spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

spoilsoc.com

Chapter 58: แผนดำเนินการครั้งใหญ่

ฮัค และ สเนซ แบก จางเทีย ไปที่เตียง  สเนซ กดเส้นเลือดที่ข้อมือไว้ ส่วน ฮัค นั้นหาผ้าสะอาดมามัดห้ามเลือด   ฮัค เอาผงขาวๆมาเทไว้บนแผลของ จางเทีย  หลังจากนั้นก็ใช้ผ้าปิดแผลไว้เพื่อไม่ให้แผลเปิด  จากนั้นก็ไปคุยว่าจะทำอะไรต่อกับ สเนซ

“ ดูเหมือนว่าเขาจะบอกความจริงเรา แล้วเราจะทำยังไงกันดีถ้าเขาตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้ ? “ - ฮัค ถามด้วยท่าทีหมดความอดทน  พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะเข้าใจผิดจนทำให้เด็กเกือบตาย  ฮัค นั้นกลัวเพราะถ้าเด็กนี่ตายเขาจะไม่ได้เหรียญกลับมา งั้นพวกเขาเองก็คงโดนฆ่าเช่นกัน

สเนซ มองไปที่ จางเทีย ที่ยังไม่ได้สติพร้อมกับขมวดคิ้ว – “ เราเข้าไปที่นั่นไม่ได้เพราะนั่นอันตรายกว่าแกงค์ที่เราจัดการเป็น 100 เท่า ถ้าเราเข้าไปเราคงโดนฆ่าทันทีที่เด็กนี่ตะโกน   เราน่ะสู้กับพวกผู้บัญชาการอย่างพี่ชายมันก็ไม่ได้  ดูเช่าเฟิง  ตามธรรมเนียมของกองทัพแล้วการจะขึ้นไปตำแหน่งนั้นได้ต้องเป็นนักสู้ระดับ 8 รึ 9  เราน่าจะหลบเลี่ยงไม่เจอครอบครัวมันให้ได้มากที่สุดและให้เด็กนี่ไปเอาเหรียญมาคืนเราแทน..... “

“ แต่เด็กนี่มันเจ้าเล่ห์ ! ฉันสาบานเลยว่ามันต้องทรยศแน่ ! “

“ งั้นแล้วนายมีแผนอะไร ? “

“ เราต้องวางยาพิษเขาและให้เขาเอาเหรียญมาแลกกับยาแก้พิษ ถ้าเขาฉลาด เขารู้ว่าต้องทำยังไง ... “

“ ดี ! แต่เราจะให้ยาแก้พิษจริงๆเหรอ ? “

“ ฮี่ฮี่ เราจะฆ่าเขาตอนได้เหรียญคืนและทำให้คนอื่นๆไม่รู้ เพราะเขาเห็นเราแล้ว ถ้าเขาบอกพี่ชายเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากที่ได้ยาแก้พิษแล้วล่ะก็ เราซวยแน่  นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเราต้องฆ่าเขา... “

“ เราอาจจะซวยถ้าฆ่าเด็กนี่เพราะคนในโรงแรมน่ะเห็นเรากับเด็กนี่แล้ว ครอบครัวของเขาแน่นอนว่าต้องหาข้อมูลจากเครือข่ายได้ ! “

“ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเราควรติดต่อไปยังกลุ่มพ่อค้านิวเมียนในเมืองทันทีที่เราได้เหรียญมาและทำข้อตกลงให้เร็วที่สุด เมื่อเราจัดการเสร็จแล้วเราก็จะออกจากเมืองนี้ไป  วันเดียวที่เด็กนี่หายตัวไปมันก็มีเวลามากพอที่เราจะทำภารกิจของเราได้  จากนั้นครอบครัวของมันอาจจะจัดการเรื่องต่างๆไม่ทัน  หลังจากนั้น...ฮี่ฮ๊...เราจะได้ไม่ต้องกังวลอะไรอีก ! “

“ เมื่อเราทำมันสำเร็จ  เมืองนี้ก็จะกลายเป็นของเราและจากนั้นเราก็จะฆ่าพี่ชายของมัน  ดูเช่าวู  ด้วยความช่วยเหลือของเจ้านายเราแล้วคงไม่มีปัญหาอะไรแน่ ... “ - ฮัค พูดขึ้นมาราวกับผู้ชนะ

หลังจากทำแผลให้ จางเทีย  ทั้งสองคนก็เช็คแผลอีกรอบเพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีเลือดไหลอีก ต้องขอบคุณที่ชีวิตของ จางเทีย ถูกช่วยไว้ชั่วคราว ตอนนั้นท้องของฮัคร้องออกมาเตือนว่าพวกเขายังไม่ได้กินมื้อเย็นเลย  ไม่มีใครสามารถรอดไปได้ถ้าไม่มีอาหาร ไม่ว่าจะยิ่งใหญ่แค่ไหนก็ตาม

