในนั้นคือขวดยามากมาย โชคร้ายที่ยาเหล่านี้ไม่ได้มีชื่อเขียนบอกไว้ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่ามันทำอะไรได้ เป็นธรรมดาที่ จางเทีย จะไม่รู้ว่าข้างในมันคืออะไร เขาคิดสักพักแล้วเอาใส่คืนกระเป๋าลงไปแล้วใส่กลับคืนที่เสื้อของ สเนซ เขาไม่ได้สนใจยาข้างใน ของเหล่านี่ควรที่จะทำลายทิ้ง
นอกจากเงินและกระเป๋าหนังแล้ว จางเทีย ไม่ได้เจออะไรอย่างอื่นเลยแต่เขาก็ดีใจอย่างมากแล้วกับสิ่งที่เขาเจอ
หลังจากค้นตัว สเนซ แล้ว จางเทีย ก็ไปค้นตัว ฮัค ต่อ มีกระเป๋าตังอยู่ในเสื้อของ ฮัค ด้วย เมื่อเห็นกระเป๋าตังที่หนักพอๆกับอันก่อนหน้า จางเทีย ก็รู้สึกได้ว่าเลือดของเขาเริ่มสูบฉีดขึ้นมาที่หัว หลังจากเทเงินออกมาจากกระเป๋าทั้งสอง จางเทีย ก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เขาค้นตัว ฮัค ต่อ ครั้งนี้เขาเจอกับกระเป๋าหนังที่มียาซึ่งใช้ไว้ในการทำแผล ยาพวกนี้ทำขึ้นมาโดยพวกองค์กรเภสัชและถูกห่อมาอย่างดีพร้อมกับมีคำอธิบายบอก ยาพวกนี้ก็มีขายอยู่ในร้านของ ดอนเดอร์ เขาเปิดยาขวดหนึ่งขึ้นมาและดมกลิ่นพร้อมกับชิมมันนิดๆ มันเป็นยาคุณภาพสูง จางเทีย เห็นว่าไม่ได้มีสารเจือปนเลย มันยากที่จะซื้อยาแบบนี้ได้ในตลาด โดยเฉพาะร้านใกล้ๆสถานีรถไฟ เพราะผงเผือกนั้นไม่ได้ทำอันตรายต่อผุ้คนและยากที่จะสังเกตได้จึงมักจะมียาที่ผสมผงเผือกมาเจือจางยาสัก 5-20% จางเทีย เรียนรู้เรื่องนี้จากพ่อค้าหน้าเลือดอย่าง ดอนเดอร์
นอกจากกระเป๋าตัง, ยาและอุปกรณ์ต่างๆแล้วก็ไม่มีอะไรเลยในศพสองศพนี่
หลังจากที่ค้นตัวพวกนั้นเสร็จ จางเทีย ก็เริ่มค้นที่กระเป๋า ในตอนที่เขาหาเสื้อผ้าของ สเนซ เมื่อคืน เขาลองค้นแบบลวกๆดูแล้วและไม่พบอะไรน่าสนใจ ดังนั้น จางเทีย เลยไปค้นกระเป๋าของ ฮัค แทน เขาเปิดมันขึ้นมาและต้องแปลกใจกับกล่องขนาดพอๆกับฝ่ามือ ในตอนที่เขาเห็นกล่อง จางเทีย ก็ตื่นเต้นขึ้นมาเพราะกล่องนี่เอาไว้เก็บคริสตัลตั้งแต่ระดับ 3 ขึ้นไป เขาเปิดกล่องขึ้นมาและเจอกับคริสตัลแบบพีระมิดสองหัวที่เกือบจะอยู่ระดับสี่วางไว้อยู่ข้างในกล่อง เขารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก เขาหยิบคริสตัลขึ้นมาก่อนที่จะมองดูพีระมิดสองอันข้างในคริสตัลนั้น เขาหัวเราะออกมาเพราะคริสตัลนี่ดียิ่งกว่าคริสตัลระดับ 3 ที่ร้าน ดอนเดอร์ ซะอีก คริสตัลสองอันนี้น่าจะมีค่าอย่างน้อยก็ 10 ทอง
จางเทีย รู้สึกอยากจะตะโกนออกมาด้วยความดีใจ
เขานับเหรียญไปทั้งๆที่ตัวสั่น เงินที่ทั้งสองคนมีรวมกันแล้วคือ 48 ทอง 79 เงินและ 34 ทองแดงซึ่งอาจจะไม่ได้มากมายสำหรับบางคนแต่มันถือว่าเป็นเงินจำนวนมากสำหรับ จางเทีย เงินนี่เท่ากับเงินเดือนพ่อเขา 4-5 ปีเลยทีเดียว
อีกอย่างเขายังได้รับยาคุณภาพสูงที่ช่วยทำแผลได้อย่างมาก อีกอย่างเขายังมีคริสตัลระดับ 3 แบบพีระมิดสองอันด้วย ถ้ารวมยากับคริสตัลแล้วสองอย่างนี่มีค่ากว่า 18 ทองเลยทีเดียว
“ ฉันรวยแล้ว ! ฉันรวยแล้วจริงๆ ! “ - จางเทีย คึกเต็มที่
