spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
spoilsoc.com
| *ตั้งค่าถาวร (คลิกตั้งค่าถาวร) |
Chapter 52: การเสียซิง
หลังจากที่ จางเทีย โดนอัดอีกสี่ครั้งในวันพุธ ในที่สุด Iron Body Fruit ผลแรกก็สุกสักที Iron Body Fruit นั้นเหมือนกับผลของต้นพาราซอลที่เกิดตามข้างทางของเมือง
หลังจากที่ออกจากคลับต่อสู้มาแล้ว ในตอนที่เดินอยู่ในไบต์อเวินิว เขาก็รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาราวกับมีบางอย่างมาทิ่มที่หัวของเขา เขานั่งยองๆลงไปแล้วเก็บสิ่งนั้นขึ้นมาจากพื้น --- มันคือเมล็ดต้นไม้ที่เกิดตามทาง ทุกเดือนพฤษภาคมและมิถุนายนนั้นต้นพาราซอลจะเริ่มสร้างเมล็ดเล็กๆนี้ขึ้นมา หลังจากที่แห้งแล้วเมล็ดของมันจะมีขนาดพอกับลูกวอลนัทแล้วร่วงลงมาจากต้นไม้แล้วกระจายไปตามทางเดิน
ในตอนที่กลับบ้านด้วยแสงจากโคมไฟตามถนน จางเทีย ได้หยิบเมล็ดนี้ขึ้นมาก่อนที่จะเก็บเข้าใส่กระเป๋าของเขา
จางเทีย ตั้งใจที่จะเอาไปปลูกใน Castle of Black Iron เขาคาดหวังว่า Castle of Black Iron นั้นจะเต็มไปด้วยต้นพาราซอลในอีกไม่กี่ปี
วันพุธนี้คือวันเก็บเกี่ยว แม้ว่าเขาจะปลุกจุดชีพจรขึ้นมาแล้วแต่เขาก็มีพลังมากกว่าไอ้เด็กรวยแค่นิดหน่อย ดังนั้นเขาก็ยังคงเจ็บจากการโดนอัดอยู่และต้องใช้เวลากว่า 2 วันที่จะฟื้นฟูอาการบาดเจ็บขึ้นมาได้ มีแค่ไม่มี่คนที่ไม่รู้สึกเจ็บอะไรหลังจากที่โดนคนที่แข็งแกร่งอัดเอา
ดูเหมือนว่า เบเน็ต จะเริ่มไม่พอใจ จางเทีย แล้ว ทุกครั้งเขามักจะน็อค จางเทีย ได้แต่ จางเทีย น่ะดื้อด้าน เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาน็อค เขาจะลุกขึ้นยืนมาสู้ใหม่จนกว่า เบเน็ต จะหมดแรง นอกจากประสิทธิภาพทางร่างกายรึความมุ่งมั่นแล้ว มันคือคามคิดด้านบวกที่ทำให้เขาทนได้ ความคิดนั้นส่งผลต่อทุกสิ่ง สำหรับ จางเทีย แล้วเขาคิดว่าความเจ็บปวดเหล่านี้ช่วยให้เขาเพิ่มการเติบโตของ Iron Body Fruit ได้ ก็คล้ายๆกับชื่อของมัน --- ซึ่งหมายถึง ‘ เหล็ก ‘ –เหมือนกับเหล็กร้อนๆ เขาจะไม่ได้เป็นเหล็กที่แข็งแกร่งถ้าไม่โดนการฟาดหลอมขึ้นมาซ้ำๆ
จางเทีย รู้สึกขอบคุณทุกการโจมตีและความเจ็บปวดที่ได้มา ในตอนที่เขารู้สึกได้ผลของ Leakless Fruit อันแรก เขาก็ตระหนักได้ว่าต้นไม้เล็กๆนี่มันดีขนาดไหน ทำให้เขายิ่งต้องของคุณมันมากกว่าเดิม เขายังขอบคุณพระเจ้าที่ให้โอกาสเขาได้เปลี่ยนชีวิตตัวเอง เขาขอบคุณ Castle of Black Iron และต้นไม้เล็กๆนี่ จางเทีย รู้ว่าทั้งทวีปคุนแองนั้นไม่มีใครที่โชคดีเหมือนเขาและไม่มีใครที่จะเปลี่ยนการโจมตีที่รุนแรงเป็นผลไม้ที่หอมหวานได้
เพราะแบบนั้น จางเทีย จึงรู้ว่ามันมีค่ามากแค่ไหน
อีกวันผ่านไปแต่อันตรายที่ยังไม่ทราบก็ยังไม่ได้มาถึง นอกจากการเสียผ้าเช็ดตัวไปแล้วซึ่งเขาใช้มันในการเช็ดเหงื่อมาตลอด 3 ปีนี้ หลังเอาวางทิ้งไว้ในล็อคเกอร์มันก็หายไป มันเก่าแล้วและยังมีรูอีก จางเทีย สงสัยว่าใครจะมาสนใจผ้าเช็ดตัวขาดๆ นอกจากจะสลดแค่เพียงเล็กน้อย จางเทีย ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเรื่องนี้