“ นายไปซื้ออาหารของโรงแรมมาไป ฉันจะไปข้างนอกและจัดเตรียมของสักหน่อย... “

“ เด็กนี่ล่ะ ? “

“ เดี๋ยวเราก็กลับมา. “ - สเนซ ยืนขึ้นและมองมาที่ จางเทีย ที่ซึ่งนอนอยู่บนเตียงอย่างกับคนตาย  เขาลองกดที่หัวใจของ จางเทีย ดูและแสยะยิ้มออกมา – “ ไม่ต้องกังวลเรื่องเด็กนี่ มันถือว่าสุดยอดแล้วถ้าเด็กนี่ตื่นขึ้นมาได้ในตอนเช้าพรุ่งนี้ ! “

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ลุกจากเตียงเดินออกจากห้องไป

ทันทีที่ทั้งสองคนออกไปแล้ว จางเทีย ที่ซึ่งน่าจะอยู่ในอาการโคม่าก็ลืมตาขึ้นมา จริงๆแล้วตอนที่สองคนแบกเขามาที่เตียง จางเทีย น่ะรู้สึกตัวแล้ว  แม้ว่าเขาจะขยับไม่ได้แต่เขาก็รู้ทักอย่างที่เกิดขึ้นรอบตัว  ดังนั้นเขาจึงได้ยินสิ่งที่สองคนนั้นพูด

กลุ่มพ่อค้านิวเมียน...สัญญา...ลงมือ...การจัดการเมือง....เจ้านาย

จางเทีย รู้สึกหนาวไปทั่วตัว  ครั้งนี้เขารู้ว่าเขาเกี่ยวข้องกับเรื่องการกบฏของเมือง  ฮัค และ สเนซ นั้นเป็นแค่ตัวตนเล็กๆขององค์กรที่จะไปติดต่อทำสัญญากับกลุ่มพ่อค้านิวเมียนในเมือง  แผ่นไม้สีแดงนั้นเป็นเหรียญสำคัญระหว่างสองกลุ่มนี้

“ ฉันควรทำยังไงดี ? ฉันต้องฟื้นฟูแรงและเอาตัวรอดคืนนี้ไปให้ได้ ! “

จางเทีย ยิ้มออกมาแบบขมขื่น  จากนั้นเขาก็ได้ปิดตาลงอีกครั้ง เขารู้สึกได้ถึงบางอย่างที่ต่างออกไปในหัว,กระดูกสันหลัง,หัวใจ,และตับพร้อมกับกระแสพลังคีอุ่นๆไหลเวียนไปบริเวณนั้น

จางเทีย รวบรวมสติผ่านกระแสคีที่ไหลผ่านมาที่หัวของเขา  จากนั้นเขาก็ค่อยๆควบคุมการเคลื่อนที่ของเขาและลืมตาขึ้นมาในตอนที่กระแสพลังคีไหลมาในรอบที่สอง  ในรอบที่สามนั้นพลังก็ได้ไหลไปที่หัวใจและตับแผ่นไปทั่วอวัยวะภายใน  จางเทีย รู้สึกได้ว่าเขาฟื้นฟูแรงตัวเองขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว...

นี่คือผลของการเปลี่ยนการไหลของพลังงานและคีอีกทั้งการสร้างเลือดจาก Leakless Fruit งั้นเหรอ ? จางเทีย พยายามที่จะขยับนิ้วตัวเองและพบว่ามันสามารถขยับได้

จางเทีย ตระหนักได้ว่าคืนนี้อาจจะมีความหวัง  สำหรับ ฮัค และ สเนซ แล้วคงคิดว่าเขายังอยู่ในโคม่าอยู่  พวกเขาไม่เคยคิดว่า จางเทีย จะฟื้นตัวได้เร็วขนาดนี้

เขาจะหนีก่อนที่สองคนนั้นจะกลับมา !

จางเทีย เริ่มมีความหวังขึ้นมานิดหน่อยแล้ว...

ภายในสิบนาทีตอนที่ จางเทีย ตระหนักว่าเขาสามารถลุกขึ้นนั่งได้  เขาก็ได้ยินเสียงเท้าหนักๆและเสียงคนเปิดประตู  เขารู้ทันทีว่า ฮัค กลับมาแล้วซึ่งบ่งบอกว่าแผนการหนีของเขานั้นไม่ได้ผลอีกต่อไป

จางเทีย เริ่มผิดหวังอีกรอบ

อดทนไว้, อดทน, อดทน ... จางเทีย เตือนตัวเอง  ตราบใดที่เขาอดทนพอ แน่นอนว่าเขาต้องหาโอกาสได้อีก  เขาหลับตาลงอีกรอบและพอเห็นแสงสว่างตรงหางตาของเขาและเริ่มสังเกตว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องบ้าง...