แม้ว่ากระเป๋าหนังสองใบจะมียาที่มีค่าแต่มันถูกใช้ไปบ้างแล้ว ถ้าคนที่คุ้นเคยกับ ฮัค รึ สเนซ มาเห็นกระเป๋าหนังนี่ พวกนั้นคงจำได้ ดังนั้น จางเทีย เลยตั้งใจที่จะทิ้งกระเป๋าหนังสองใบนี่ซะ
หลังจากที่เทของต่างๆลงในกล่องเก็บของ จางเทีย ก็ค่อยๆเอาเงิน,ยา,คริสตัลวางใส่ในกล่องเก็บของด้วย จากนั้นเขาก็กลับไปลากศพของ ฮัค ทิ้งลงในบ่อแห่งความยุ่งเหยิงซึ่งเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในการกำจัดหลักฐาน
บ่อแห่งความยุ่งเหยิงนั้นห่างจากที่ จางเทีย อยู่ 200 ม. คิดจากน้ำหนักตัวของ ฮัค ที่มากถึง 150 กก. หลังจากลากไปได้ประมาร 50 ก้าว เขาก็เห็นว่าดินล่างตัวของ ฮัค นันเริ่มพูนขึ้นมา จางเทีย ปาดเหงื่อที่หน้าผากแล้วเปลี่ยนท่าดู เขาจับ ฮัคนั่งยองๆก่อนเอามือสอดไปที่รักแร้แล้วลากศพนี่ไป นี่เป็นวิธีที่ง่ายกว่าวิธีที่ใช้ก่อนหน้านี้
ในตอนที่เจอกับอันตราย คนเราจะแสดงความสามารถเต็มที่ของตัวเองออกมา จางเทีย พบว่ามันยากที่จะลากศพที่หนักกว่า 150 กก. ไปได้ เขาลากศพนี่มาที่ Castle of Black Iron เมื่อคืนได้ยังไง ทั้งๆที่แรงเขายังไม่ได้มีเท่านี้เลยด้วยซ้ำ ? จางเทีย เริ่มภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองทำได้เมื่อคืน
เขาทั้งกอดและลากศพไปเรื่อยๆ เมื่อลากไปได้ 50 ม. เขาก็รู้สึกต่างกันกับแขนซ้ายและขวาของเขา แขนขวาของเขาถูกไปที่รักแร้ซ้ายของ ฮัค ซึ่งมันนุ่มกว่า มันเหมือนมีบางอย่างเหน็บอยู่ทีรักแร้ซาย ซึ่งทำให้เขารู้สึกนุ่มตอนที่เขาลากศพนี้ไป
รึว่ามีบางอย่างซ่อนไว้อยู่ ? จางเทีย วางศพของ ฮัค ลงไปและค้นที่รักแร้ ในที่สุดเขาก็เจอบางอย่างที่ซ่อนไว้ในเกราะด้านในตรงรักแร้ เขาถอดเสื้อของ ฮัค ออกและเอามือไปเปิดมันออก เขาสัมผัสได้ถึงผ้าลื่นๆ จางเทีย ดึงมันออกมาและพบว่ามันเป็นถุงเล็กๆที่ดูน่าสงสัย
“ วู๊ มันเป็นผ้าไหมแดง ! เหี้ย มันต้องแพงมากแน่ๆ ! นี่มันเอาไว้ใส่อะไรกันแน่ ? ไล่ปิศาจเหมือนที่คนจีนเคยบอกไว้เหรอ ? “ - จางเทีย สงสัยในตอนที่เห็นถุงผ้านี่
หลังจากนั้นเขาก็เปิดมันขึ้นมาดู เขาตะหนักได้ว่านี่เป็นหน้ากากที่คล้ายกับของพวกเพชฌฆาตที่ทำการฆ่าฆาตกรต่างๆ ชายคนนั้นจะเอาผ้านี่คาดไว้เป็นหน้ากาก อีกอย่างมีรูสองอันซึ่งน่าจะเป็นส่วนตา มีสัญลักษณ์ดอกไม้แปลกๆสลักไว้ที่หน้าผากด้วย ยังมีหัวกะโหลกสีดำน่ากลัวอยู่ระหว่างดอกไม้เหล่านั้นด้วย
เหี้ย ! นี่มันเหี้ยอะไร ! ฉันไม่เคยเห็นหน้ากากน่าเกลียดขนาดนี้มาก่อน จางเทีย โยนมันทิ้งทันทีที่รู้ตัว....
……
หน้ากากที่น่ากลัวเหมือนของเพชฌฆาต...กะโหลกสีดำที่อยู่บนหน้ากาก...คงฆ่าคนมากมายแล้วสินะ...
หน้าของ จางเทีย ซีดลงทันที เขามองไปที่หน้ากากในมือซึ่งเป็นเครื่องหมายแสดงความตาย มีคำพูดไม่กี่คำที่แว็บขึ้นมาในหัว – โจรผ้าพันคอแดง.....
เหี้ย ! เด็กน้อย 15 ปีตกใจแทบตาย เขารู้สึกอ่อนแรงขึ้นมาทันที นั่งลงกับพื้นด้วยท่าทีสิ้นหวัง......