ในวันพวกนี้สมาชิกองค์กรได้มาคุยกันเรื่องสละซิงของ จางเทีย ดูเหมือนนอกจาก จางเทีย แล้วทุกคนต่างก็พูดถึงเรื่องการเสียซิงนี่และวิธีที่จะลงมือด้วย เนื่องจากการฝึกเอาตัวรอดจะมาถึงในไม่ช้า นายอยากตายทั้งๆที่ยังซิงอยู่เหรอ ? สโลแกนนี้ส่งผลมากกว่าเหตุผลใดๆในตอนนั้น ไม่มีใครรวมถึง จางเทีย เองด้วยที่อยากเก็บซิงตัวเองไว้ เพราะระบบการศึกษาที่แยกผู้หญิงผู้ชายออกจากกัน ทำให้พวกหื่นนี่ต้องแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ดูเหมือนว่ามันจะกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้ว
เพราะแบบนั้นพวกโสเภณีจึงมีรายรับค่อนข้างดีในอาทิตย์สุดท้ายของการเรียน ตกเย็นวันนั้นกลุ่มเด็กหื่นได้ไปยังสถานที่ที่ซึ่งพวกเขาไม่ค่อยได้ไปนัก ครั้งนี้ในโรงแรมเล็กๆของเมืองนั้นเต็มไปด้วยพวกแมงดาและคนขายตัว
ในระหว่างทางกลับบ้านที่ไบต์อเวนิว จางเทีย เจอกับเด็กมากมายหลายคน พวกนั้นยืนอยู่กัน 2-3 คนเป็นกลุ่มๆ พวกนั้นมักจะมองไปรอบๆและในตอนที่เห็นโสเภณีเซ็กซี่ๆเดินไปที่เสาไฟ พวกนั้นจะรวบรวมความกล้าแล้วเดินเข้าไปหา หลังจากคุยกันสักพัก พวกนั้นจะเดินจูงมือกันหายไปในตรอกรึไม่ก็ไปโรงแรมด้วยกัน
มันน่าอายที่จะตายทั้งๆที่ซิง !
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม จางเทีย ถึงได้เข้าร่วมการสละซิงในวันพรุ่งนี้หลังจากที่เลิกเรียน นี่คือสิทธิพิเศษขององค์กรจากไอ้อ้วน แบร์ลี่ ซึ่งมันน่าสนใจอย่างมาก !
ตามปฏิทินแล้ว Iron Body Fruit นั้นจะสุกวันนี้ !
ด้วยกระเป๋าข้างหนึ่งที่เต็มไปด้วยเมล็ดต้นพาราซอล จางเทีย ได้กลับบ้านด้วยความตื่นเต้น หลังจากที่กินมื้อเย็นเสร็จ จางเทีย ก็ล้างถ้วยและจานอย่างเช่นเคย ในตอนที่ จางเทีย กำลังจะคุยกับแม่และพ่อ พ่อของเขาก็แอบดึงเขาไปที่สวนหลังครัว ก่อนที่ จางเทีย จะได้อ้าปากพูด พ่อของเขาก็โยนเงิน 6-7 เงินมาใส่มือของเขา...
“ พ่อ นี่อะไร .. “- เมื่อเห็นเงินอยู่ในมือ จางเทีย ก็แปลกใจ...
“ ชู่...” -* พ่อของเขาบอกให้เขาพูดเสียงเบาๆแล้วมองไปที่ประตู ตอนนั้นเองเสียงแม่และพี่สะใภ้นั้นก็พูดคุยกันเสียงดังอยู่ – “ นี่คือเงินประจำอาทิตย์ พ่อแอบเก็บมา อย่าให้แม่รู้... “
จางเทีย เกาหัวอย่างงงๆ – “ พ่อ 7 ทองนี่ไม่มากไปหน่อยเหรอ ผมไม่ได้ต้องการมากขนาดนั้น พ่อเป็นไรรึเปล่า.. “
พ่อเขาเอื้อมมือออกมาและปัดมือของ จางเทีย ที่ก่ายไว้ตรงหน้าผาก เขาหงุดหงิดเล็กน้อยและมองไปที่ จางเทีย – “ เด็กน้อย ลูกก็รู้ว่าก่อนที่พ่อจะแก่ พ่อก็เคยเป็นเด็กมาก่อน ฮีม..ฮึ่ม...จำไว้ เลือกสาวสวยๆผิวดีๆและตาสวยๆ พวกนั้นดูคุ้มแม้ว่าจะคิดเงินสัก 1 รึ สอง ทอง... “- พ่อเตือนขึ้นมา – “ จำไว้ด้วย อย่าให้แม่รู้ ! “
หลังจากพูดแบบนั้นเสร็จ พ่อของเขาก็กระแอมก่อนจะแสดงสีหน้าเคร่งขรึมอีกครั้ง จากนั้นพ่อก็เดินออกไปทิ้งให้ จางเทีย อ้าปากค้างพร้อมกับเงินในมือ...