“ เอาอาหารไว้ ฉันจะจัดการเอง นายไปได้แล้ว...”

“ ครับ.. “

หลังจากนั้นรถเข็นก็จากไปและประตูก็เปิดออกพร้อมกับ ฮัค ที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับจานอาหาร  ห้องนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอาหารทันที หลังจากที่วางข้าวบนโต๊ะแล้ว ฮัค ก็เดินไปที่เตียง  จางเทีย นั้นปิดตาอยูทำท่าผ่อนคลาย  ฮัค เอามือแตะจมูก จางเทีย เพื่อยืนยันว่า จางเทีย ยังคงหายใจอยู่ก่อนที่จะหันกลับไป  ในเวลาเดียวกัน จางเทีย ก็เปิดตาเล็กน้อยและใช้หางตาสังเกตรอบๆห้อง

จางเทีย เห็น ฮัค เดินไปยังที่จานข้าว  ในตอนที่ ฮัค หยิบช้อนขึ้นมา เขาก็รู้สึกได้ถึงบางอย่าง  เขาวางมันลงและพึมพำบางอย่างออกมาก่อนจะออกจากห้องไปด้วยความกังวล

“ เหี้ย ฉันไม่เคยทำอยากทำแบบนี้เลย ... “ - ฮัค บ่นออกมา

สเนซ เองก็กลับมาในอีก 2 นาที

“ เป็นไงบ้าง ? “

“ ฉันเตรียมพร้อมแล้ว ฉันจะเอายาพิษให้เขาตอนเขาตื่น ! “

“ ดี กินกันเถอะ ฉันหิวแล้ว ! “

ทั้งสองเดินไปที่โต๊ะ จางเทีย เห็นว่า สเนซ นั้นได้เอาบางอย่างออกมาและแหย่ไปที่ข้าวและขวดเหล้าเพื่อทดสอบ หลังจากที่ดูวัตถุนั้นสักพัก สเนซ ก็พึมพำออกมา- “ สะอาด กินได้ ! “

แต่ไม่ถึง 2 นาทีตั้งแต่ที่กินก็ได้มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา  ชายที่อยู่ในทางเดินได้ตะโกนขึ้น – “ หทารของเมืองกำลังราดตระเวน  คนที่ลงทะเบียนให้ออกมา.. “

ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกและมีเสียงด่าดังก้องไปทั่ว...

“ ทำไมดึกขนาดนี้ ? ฉันหลับไปแล้วเนี้ย ! “

“ เพื่อน นายทำอะไรเนี้ย ? “ – เสียงบ่นดังขึ้นทุกที่ในโรงแรงม

“ เพื่อน ฉันขอโทษที เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นในเมืองเมื่อไม่นานมานี้ ฉันก็ต้องทำการตรวจสอบดู พวกนายอาจจะได้ยินมาว่าไม่กี่วันก่อนมีคนวางเพลิงใกล้ๆกับสถานี  มีคนบอกว่ามีศพคตนตายเป็นสิบๆ  เพราะเรื่องนั้นคนที่มีอำนาจเลยช็อคและบอกให้พวกเขามาตรวจสอบดูเพื่อความปลอดภัย  เพราะนี่ใกล้ได้เวลาเคอร์ฟิว  คนที่ลงทะเบียนในโรงแรมคงจะเจอปัญหาถ้าพวกเขาไม่อยู่ในโรงแรมตอนนี้   ดังนั้นแล้วก็แค่โผล่หน้ามาให้เห็นก็พอ.. “ – บริกรของโรงแรมอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้ทุกคนฟัง  นี่ทำให้ทุกคนเลิกด่า แม้ว่าพวกนักผจญภัยจะไม่พอใจแต่พวกเขาไม่ได้โง่  ไม่มีใครอยากมีเรื่องกับพวกเจ้าหน้าที่

“ เหี้ยเอ้ย .. “- หลังจากที่ด่าแล้ว  ฮัค และ สเนซ ได้ยินขึ้นและเดินไปด้านนอก

เมื่อได้ยินเสียงประตูปิด จางเทีย ก็ลืมตาขึ้นมาทันที  เขาเห็นอาหารและแอลกอฮอล์วางอยู่บนโต๊ะ  ทันใดนั้น จางเทีย ก็คิดเรื่องบ้าๆขึ้นมา – “ เหี้ย บัดซบเอ้ย ฉันไม่สนว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกแกอยู่แล้ว... “
ต้องเร็ว !

จางเทีย หลับตาและเข้าไปในประตูตรงหว่างคิ้วของเขา  ในเสี้ยววินาทีเขาก็ได้หายไปจากห้องและเข้าไปยัง Castle of Black Iron….

----- ยินดีต้อนรับเจ้าของปราสาทสุดหล่อเหลาและวิเศษสู่ Castle of Black Iron !