หลังจากนั้นสักพักในที่สุด จางเทีย ก็รู้ว่าพ่อของเขาหมายความว่ายังไงก่อนที่จะต้องกลืนน้ำลายลงไป – “ นี่ล้อเล่นป่ะเนี้ย ? พ่อเอาเงินให้ฉันไปตีหรี่เนี้ยนะ... เลือกผู้หญิงที่มีผิวและตาสวยๆ พวกนั้นคุ้มแม้ว่าจะคิดเงิน 1 รึ 2 ทอง โคตรสุดยอดเลย พ่อ ! “
จางเทีย เกือบจะร้องไห้ออกมากับการกระทำของพ่อเขา พ่อเขานี่ช่างคิดจริงๆเลย
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาคุยกับคนอื่นๆที่บ้าน เขาจะรู้สึกแปลกนิดๆ ดังนั้นหลังจากที่บอกแม่เรื่องที่เกิดในโรงเรียนและเรื่องห้องน้ำสุดสวยในคลับต่อสู้ จางเทีย ก็เดินออกไป
……
หลังจากที่ล้างเท้าแปรงฟันเสร็จ จางเทีย ก็ได้กลับไปที่ห้องตัวเองและเข้าไปยัง Castle of Black Iron
----- ยินดีต้อนรับเจ้าของปราสาทสุดหล่อเหลาและวิเศษสู่ Castle of Black Iron !
เมื่อ จางเทีย ได้อ่านประโยคนี้เขาก็รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมเยอะ
ไม่กี่วันที่ผ่านมา จางเทีย สังเกตได้ถึงบางอย่าง --- แม้ว่าจะไม่มีใครขุดหลุมฝังเมล็ดพวกนี้และไม่มีใครใส่ปุ๋ยให้แต่ต้นไม้พวกนี้ก็งอกขึ้นมาอย่างดี นั่นหมายความว่าเมล็ดพวกนี้เป็นไปได้ดีกับธรรมชาติที่นี่ เมล็ดที่มีคุณภาพดีนั้นสามารถโตขึ้นมาได้โดยการรอกงากลงไปที่พื้น ส่วนที่คุณภาพไม่ดีนั้นจะเสียทิ้งไป มันทำให้เขาต้องเสียแรงมากกว่าเดินเล็กน้อยในการไปขุดข้าวโพด สำหรับเมล็ดของต้นไม้อื่นๆ เขาแค่หว่านมันไปทั่วๆ มันทั้งง่าย,สะดวกและมีประสิทธิภาพสูง ถ้าพวกมันเอาตัวรอดมาได้ในป่า มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะมาตายใน Castle of Black Iron อีกอย่างสภาพที่นี่น่ะดูเหมือนจะเหมาะกับการปลูกมากกว่าป่าด้วยซ้ำ
หลังจากคิดดีๆแล้ว จางเทีย ก็กะเทาะเปลือกเมล็ดพาราซอลออกและหว่านไปทั่วๆตรงพื้นที่ด้านทิศตะวันออก จากนั้นเขาก็เดินไปที่ต้นไม้เล็กๆ
ก็คล้ายๆกับกลิ่นของ Leakless Fruit ตอนที่มันสุก ตอนที่ จางเทีย เดินไปที่ต้นไม้เล็กๆ กลิ่นหอมของผลไม้ก็ลอยมาเตะจมูกเขา
ตอนนั้นเองผลไม้สองผลนั้นห้อยอยู่ที่ต้นไม้ อันหนึ่งสีแดงอีกอันสีเงิน
จางเทีย เช็คไปที่ Leakless Fruit ก่อน
----- 27 ชม.ก่อนที่ Leakless Fruit จะสุก !
บรรทัดนี้โผล่มาตรงหน้าและหายไปหลังจากนั้นสักพัก จางเทีย ยิ้มออกมา – “ Leakless Fruit ต่ออาทิตย์ --- ชีวิตที่มี Leakless Fruit นี่มันวิเศษจริงๆ “ – จากนั้น จางเทีย ก็มองไปที่ผลสีเงินรูปร่างคล้ายเพชรที่ใหญ่กว่าลูกวอลนัตเล็กน้อย Iron Body Fruit. ในตอนที่ จางเทีย เอามือไปจับก็ได้มีคำพูดโผล่มาตรงหน้า
----- Iron Body Fruit. สุกแล้ว วิธีใช้ : เก็บและกินมันโดยตรง เตือน : ผลไม้นี้เอาออกจาก Castle of Black Iron ไม่ได้ หลังจากที่เด็ดไป 12 ชม. พลังและความคงทนของมันจะหมดไป
เมื่อเห็นว่าประโยคนั้นได้หายไป จางเทีย ก็ได้ยิ้มออกมา....